PrintversieLMHTexasUFO4

POLITIEAGENTEN BESCHRIJVEN ONGEÏDENTIFICEERD, VAN VORM VERANDEREND LUCHTVOERTUIG IN HET GEBIED ROND STEPHENVILLE, TEXAS

Vertaling: Paul Harmans

Bron: www.earthfiles.com

‘De politieagent vertelde dat dit gigantische ding in de lucht naar het oosten draaide, maar het is dan niet langer horizontaal, het is verticaal. En hij zegt dat het op een zeer lage snelheid vloog en hij niet kon geloven dat het in staat was in de lucht te blijven nadat het draaide naar een verticale positie.’

Lee Roy Gaitan, ondersheriff, Erath County, Dublin, Texas

Voorwoord ufowijzer
Dit artikel sluit aan op de vorige twee vertalingen die ik maakte van de waarneming van Ricky Sorrells boven zijn terrein in Dublin, Texas. Hij zag bij daglicht een gigantisch luchtvoertuig waarvan de bodem vol zat met ronde gaten. De USAF doet verwoede pogingen deze waarnemingen te verklaren als oefeningen van hen, maar in eerste instantie verklaarde men op de bewuste dagen geen vliegtuigen in de lucht te hebben gehad. Na aandacht van de media kwam men met de mededeling dat men op die dagen tijdens uitgebreide oefeningen met vele vliegtuigen had gevlogen. Dat zij vliegtuigen de lucht in stuurden is wel duidelijk, de tientallen ooggetuigen van de gigantische luchtvoertuigen beweren namelijk ook dat na hun waarneming de lucht vol was met helikopters en straaljagers, die klaarblijkelijk op zoek waren naar deze onbekende objecten. Tevens werden een aantal ooggetuigen gebeld om te stoppen met het vertellen van wat ze zagen, waarschijnlijk zijn die telefoontjes afkomstig van de luchtmacht, maar waarom ze zo graag willen dat er geen ruchtbaarheid aan wordt gegeven is onbekend.

Inmiddels is ook Angelia Joiner, de enige journaliste die aandacht aan de UFO’s boven het gebied schonk, bij de krant Stephenville Empire-Tribune ontslagen. Ze heeft min of meer zelf ontslag genomen nadat ze kon kiezen: of stoppen met het verslag doen van de UFO-waarnemingen of opstappen, ze hield de eer aan zichzelf. Iets wat een hele streek in zijn ban houdt, mag schijnbaar niet in de krant.

Het wordt tijd dat we de oude media resoluut aan de kant meppen, we hebben niets van ze te verwachten, mensen kunnen beter op Internet op zoek gaan naar nieuws en hun eigen gezonde verstand gebruiken bij het bepalen wat er nu wel en niet van belang is. Journalisten zijn, of allemaal blind en doof voor de UFO-feiten, of ze krijgen van bovenaf opdracht de boel te negeren. In beide gevallen zouden zij zich moeten doodschamen en beter voor zichzelf een website kunnen beginnen waarop ze wel het nieuws kunnen brengen dat niet in de krant en het journaal mag. Wat mij betreft zijn de dagen van de gedrukte pers en van de bobo’s bij de journaals geteld, weg ermee!

Angelia Joiner heeft gedaan wat ik de dove kwartels en blinde vinken van de media aanbeveel, zij is namelijk haar eigen website gestart en heeft inmiddels meer bezoekers dan haar voormalige krant aan abonnees:
http://www.stephenvillelights.com/index.html

8 februari 2008 Stephenville en Dublin, Texas – Ik (LMH) was tussen 29 januari en 1 februari in Dublin, Stephenville, Brownwood en Glen Rose in Texas om met eigen ogen de videobanden, foto’s en tekeningen van de ongewone lichten, voertuigen en plasma’s te zien, die sinds nieuwjaarsdag zijn gemeld door tientallen inwoners daar. In de eerste week van februari 2008 zijn er ook meldingen geweest van twee, meer schijfvormige, lichten in de lucht en meerdere ronde plasma’s gefotografeerd door de infrarood-camera’s die bij Brownwood staan om herten en wild bij nacht te fotograferen. Aan het hoofd van veel lokale onderzoeken staat Lee Roy Gaitan, de ondersheriff van Erath County in politiedistrict 2, Dublin, Texas. Lee Roy is nu ongeveer 4 jaar ondersheriff en een politieagent gedurende zeventien jaar. Hij onderzoekt het niet alleen, zijn zoon en hij waren op 8 januari 2008 zelf ooggetuigen van opmerkelijke lichten in de lucht.

Lee Roy woont met zijn vrouw, zoon en dochter net ten zuiden van Dublin. Op dinsdag 8 januari, rond 19:00 lokale tijd, liep hij naar buiten naar zijn auto om een creditcard te halen zodat hij met zijn gezin een film op de tv kon huren. Deze 43 jarige politieman vertelde mij dat hij in zijn hele leven nog nooit dergelijke vreemde flitsende en gekleurde lichten in de lucht had gezien.

INTERVIEW:

Lee Roy Gaitan: Toen ik terug naar mijn huis liep, viel mij eerst een rode gloed in de zuidwestelijke lucht op. Het was een vurige rode gloed. Het leek niet echt op een licht. Het was meer een vurig uitziende bal.

Linda Moulton Howe: Hoe hoog in de lucht was dat?

Lee Roy Gaitan: Ik zou zeggen ongeveer 100 meter hoog en dan, gebaseerd op een rij bomen aan de andere kant van de weg, stond de vurige bal misschien zo’n 400 tot 500 meter bij mij vandaan. De rode gloed trok mijn belangstelling.

Linda Moulton Howe: Bewoog het?

Lee Roy Gaitan: Nee, het bewoog niet. Het leek stationair te zijn. Terwijl ik keek nam het geleidelijk af. Ik stond perplex, ik wist dat er iets niet in orde was. Tot mijn verrassing verscheen het weer, bijna in een horizontale lijn vanwaar het eerst stond, maar nu wat verder naar het westen.

Linda Moulton Howe: Kwam het langzaam op of sprong het zomaar weer in zicht?

Lee Roy Gaitan: Het leek langzaam op te komen, alsof je langzaam een dimschakelaar opendraait. Maar het leek alweer niet op een licht. Het leek meer op – de kleur is van een soort die ik nooit eerder heb gezien, een vurig rood. Het was niet helderrood. Het had een soort geelachtige gloed. In ieder geval, het verscheen weer. En weer, terwijl ik stond te kijken, nam de gloed geleidelijk af.

Ik ging het huis binnen en vertelde het aan mijn vrouw. Ze keek me vreemd aan en ik ging weer terug naar buiten. Mijn 8jarige zoon volgde mij. Ik keek naar de lucht en hoopte weer die rode gloed te zien. Maar in plaats daarvan zag ik verder naar het westen, waar ik eerst de rode gloed zag, ik denk op zo’n 1000 tot 1500 hoogte meter in de lucht, witte flitslichten. Die waren ongeveer zo helder als LED lichten, maar niet als een opflikkering, meer als een stroboscooplamp.

Linda Moulton Howe: Sommige mensen hebben de heldere witte lichten vergeleken met de intensiteit van een lasvlam.

Lee Roy Gaitan: Ze waren wel zo helder ja, maar wat er zo vreemd aan was, was dat deze lichten rond dansten. Ze waren niet stationair, ze sprongen heen en weer in de lucht zou ik zeggen. Ze gingen horizontaal en verticaal en niet in rechte lijnen. Ze verspreidden zich en vlogen in het rond, ze bleven niet op één plaats.

Linda Moulton Howe: Een willekeurig patroon?

Lee Roy Gaitan: Er zat geen patroon in. De lichten bewogen gewoon in de rondte.

Linda Moulton Howe: Maar elk licht ging uit en kwam weer op. Dan kwam er een ander licht op en ging weer uit?

Lee Roy Gaitan: Ja, Ja! En het maakte dat het leek alsof ze heen en weer sprongen. Ik en mijn kleine jongen zaten daar en ik vroeg hem: “Hoeveel lichten zie jij?” Hij telde er tien en ik negen.

Op dat punt werd ik zo nieuwsgierig naar waar ik naar stond te kijken en ik wilde een beter zicht hebben op wat het was. Ik ging naar mijn auto om een verrekijker te pakken en ik trachtte die scherp te stellen op één van de lichten. Maar dat was moeilijk omdat ze heen en weer bewogen. Uiteindelijk, als ik er één zag, kon ik alleen een licht zien, ik kon geen omtrekken zien. Ik kon niet zien of de lichten ergens aan vast zaten. Deze lichten zaten wel een eind van elkaar verspreid.

We bleven daar zitten en keken er nog een tijdje naar en ik denk dat vanaf dat ik de lichten voor het eerst zag, waren er ongeveer twee of drie minuten verstreken. De lichten stopten toen met rond bewegen, maar gingen wel door met het oplichten als een stroboscooplamp (uit en aan en niet gelijktijdig). Dat deden ze gedurende een paar seconden, misschien twintig seconden.

Linda Moulton Howe: Negen of tien lichten die allemaal tegelijk flitsten?

Lee Roy Gaitan: Nee, de lichten knipten niet tegelijk aan en uit. Je had een licht hier en dan weer een licht daar, het leek alsof het eerste licht bewoog en dan op een nieuwe positie flitste. De lichten flitsten allemaal op verschillende tijden. In ieder geval, wat zo verbazingwekkend was, is dat na een korte tijd, zo’n twee minuten of zo, de lichten stopten. Toen leek het alsof ze allemaal aan een elastiekje zaten, op hetzelfde moment schoten ze allemaal als de weerlicht de noordwestelijke lucht in. Ik had moeilijkheden om mijn verrekijker mee te laten draaien. Het ging zo snel en ze waren meteen uit zicht. Ik zat daar en dacht: “Wat was dat voor iets?”

Linda Moulton Howe: De lichten bewogen als een school vissen?

Lee Roy Gaitan: Ja, daar zou je het mee kunnen vergelijken. Ze verdwenen allemaal op hetzelfde moment, in één beweging. En voor zover ik weet, voor zover ik het mij kan herinneren, zag ik geen omtrek waaruit bleek dat het een soort voertuig was. Dat was wat mij zo verbaasde. Naar mijn idee kan een menselijk lichaam deze G-krachten die bij de snelheid van deze dingen vrijkomen niet aan.

Hetzelfde voertuig met verdiepte openingen dat Ricky Sorrells op nieuwjaarsdag zag?

Linda Moulton Howe: Ricky Sorrells tekende een gigantisch object dat hij (op 1 januari 2008) zag. Nu, nadat ik zelf het bos in ben gelopen op de plek waar hij zijn waarneming deed, zag ik wat hij bedoelde met het op één positie staan en zover als hij naar rechts en links kon kijken. Die afstand mat hij op en kwam op de lengte van drie voetbalvelden, dat zou ongeveer 300 meter in diameter zijn en dat oppervlak zat bedekt met al die conisch gevormde indrukken. Denkt u dat het mogelijk is dat wat hij in het zonlicht zag, hetzelfde kan zijn als wat u in het donker zag (een week later op 8 januari) en wat die lichten genereerde die misschien afkomstig waren uit de conisch gevormde openingen?

Lee Roy Gaitan: In eerste instantie dacht ik van niet. Maar het kan zijn dat het object rond bewoog van horizontaal naar verticaal. Ik zou zeggen dat de lichten die mijn zoon en ik zagen op ongeveer 1000 tot 1500 meter hoogte in de lucht zaten en misschien zelfs nog wel lager. Maar ze zaten een heel eind van elkaar af. Als ik er een ding aan moest verbinden dan was dat zeker 300 meter lang.

Andere waarnemingen van politieagenten

Linda Moulton Howe: Kunt u iets zeggen over wat andere politieagenten in het gebied rondom Dublin hebben gezien en waarover ze met u hebben gesproken, ondanks dat ze onwillig zijn om er in het openbaar over te spreken?

Lee Roy Gaitan: Ja, ik zag de video die werd gemaakt door een ingebouwde camera in het dashboard van een politieauto terwijl de agent op patrouille was. Dat was niet in dezelfde nacht (8 januari 2008) dat ik samen met mijn zoon de lichten zag.

Linda Moulton Howe: Was dat eerder of later?

Lee Roy Gaitan: Dat was later, om precies te zijn op zaterdag 12 januari. Ik had het voorrecht deze video te bekijken. Ik zag op de video wat de agent zag en dit object in de lucht veranderde drie keer van vorm. De eerste keer, ik geloof dat hij zei dat het 02:00 in de morgen was dat hij het voor het eerst zag, was het een witte gloed die langzaam door de lucht bewoog. Toen veranderde het van wit naar groen, naar blauw en naar rood. En het leek op een stroboscooplamp.

Ronde schijf in de lucht verandert van kleur en neemt de vorm van een ‘kwal’ aan

Lee Roy Gaitan: Ik bekeek dat ding op de politievideo en het leek op een voertuig in de lucht met een ronde vorm. Het veranderde van wit naar verschillende andere kleuren. De agent zei: “Blijf kijken,” en ik bekeek het nog ongeveer acht minuten. En toen begon dit ding, recht voor mijn ogen te veranderen en het leek bijna helemaal op een ‘kwal’. Ik kan het misschien ook vergelijken met een parachute en het was toen heel helder wit. Het groen, blauw en rood flitst nu niet meer op. Het hield die vorm ongeveer twee minuten en toen veranderde het tot mijn verbazing tot een verticale lijn die recht op en neer liep.

Linda Moulton Howe: Het verandert van kwal naar een verticale lijn?

Lee Roy Gaitan: Naar een verticale lijn.

Linda Moulton Howe: Is het een compacte lijn?

Lee Roy Gaitan: Het lijkt compact te zijn. En het is alleen wit, geen flitsende lichten meer. Alleen een heldere witte lijn van licht. Het blijft ongeveer een paar minuten in die vorm en verandert dan terug naar de witte vorm en gaat dan weer groen, blauw en rood flitsen. Dat ding beweegt langzaam. De agent moet dan de auto in om de camera bij te stellen omdat het object langzaam uit beeld beweegt.

De politieman vertelde mij dat hij en een andere politieman nog een ander object zagen dat er net zo uitzag en dat ongeveer een anderhalve kilometer achter het object zat dat ik op videobekeek. Er zijn geen videobeelden van dat tweede object, maar je kunt ze erover horen praten op de achtergrond van deze video. Toen ze het eerste object filmden, moesten ze er op in zoomen. Deze camera zoomt geloof ik 600x in, maar daarmee kun je nog steeds geen vorm van het voertuig zien. Ik bekeek de film geloof ik zo’n 16 minuten en toen was het uit zicht.

Grote ‘sigaarvorm’ met twee ‘antennes’

Lee Roy Gaitan: Later kreeg ik nog een telefoontje van een andere politieman. Hij belde mij op een zaterdagmorgen, ik denk dat het op 19 januari 2008 was. Hij belde mij thuis en zei: “Hallo, ik zag iets op 8 en 9 januari in dezelfde nacht dat jij de lichten zag.” Ik vroeg hem: “Wat zag je?” Hij zei: “Ik was aan het werk en ik zag een groot object dat op zeer lage snelheid vloog en ongeveer 100 tot 125 meter hoogte zat.” Hij beschreef het als ongeveer twee tot drie voetbalvelden lang, het leek op een sigaar waarvan de einden afgerond waren. Hij zei dat je het kon vergelijken met een vleugel van een 747, “Maar,” zei hij “Het was gigantisch!”

Gigantisch luchtvaartuig bedekt de sterren

Lee Roy Gaitan: De politieman zegt dat hij dat ding zag en dat het helemaal zwart was.

Linda Moulton Howe: Helemaal zwart?

Lee Roy Gaitan: Het heeft op dat moment geen lichten aan.

Linda Moulton Howe: Hij ziet het als een silhouet?

Lee Roy Gaitan: Ja, hij ziet het als silhouet tegen de lucht, welke die nacht helder was.

Linda Moulton Howe: Op welk tijdstip was dat?

Lee Roy Gaitan: Ik geloof dat hij zei dat het 20 minuten was nadat ik die lichten had gezien. (Rond 19:30 / 20:00 op 8 januari 2008)

Linda Moulton Howe: De lucht moet tegen die tijd wel helemaal zwart zijn geweest?

Lee Roy Gaitan: De lucht was zwart, dus het zal meer tegen acht uur zijn geweest toen hij het zag.

Linda Moulton Howe: Hoe kun je een donker silhouet tegen een zwarte lucht zien?

Lee Roy Gaitan: Hij zei dat het zo groot was en vanwege de sterren. Ik herinner mij dat het die nacht heel helder was en de sterren goed zichtbaar waren, het was een koude en heldere nacht.

Linda Moulton Howe: Hij ziet dat silhouet omdat het zijn zicht op de sterren blokkeert?

Lee Roy Gaitan: Ja, en hij zei dat het gigantisch was, zo groot dat hij in eerste instantie via de politieradio van zijn auto wilde melden dat er een vliegtuig naar beneden kwam. Op dat moment zag hij twee heldere lichten terwijl het dichterbij het gebied van de steden Dublin/Stephenville kwam. Hij zegt dat die verbazingwekkend waren. Hij vertelde dat de lichten zover uit elkaar stonden en kleuren hadden die hij nooit eerder had gezien. Ik vroeg hem of de lichten op LED lichten leken en hij zei; “Nee, ze waren veel feller.” In ieder geval, hij vertelde dat dit ding over de stad kwam en op dat moment zag hij twee rode lichten, elk licht zat op wat op een antenne leek, twee verschillende antennes. Dus hij zat daar en bekeek dat ding dat zeer langzaam bewoog.

Linda Moulton Howe: Over Dublin?

Lee Roy Gaitan: Nee, over Stephenville. Hij zag dat ding in de buurt van het gerechtsgebouw van Stephenville. Toen ontving hij een oproep en moest hij terug naar het politiebureau dat dichtbij het gerechtsgebouw ligt. De politieman vertelde dat dat gigantische ding in de lucht naar het oosten draaide, maar dat het niet langer horizontaal lag. Het stond nu verticaal en hij zei dat het op een zeer langzame snelheid vloog en dat hij niet kon geloven dat het in staat was in de lucht te blijven nadat het naar een verticale stand was gedraaid. Hij zei dat dat de laatste keer was dat hij het zag. Het was er nog steeds toen hij het politiebureau inging omdat hij zich met andere zaken bezig moest houden.

Er is nog een andere politieman die niet zoveel wil zeggen, maar wel toegeeft dat hij het zag in de buurt van Selden, juist buiten Stephenville.

Linda Moulton Howe: Waren alle waarnemingen van de politie rond zaterdag 12 januari?

Lee Roy Gaitan: De video die ik zag, van de ‘kwal’, die was van 12 januari. Het gigantische voertuig dat door drie politieagenten werd gezien was van 8 januari, de avond en nacht dat ik en verschillende andere mensen die lichten zagen. Er zijn dus twee verschillende data.

Waarom zijn politiemensen bang om er openlijk over te praten?

Lee Roy Gaitan: Deze politiemensen praten er liever niet openlijk over omdat ze bang zijn hun baan te verliezen. Ze zullen er niet tot in detail op ingaan, omdat ze bang zijn dat ze hun betrekking op het spel te zetten.

Linda Moulton Howe: Hebt u enig idee waarom dat is?

Lee Roy Gaitan: Ik heb geen idee. In mijn positie (als ondersheriff van Dublin) heb ik geen chef of baas. De mensen van Erath County zijn mijn baas. Dus het zouden een paar duizend mensen moeten zijn die mij kunnen ontslaan. Maar ik heb geruchten gehoord dat één van de lokale hoofden van het bureau bezorgd was.

Linda Moulton Howe: Over de militairen?

Lee Roy Gaitan: Ja, over de mogelijkheid dat er militairen zouden komen en de videoband wilden bekijken, de band die ik zag met daarop de ‘kwal’. Maar of dat waar is dat weet ik niet.

Linda Moulton Howe: Hebt u op enige wijze communicatie gehad, direct of indirect, met een militaire autoriteit in uw regio?

Lee Roy Gaitan: Dat kan ik niet voor zeker bevestigen. Ik heb op zijn minst drie telefoontjes gehad van mensen die zeer intelligent leken en door de vragen die ze stelden vroeg ik mij af of zij in opdracht van het leger werkten. De meeste telefoonnummers die ik zie zijn geregistreerde nummers. Deze drie lieten alleen kruisjes zien. Dat betekent niet meteen iets, maar ze gaven mij geen van drieën een telefoonnummer waarop ik ze terug kon bellen. Ze trachten mij te vertellen wat zij dachten dat het was. Eén van hen beweerde te hebben gewerkt op militaire projecten. Dus het is moeilijk te zeggen. Ik kan niet met zekerheid zeggen dat ze van het leger waren, maar ze gingen wel heel erg ver om mij ervan te overtuigen dat het een militair project was en niets anders. Niets van een buitenaards schip. Eén van de heren trachtte mij te verklaren wat ik zag en ik vertelde hem: “Nee, dat ben ik niet met u eens.” Een andere heer vertelde mij dat we in het leger bepaalde dingen hebben en hij wilde mij laten geloven dat het wellicht militairen waren. De wijze waarop hij sprak klonk als een militair.

Linda Moulton Howe: Het lijkt op een poging uw gedachten als hulpsheriff te beïnvloeden.

Lee Roy Gaitan: Juist.

Linda Moulton Howe: En dat zou kunnen voortvloeien uit de een of andere opdracht, gegeven door een autoriteit, militair of anders, om mensen op te bellen die invloed op het volk kunnen hebben. Kunt u uitleggen, met uw 17 jarige ervaring als politieman en nu als hulpsheriff in Dublin, Texas, waarom u denkt dat het geen aards, geen door de mens gemaakt object is?

Lee Roy Gaitan: De snelheid, de wijze waarop deze dingen rond bewegen. In mijn opinie moet het dan zeker onbemand zijn. Er is geen manier die ik kan bedenken waardoor een mens dergelijke G-krachten die bij die snelheid vrijkomen kan weerstaan.