PrintversieNickPopeFeb07

COLUMN NICK POPE

UFO DATA januari/februari 2007

Vertaling: Paul Harmans februari 2007 met toestemming van Russel Callaghan

Sinds het bekend worden van zijn pensionering bij het (Engelse) Ministerie van Defensie, lijkt het alsof Nick Pope niet meer uit de media is weg te denken.

Op 30 en 31 maart 1993 vond er in Engeland een serie UFO-waarnemingen plaats waarbij meer dan honderd getuigen waren betrokken. Veel daarvan waren politieagenten en militair personeel. De UFO vloog tevens pal over twee RAF bases. Wat volgt is het buitengewone verhaal van wat ook wel werd genoemd ‘Het Britse UFO Mysterie’.

Overzicht
De eerste waarneming vond plaats op 30 maart ’s avonds rond 20:30 in Somerset. Dit werd gevolgd door een waarneming om 21:00 in de Quantock Hills. De getuige was een politieagent die tezamen met een groep verkenners een voertuig had gezien dat hij omschreef als: “Twee Concordes die zij aan zij vlogen en met elkaar verbonden waren.”

De meldingen volgden elkaar snel op en toen ik de volgende morgen op mijn werk verscheen, ontving ik een gestage stroom rapportages. Het werd al snel duidelijk dat ik met een belangrijke UFO-gebeurtenis was opgezadeld. Eén van de meest belangwekkende meldingen kwam van een persoon van de gemeenschap in Rugely, Staffordshire, die een UFO meldde waarvan hij de grootte schatte op ongeveer 200 meter in diameter. Hij en andere leden van zijn familie vertelden mij hoe zij het object met de auto hadden achtervolgd en er behoorlijk dichtbij waren geweest. Zij dachten dat het geland was in een nabij gelegen veld, maar toen ze daar na een paar seconden aankwamen was er niets te zien.

Veel van de omschrijvingen refereerden aan een driehoekig gevormd voertuig of de lichten aan de onderkant van het voertuig waren in die vorm aangebracht. In feite, als ogenschijnlijk toeval, vonden deze waarnemingen plaats op de exacte data (30 en 31 maart) van de beroemde golf waarnemingen in België waarbij F-16 gevechtsvliegtuigen opstegen (1990) om een UFO te onderscheppen die op de radar was waargenomen.

RAF Cosford
De UFO werd gezien door een patrouille van de RAF-politie gevestigd op RAF Cosford. Hun officiële politierapport (een geheim, vertrouwelijk politierapport) beweert dat de UFO ‘met grote snelheid over de basis vloog… op een hoogte van ongeveer 300 meter’. Het beschrijft twee witte lichten met een flauwe, rode gloed aan het achtereinde en er werd geen geluid van motoren waargenomen. Het RAF politierapport bevat tevens details van een aantal UFO-waarnemingen van burgers waarvan zij op de hoogte werden gebracht toen zij navraag deden bij andere militaire bases, burger vliegvelden en de lokale politie.

RAF Shawbury
Later die nacht zag de meteorologische officier van RAF Shawbury de UFO. Hij beschreef aan mij hoe het langzaam over het landschap had bewogen in de richting van de basis, met een snelheid van niet meer dan 50 tot 70 km per uur. Hij zag de UFO een smalle lichtbundel (als een laser) op de grond richten en zag die lichtstraal achter het hek, dat rond de basis liep, naar voor en achter over het veld zwiepen, alsof het ergens naar zocht. Hij hoorde een onplezierige, laagfrequente bromtoon die van het voertuig afkomstig was en hij vertelde dat hij het zowel kon voelen als horen, net alsof je voor een bassbox staat.

Hij schatte de grootte van het voertuig zo tussen dat van een C-130 Hercules transportvliegtuig en een Boeing 747. Daarna vertelde hij mij dat de lichtstraal op een onnatuurlijke wijze werd teruggetrokken en dat het voertuig plotseling, vele malen sneller dan een militair toestel, naar de horizon accelereerde.

Hier hebben we een ervaren RAF officier, die regelmatig vliegtuigen en helikopters zag en mij vertelde over iets waarvan hij vond dat het er absoluut anders uitzag dan wat hij ooit in zijn leven had gezien.

De vaste opvatting van het Ministerie van Defensie, dat UFO’s geen bedreiging voor de nationale veiligheid inhielden, schudde op zijn grondvesten. Wat moest ik tegen hem zeggen vroeg ik mij af? ‘Maak je geen zorgen, het was waarschijnlijk een weerballon!?’ Ik had onlangs nog contact met hem, maar in tegenstelling tot de sceptici respecteer ik de anonimiteit van de getuigen en noem ik zijn naam niet.

Hoeveel meldingen?
Vanwege een aantal redenen worden UFO’s niet vaak gemeld. De twee hoofdfactoren hierbij zijn angst of ongeloof en/of spot en het feit dat veel mensen niet weten met wie ze contact moeten opnemen om de details van hun waarneming door te geven. Ondanks dat de officiële regel is dat UFO-meldingen, die zijn gedaan bij militaire bases, burger vliegvelden en politiebureaus, voor onderzoek moeten worden doorgestuurd naar het Ministerie van Defensie, gebeurt dat niet altijd.

Het dossier van 30/31 maart 1993 over de UFO-incidenten maakt duidelijk dat er heel wat meer waarnemingen waren die het Ministerie nooit bereikten. Een voorbeeld daarvan is dat in een melding van hoe politieagenten in Liskeard, Cornwall een UFO hadden waargenomen, wordt beweerd dat andere politieagenten vanuit heel Devon en Cornwall de UFO ook hadden gezien, maar dit niet meldden. We kunnen alleen gissen naar het aantal waarnemingen van die nacht dat niet werd gemeld.

Radar
Ik lanceerde een gedetailleerd onderzoek naar deze waarnemingen en werkte daarbij nauw samen met de RAF, collega’s van de geheime dienst en personeel van het Ballistic Missile Early Warning System van RAF Fylingdales. Eén van de eerste dingen die ik deed, was opdracht geven dat de radarbanden in beslag moesten worden genomen en naar mij, in het hoofdgebouw van het Ministerie van Defensie te Whitehall, opgestuurd moesten worden. Deze radargegevens werden overgezet op standaard VHS videobanden en arriveerden kort daarna bij mij. Ik bekeek die samen met de desbetreffende RAF specialisten, die mij vertelden dat er een aantal vreemde radarecho’s waren, maar dat die niet doorslaggevend waren. Radar is niet een exacte wetenschap en in sommige gevallen kunnen valse radarecho’s gegenereerd worden.

Vliegtuigen
Later werd er een meer formele beoordeling van de radargegevens gedaan. Helaas werkte tijdens de periode van de rapportages één van de radarhoofden niet op de hoofdradar, dus konden alleen vliegtuigen op secundaire surveillance radar worden gezien. Maar hiermee en via andere controles, waren we toch in staat een plaatje te creëren van alle vliegtuig- en helikopteractiviteit boven Engeland en konden we ze indelen in het onderzoek en konden we ze daaruit wegstrepen als dat terecht was.

RAF Fylingdales en Cosmos 2238
Het Ballistic Missile Early Warning System van RAF Fylingdales, met haar krachtige ruimte volgradars, maakte een belangrijk deel uit van mijn UFO-onderzoek. Zij maakten mij er al snel op attent dat er een terugkeer in de aardse dampkring was van een Russische raket welke een communicatiesatelliet bij zich had, de Cosmos 2238. We gingen er vanuit dat dit een mogelijke verklaring was voor een cluster UFO-waarnemingen die werden gedaan rond 01:10 ’s nachts op 31 maart. Een interessante kanttekening daarbij is dat ufologen, zoals Jenny Randles, onlangs opmerkten dat sommige UFO’s misschien geïnteresseerd zijn in dergelijke terugkerende objecten.

Ufologen
De meeste ufologen hadden echter niet gehoord van deze terugkeer in de dampkring, totdat ik er in 1996 over schreef in mijn eerste boek: ‘Open Skies Closed Minds’. Eén ufoloog die er nauw bij betrokken was, was Doug Cooper. Ik werkte nauw met hem samen gedurende mijn officiële onderzoek, als deel van een nieuw en meer open beleid dat ik stimuleerde. Enkele ufologen zoals Doug verwelkomden dat als een aanwinst, maar anderen zagen mij jammer genoeg als een sinistere Man-in-Black en weigerden ook maar iets te maken te hebben met het Ministerie van Defensie, ze dachten dat wij deel uitmaakten van een samenzwering om de waarheid over UFO’s te verbergen.

Doug deelde zijn eigen rapport over de UFO-golf met mij. Net als ons had hij de conclusie getrokken dat de terugkeer van de Cosmos 2238 de mogelijke verklaring was voor de cluster waarnemingen van rond 01:10. Maar er zaten enkele interessante juweeltjes in zijn rapport, inclusief een verwijzing dat een UFO-waarneming leidde tot nerveus vee in een weide, waarvan werd gemeld dat het onrustig was tussen middernacht en 1 uur. De getuige beschreef haar volslagen verbazing toen ze zag dat alle koeien in een cirkelvormige opstelling in het midden van het veld gingen staan en toen compleet stil waren.

The British UFO Mystery
Op 1 november 2006 zond Channel Five de één uur durende documentaire over deze zaak uit, met de titel: ‘The British UFO Mystery’ (1). Deze onderzoeksdocumentaire was onderdeel van Channel Five’s tweede serie: ‘Stranger Than Fiction’. Het productiebedrijf Steel Spyda probeerde een nieuwe benadering. Zij vroegen en kregen het dossier van het Ministerie van Defensie (zo’n 105 pagina’s grote documentatie) en baseerden daar hun programma op.

Sceptici
De sceptici sprongen meteen op de Cosmos 2238 verklaring (waarvan het Ministerie van Defensie op dat moment kennis had) voor de clusterwaarneming rond 01:10 en trachtte prompt alle andere waarnemingen daaraan te verbinden. Zij suggereerden dat getuigen die een UFO op andere tijden hadden gezien, de tijd wel verkeerd zouden hebben – soms wel meerdere uren!

Black Projects
Een theorie die vaak naar voren wordt gebracht, om enkele van de meest spectaculaire UFO-waarnemingen te verklaren, is dat het wellicht om prototypes van vliegtuigen gaat. Natuurlijk, te allen tijden zullen we testvluchten maken met verschillende dingen die je gedurende jaren niet op de vliegshow te Farnborough zult zien. Maar de waarheid is dat wij dergelijke testvluchten maken in bepaalde gebieden, dus, op zijn minst binnen de overheid, kunnen wij het verschil zien tussen Black Budgets en UFO’s. Gezien de controverse wat betreft de Aurora (een beweerde vervanger van de SR-71 Blackbird) hebben we in het geval van de UFO-waarnemingen in maart 1993 deze kwestie aangekaart bij de Amerikaanse autoriteiten, via de Britse ambassade in Washington. Was het mogelijk dat er iets was misgegaan bij de normale procedures voor het overvliegen van een ander land en konden onze UFO-waarnemingen worden toegeschreven aan bepaalde Amerikaanse prototypen?

Het antwoord dat we terugkregen was buitengewoon. De Amerikanen hadden hun eigen waarnemingen van deze grote, driehoekig gevormde UFO’s en wilden weten of de RAF wellicht over dergelijke toestellen beschikte, die in staat waren om vanuit stationaire zweefstand onmiddellijk weg te kunnen schieten met snelheden van verscheidene duizenden mijlen per uur. Wij zouden echter wel willen over dergelijke vliegtuigen te beschikken! Het belangwekkende hierbij was, dat er in Amerika duidelijk belangstelling bestond in UFO’s, ondanks de klaarblijkelijke terugtrekking uit het onderwerp dat plaatsvond na het afronden van Project Blue Book in 1969.

Jammer genoeg zat de brief aan de Amerikaanse ambassade niet in het dossier dat Steel Spyda vrijkreeg op haar verzoek om documenten via de wet ‘vrijheid van informatie’ over de UFO-waarnemingen in maart 1993.

Jodrell Bank Observatorium
Boeiend is dat zelfs de cluster van waarnemingen van 01:10 niet helemaal is toe te schrijven aan de terugkeer van de Cosmos 2238. De sceptici werden aangevallen door professor Ian Morrison van het Jodrell Bank Observatorium (beslist geen gelover in UFO’s) die tijdens zijn praatje over de waarnemingen in ‘The British UFO Mystery’ zei: “Soms zien mensen een patroon van lichten die gedurende verscheidene minuten behoorlijk in formatie blijven. Om eerlijk te zijn, ik geloof niet dat zoiets een uit elkaar vallen van ruimteafval of iets anders is. Dergelijke afvalbrokken lichten kortdurend op en laten een streep van vuur achter en de relatieve posities veranderen tijdens hun voortgang.”

Conclusie
Gegeven de ‘geen bedreiging voor de nationale veiligheid’ conclusie van het Ministerie van defensie aangaande UFO’s, lijkt het toch wel gerechtvaardigd, op basis van citaten in documenten van het ministerie, te concluderen dat men soms het tegengestelde denkt. In een briefing die ik op 16 april 1993 voorbereidde voor het hoofd van de afdeling, schreef ik: