125 ORANJE BOLLEN VLOGEN IN GOLVEN NAAR LEE’s SUMMIT

Door: Linda Moulton Howe © 2011

Vertaling: Paul Harmans

Bron: http://www.earthfiles.com/news.php?ID=1915&category=Environment

“Een grote roodoranje bol verscheen, die rees op in de lucht en splitste zich dan in vijf of zes kleinere oranje bollen. Dat gebeurde elke twee minuten gedurende een half uur!”

Richard Vick, verzekeringsagent Kansas City, Missouri

23 november 2011 Kansas City, Missouri - Op 14 juni 2011 reed de onafhankelijk verzekeringsagent Richard Vick (64) na een late bijeenkomst rond 21:30 naar huis. Richard reed in zuidelijke richting op de I-435 bij Missouri, nabij East Gregory Boulevard. Er was een donkere lage bewolking en het was een hete avond. In de donkere lucht aan zijn linkerkant verschenen een stuk of zes roodoranje kleine bollen die in de richting van Lee’s Summit bewogen.

Eén van de vele oranje bollen die op 14 juni 2011 tussen 21:30 en 22:00 bewegend door de lucht werden gezien tussen zuidelijk Kansas City en Raytown, een voorstad pal in het oosten. Deze foto van een ongeïdentificeerde oranje bol nabij een boomtak en wat lijkt op een klein wit object dat vanuit de bol naar beneden beweegt, werd genomen door iemand afkomstig uit Raytown. Verder naar het westen, op de kruising van de I-435 bij East Gregory Boulevard, telde verzekeringsagent Richard Vick 125 oranje gloeiende bollen die achter de bomen verschenen en in de lucht omhoog rezen. Dat gebeurde om de twee minuten en gedurende een half uur en vond plaats aan de andere kant van de weg waarop hij zijn auto had stilgezet om ernaar te kijken. De foto is beschikbaar gesteld door Missouri MUFON, de fotograaf uit Raytown wil anoniem blijven.

Lage middelste rode cirkel markeert de kruising van de I-435 en East Gregory Boulevard waar Richard Vick zijn auto aan de kant zette en over zijn schouder van noord naar zuid keek. Het centrum van Kansas City ligt aan de rand van de plattegrond, bij de bovenste linker rode cirkel. Richard telde 125 roodoranje gloeiende bollen die om de twee minuten verschenen gedurende een half uur op 14 juni 2011 tussen 21:30 en 22:00. Ze vlogen naar het zuidoosten naar Lee’s Summit. Rayton, de meest rechtse rode cirkel, is de woonplaats van de fotograaf.

Raytown en Lee’s Summit zijn twee voorsteden ten zuidoosten van Kansas City die sinds de zomer van 2011verscheidene meldingen van ongeïdentificeerde fenomenen in de lucht hebben gehad. Raytown ligt pal ten oosten van de kruising van de I-435 met East Gregory Boulevard waar verzekeringsagent Richard Vick op 14 juni 2011 stopte en 125 roodoranje bollen telde die tussen 21:30 en 22:00 verschenen, nabij Kansas City, Missouri.

Interview:

Richard Vick: Toen ik bij de kruising (van de I-435 met East Gregory Boulevard) aankwam zag ik aan mijn linkerkant enkele oranje bollen in de lucht. Ik vond dat ongewoon, de bollen gingen de lucht in en ik vroeg me af wat het waren. Dus stopte ik en keek ernaar. Terwijl ik ernaar keek verscheen er een grotere bol ongeveer twee graden boven de horizon - een grote bol die op hoge snelheid achter de bomen aankwam en toen het achter de bomenrij tevoorschijn kwam, splitste de grote oranje bol zich in vijf of zes kleinere oranje bollen.

Linda Moulton Howe: De grote bol splitste zich in vijf of zes kleinere bollen?

Richard Vick: Ja, ja!

Linda Moulton Howe: Wat was de kleur van de grote bol en wat was de kleur van de kleinere bollen?

Richard Vick: De grote bol was iets roder dan de kleinere bollen, de kleinere waren meer oranje. De grote was roodoranje.

Linda Moulton Howe: Had u een camera?

Richard Vick: Nee, die had ik niet.

Linda Moulton Howe: Hoeveel van die bollen, groot en klein waren er tegelijk?

Richard Vick: Er waren nooit meer dan 15 kleine bollen tegelijk, maar ze kwamen ongeveer elke twee minuten, dan kwam er een grote omhoog die zich splitste.

Linda Moulton Howe: Kwamen de grote bollen op boomhoogte?

Richard Vick: Nee, in feite halverwege de boomtoppen en de grond.

Linda Moulton Howe: Onder de boomtoppen?

Richard Vick: Onder de boomtoppen, ze waren ongeveer tussen de 3 en 4 voet (1 meter) in diameter.

Linda Moulton Howe: Wat was de diameter van de kleinere bollen?

Richard Vick: Ze leken mij ongeveer tien keer kleiner dan de grote bollen. Ze waren behoorlijk kleiner. Ik denk dat het gebeurde op ongeveer 100 meter vanaf mijn locatie. Alle oranje bollen bewogen zich van noord naar zuid. Ik keek naar het oosten en het vond plaats dwars van mij. Het bewoog zich snel, van noord naar zuid en achter de bomen, maar heel goed zichtbaar. Dan kwam het aan het eind van de bomenrij omhoog en terwijl het omhoog kwam brak het uiteen in kleinere bollen.

Linda Moulton Howe: Dus u ziet de roodoranje bollen met een diameter van ongeveer 1 meter oprijzen achter de bomenrij die aan de andere kant van de I-435 staat en terwijl ze in de lucht omhoog gaan splitsen ze zich in vijf of zes kleinere bollen. Kunt u mij vertellen wat er gebeurde terwijl u 125 bollen telde?

Richard Vick: Datzelfde gebeurde elke twee minuten gedurende een half uur. Er kwam dan een andere grote bol, die steeg op en splitste zich. Dan twee minuten later kwam er weer een andere grote bol, langs dezelfde lijn (achter de bomenrij) in dezelfde locatie en ze bleven maar komen! Het duurde meer dan een half uur en het bleef zich maar herhalen. Er waren geen 125 bollen tegelijkertijd in de lucht. Het waren er nooit meer dan ongeveer 10 of 12 die je tegelijkertijd kon zien. Ze gingen omhoog en bewogen naar het zuiden en dan kwam er weer een grote en weer een grote en weer een grote (lacht)! Ze bleven maar komen! Het was echt vreemd. Ik weet niet wat het waren, maar het was echt heel erg vreemd!

Linda Moulton Howe: En u keek op uw horloge?

Richard Vick: Ja, ik keek op mijn horloge om te kijken hoe laat het was, het was precies 21:30 toen ik stopte. Een paar minuten na 22:00 reed ik weg omdat het leek dat het gestopt was. Ik reed weg en ging naar huis.

Linda Moulton Howe: Hoe weet u dat de grote roodoranje bollen elke twee minuten kwamen?

Richard Vick: Omdat ik na twee of drie daarvan op de klok keek (lacht)!

Linda Moulton Howe: En het was regelmatig om de twee minuten?

Richard Vick: Het was behoorlijk regelmatig, omdat als de ene set kleine bollen - als die omhoog de lucht ingingen en wegvlogen, er op dezelfde locatie een andere bol opkwam. Dus vijf of zes waren juist zo ver dat ze uit mijn zicht in de lucht verdwenen en dan kwamen er weer vijf of zes andere en dan weer vijf of zes en weer vijf of zes (lacht)! Ik weet niet wat het was, maar het was een vreemde ervaring.

Linda Moulton Howe: U stond daar gedurende een half uur. Hoeveel andere mensen stopten ook en nam er iemand foto’s?

Richard Vick: De foto’s, ik denk dat die waren van één van de jongens die achter mij stopten en één daarvan kwam naar mijn auto en klopte op het raam en vroeg mij wat dat waren. En ik zei: “Ik weet het niet (lacht) ik heb geen idee!”

Hij was wat gehypnotiseerd door het hele gebeuren en hij belde naar een vriend van hem in Raytown om ook te komen omdat die een camera had. Dus hij vroeg zijn vriend daarheen te komen om de bollen te zien en er foto’s van te nemen. Dus ik denk dat daar de foto’s vandaan komen.

Linda Moulton Howe: Waren er nog andere mensen die stopten om te kijken?

Richard Vick: Er stopten heel veel mensen. Ze stopten en keken anderhalve minuut en reden dan weer weg.

Linda Moulton Howe: Hoeveel mensen denkt u dat er in totaal stopten en gedurende een tijdje keken?

Richard Vick: Ik denk dat het zo’n 12 of 15 mensen waren die echt stopten en gedurende twee minuten keken en dan weer wegreden.

Linda Moulton Howe: Heeft iemand van jullie het bij de politie gemeld?

Richard Vick: Ik geloof niet dat ik dat deed. Ik meldde het aan een nieuwszender. Ik meldde het niet bij de politie omdat ik dacht dat ze er niet veel om zouden geven.

Linda Moulton Howe: Wat deed de nieuwszender ermee?

Richard Vick: In eerste instantie lachten ze, maar daarna kregen ze denk ik meer telefoontjes van andere mensen die hetzelfde zagen en dus stuurden ze een reporter naar mij om er over te praten.

Linda Moulton Howe: Dat kwam op het lokale nieuws die avond of de volgende avond?

Richard Vick: Het was pas in de volgende week dat de reporter kwam.

Linda Moulton Howe: U was twee of drie dagen later in het lokale nieuws van Kansas City?

Richard Vick: Juist.

Linda Moulton Howe: Waarom denkt u dat iets dat voor mij een melding is van een fenomeen dat vele ooggetuigen had en het lokale nieuws haalde, niet door de landelijke nieuwszenders werd opgepikt?

Richard Vick: Dat is een uitstekende vraag. Ik heb daar geen antwoord op.

Linda Moulton Howe: Ik kijk nu naar een foto’s die Margie Kay, de directeur van MUFON van Kansas City, mij heeft gegeven. Degene die ik in mijn hand heb laat twee zeer heldere - in het midden geeloranje omgeven door een fel rood licht zien. Het lijkt alsof er uit het roodoranje licht een kleiner wit licht komt dat naar beneden gaat en ook een spoor achterlaat.

Richard Vick: Ik heb die foto’s niet gezien.

Linda Moulton Howe: Heeft u gezien dat er andere kleinere lichten uit de kleine bollen kwamen nadat de grote bol was gesplitst in de vijf of zes bollen?

Richard Vick: Nee, dat heb ik niet, niet vanuit de hoek vanwaar ik keek.

Linda Moulton Howe: Heeft u enig intuïtief gevoel over wat er recht voor u was en waarom dat gebeurde?

Richard Vick: Ik was compleet gehypnotiseerd. Er was geen maan. Er waren geen lichten in dat gebied, als je in oostelijke richting keek dan was het daar helemaal donker. Ik heb echt geen idee wat het was. Ik hoopte dat iemand anders mij kon vertellen wat het waren.

Linda Moulton Howe: Hoe denkt u over niet-menselijke intelligentie?

Richard Vick: Ik heb nooit iets uitgesloten. Iemand vroeg me of ik dacht dat het UFO’s waren. Ik zei: “Nou ja, ongeïdentificeerde vliegende objecten.” Dus het waren UFO’s! Maar of enige vorm van intelligent of niet-intelligent leven de bollen bestuurde? Ik heb geen idee. Ik heb voor geen van beide bewijs.

Linda Moulton Howe: Maar het leek gedurende een half uur op intelligente activiteit?

Richard Vick: Het was een zeer duidelijk patroon - en het feit dat het zich keer op keer herhaalde zou voor mij inhouden dat er iets was dat achter deze dingen zat. Het was niet slechts één uniek fenomeen, een vreemd fysiek fenomeen, omdat het maar bleef komen. Zo, ja, ik denk dat je mogelijk kan denken - ik weet het niet.

 

Richard Vick zag verscheiden weken daarvoor ook oranje bollen

Richard Vick: Ik had die oranje bollen eerder gezien, ongeveer drie maanden daarvoor, maar ik stopte toen niet. Ik was ergens naar op weg en toen zag ik ze en ik dacht dat het vreemd was, maar ik bleef rijden.

Linda Moulton Howe: Waar?

Richard Vick: Dezelfde plek! Dezelfde plek op de snelweg. Ik zag er drie of vier in de lucht en ik vond dat wel vreemd - ik vroeg me af wat het waren. Dat was drie of vier maanden eerder. Dus, wat het ook is, het verschijnt soms opnieuw zo lijkt het (lacht).

Linda Moulton Howe: Hoe denkt u over ongeïdentificeerde vliegende objecten en andere intelligenties ergens in het universum die zich met deze planeet bezig houden?

Richard Vick: Ik denk dat het een reëel fenomeen is. Ik ben volledig overtuigd van het feit dat er definitief ander leven is in het universum. Ik weet zeker dat sommige dommer en anderen slimmer zijn dan ons, hopelijk allemaal slimmer dan ons. En ik ben er zeker van dat ze hier zijn. Ik denk dat er intelligent leven daarbuiten is. Ik ben er niet bang voor. Ik ben ook niet bang dat ze komen en ons over nemen. En iedereen die zich hier voor afsluit stopt zijn kop in het zand omdat het bestaat! Er gebeuren dingen daarbuiten die jij en ik niet kunnen verklaren.

Linda Moulton Howe: En 125 bollen binnen een half uur doet vermoeden dat het om een soort van georganiseerde, geprogrammeerde controlemissie gaat.

Richard Vick: Ik denk dat men die conclusie wel kan trekken.