TERUG NAAR ARTIKEL

HET UFO-FENOMEEN

DEEL 1

Door: Sander van der Linden

31 juli 2008

Dit is een meerdelig artikel over de persoonlijke visie van Sander van der Linden op het UFO-fenomeen. Het is eerder verschenen op zijn website www.luchtvissen.nl


1. Inleiding

Het is een van de meest beschreven, gedocumenteerde, bediscussieerde, geridiculiseerde, ontkende en onopgeloste mysteries van onze planeet: UFO's. Bestaan ze, wat zijn het, wie bestuurt ze, waar komen ze vandaan?

Duizenden boeken en artikelen, honderden films, tienduizenden foto's en de laatste tijd veel YouTube filmpjes zouden toch een clou moeten opleveren of althans, een aanzet tot een oplossing van dit raadsel. Niets is echter minder waar. Hoe meer er geschreven, gesproken en gefotografeerd wordt, hoe raadselachtiger het fenomeen is. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het fenomeen an sich intelligent is, zich gedraagt op een tantaliserende manier, als iets dat zich nét buiten de lichtkring van de zaklantaarn ophoudt.

Voor de beginners onder ons: UFO's bestaan. Geen twijfel mogelijk. Alles wat door de lucht vliegt dat we niet (meteen) kunnen verklaren is immers een UFO. Een vogel, vliegtuig, satelliet, meteoor, vreemd gevormde wolk, de maan, Venus, zelfs een frisbee of een Chinese lantaarn. Dat alles kan, onder bepaalde omstandigheden, een UFO waarneming veroorzaken. Immers, een UFO is niets meer of minder dan een niet verklaard vliegend voorwerp. Voor velen is de term UFO echter synoniem geworden aan vliegende schotels, naar de beroemd geworden waarneming die Kenneth Arnold in 1947 in de staat Washington had. Zijn waarneming leverde de opmaat naar een periode vol waarnemingen, in de tijd van de Koude Oorlog, waarbij beide partijen de ander verdacht van het ontwikkelen van geheime (spionage) wapens. Toch hadden geallieerde piloten in 1945 al z.g. foo-fighters waargenomen, heldere lichten die hun bommenwerpers of aanvalsjagers volgden. Hiervan zijn foto's bewaard gebleven.

Ondanks wat o.a. de Amerikaanse overheid beweerde, werden alle ontwikkelingen nauwlettend gevolgd door de geheime dienst. Later werd geprobeerd de UFO zaak publiekelijk af te doen als nonsens, o.a. door project Bluebook.

Jarenlang zijn er tienduizenden mensen overtuigd dat hun waarneming geen zinsbegoocheling was, geen hallucinatie, geen waanbeeld of dronken inbeelding, maar een realistische en volstrekt echte gebeurtenis. Doordat UFO's altijd in de pers werden neergezet als 'little green men' en de waarnemers als halfgeschifte idioten, werden vele mensen kopschuw en hielden hun getuigenis voor zich. De laatste tijd echter is er sprake van (al dan niet georkestreerde) onthulling, in het Engels 'disclosure' genoemd. Piloten, militairen en sinds een aantal weken zelfs astronauten uit het Apollo project vertellen naar hartenlust dat ze weten dat er buitenaards leven is, dat de overheid weet dat er buitenaards leven is, dat er buitenaards leven op aarde geweest is, dat het Apollo project gevolgd werd door ongeïdentificeerde ruimteobjecten etc. Het deksel lijkt van de put.

Is het echter zo eenvoudig? Zijn we er dan? Persoonlijk zou ik zeer teleurgesteld zijn als blijkt dat alle UFO waarnemingen veroorzaakt zouden zijn door buitenaardse ruimtevoertuigen en bijbehorende bestuurders. Er zijn téveel waarnemingen, foto's en films die een andere benadering behoeven.

In dit artikel zal ik proberen mijn (strikt persoonlijke) visie op het UFO fenomeen uiteen te zetten...


2. Who goes there? *

Iedereen die zich in enige mate verdiept heeft in verslagen en foto's van UFO's, zal zich verbazen over de enorme variëteit. Bollen, schotels, kubussen, buizen, driehoeken, met lampen, zonder lichten, knipperend, paars, rood, groen, wit. In een rechte lijn vliegend, met horten en stoten, als een insect. Haakse bochten, verdwijnen, verschijnen, accelererend. Slechts in enkele gevallen zijn overeenkomsten tussen foto's te vinden.

Waar wel overeenkomst in gevonden wordt is de onscherpte, de vaagheid, het onduidelijke karakter van verreweg de meeste foto's en filmpjes. Uiteraard zijn hier goede verklaringen voor.

Het fenomeen overvalt vaak de waarnemer, die in haastige spoed, zo goed en kwaad als het kan een paar foto's moet maken uit de losse hand. Soms vanuit een rijdend voertuig of anderszins.

Toch is die verklaring onvoldoende. Waarom zijn de foto's altijd vaag? Waarom is het fenomeen onduidelijk te zien? Waarom kan de foto vrijwel altijd op verschillende manieren uitgelegd worden, vaak tot schande en schaamte van de waarnemer, die toch echt wel iets unieks gezien en vastgelegd dacht te hebben? Het is mijn overtuiging dat dit de onderliggende aard van het fenomeen is.

Het fenomeen is intelligent, weet dat het waargenomen wordt, speelt met de waarnemer, blijft vaag en mysterieus. Iemand of iets speelt met ons, en dat al jarenlang.

Met opzet is de aard van de waarneming dusdanig dat het vaak een ongeloofwaardig verhaal is, terwijl ik ervan overtuigd ben dat de meeste getuigenissen accuraat en eerlijk zijn, gedaan door alledaagse mensen, die plotseling geconfronteerd worden met iets volkomen ongewoons. Het ligt in onze menselijke aard, om alles wat we ervaren te toetsen aan ons huidige referentiekader. Een knipperende bol die opeens landt in een weiland, weer opstijgt en met grote snelheid verdwijnt? Dat kan toch helemaal niet? Dús moet het verhaal wel onzin zijn. Het fenomeen maakt daar dankbaar gebruik van, de getuige in opperste verwarring achterlatend.

Uiteraard ben ik niet de eerste en zeker niet de enige die er zo over denkt. Twee bekende UFO onderzoekers, John Keel (US) en Jacques Vallée (FR, later US) stelden dit al eerder aan de kaak. Keel deed dit in zijn werk 'UFO's, operatie Paard van Troje' en Vallée in 'Passport to Magonia', waarin zij beiden de bizarre realiteit van het UFO fenomeen onderzochten en probeerden met een verklaring te komen...

In die zin is er een parallel te trekken met Quantumfysica. Quantumfysica zoekt naar de wezenlijke aard der materie. Waar is alles van gemaakt en waarom is dat zo? Rutherford, Niels Bohr en Einstein hebben allen gepoogd een sluitende verklaring te vinden, maar deze is niet gevonden. In elk doosje dat na veel moeizaam onderzoek (ook recent) en proefnemingen kan worden opengemaakt, zit een nieuw doosje.

Dit gaat ook op voor ons UFO mysterie. Hoe meer we denken te weten, hoe verder we van de oplossing af komen te staan.

* naar de SF-roman van John W. Campbell, verschillende malen verfilmd onder de titel 'The Thing'

Wordt vervolgd


Sander van der Linden schreef in 2004 het volgende artikel voor ufowijzer:
The Case For The Critters

TERUG NAAR ARTIKEL