TERUG NAAR ARTIKEL

VEEVERMINKING EN GLOEIENDE SCHIJVEN IN SASKATCHEWAN, CANADA

Door: Linda Moulton Howe © 2006

Vertaling: Paul Harmans

Foto
Sinds jaren worden er van Neilburg tot aan Waterhen Lake First Nation, Saskatchewan, Canada, fenomenen gerapporteerd zoals graancirkels, dierverminkingen en gloeiende schijven. Ten noordwesten van Waterhen Lake ligt Cold Lake Air Weapons Range. Onderzoekers vragen zich regelmatig af of het UFO-fenomeen de aardse militaire installaties in de gaten houdt?

1 Juli, 2006 Maidstone, Saskatchewan, Canada - Mysterieuze gloeiende schijven duiken sinds april 2006 bijna wekelijks op in de buurt van Meadow Lake en Waterhen Lake First Nation in Saskatchewan, Canada, ten noordoosten van Lloydminster. Barb Campbell, organisator van het SPPRC – het paranormale onderzoekscentrum in Saskatchewan, Canada, is tevens manager van het Sandpiper Motel in Maidstone, Saskatchewan. Barb heeft de twee tot drie uur lange reis naar de Lakes gemaakt om het ongeïdentificeerde luchtfenomeen te onderzoeken en met de ooggetuigen te praten. In één geval in Waterhen Lake First Nation, werd geschat dat zo’n duizend mensen vreemde, bewegende lichten boven het water hadden gezien. Ten noorden van Lloydminster, op een boerderij in Hillmond, heeft Barb tevens onderzoek gedaan naar een recent geval van veeverminking welke op 17 juni (2006) werd ontdekt door de eigenaar van de boerderij.

Interview:

Barb Campbell, SPPRC - Paranormal Research Centre in Saskatchewan, Canada; tevens manager, Sandpiper Motel, Maidstone, Saskatchewan, Canada: Ik ben op een ranch met vee opgegroeid. Ik heb de natuurlijke oorzaken van de dood bij vee gezien. Ik heb gezien wat er kan gebeuren als een beer het vee aanvalt of honden.

Op de avond van 17 juni 2006 kreeg ik een telefoontje van een boer in Hillmond, ten noorden van Lloydminster. Hij had die morgen één van zijn koeien, in een kudde van ongeveer zestig dieren, dood aangetroffen en hij herinnerde zich mijn naam uit de krant de ‘Lloydminster Meridian Booster’. Hij vertelde mij dat het karkas hem deed denken aan andere verminkingen waarvan hij had gehoord.

Meteen toen ik bij het karkas in het veld aankwam wist ik heel zeker dat dit geen aanval van een roofdier was geweest. Hetgeen mij werkelijk raakte, was de positie van haar lichaam – zeer verwrongen, onnatuurlijk. Het leek niet op een zaak waarbij het dier van ziekte in elkaar was gezakt en toen dood was gegaan, dat was onmogelijk. Voor mij leek het er meer op dat zij vanaf boven was gedropt en in een dergelijke positie was terechtgekomen.

Jammer genoeg kwamen we pas op de plek na anderhalf tot twee weken nadat het was gebeurd. Het zou beter zijn geweest als we wat eerder ter plekke hadden kunnen zijn en het nog vers was. Dan hadden we mogelijk meer kunnen zien dan we nu deden.

Foto
Zeven jaar oude Simmental/Hereford kruising. Ze had een kalf en ze werd in Hillmond, Saskatchewan, Canada op de mistige morgen van 16 juni 2006 door de eigenaar van de boerderij gevonden. Neem nota van de cirkel bruin gras rondom het verminkte karkas van de koe. Biofysicus W.C. Levengood wijt dit veel voorkomende fenomeen op de plek van dierverminkingen aan microgolven en andere complexe energieën die mogelijk gebruikt worden bij een technologie waarmee het reeds dode en verminkte dier naar de weidegrond wordt vervoerd.
Foto Barb Campbell SPPRC 2006

Foto
Close-up van de rechterzijde van de kop van de koe, waar een oor, een oog en vlees van de kaak zijn verwijderd. Of ook de tong was verwijderd was vanwege de ontbinding niet vast te stellen. Sinds op zijn minst de vroege jaren zestig worden er wereldwijd dieren gevonden die een oog missen, een oor, een cirkel van vlees rondom het oog, de helft van het vlees op het kaakbeen, waarbij het kaakbeen er zeer schoon uitziet, vaak is ook de tong diep in de keel afgesneden tezamen met de luchtpijp en de slokdarm. De genitaliën zijn weggesneden en het rectum is uitgeboord. Er is geen bloed, er zijn geen tekenen van een gevecht en geen voetsporen.
Foto Barb Campbell SPPRC 2006

Geen sporen of tekenen van een gevecht

Linda Moulton Howe: Het is veelzeggend dat veel van de koe nog in tact was en dat in een land waar roofdieren, zoals prairiewolven, normaal het hele karkas tot op het bot zouden hebben schoongevreten.

Barb Campbell: Dat is juist, wat de boer ook al was opgevallen was dat de prairiewolven niet in de buurt van het karkas kwamen.

Linda Moulton Howe: Heb je op de grond enig bewijs gevonden van een gevecht tussen dieren of sporen rondom het dier?

Barb Campbell: Helemaal niets. Dat is ook één van die dingen waar ik echt naar gekeken heb, en een dier van deze grootte is behoorlijk sterk, een dergelijk dier zou een behoorlijk gevecht leveren. Er zou dan modder aan haar hoeven moeten zitten en diepe markeringen daarvan in de grond. Maar er was niets te zien, het leek alsof het ergens anders was gedaan en dat ze uiteindelijk op die plek was neergelegd. Simpelweg achtergelaten om weg te rotten. Het is intrigerend.

Oormerk op mysterieuze wijze verwijderd

Barb Campbell: We vonden haar rechter oormerk van haar verwijderde rechteroor ongeveer 15 meter ten noorden van haar karkas. Het karkas wees naar het oosten en de nek was in noordelijke richting verbogen. Als een oormerk eenmaal in het oor van een koe is aangebracht, dan is het heel moeilijk te verwijderen zonder dat je het gat dat in het merk zit beschadigt. De foto toont heel duidelijk dat er absoluut geen schade is rondom het gat in het oormerk van deze koe. Om het op deze wijze te verwijderen moet je het oor insnijden en het zal er zeker niet van nature uitvallen. Het was er ook niet door roofdieren uitgetrokken, er zaten geen bijtsporen op het oormerk. Er waren rondom het oormerk ook geen sporen van honden of prairiewolven of wat dan ook. (Zijn er vingerafdrukken gevonden? Misschien iets voor een volgend geval waarbij plastic materiaal wordt gevonden dat in handen van de verminkers is geweest! Vert.)

Foto
Het oormerk dat in het afgesneden oor zat van de koe in Hillmond en op 15 meter afstand van het verminkte karkas werd gevonden. Het gat in het merk was niet beschadigd.
Foto Barb Campbell SPPRC 2006

Geen bloed

Linda Moulton Howe: Kon je ergens sporen van bloed vinden?

Barb Campbell: Nee, nergens. Ik heb speciale aandacht aan de huid besteed en ook naar zwarte deeltjes gekeken welke hemoglobine zouden kunnen zijn. Ik kon niets vinden. Ik heb naar haar haren van de vacht gekeken en ook daarop vond ik niets. En als je naar de insnijdingen keek, dan waren die recht gesneden, de randen waren glad. Sommige leken zelfs een beetje verbrand.

Foto
Het rectum is uitgeboord
Foto Barb Campbell SPPRC 2006

Hebben de buren iets bijzonders gehoord of gezien?

Linda Moulton Howe: Heb je met de buren gesproken en hen gevraagd of ze iets vreemds in de lucht hebben gezien of gehoord, of op de grond, of op welke plek rondom die weide dan ook?

Barb Campbell: Ik was niet in de gelegenheid om met de buren te praten. Ik heb met de zoon van de boer gesproken en met de boer de avond daarvoor. Geen van hen had iets vreemds opgemerkt. Er is maar één toegang tot deze plek en dat is vlak voor de woning langs en het is daar behoorlijk smal, ongeveer zo breed als een weg. Ze kunnen natuurlijk ook via de lucht zijn gekomen, dus wie of wat daar ook geweest is, het kwam mogelijk van bovenaf.

Linda Moulton Howe: Op 17 juni 2006 kreeg jij dat telefoontje van de boer over zijn verminkte koe. Hoe past deze koe in het andere ongewone fenomeen dat je tracht te bestuderen in Meadow Lake? Waar ligt Meadow Lake in verhouding tot deze weide?

Barb Campbell: Meadow Lake is daar niet ver vandaan, misschien een paar uur in een rechte lijn, een uur of drie. Het komt overeen met een verminking die in dezelfde tijd van het vorige jaar gebeurde. De eerste verminking die vorig jaar werd gemeld was in de buurt van Paradise Hill. Dat is niet zo ver vanwaar deze dit jaar werd gevonden.

Als je een lijn trekt in de richting van Meadow Lake, dan zijn er behoorlijk wat verminkingen voorgevallen rondom Mackwa en als je de lijn recht doortrekt kom je uit in Meadow Lake.

Er zijn heel wat vreemde lichten gerapporteerd en we hebben een voorval gehad in Waterhen Lake, een klein stukje ten noorden van Meadow Lake, waarbij een heel groot aantal mensen, meer dan duizend, getuige was van een zeer ongewone activiteit en zelfs van close encounters.

Indrukwekkende UFO-activiteit in Meadow Lake

Linda Moulton Howe: Kun je de meest indrukwekkende beschrijven?

Barb Campbell: Het meest indrukwekkende wat daar voorviel gebeurde om 2.35 in de morgen. De waarnemingen waren begonnen op 4 april 2006 en vielen ook voor op 28 april en drie dagen daaraan voorafgaand. Dus op 25 april om 2.35 in de morgen was de wachtsman Kenny op wacht in Waterhen Lake First Nation. Plotseling merkte hij die lichten op. Nu moet je weten dat de mensen daar deze lichten altijd al hebben gezien, maar nu kwamen zij voor het eerst vanaf een hoogte van 3000 meter naar beneden. Ze kwamen recht naar beneden en vlak boven hem (Kenny) en toen boven het meer, een meter boven het meer, zo’n acht of negen objecten en hij vertelde: “Met de grootte van een huis, ze leken op twee frisbees op elkaar en een oranje in het midden. De oranje in het midden had rondom vensters”.

Foto
Tekening van een ooggetuige van één van de ongeïdentificeerde luchtvoertuigen die een 6 uur durende indrukwekkende show vertoonden voor vele getuigen en begon om 2.35 in de morgen van 25 april 2006.
Tekening gemaakt voor de SPPRC-onderzoeker Barb Campbell

De objecten kwamen naar beneden boven het meer. Op het water van het meer lag een dun laagje ijs. De lichten vlogen over de hele breedte van het meer en begonnen toen, al ronddraaiend, afwisselende hoogten aan te nemen, alsof ze met iets bezig waren. De top en de onderkant draaiden in tegengestelde richting van elkaar. Het waren mooie schijfvormige lichten. Fel oranje aan de bovenkant en aan de onderkant waren wel vijftien verschillende kleuren zoals in een regenboog, allemaal synchronistisch, ze liepen gladjes door elkaar heen.

Dus deze objecten gingen op en neer. Als er twee weggingen nam een ander paar hun plek in en dat ging gedurende zo’n drieënhalf uur door. Kenny rende rond en trachtte zoveel mogelijk mensen wakker te krijgen zodat die ook naar buiten zouden komen en er naar konden kijken. Hij belde ook naar de Royal Canadian Mounted Police (RCMP). Een agent kwam naar buiten om te kijken en was verbijsterd. Hij kon niet verklaren wat het was. Er zijn twee agenten van de RCMP die de vreemde lichten boven Lake Waterhen hebben gezien.

Linda Moulton Howe: Als dit meer dan drie uur duurde, heeft iemand er dan geen foto’s of een video van gemaakt?

Barb Campbell: Een vrouw slaagde erin om video-opnamen te maken, maar later is daar wat mee gebeurd, het werd gewist of beschadigd.

Drie nachten later kwamen deze objecten terug en ze kon ze toen weer filmen met haar camcorder. Deze beelden hebben een lengte van zo’n drieëneenhalve minuut en ondanks dat je de kleuren niet kunt zien, zie je wel de lichten. Het zijn de beste nachtbeelden die ik ooit op film heb gezien. Ze hebben ongeveer de grootte van een walnoot (in de video), heel duidelijk. Ze laat je ook zien hoe een lantarenpaal er ter vergelijking uitziet, zodat je niet denk dat het de lichten van lantarenpalen zijn. Het zijn ook geen sterren, je kunt dat heel duidelijk zien. Er zijn objecten bij in een diamantvormige formatie die daar blijven zweven. Dan beginnen er twee elkaar te achtervolgen. Het is werkelijk fantastisch. Als je kijkt naar de objecten die de diamantformatie vormen, dan zie je dat ze voldoen aan de beschrijving van degene boven het meer.

TERUG NAAR ARTIKEL