TERUG NAAR ARTIKEL

DAN BURISCH, BEZOEK AAN DE ‘FRENCHMAN MOUNTAIN’, MEI 2004

Transcriptie en vertaling: Hans Bruin

Voorwoord ufowijzer
Hans Bruin, die ook de transcriptie en vertaling van de DVD ‘Tell The World’ van Dan Burisch deed, heeft tevens een wat oudere video uit 2004 omgezet naar DVD. Het gaat om een bezoek aan de Frenchman Mountain door Dan Burisch tezamen met Linda Moulton Howe, Marcia McDowell en enkele anderen.

Hans schreef mij over deze DVD-samenstelling het volgende:

‘Zojuist de hercodering in DVD formaat gereed van het 'Frenchman's Field Trip' materiaal dat in 2004 door Uncle John via het toenmalige forum beschikbaar was gesteld als een in tien deeltjes geknipte, flink gecomprimeerde .mpg file. De videokwaliteit is hierdoor helaas nogal slecht, het is niet anders. De hercodering nu voor het Europese PAL-systeem gedaan (625 lijnen) Het audio ook hier omgezet naar twee kanalen in pseudo stereo en de frequentiekarakteristiek gecompenseerd. De DVD is voorzien van twee ondertitelsporen (Engels en Nederlands).’

Een korte inleiding over de betekenis van de Frenchman Mountains
Tijdens zijn speurtocht naar de oorzaak van de neurale afwijkingen van de J-Rod’s kwam Burisch - onder andere op aanwijzingen van de J-Rod - in een oeroude rotsbodem in de Frenchman Mountains een deeltje tegen dat geheimen leek prijs te geven over de aanvang en het ontstaan van het leven op aarde. Burisch noemde dit deeltje het ‘Ganesh Particle’. Dit deel van zijn werk viel onder het ‘Lotus Project’ en werd later omgedoopt in ‘Project Star Flower’. Het deeltje werd door het ‘Committee for the Majority’ als zeer waardevol beschouwd. Burisch ontdekte dat het deeltje de code van het leven bevatte en dat het de oorsprong van alle leven in het universum op zijn naam had staan. Majestic had echter plannen om het DNA van de mensheid ermee aan te passen, maar wel in het geheim.

Het geweten van Dan Burisch
Omdat Burisch dat niet terecht vond en de gevolgen voor het menselijk ras niet te overzien waren, besloot hij tegen een aantal vrienden de waarheid omtrent het Ganesh Particle en de plannen van Majestic te vertellen. Aldus kregen B.J. Wolf (nickname van Marcia McDowell) en Bill Hamilton in enkele bijeenkomsten de ware feiten te horen.

Hamilton heeft bij die gelegenheid een interview met Burisch op video opgenomen waarin Burisch de werking van het deeltje uitlegt. B.J. Wolf plaatste veel van deze informatie op haar website: eaglesdisobey. Uiteindelijk werd Burisch op een nacht weggevoerd naar een regeringscomplex (the Ranch) en probeerde men zijn herinneringen te wissen. Dit lukte maar ten dele en uiteindelijk stopte men ermee omdat het Burisch’s verstand te veel zou aantasten. Men wilde graag gebruik van hem blijven maken omdat hij als enige op de hoogte was van de zeer ingewikkelde materie rondom het Ganesh Particle. In eerste instantie woonde Burisch daarna weer in Las Vegas, maar omdat hij bleef ‘lekken’ naar buitenstaanders, werd hij uiteindelijk opgepakt en permanent ondergebracht in de laboratoria op S4 (Area-51).

De machthebbers lieten de buitenwereld in oktober 2002 weten dat Burisch was overleden. Dit bleek een paar maanden later echter een leugen te zijn. Voordat hij echter ‘in gevangenschap’ werd genomen had Burisch zijn kennis van het deeltje ondergebracht in het ‘Lotus Protocol’. Dit is echter zo ingewikkeld dat het enkel door wetenschappers met een specifieke opleiding (wellicht de kwantummechanica) is te begrijpen en dat is wat er in principe ook zou moeten gebeuren.

Veel wetenschappers die betrokken waren bij ‘Project Star Flower’ en de daaraan voorafgaande projecten, zijn op twijfelachtige wijze om het leven gekomen of verdwenen.

DE VIDEO

Dan Burisch: Blijf lopen. Daar is het.

Linda Howe: En .. was het te veel?

Dan Burisch: Ik voegde te veel energie toe en de juiste hoeveelheid licht, te veel gerichte energie en de juiste hoeveelheid licht, het was puur geluk. Vond de biofotonische ‘burst’. Ik zei, we hebben hier iets anders dan wat ik eerst dacht, ik schortte de werkzaamheden naar het zoeken van de biomarker op, begon naar een reden te zoeken waarom ik een biofotonische ‘burst’ zou hebben. En in die tijd noemde ik het geen biofotonische ‘burst’, ik noemde het gewoon een uitbraak van energie. En we kwamen er achter, dat als de juiste hoeveelheid energie, gecombineerd met het juiste wattage per vierkant oppervlak wordt toegevoerd, we een pure deeltjes emissie verkrijgen en dat bij een bijzonder lage spanning in het mV bereik. Zo rond 16.5 mV. Het licht per vierkant oppervlak laat ik open ter speculatie.

Linda Howe: Op welke manier staat het Lotus model hiermee in verband?

Dan Burisch: Het heeft te maken met een communicatie draaggolf vanaf de andere kant, de lege ruimte zeg maar, naar tegenwoordige levende organismen. En aanvankelijk dacht ik dat we te maken zouden hebben met iets dat als biomarker in de rots was overgebleven en als we naar ouderdomsafhankelijke verschillen zochten, zouden we een groter gebied moeten vinden waar we konden beginnen. Dit is het oudste gedeelte dat volgens velen zo’n 20 miljoen jaar oud is en voor alles vanaf hier zitten we in een gebied van iets meer dan 550 miljoen jaar oud. Maar wat we deden, aanvankelijk dachten we dat het een biomarker zou gaan worden. Dan zouden we een aparte biomarker in hedendaagse cellen gaan zoeken en dan een poging doen deze biomarkers te vergelijken met wat een theoretisch ‘panspermia’ virus zou kunnen zijn geweest.

We vonden een werkelijke deeltjes emissie ‘ergens vandaan’ en we vonden in deze deeltjes emissie ‘ergens vandaan’ deze hoogst vreemde data die we verkregen en daar zijn we sinds die tijd mee bezig. Het ‘Ganesh’ deeltje fungeert in principe als een communicatiemiddel ergens vandaan, de lege ruimte, dat met de juiste energieconcentratie en met het juiste licht toegang verkrijgt (tot), wat we de ‘Shiva’ noemen. Het ‘Ganesh’ deeltje is alleen maar een naam om de functie aan te geven, namelijk ‘verplaatser van hindernissen’ en tenslotte begonnen we te kijken naar wat de ‘Ganesh’ deeltjes met levende cellen deden. En ze gaven in feite bepaalde stoffen aan de levende cellen en we noemden deze stoffen, die iedere keer aan de levende cellen werden geschonken, de ‘Vishnu’ component. Zo hadden we ons driedelig model, zeg maar, maar ik denk dat je uit mijn woorden wel kunt opmaken dat het iets totaal anders was dan wat we ons eerst voorstelden.

Linda Howe: En als ik het allemaal begrijp, zeg je dat het is alsof..

Dan Burisch: Je weet meer dan ik..

Linda Howe: alsof de achterliggende kracht het vermogen bezit om iets als, laten we het maar een radiogolf noemen, uit te zenden, een televisiesignaal - voorzien van de daartoe geschikte modulatie – die in wisselwerking treedt met sodium oxide?

Dan Burisch: Het is silicium dioxide.

Linda Howe: Het (‘Ganesh’ deeltje) verzadigt de silicium dioxide met een programma dat iets kan maken..

Dan Burisch: Tamelijk precies, tamelijk precies. Het silicium dioxide werkt eigenlijk als een antenne die, als genoeg deeltjes op de juiste wijze zijn georiënteerd, zodat beter de juiste kristalvorm wordt benaderd, werkt als een antenne die dan een ‘lege ruimte’ van deeltjes opent die worden uitgezonden en die in feite de productie van leven uit vroeger bestaande proteïnes kunnen aanzetten. Nu weet ik niet of ze de productie van leven wel of niet uit zichzelf kunnen aanzetten, we hebben hier dus niet het eerste leven, we hebben tenminste geen data die een ‘eerste leven’ kunnen ondersteunen, maar we hebben data om de productie van leven te ondersteunen uit ‘Progenesis’ materiaal.

Linda Howe: En Dan, dat houdt in dat je het mogelijke programmeer mechanisme voor leven in dit universum hebt gevonden. Dat het in staat moet zijn met proteïnen te bouwen. Welk (mechanisme) zou de proteïnen hebben gemaakt?

Dan Burisch: Nou, oorspronkelijk zouden deze proteïne componenten in elkaar gezet kunnen zijn door, in theorie, het ‘Ganesh’ deeltje, of door handelingen van de ‘Ganesh’ deeltjes, van aminozuren die hier kunnen zijn neergeregend als onderdeel van een hemelse regen. Dus, met andere woorden, door kometen overgebracht. In feite zou dus dat deel van de ‘panspermia’ theorie, dat de productie van leven op aarde aangaat door de neerslag van aminozuren, een rol kunnen spelen in dit model.

Linda Howe: Maar is de grotere implicatie van je onderzoek naar de frequentie draaggolf van het programmeren van leven dat doordringt in alle silicium (di)oxide, dat het overal zou optreden waar er silicium (di)oxide in het universum is?

Dan Burisch: Ja mevrouw.

Linda Howe: En zou..

Dan Burisch: Ja mevrouw.

Linda Howe: (moet lachen)..zou dat betekenen dat een deel van dat programmeren leven zou zijn met een humanoïde vorm, of niet. Wat zou..

Dan Burisch: Ik heb totaal geen gegevens die dat ondersteunen. Leven, ja. We kunnen zeker protocellen terugvinden en (ook) cellen die zijn gedifferentieerd tot de eukariotische cellen, maar om van protocellen en eukariotische cellen naar ons te springen, dat is wel een behoorlijk grote sprong. Dat is er één die ik niet met data kan ondersteunen. En daarmee zou het overgaan in ‘geloven’.

Linda Howe: En wat zou het belang zijn van het Lotus project voor de periode 2004 – 2012?

Dan Burisch: Afgezien van het getekende contract zijn er geen implicaties, tenzij iemand precies kan uitzoeken hoe het protocol zou zijn vervolgd. En dat is neergelegd of zal binnenkort worden neergelegd in een model op een plek die iemand moet vinden. Het was nooit als onderhandelingsmethode gebruikt, er was een ‘power chip’.

Linda Howe: En zou de kennis omtrent die programmering in silicium (di)oxide de J-Rod helpen?

Dan Burisch: Eén groepering van de J-Rods dacht dat dit het geval zou zijn en gebruikte het daarom als een ‘power chip’, een (door hen) aangevraagde ‘power chip’ voor hun ondertekening van het T-9 verdrag. Zal het ze helpen? Nee. Toen ze de inhoud van het model hadden bekeken en het model eenmaal was geproduceerd, konden ze zich toegang verschaffen tot het ‘Gele Boek’, dat de informatie over het model bevat. Toen ze toegang hadden tot het ‘Gele Boek’, zagen ze wat voor hen de implicaties voor hun toekomst zouden zijn en dat was een ramp, omdat ze letterlijk aan iets zouden komen waar ze niet aan zouden mogen zitten. Van wat ik hoor, zijn ze van dit idee teruggekomen. Maar dat is hetgeen wat mij is verteld.

Linda Howe: En dat, waar ze aan wilden komen, wat zou dat zijn?

Dan Burisch: De vruchten van de boom des levens. Vanuit deze theorie kan men zich door middel van directe data toegang verschaffen tot de 27 sferen of de 27 blauwe appels, die samengesteld in feite ‘Metatron’s kubus’ vormen. Vanaf dat punt kunnen alle Platonische lichamen worden geconstrueerd. Als je dat op de juiste manier moduleert, wat met een model kan worden gedaan, dan kun je letterlijk leven creëren en het is niet aan ons dit te doen.

Linda Howe: En je hebt het hier over het creëren van primair leven, niet over het manipuleren van reeds bestaand, zich ontwikkelend genetisch materiaal.

Dan Burisch: In theorie zou dit voor beide kunnen worden gedaan. Als men een geschikte technologie van het project zou ontwikkelen. Hetgeen een andere reden is waarom ik het zo zorgvuldig mogelijk bewaak.

Linda Howe: Denk je dat er iets van deze zaken nu enig licht schijnt op wat er in 2012 zal gebeuren?

Dan Burisch: Nou, ik denk dat de handtekeningen voor het T-9 verdrag, die moesten worden gezet op 8 Juni, een aanwijzing voor mij is dat we kunnen uitzien naar een positieve, in de betekenis van ‘vruchtbare’ (woordspeling bedoeld), uitkomst voor 2012. De eigenlijke onderhandelingen zijn voltooid of zijn bijna voltooid en we wachten op de ondertekeningen. Als iedereen dus meewerkt zouden de tijdlijnen in 2012 in elkaar kunnen schuiven.

Linda Howe: Iedereen, ikzelf incluis is altijd...

Dan Burisch: Oh, het is een ..(?) (doelt op insect)

Linda Howe: Oh, het is wat... hier nog één, we hebben de zon op je gezicht nodig, maar je bent (nu) een soort ‘Man in black’ met een ‘Bushirt’.

Dan Burisch: Sorry, .... ik weet wel beter dat het niet zo is.

Linda Howe: (Over) de convergentie van de tijdlijn paradox, hoe kun je tijdlijnen in één punt samenbrengen en dan de gesplitste tijdlijnen van de J-Rods, de Blonden en de Homo Sapiens allemaal samenbrengen in een geconvergeerde tijdlijn zonder één of beide anderen te elimineren?

Dan Burisch: Nou, op dit moment reizen ze eenvoudig in de tijd om terug te keren naar deze huidige tijd. We leven dus bepaald niet in dezelfde tijdlijn met hen. Het reizen in de tijd zelf veroorzaakt de tijdparadoxen. En verder moet je met Bill Hamilton praten, want hij is de man die zich met fysica bezighoudt.

Linda Howe: Maar jouw begrip hiervan is dat als er drie van deze tijdlijnen zouden zijn, zeg maar de onze, die van de J-Rods en die van de Blonden (Nordics), dat die tegelijkertijd kunnen bestaan in een enkele tijdlijn zonder een catastrofe in 2012?

Dan Burisch: Twee tijdlijnen zouden gelijktijdig bestaan, onze huidige tijdlijn en die van Orions en de J-Rods. Zij bevinden zich tegelijkertijd in een tijdlijn omdat ze gelijktijdig bij het tijdstip van de catastrofe waren.

Linda Howe: Ze lopen nu dus samen en ze gaan proberen om ze te convergeren in één (tijdlijn), waar zij, vanuit ons gezichtspunt, buitenaardsen zullen blijven?

Dan Burisch: Ja mevrouw.

Linda Howe: En wat zal dat voor hen tot stand brengen, ze zijn nog steeds erg ziek.

Dan Burisch: Niets. Zij zullen voor ons in onze realiteit bereiken dat we geen catastrofe hebben die ons menselijk ras uiteindelijk in tweeën deelt.

Linda Howe: Het zou de cyclus beëindigen?

Dan Burisch: Ja mevrouw, als het gaat om de algemeen voorkomende polyneuropatie en daarmee samenhangende aandoeningen van de J-Rods, is dat een totaal gescheiden problematiek en het is een punt, waar nog steeds aan gewerkt wordt. Het team waar ik het geluk had aan het hoofd te staan, faalde in feite hier een antwoord voor te vinden. Er was echter een aanzienlijke voortgang aangaande hun biologie gemaakt en we zullen hopelijk ten minste een soort verzachtende behandeling hebben om hun problemen te verlichten, hopelijk..

Linda Howe: En dat is het punt waar we nu zijn, dat dit geen directe connecties heeft met één van die pogingen?

Dan Burisch: Nou, afgezien van het feit dat de theorie eerst ondersteuning vond in data, de hypothese werd eerst in overeenstemming gebracht met de data, nieuwe hypothese, eh..

Linda Howe: Dit is eigenlijk een heel aparte kwestie over panspermia.

Dan Burisch: Zeker.

Linda Howe: Dank je.

Dan Burisch: Waar is..

John: Pam, en dan zou ik de honden boven brengen en ze wilde ze dan niet achterlaten. Het is te heet, overal gras.

Dan Burisch: Ik heb wat water nodig..

John: Hier.

Dan Burisch: Oh, dank je.

Rob: Wanneer ben je klaar, Dan?

Dan Burisch: Meneer.

Rob: Als je er geen bezwaar tegen hebt, kan ik je vragen, je zei iets over de eh.. er is wat vooruitgang geboekt met het probleem van de J-Rods.

Dan Burisch: Ja.

Rob: Heb ik het..(?) een theorie die beschikbaar is om mee te werken?

Dan Burisch: Wat bedoel je?

Rob: Pardon?

Dan Burisch: Ik stuur helemaal niet aan op hulp. Ja, ja er is materiaal, hoe ’t ook zij, ik spreek niet graag over het .. materiaal, er zijn wezens. Ik weet echter niet het aantal, ook ben ik niet op de hoogte van hun locaties.

Rob: OK, ik gebruikte dat materiaal omdat, er zouden evenwel liegende(?) wezens zijn of wat het ook zou zijn.
(geluid onduidelijk hier)

John: Of computers..

Dan Burisch: Er zijn computers in de Verenigde Staten, ja. Het is het makkelijkste antwoord dat ik daar kan geven.

Rob: Wanneer kwam je hier voor het eerst?

Dan Burisch: Aanvankelijk eind 2000, begin 2001 en nogmaals, mijn idee, mijn eerste ideeën (waren) dat er een wisselende hoeveelheid biomarker afzettingen zou zijn, afhankelijk van de ouderdom van Estrella. Ik keek dus naar het gebied en zei, waar kan ik de plek vinden waar ik een grote bos Estrella kan vinden. We maakten toen dus de beslissing om, het was letterlijk een ..

Rob: ..even over Rachel, ik zei tegen je hoe interessant de strata (verschillende lagen) in dat gebied waren. Kon je niet de invloed vinden van ..(verkeerslawaai)

Dan Burisch: Nog niet, dit hier is wat eigenlijk uit het diepe ravijn afkomstig is, ik geloof dat het een aparte structuur is, waarover men het heeft.

Rob: OK.

Dan Burisch: Wat er gebeurde is: dit hele gebied was zoals ik al zei, zo’n 10 miljoen jaar geleden opgetild en ..(?) graden verschoven. Er is ook een breuklijn die door de hele vallei loopt. Er zat eigenlijk beweging in, aangezien er vanuit het Westen druk werd uitgeoefend, er was eigenlijk een beweging uit het Westen van dit blok. Voor de precieze geologie hiervan moet je dus met geologen gaan praten. In dat gebied daar heeft Marci mijn bioprobe opgegraven.

Linda Howe: En dat is wat ik me afvroeg, er was iets aan de hand aan de bar..(?) daar vanavond?

Dan Burisch: Ja.

Linda Howe: ..vroeg, dat deed ik, dat is John. Ik.. begrijp dat niet.

Dan Burisch: We hadden wat ‘interpretatieve’ mensen (mediums), die hun gevoelens oorspronkelijk hier begonnen te krijgen.

Rob: Was Chiela één van die mensen?

Dan Burisch: Chie’lah, ja. Dat programma wordt door Deborah gedaan, Deborah Burisch. Ze begonnen het gebied te verkennen met ‘Remote Viewing’. (Op afstand ‘kijken’ met paranormale technieken.) Ik had gevraagd of ze de oorspronkelijke theorie d.m.v. ‘remote view’ het gebied wilden bekijken, die van vóór de biofotonische ‘burst’ op 31 mei. Ze begonnen ongewone dingen op te pikken omtrent het gebied, dat er zich een beetje meer naar het Oosten van waar we nu staan, iets bevond. Ik vroeg ze om dat te omschrijven. Ze kwamen toen op de proppen met tekeningen van de berg, dat kleintje die we als bijnaam ‘De Conquistadors Helm’ gaven en ze tekenden ‘U’ vormen op een stuk papier, ze raakten behoorlijk opgewonden en ze begrepen hun eigen gevoelens hierover niet. Ik bekeek de vreemde tekeningen en ging doen wat ik anders ook doe, en dat is de punten te verbinden en meetkundige figuren te creëren. Toen we de kant van de verbinding – gewoon de uiteinden van de ‘U’s – volgden, dachten we, hé, er zijn overal ‘U’s, misschien is hier nu een uranium afzetting. Het gebied werd inderdaad gecontroleerd op de aanwezigheid van uranium daar. Eh.. toen we de punten met elkaar verbonden kregen we een zeer interessante meetkundige figuur. Dat meetkundige figuur, zowel gerelateerd aan werk dat Dan Winter deed voor de authentieke sterrenpoort naar Orion, als ook de ‘Sri Yantra’, de heilige Mandela van de Schepping. Op dat punt aangekomen begon ik dus vragen te stellen, waarom zouden we in één meetkundige figuur iets hebben dat te maken heeft met breuklijn structuren. Er werden kwarts (klokken) achtergelaten rond de ‘Conquistadors’, die kleine bult ten Oosten van hier. Een groot tijdsverschil in de klokken begon ons op te vallen. Toen dat eenmaal gebeurde kwam er zowel een team van ‘Stars’ als een ‘Starflower’ eenheid.

Rob: volgens welk principe werkten de klokken?

Dan Burisch: Er waren zowel digitale als analoge (klokken), ze waren daar achtergelaten.

Rob: OK, was er een gelijke afwijking, of ze nu digitaal of analoog waren, of was er een verschil tussen..

Dan Burisch: Ik wist dat er een gelijke afwijking was op die plekken waar ze zij aan zij waren geplaatst. Ik geloof dat het ‘Star’ team ze zij aan zij had geplaatst. Ik ga gewoon niet over hun soort instrumenten.

Rob: Heb je enig idee van het percentage van het verschil..

Dan Burisch: Nee, dat was me niet verteld. In feite is de sterrenpoort kwestie hier voor mij het minst belangrijk geweest. Ik ben hier gekomen om het biologische deel te doen en de geologie te bekijken en hoe het met de biologie verband houdt; om te proberen de theorie uit te bouwen vanuit heel verschillende gebeurtenissen. Dat werd overgedragen aan... Ik denk, dat je vrouw bloedt?

Rob: Ik weet het niet.

Dan Burisch: Ik weet het niet, het is de hond. Ik moest de honden zien.

Rob: Dat gaan we doen.

Dan Burisch: ... belangrijke dingen, eh.. de ‘Remote Viewers’ gingen door met hun werk en ik werd uiteindelijk gevraagd een paar keer door het gebied te lopen omdat er door ‘spotters’ een paar gevallen waren gerapporteerd. Er waren ook een paar zeer negatieve gebeurtenissen, die verschillende leden van het team waren overkomen. Ze werden ernstig gewond. Chie’lah was daar aan het kijken. Uiteindelijk nam de ‘operations director’ de interpretaties over die te maken hadden met de ERB. Het werd rustiger, ik ben er zelfs niet zeker van of die nog op deze plek door de aarde gaat.

Rob: OK, de ‘Einstein-Rosen Brug’ waar je aan refereert, zal zich dus verplaatsen. Verplaatst zich.

Dan Burisch: Ja meneer, we gaan kennelijk door een soort – en ik zou het risico lopen de fysica geweld aan te doen – maar een soort koord, zeg maar, je moet je een gelatineachtige bol voorstellen die door een koord gaat. Het koord liep naar de aarde op deze plaats en..

Rob: en was dat met kosmische invloed, ja of nee.

Dan Burisch: Dat weet ik niet.

Linda Howe: Als je koord zegt?

Dan Burisch: Nou, als ik aan een wormgat denk, denk ik aan een touw. Ik denk aan een slangekoord. Hoe ’t ook zij, zoals gezegd, degene die het materiaal ten Oosten van hier interpreteert, is daar beneden waar ze op dit moment met Allen spreekt. Ik dacht dat ze naar de honden was. Zij is degene die dat wil interpreteren, omdat het haar ‘ball game’ is.

Rob: Het is haar ‘bean box’. (Ball Game of Bean Box staat voor de specifieke, soms ook geheime, kennis van een persoon.)

Dan Burisch: Het is haar ‘ball game’, ja. Een soort ‘bean box’... Waar ik zeker van probeerde te zijn, en uiteindelijk de grassporen van het Oostelijk deel.. gebied, ik vergewiste me er van dat ik de elementen van de theorie niet zou verwarren, omdat er altijd.. nou, aangezien de ERB (Einstein-Rosen Brug) daar gevonden kon worden, begonnen de ‘Remote Viewers’ de gebeurtenissen rond de Lotus en de ERB activiteit met elkaar te verbinden, en vanuit mijn gezichtspunt was dat al bekend, omdat we te veel verwarrende variabelen in de vergelijking kregen. We moesten er stap voor stap achterkomen, wat voor wetenschap we aan het ontdekken waren. Weet je, het is gewoon te veel ‘welles-nietes’ voor mij daar.

Rob: Is er hier niets interessants meer voor jezelf of je collega’s?

Dan Burisch: Jawel, maar het type experimenten waar ik aan zou denken voor fase 2 – en ik hou deze zelfbespiegeling privé – zou dan worden gedaan met sommige kristallen zoals ..hier en dat zal beslist een ‘Nee – nee’ opleveren omdat dit door BLM bestuurd land is en ik zou natuurlijk niets doen dat het ‘Bureau Land Management’ in de war zou sturen, hoewel ze dit gebied niet zo goed onderhouden als, nou, zoals ze het doen... ‘Red Rock’, ze zouden zich hiervoor moeten schamen. Als je tegen het ego aanloopt..

Rob: Zelfs als alleen aan de rots wordt gewerkt, concentreren ze zich op ...(?)

Dan Burisch: Nee, ik bedoel, je raakt hier nu een stukje leven aan, die zijn hier. Je krijgt korsten ..(?). Dit is werkelijk leven hierboven, het is een combinatie van een zwam en een ..(?) eh.. sommige van deze stukjes, en dan de grotere stukken deze kristalachtigen, ze ...(?) soms honderden jaren en eh.. verspreiden zich slechts langzaam, dus, weet je, ontwrichten, (te)ontwrichtend zoals het op mij overkomt.

Rob: Klopt het dat, verbeter mijn woorden maar, dat het is als een ... (verkeerslawaai)

Dan Burisch: Ja, ja, over de hele wereld. Je kijkt naar iets met een hoog kalium gehalte. Het is heel mooi, het is heel mooi. Ik vermoed dat er voor elk stofdeeltje een waarschijnlijkheid bestaat dat het deze deeltjes produceert. Dat het leven letterlijk opspringt – het potentieel voor leven, de creativiteit springt letterlijk overal om ons heen uit het stof.

Rob: En hoe kritisch is het voltage dat ze toepassen?

Dan Burisch: Het gedeelte tussen 16.47 – 16.96 mV is kritisch voor het maximaliseren van het aantal ‘Ganesh’ deeltjes dat per vierkante mm wordt uitgezonden.

Rob: OK, dus bij een ander voltage zou je een verminderde emissie krijgen.

Dan Burisch: Inderdaad, ja.

Rob: OK, ik merkte dat er in je vroegere experimenten zowel spannings- en weerstandsmetingen werden gedaan, als ook stroommetingen, heb ik het goed?

Dan Burisch: Ja, in feite daalt de weerstand wanneer de ‘Ganesh’ deeltjes worden uitgezonden.

Rob: Je gebruikt dat dus als een aanwijzing voor het uitzenden van (de deeltjes)?

Dan Burisch: Ja, eigenlijk zou ik in de meeste gevallen een cinematografie unit (film of video) die aan de microscoop is bevestigd, laten lopen en niet op dat moment gaan kijken. En ik zou alleen naar de instrumentatie kijken als ik weet dat ze worden uitgezonden, ik tik een tijd in, en ik spoel dan terug naar de tape log van dat punt, controleer de klokstand en ga kijken wat we hebben. Op die manier kunnen meerdere pogingen tegelijkertijd worden ondernomen, waar ik dan niet één oog op deze microscoop hoef te houden, weet je, en eentje op die..

John: Enig idee hoe dit op natuurlijke wijze kon.. mensen deden het, ik bedoel, gebeurde er niet op een of ander moment..

Dan Burisch: Nou, ik denk dat we net iets aan het ontdekken zijn wat al de hele tijd gebeurt. We zijn hier nieuw op dit gebied. (We are the new kids on the block.)

John: Het genereert daar 17 volt, ik...

Dan Burisch: milli Volts.

John: milli Volts, oh ja, dat zou kunnen.

Dan Burisch: Het is in een omgevingsbereik..

Rob: Maar dat was ..(?) hun oog, ..

Dan Burisch: Van oorsprong, ja.

John: Het baart me wat zorg dat er iemand zou kunnen komen en dan dezelfde opeenvolging hier zou kunnen gaan doen, weet je, het is een aardige plek om het te doen.

Dan Burisch: Waarom?

John: Weet je, ik bedoel..

Dan Burisch: Als ze hier naar toe komen en ze gaan iets raken op, ik denk één van deze bloembladen(?), ik weet het niet. Als ze het juiste millivoltage, het juiste type licht en de juiste omstandigheden zoals ze zouden moeten zijn, zouden gebruiken ben ik er zeker van dat we het juiste zullen doen, we hebben een vrije wil.

Linda Howe: En dat gebeurde met..(?)

Dan Burisch: Nou ja, er was sprake van een buitengewoon negatieve gebeurtenis, op z’n zachtst uitgedrukt, precies achter jou. In feite zat ik op die grote rots toen ik de gebeurtenis aan het filmen was. Het gebeurde net daar onder de voet van..

John: Daar?

Dan Burisch: Ja, precies daar. De apparatuur was ..hing daar.. we kregen een onverwachte elektromagnetische energiepiek en dit gebeurde op 20 juli 2001. We hadden een onverwachte elektromagnetische energiepiek. Het werd veroorzaakt omdat ik er te veel energie aan toevoerde en ik was ook aan het proberen om de biofotonische ‘bursts’ te vergroten met behulp van een klasse 3 laser. Ik begon me letterlijk te voelen alsof ik in de rots aan het wegzakken was. Ik begon me te voelen alsof ik flauw zou vallen, in de rots zou wegzakken wat waarschijnlijk het gevolg was van de Gauss niveaus, want die gingen omhoog. En ik wist op dat moment niet dat er in feite iets in de apparatuur gaande was. We ontdekten alleen dat er iets gebeurde omdat het leek alsof er een hoofd omhoog kwam. Iets dat er erg vreemd uitzag, had de vorm van een ‘Gray’, duwde z’n hoofd omhoog en keek (terug) naar de wereld om ons heen hier, of misschien was het maar een beeld, we weten het niet. We kwamen er pas dagen later achter, toen we de band afspeelden en het was helemaal aan het einde van de band. Toen ik bezig was de spullen uit te zetten, via radio was ik gewaarschuwd de spullen uit te zetten. En ik zette de apparatuur net uit toen dit ding naar buiten sprong, zeg maar.

John: Was het een rond gat?

Dan Burisch: Nou, de apparatuur, ik beschrijf alleen hoe de apparatuur er uit zag: Een rechthoekige doos met een kristal, kwarts, opgehangen in een gel waarbij een laser het kristal bewerkt. Er werd elektriciteit aan de gel toegevoerd en de stroom werd verhoogd. We kregen plotseling een elektromagnetische burst van die opstelling daar en de bodem van deze apparatuur maakte contact met aarde. Door de schijf, die we net als een lens hadden opgesteld zodat we konden zien wat er zich daaronder afspeelde, door de schijf, precies waar dit ding opdook.

Linda Howe: Was het een J-Rod?

Dan Burisch: Ik weet niet wat het was, kreeg er mooie plaatjes van, mooie schermafdrukken en ik geloof dat ze bewijs zijn.. heb eh.. een paar van die data, een paar van een heel kort video fragment.

John: Dat doet me denken aan wat er in Utah gebeurde met de NIDS (National Institute for Discovery Science, een in Las Vegas gevestigde onderzoeksorganisatie, opgericht door de lokale zakenman Robert Bigelow) op Bigelow’s Ranch, waar een poort verscheen en er een zwart ding doorheen ging.

Dan Burisch: Ja, dit was een heel klein, als het een echt organisme was zou het – gezien z’n morfologie - bijzonder klein geweest zijn. Omdat het een natuurlijke amorfische vorm leek te hebben, maar ik denk dat we naar een beeld van elders kijken.

John: Dat zou hetzelfde in Utah kunnen zijn geweest.

Dan Burisch: Ja, ik denk niet dat het hier fysiek was, waar het zou zijn geëindigd als we de apparatuur draaiende hadden gehouden, weet ik niet. Maar ik denk dat we naar een beeld aan het kijken zijn.

Linda Howe: En Dan, was dit een wormgat, een ERB?

Dan Burisch: Dit was een emissie van energie die resulteerde in die data. Iets eh, iemand zien die ergens anders lijkt te zijn. Ik geloof niet dat het te maken had met de prediker na het Oosten(?) hier de ‘Conquistadors’, waar de ERB was. Ga je gang, ze is beschikbaar.

Dan Burisch: Wat willen onderzoekende geesten weten?

Marcia McDowell: ..het is niet mijn eerste keus, gaan we in die richting verder?

Dan Burisch: Jij gaat voorop!

Marcia McDowell: Ik hoef niet voorop te lopen..

Dan Burisch: Jij gaat voorop.

John: Jij bent de Operations Director, is ’t niet?

Stem: Is ze dat?

Dan Burisch: Zij wilde dat en nu speelt ze bescheidenheid, IK WIL DE ERB, DAN! HIJ IS VAN MIJ, DAN! .. (verkeerslawaai).

Marcia McDowell: Maar ik heb een hekel aan wandelen .. (verkeerslawaai)... ik vroeg het je.

Dan Burisch: Het is leuk (dit deel is te lawaaierig) .... Helaas, sommige ... We kruisten het grasland hier zo bruin(?) als de J-Rod heeft heel wat meer vragen over de J-Rod dan over de biologie en ik kan, het ging verder met het aan je vragen van de gunstig stemmende woorden om daarover te lachen en het ging zo uren en uren door..

Rob: Kan ik je een vraag stellen?

Stem: Niet zonder betaling.

Dan Burisch: Ja.

Rob: We moeten van die ruimte foto’s hebben die door Marci zelf zijn genomen, waar je uit een auto stapt, eh..

Dan Burisch: Ja, we hebben eens per jaar een formele dag.

Rob: Formele dag?

Dan Burisch: Een formele dag, eh.. waar de oprichting van Majestic wordt gevierd. Het vindt plaats rond de eh.. niet zo ver, ingeroosterd en dat vindt plaats rond de verjaardagsdatum.

Rob: Er lijken veel eh..

Dan Burisch: We wisten dat we gefilmd werden maar we wisten niet dat we door haar waren gefilmd in die tijd.

Rob: Er schijnen veel datums te zijn? Is het gebruik van dagen.. verjaardagen schijnen tamelijk belangrijk te zijn, het zou de ..(?) zijn, het lijkt op de één of andere manier tamelijk bizar .. (?) van een organisatie ..(?).. het was belangrijk..

Dan Burisch: Het is meer traditie dan dat het ritueel is, geheime genootschappen hebben – van nature – rituelen, maar nogmaals, wij hebben gestructureerde rituelen die niets met geheime genootschappen te maken hebben. Tijdens een bijzondere familieaangelegenheid kan je ritueel een zeker gedrag vertonen en meer is het niet.. het is niet anders dan dat en ik denk echt niet dat het hier veel van afwijkt. Op die manier afgeschilderd zou je..(te veel lawaai)

Rob: (te veel lawaai)

Dan Burisch: Er was me gevraagd, ga je gang en doe het maar, omdat het de laatste keer zou zijn dat ik op een formele dag zou komen en er was me gevraagd: ga je gang, draag het uniform. Wat ik deed omdat ze kennelijk wisten dat het de laatste keer zou zijn.

Rob: En Debbie salueerde inderdaad voor jou?

Dan Burisch: Ja.

Rob: Omdat je de..

Dan Burisch: De hogere in rang.

Rob: Zelfs als je niet in het leger zou zijn.

Dan Burisch: Dat is juist, ik ben voor haar de hogere in rang, iedereen die daar dus in die tijd aanwezig zou zijn – niet alleen zij – iedereen die daar toevallig aanwezig zou zijn geweest, zou hetzelfde gedaan hebben voor diegenen die hoger in rang waren, inclusief ikzelf voor iemand (zou doen) die hoger in rang is dan ik.

John: .. die lui salueerden natuurlijk voor me.

Dan Burisch: Natuurlijk, ik zou hetzelfde gedaan hebben.

John: Maar ik was samen met een assistent en die assistent begon te lachen omdat hij niet in het leger zat.

Dan Burisch: (teveel lawaai)

John: Oh, dat weet ik maar het was, weet je, het kunnen de marinegebruiken zijn en ik was zo strikt en vakkundig als ik maar kon zijn, weet je.

Dan Burisch: En het was voor jou bedoeld?

John: Ja, en het was grappig omdat hij me vroeg voor wie ik werkte en dat ik dat voor een driesterren-generaal deed.

Dan Burisch: Aanwezig in de Verenigde Staten, meneer ... uiteindelijk.

John: Ik was daar omdat ik computerprogrammeur was en ik kende het programma.

Dan Burisch: Het is interessant dat deze gebeurtenissen hebben plaatsgevonden, werkelijk op een oude inlandse zeebodem plaats vonden.

John: Weet je, we bezochten daar de gedeeltes langs deze busjes, breuklijnen toen er een voorbijganger stopte die zei: Wil je de hechtingen in mijn schouder zien. En (ik zei), wat bedoel je? Hij zegt: Op een dag kwam hier een geoloog langs die schelpen bijeen zocht en daarna ging hij naar zuid Californië en vond daar een identieke serie schelpen en bewees daarmee het feit dat de hele zuid Californische kust, het was in zuid Californië, noord Californië.

Dan Burisch: Er zijn voorbeelden op bergpieken: hetzelfde. Als je naar de top van de Frenchman berg hierboven gaat, zal je schelpen vinden. Er zijn daar schelpen boven.

John: Ja, en zo kunnen ze met deze verzameling schelpen die je nodig hebt, dingen traceren.

(Enige conversatie.)

Rob: een bericht versturen, waarmee?

Marcia McDowell: ERB

Rob: Via ERB?

Marcia McDowell: Ja, we experimenteren met het communicatie protocol.

John: Hoe moduleer je het?

Marcia McDowell: Daar kan ik echt niet op in gaan, sorry.

Rob: De communicatie was voor eh..

Marcia McDowell: Oh ja, absoluut, en we verwachtten een antwoord omdat het transport protocol eigenlijk niet erg goed werkte, we bleven personeel verliezen. We hebben er een paar nog niet terug.

Rob: Uit dit gebied of uit..

Marcia McDowell: Ja, hier vandaan.

Linda Howe: En ze zouden op Zeta Reticuli 1 kunnen zijn of aan een andere kant van het universum en je zou het nooit weten.

Marcia McDowell: Correct, absoluut correct. We hebben geen idee waar ze zijn.

John: heb je het over mensen?

Marcia McDowell: Ja, ik heb het over mensen, stafleden, mensen die hier uit kwamen, dat is de reden waarom het grootste deel van het team hier zal terugkeren. Daarom moesten Dan en ik hier terugkomen en proberen om al die stukjes rots terug te vinden die geëtst waren, omdat er niemand anders mee wilde. Ze waren bang dat ze in de ERB zouden worden gezogen.

Rob: En je brandde jezelf tijdens die gebeurtenis.

Marcia McDowell: Ja.

Rob: Heb je daar nog littekens van?

Marcia McDowell: Ja, ik.. het is zo dat de littekens op mijn hand zijn genezen, maar (de littekens van) de aanvankelijke ‘bursts’ van de ERB, toen ze deze aan het testen waren met de HAARP(?), die zijn permanent. Ik kreeg brandwonden door een elektrische schok (flash burn) op die plek en een paar andere plaatsen, dat is blijvend.

Stem: Hoe groot was die zilveren plaat?

Marcia McDowell: Niet zo groot, het was een klein doelwit, maar er was een probleem met het richten en het miste. Het raakte een deel van de rots en het etste een deel van de rots. Vervolgens absorbeerde de rots te veel energie en explodeerde. Brokstukken vlogen overal heen.

John: Hoe is het mogelijk dat je op dat idee komt, ik bedoel, weet je..

Marcia McDowell: Laat dat maar over aan de mensen van Majestic, ze hadden deze plotselinge inspiratie toen ze me halverwege (het project) invoerden.

Linda Howe: Maar Marci, was dat een MJ12 brainstorm of was het (idee) geplant door J-Rod, EBE of een Blonde?

Marcia McDowell: Weet je, ik weet het niet, Ik weet alleen dat iemand deze jamboel had bedacht vóórdat ik aan boord kwam. Ze waren hier al enige tijd mee bezig. Vervolgens ging alles verder met dit communicatie ..eh.. het transport gedeelte van het programma, ze wilden een communicatie protocol. En ze konden het niet goed richten en toen eigenlijk met tamelijk veel (pogingen?), sedert dat moment niet zoveel meer gedaan.

Rob: Zou het als een bliksemflits zijn geweest, zou de energie zichtbaar zijn geweest..

Marcia McDowell: Nou, de energie zelf was zichtbaar, maar niet direct, je zou het werkelijk gezien kunnen hebben als er wat bewolking was, heb je wel eens een wervelwind gezien?

Rob: Is dat zo?

Marcia McDowell: Omdat we elke keer als we dit als een test opzetten – we hebben al eerder verschillende tests gedaan..- dan kan je de werveling eigenlijk als een signaal zien en .. de projectie van de..

Rob: OK, is er enige betrokkenheid van ..(?) nu in de projectie.

Marcia McDowell: Nee, niet dat ik weet, maar ik ben er niet helemaal zeker van.

Rob: Maar waarmee experimenteerden ze in de begindagen?

Marcia McDowell: Ze probeerden de ERB onder controle te krijgen en ze probeerden verschillende modulaties ter regulering.

John: Was dat het doel, het alleen maar onder controle te krijgen?

Marcia McDowell: Ja, om het praktisch te maken.

John: Oh, met andere woorden, ze gingen het niet gebruiken.

Marcia McDowell: Oh, verdorie ja!

John: Ze wilden ergens naar toe.

Marcia McDowell: Dat begreep ik er van.

John: Of wilden ze iets hier brengen?

Marcia McDowell: Mogelijk allebei, omdat ze weten dat er tenminste één test was waar iets was uitgewisseld.

John: Wat was het?

Marcia McDowell: Ik ben er niet zeker van, dat er een object was dat was uitgewisseld en dat het schertsend ‘de blauwe appel’ werd genoemd.

Linda Howe: Omdat het rond en blauw was.

Marcia McDowell: Nou, hoofdzakelijk omdat men niet wilde zeggen wat het was.

Linda Howe: Maar waarschijnlijk blauw en rond.

Marcia McDowell: Misschien.

Linda Howe: En toen je zei dat je de werveling kon zien, wat zag je dan?

Marcia McDowell: Ik zag, het was een zeer – op het moment dat ik de draaikolk zag was er heel lichte bewolking en ik merkte dat de wolken begonnen te draaien en te spiralen in een soort draaiend patroon, zoals een draaikolk daarboven.

Rob: Wat voor afmeting, kon je het schatten?

Marcia McDowell: Ik zou zeggen dat het ongeveer, vanaf hier gezien ongeveer zo groot was. Zoals, als je op ongeveer 30 cm van je vingers zit.

John: Het is ongeveer de afmeting van een tornado en je staat eronder als ie zich begint te vormen en hij vormde zich niet maar, weet je, de sirenes loeiden en met m’n oog op de draaikolk, het ging zó in het rond.

Rob: Als iemand dus in die buurt omhoog keek, dan konden ze zeggen, hé daar is het begin van een tornado.

Marcia McDowell: Absoluut, men is er doodsbang voor, maar de meeste mensen kijken niet zo vaak omhoog.

Linda Howe: Heeft de regering de ERB’s nu enigszins onder controle?

Marcia McDowell: Ik denk het niet, ik denk dat we een probleem hebben met het personeelsverlies en ik denk niet dat er nu iemand is die het echt probeert. Ik denk dat ze hun les geleerd hebben. Omdat Dan hen er om smeekte.

Dan Burisch: Ze proberen de apparatuur onder controle te krijgen. Ja, breek het hier niet af. Een deel van de reden waarom is dat het nemen van monsters daar wordt verstoord.

Marcia McDowell: Ja, je smeekte ze om te stoppen.

Linda Howe: Omdat er mensen verdwenen?

Marcia McDowell: Nou, dat was het uiteindelijke probleem waar ik vaak aan denk..

Dan Burisch: We hadden een paar verdwijningen, niet alleen in fysieke maar ook psychische betekenis, weet je het is alsof...

Linda Howe: konden de J-Rods niet helpen ... konden de J-Rods en de Blonden niet helpen dat uit te zoeken?

Dan Burisch: Ik weet het niet, ik ben me alleen van de emoties bewust die me waren ‘verteld’, zeg maar, of aan mij waren overgebracht. Het heeft te maken met tijdreizen, ik weet niet of ze de situatie kunnen verbeteren of niet. Ik denk dat het een deel van het probleem is, dat was veroorzaakt door de T-9 om één factie te laten tekenen, zodat ze niet de regeringen van de wereld zouden proberen te manipuleren om deze contrapties te gaan proberen te bouwen. Die dan uiteindelijk vanzelf zouden activeren wanneer de grote gebeurtenis plaats vindt.

Rob: En de zilveren plaat zou zijn geplaatst..

Marcia McDowell: Een klein beetje verder naar boven, was ’t niet?

Dan Burisch: .. Ja, het was precies op een vlak stuk zeebodem.

Marcia McDowell: Ik ben bang dat het het laatste gedeelte hiervan is.

Rob: Dus de rots die uit elkaar gesprongen was zou zijn geweest..

Dan Burisch: .. Ergens aan de rechterkant, in het stuk aan de linker zijde.

Rob: Is er iets dat je ons kan vertellen over het ontcijferen van die kunstvoorwerpen?

Marcia McDowell: Ik zou het kunnen doen, maar ik zou in grote problemen komen als ik het deed.

Rob: Dat is OK. Zou je zeggen dat het meer positief dan negatief is wat eh.. de kunstvondst.

Marcia McDowell: Oh, het is heel positief, heel positief inderdaad. Alleen kan ik echt niets kwijt over de..

Rob: De details.

Marcia McDowell: details die met ontcijfering te maken hebben. In elk geval, hier is waar dat gebeurde.

Linda Howe: Is het niet zo dat Saddam Hussein twee ERB’s zou hebben, waarvan hij wist hoe ze bediend moesten worden..

Marcia McDowell: Nee.

Linda Howe: zou ‘t het feit zijn dat ze waren overgebleven van Sumerië, Mesopotanië, en dat ze het vermoeden hadden dat ze daar misschien waren en konden worden geactiveerd?

Marcia McDowell: Dat is niet van wat ik er van begrijp.

Dan Burisch: Nee, nee, eh.. ze bekeken het ontwerp voor het bouwen van het ‘basis’ instrument voor de ‘Djd pilaar’, D,J,D.. en het punt is, wanneer de feitelijke Djed pilaar in 2012 is opgericht – het is geen fysieke oprichting, het is een elektromagnetische oprichting – en wanneer dat gebeurt, te veel van deze (instrumenten) zouden als één te veel geactiveerd zijn, het zou genoeg zijn om te veel energie toe te voegen aan onze biosfeer, van wat ik er van begrijp, in feite aan de geosfeer. Wat hij deed, van wat mij verteld is – ik was daar niet als bezoeker in z’n kleine centrum van het kwaad of zoiets – maar wat hij deed is, hij had toegang verkregen tot de informatie en begon kopieën van deze machines te bouwen, verkocht er een paar en gaf ze als geschenk aan leiders in het Midden Oosten zodat hij in aanzien zou stijgen als een grotere Islamitische leider. De Islamitische leider, de nieuwe Nebucadnezar, als het ware. En hij hoopte dat hij in staat zou zijn om in 2012 toegang te verkrijgen tot, in wezen de zoon van God, tot Quetzaquatal. Die opnieuw door de vurige oven zou komen, zoals hij dat in Sumerische tijden deed, zoals werd beweerd. We zijn bezig om ze op te pikken.

Linda Howe: Is dat de hoofdreden dat we naar Irak gingen?

Dan Burisch: Het is de hoofdreden die mij bekend is.

Linda Howe: En op dit moment zijn er, voorzover je weet, geen ERB’s meer in Irak?

Dan Burisch: Zover mij bekend is zijn er geen machines daar en als je het hebt over de natuurlijke sterrenpoort locaties, dat weet ik niet. Maar de zelfgefabriceerde apparatuur om zich toegang te verschaffen is, voorzover ik het weet, onklaar gemaakt en verwijderd door de strijdkrachten van de Verenigde Staten.

Linda Howe: En als we er nog steeds mee door zouden gaan, is dat juist in de richting van een dicht gebied met meer wormgaten, is dat een deel van wat zou kunnen gebeuren in 2012?

Dan Burisch: Nee, ik denk wat er gaat gebeuren ... nou, we zijn op weg naar een dicht gebied, dan: ja. Deze dingen zouden theoretisch kunnen – als het wordt toegestaan dat ze worden verspreid, verkocht, verhandeld of wat ook – ze zouden theoretisch over de aardbol kunnen worden verspreid, en dat in feite, wat ik ervan begreep, één van de gebeurtenissen van een catastrofische tijdlijn is, dat ze over de aardbol zouden worden verspreid of over een groot deel van de aardbol. Ze zouden dan activeren en we zouden in moeilijkheden verkeren.

Linda Howe: En ze zouden worden geactiveerd door wormgaten of..

Dan Burisch: Ja, ze zouden activeren door de natuurlijke energie afkomstig van de wormgaten en wat óók zou gebeuren is dat als ze eenmaal zouden zijn geactiveerd ze meer energie zouden aantrekken, omdat er rond die tijd een behoorlijk grote uitbarsting van de zon zal zijn. Ik ben niet helemaal zeker van de aard van de uitbarsting, omdat dat niet mijn gebied is, maar dat, gekoppeld met de activering van de sterrenpoort zou genoeg zijn om het einde te betekenen voor de meerderheid van de (wereld)bevolking.

Linda Howe: En zou het een hemels vuur veroorzaken?

Dan Burisch: Hoe het ook gebeurt, ik denk van wel, ja. Het is me bekend dat er een grote tektonische verschuiving zou zijn, in wezen zou er niet alleen een geologische pool verschuiving zijn, maar ook, weet je, een magnetische. Maar voor de magnetische verschuiving kan de zonnewind zorgdragen, de ..(?) schok en al die dingen.

John: Zijn de mensen die deze ‘dissidente’ ERB’s of sterrenpoorten of wat ook hebben gemaakt, zich bewust van wat er zou kunnen gebeuren?

Dan Burisch: Nou, ze hebben hun eigen agenda, ze denken dat ze het kunnen beheersen, ik bedoel, weet je, we hebben hier te maken met een megalomaniacaal monster, die dacht dat hij de op één na beste figuur zou zijn, weet je, na Christus. En als je films van hem hebt gezien, waar hij z’n kleine stokje rond liet zwerven, zoals iedereen het zag. Weet je, hij dacht dat hij de beste was.

Linda Howe: Maar waarom konden de J-Rods en de Nordics (de blonden) niet die spullen bij hem weghalen van waar hij ze had, ondergronds?

Dan Burisch: Nou, dat heeft te maken met het vorige verdrag, omdat er een verdrag in werking is en dat het hen niet is toegestaan om zich er mee te bemoeien, terwijl de dissidente factie zich er wel mee probeerde te bemoeien, maar dan zo dat de productie en verspreiding van deze onderdelen zich juist positief ontwikkelde. Met andere woorden: Ze willen ons dood, zodat de splitsing plaatsvindt, zodat ze hun eigen soort kunnen rechtvaardigen. En als ik niet van onder deze .. vandaan kom ... ga ik dood...

John: Amen.

TERUG NAAR ARTIKEL