TERUG NAAR ARTIKEL

EUPENSE RIJKSWACHTERS OBSERVEREN ZWARTE DRIEHOEKEN

Fragment uit het boek ‘UFO’s boven België’ van John van Waterschoot

Voorwoord ufowijzer
De Belgische UFO-golf duurde van eind 1989 tot begin 1991. Duizenden mensen, onder wie veel wetenschappers, militairen en politieagenten, zagen met het blote oog, over het algemeen grote tot zeer grote, driehoekige toestellen door het luchtruim scheren of urenlang stil hangen boven soms een snelweg of een andere plek vanwaar het goed was te observeren. Door de geringe hoogte waarop dat vaak gebeurde zijn de details uitmuntend. Vooral de eensluidende getuigenissen over drie witte lichten op de hoekpunten en een rood knipperend licht in het midden zijn opvallend. De Belgische luchtmacht liet, omdat de objecten ook op radar verschenen, een aantal malen zelfs F-16 gevechtstoestellen opstijgen om de voertuigen te onderscheppen, iets wat onmogelijk bleek omdat de geheimzinnige toestellen manoeuvres uithaalden waardoor ze de F-16 piloten het nakijken gaven. Onderstaand verhaal is er slechts één in een hele reeks en een aantal daarvan zal ik op ufowijzer zetten. Evenals een voorval boven het Nederlandse Soesterberg waarop ik door een trouwe bezoeker van ufowijzer opmerkzaam werd gemaakt en welk geval gelijkenis vertoont met de Belgische driehoeken.

UFO-waarneming van twee Belgische rijkswachters op 29 november 1989
(De foto’s bij dit artikel zijn afkomstig uit de Amerikaanse tv-serie ‘Unsolved Mysteries’ deel 2.)
29 November 1989 was een zeer mooie dag geweest, de zon ging onder om 16.45, er is geen bewolking en nauwelijks enige wind. Omstreeks 17.20u rijden Hubert Von Montigny en Heinrich Nicoll in hun dienstwagen tussen de dorpjes Kettenis en Merols in de richting van Eynatten wanneer ze rechts van de rijksweg N86 een ‘zeer intense lichtvlek’ zien. De verlichting is zo fel dat ze doet denken aan die van een voetbalstadion. Ze verheldert trouwens een strook weide van zowat 50 tot ongeveer 20 meter, gelegen naast de rijksweg. Nicoll die langs de verlichte kant zit, laat zijn autoraampje zakken en bemerkt met nog grotere verbazing ‘een groot platform, onbeweeglijk in de lucht’. Bestuurder von Montigny rijdt nu heel traagjes verder terwijl beide politiemannen heel wat details kunnen waarnemen van het vreemdsoortige tuig. Onder aan het platform zien ze ‘drie enorme schijnwerpers’, cirkelvormig en naar beneden gekeerd, waaruit drie witte lichtkegels op een constante en verblindende wijze de grond belichten.

Professor Meessen heeft in het Duits lange gesprekken gevoerd met beide wachtmeesters, vooral met von Montigny. Die schatte de hoogte van het tuig, zich baserend op een referentiepunt, op ongeveer 120 meter bij de eerste waarneming boven de weide. Beide mannen zijn vooral getroffen door de afwezigheid van geluid, ‘de stilte van het toestel’, zelfs op korte afstand en met het autoraam geopend aan de kant van het tuig. Bij nader toezien bemerken ze duidelijk de omtrekken van een grote sombere massa tegen een achtergrond van uitstervend daglicht. De basis of buik van het tuig schijnt volkomen glad te zijn in de vorm van ‘een gelijkzijdige driehoek met brede basis’.

De drie witte lampen, die een diameter zouden hebben van minimaal 1 meter, bevinden zich volgens beide waarnemers vrij dicht bij de drie hoekpunten van het voorwerp. In het midden van de gladde onderbuik bevindt zich ook een rood knipperlicht, minder intens, maar goed zichtbaar. De snelheid van het knipperen werd door de rijkswachters geschat op 1 à 2 keer per seconde. Latere getuigen die te Eupen omstreeks 17.30 aanwezig zijn preciseren die frequentie als ‘iets trager dan de blauwe lampen van een ambulantiewagen’.

Zo traag mogelijk rijdend en steeds meer onthutst, blijven Nicoll en von Montigny het indrukwekkende vreemde tuig met zijn verblindende lichten zorgvuldig observeren. De laatste heeft aan Meesen zelf zijn schattingen medegedeeld omtrent de afmetingen van het driehoekige massieve tuig: ongeveer 30 à 35 meter wat de basis betreft, circa 25 meter voor de hoogte van de driehoek en een veeleer smal platform van zowat 2 meter dikte. Op het ogenblik dat de wachtmeesters hun wagen volledig tot stilstand willen brengen, komt het voorwerp in beweging in de richting van de punt van de driehoek, die naar Eynatten gericht is, dus evenwijdig met de rijkswacht N68 die door de dienstwagen wordt gevolgd. Het driehoekige tuig dat de rijkswachters nog niet spontaan als een UFO zien, ontwikkelt een snelheid van ongeveer 50 kilometer per uur. Instinctief verhoogt von Montigny de snelheid van zijn auto om een eind verder, op het kruispunt van een kleine weg die van Merols naar Raeren leidt, het vreemdsoortig vliegende voorwerp zo optimaal mogelijk gade te slaan.

Als goedgetrainde manschappen berichten ze ondertussen, precies om 17.24u, aan hun collega van wacht in de kazerne te Eupen omtrent het geheimzinnige tuig en vragen hem bij de militaire basis te Elsenborn inlichtingen te verzamelen of er wellicht manoeuvres met bijzondere toestellen aan de gang zijn. De twee solide kerels stationeren de wagen bij het bewuste kruispunt om het vreemde voorwerp af te wachten, dat inderdaad nadert met een rustige snelheid. Maar plotseling stopt het (alsof bewust van hun tactiek), ‘draait ter plaatse en vertrekt in tegengestelde richting’, naar Eupen dus.

Nicoll en von Montigny blijven het driehoekige tuig met zijn sterke lichtbundels zonder moeite volgen langs een hoger gelegen weg, terwijl het niet-geïdentificeerde voorwerp veeleer traag naar Eupen vliegt, vrijwel het tracé van de N68 volgend. Het avontuur van beide wachtmeesters is verre van ten einde.

Maar onderweg naar en boven Eupen zelf wordt het geheimzinnige voorwerp door meerdere getuigen nauwkeurig en vrijwel eensluidend beschreven. Ze noemen het massieve van de driehoekige structuur, de drie sterke witte en het knipperende rode licht, de geringe hoogte boven de daken van de stad, volgens sommigen van slechts enkele tientallen meters, niet in het minst opvallend de matige snelheid van 50 à 60 km per uur. Professor Meesen geeft gedetailleerd een zestal getuigenissen weer met precieze tijdsbepaling en identificatie van personen, die het verschijnsel meldden tijdens die episode tussen 17.25u en 18.30u. Vooral de indrukwekkende afmetingen van het vliegende voorwerp, in hun ogen ruim groter dan een vliegtuig of zo groot ‘als twee huizen’, zijn waarnemers bijgebleven. In de rapporteringen door Meesen waren sommige getuigen alleen, andere vergezeld van een tweede persoon.

Nocoll en von Montigny zijn intussen even langs de rijkswachtkazerne gereden bij het binnenkomen van Eupen op weg naar Herbestal. Hun collega Creutz vraagt nog gekscherend of ze een landing verwachten van het vliegtuigje van Sint-Niklaas, maar weet toch te berichten dat zowel Elsenborn als Bierset alle militaire oefeningen ontkent. Opnieuw in hun wagen oriënteren de twee mannen zich vrij snel op de lichtende UFO, wanneer ze wederom de Hochstrasse volgen. Het tuig verplaatst zich via Membach in de richting van de bekende afdamming van de Gileppe. De rijkswachters hebben alle tijd om op een rustige plaats te parkeren, want het onbekende voorwerp blijft ongeveer 45 minuten stil hangen boven het stuwmeer, weliswaar op een vrij grote afstand van circa 4 km. Ze zien dan ook niet meer dan een lichtende bol, die evenwel af en toe en dan weer gelijktijdig twee dunne horizontale roodachtige lichtstralen uitzendt in tegengestelde richtingen (een verschijnsel waarvan een precedent bestaat tijdens een Amerikaanse waarneming in 1978).

De Eupense UFO is onbeweeglijk boven de Gileppe blijven hangen tot 19.23u, waarna zijn rode signalen langzaam uitdoofden en het tuig zich in beweging zette in de richting van Spa. Maar de emoties van de twee manschappen worden intussen nogmaals stevig opgedreven wanneer ze omstreeks 18.45, terwijl ze de eerste lichtbol boven het meer observeren, plotseling een tweede en veel groter driehoekig voorwerp zien opduiken. Hertoghs )journalist die voor HUMO de UFO-golf versloeg) beschrijft deze waarneming door de rijkswachters als volgt: ‘driehoek… die als gekatapulteerd van achter een dennenbos tevoorschijn schiet en in grote bochten over de snelweg E40 begint te vliegen, alsof hij iets zocht’.

Meesen voegt eraan toe dat tijdens zo’n bocht de twee getuigen duidelijk de superstructuur kunnen waarnemen: een sferische koepel in het midden van het vrij dunnen platform. De rijkswachters preciseren, zoals de door Hertoghs vernoemde getuigen te Eupen: “Deze koepel is voorzien van rechthoekige ‘vensters’, verlicht van binnenuit”. Bij deze waarneming is nu ook een bijzondere rol weggelegd voor de niet langer schertsende collega Albert Creutz, zich bevindend in de rijkswachtkazerne te Eupen. Deze rol wordt trouwens later als belangrijk in beeld gebracht in de Eupense aflevering van de Amerikaanse tv-serie ‘Unsolved Mysteries’.

Nadat von Montigny en Nicoll ietwat opgewonden vertrokken zijn, mede onder invloed van zijn spot, vat wachtmeester van dienst Creutz post aan het venster van zijn kantoor op de eerste verdieping van de kazerne. Vanaf ongeveer 18.00u ziet hij in de richting Membach-Gileppe een onbeweeglijke lichtbol, die pas omstreeks 18.45u enige beweging vertoont en dan plotseling duizelingwekkend snel langs de hemel scheert. Dit gebeurt op precies hetzelfde tijdstip dat zijn twee collega’s aan de Gileppe de tweede UFO als gekatapulteerd van achter een dennenbos omhoog zagen schieten. Wanneer een goed uur later, om 19.23u, de eerste UFO verdwijnt in de richting van Spa, hebben von Montigny en Nicoll gedurende twee uur vrijwel ononderbroken het mysterieuze tuig gezien. Beiden zijn evenwichtige, plichtsgetrouwe ambtenaren die niet belust zijn op mediasensatie.

Reëel dient gesteld te worden dat hun twee uur lange en precieze waarnemingen een bijzondere plaats verdienen in het grote UFO-archief. De twee Eupense gendarmes zijn werkelijk Belgische Kenneth Arnolds te noemen! De inhoud van hun getuigenis overtreft trouwens die van de Amerikaanse zakenman-piloot, die wereldnieuws maakte. Zijn waarneming duurde luttele minuten van op veeleer verre afstand, die van Nicoll en von Montigny duurde twee uur met bij de aanvang en bij het slot nabije ontmoetingen vanaf korte afstand. Zulks verklaard ook de rijkdom aan details, verzameld door de Eupense rijkswachters, in vergelijking tot Arnolds waarneming van 42 jaar eerder. Werkelijk een taaie materie, dit UFO-dossier!

Opmerkingen ufowijzer
Als er aan het UFO-fenomeen al iets belachelijks is, dan zijn het wel de verklaringen waarmee de gedreven sceptici bovenstaande waarneming hebben getracht te verklaren. Ten eerste heb je hen die het verklaarden als zijnde een ultra light vliegtuigje. Heb je ze wel eens zien vliegen? ‘Vliegende bromfietsen’ worden ze ook wel gekscherend genoemd en ze zijn inderdaad niet veel groter dan dat, met een geluid dat exact lijkt op de gemotoriseerde tweewieler. Je hoort ze vaak veel eerder dan dat ze opvallen, omdat ze vooral in de lucht op een paar honderd meter afstand bijna niet zijn waar te nemen. Daar zouden volgens dezelfde sceptici een paar grappenmakers een drietal witte lichten en een rood licht op gemonteerd hebben om het geheel voor een UFO te laten doorgaan. Zie je het al voor je? Lichten van een meter doorsnede op een vliegende brommer die ook nog eens stilstaat in de lucht?

Een ander deel der gedreven sceptici meent de verklaring te hebben gevonden in de vorm van testvluchten van de Amerikaanse Stealth-bommenwerper. Dat was in die tijd nog een geheim toestel, maar nadat wij het later allemaal hebben zien vliegen en vooral hebben gehoord vanwege de oorverdovende straalmotor, kun je je toch niet echt voorstellen dat de twee wachtmeesters beweren dat het geruisloos was als het werkelijk de Stealth was geweest. De sceptici echter, die later natuurlijk ook de Stealth in actie hebben gezien, houden tot op de dag van vandaag vol dat het exact dat toestel was dat de Belgen een dik jaar bezighield. Daar verandert ook de schriftelijke verklaring van een kolonel van de Belgische luchtmacht - dat het beslist uitgesloten is dat het de Stealth was - helaas geen malle moer aan. Dan nog een karakteristiek van de driehoeken waaraan de Stealth absoluut niet kan voldoen: het een vol uur of langer stilstaan in de lucht en daaraan toegevoegd de verlichting die van geen kanten klopt. De Stealth? Alleen als je blind en doof bent. De andere reden om daarin wel te geloven kan niet anders zijn dan jezelf tegen beter weten in belachelijk te willen maken. Helaas hebben dergelijke kromme betweters ook nog een gewillig oor gevonden bij een groot deel van de bevolking, de media, de wetenschap en de politiek.

Op de bewering dat de wachtmeesters slechts de lichten van een lasershow van een naastgelegen discotheek hebben verward met een UFO, ga ik niet eens in. Wie dom wíl blijven, blíjft dom!

TERUG NAAR ARTIKEL