WETENSCHAP VERSUS BEWIJS

Door: Paul Harmans

1 maart 2008

Naar aanleiding van het artikel in de krant Sp!ts van 27 februari (2008), over de eventuele UFO-vergadering in de VN en waarvoor Wim Van Utrecht door Joris Polman werd geïnterviewd, heb ik Wim Van Utrecht de volgende vraag gesteld. Maar Wim geeft hier geen antwoord op en dat zal wel zijn omdat hij geen antwoord heeft:

Omdat Wim geen antwoord geeft op mijn simpele vraag, stel ik dan maar zijn stelling in de Sp!ts, dat een Mogul-ballon de definitieve verklaring voor het Roswell-incident is, aan de kaak. Ik heb Wim ook even op de hoogte gebracht van dit voornemen. Maar ook daar reageert hij niet op. Ik heb hem onlangs nog (volgens mij zeer terecht) een debunker genoemd en de waarheid komt vaak hard aan, dus wellicht negeert hij mij nu net als zijn Nederlandse vrinden bij Stichting Skepsis.

(In het Sp!ts artikel dat op de Sp!ts-website staat en waarvan ik verderop de link geef, staat niet het stukje tekst dat wel in de gedrukte krant staat waarin Wim de VN-bijeenkomst een hoax noemt.)

Eenmaal een niet-gelover, dan tellen de feiten niet meer!
Wim Van Utrecht heeft het in het Sp!ts-artikel over de wetenschap en het bijgeloof en dat het vertrouwen in de wetenschap afneemt, maar wie is daaraan medeschuldig?

http://www.spitsnet.nl/nieuws.php/1/12163/online/ET_komt_of_toch_niet.html

Wim beschouwt zichzelf als een wetenschapper die afgaat op degelijke feiten en bewijs. Wim weet echter zelf ook heel goed (als hij tenminste het onderzoek heeft gedaan waarvan hij beweert dat hij dat doet) dat de Mogul-ballon verklaring voor Roswell op wetenschappelijke wijze beslist niet is hard te maken, want:

De Amerikaanse luchtmacht beweert in een rapport van 1994/5 dat Mogul-vlucht nr. 4, opgelaten op 4 juli 1947, verantwoordelijk is voor de wrakstukken die Mac Brazel op zijn land vond. Volgens de luchtmacht was de grote Mogul-ballon van polyethyleen plastic de aanleiding tot verwarring en de melding dat men een vliegende schotel had gevonden, omdat militairen en boeren niet op de hoogte waren van hoe een dergelijke Mogul-ballon met instrumentarium eruit zag, dit in tegenstelling tot gewone weerballonnen.

Maar… Project Mogul gebruikte in 1947 nog niet de later in gebruik genomen grote polyethyleen plastic ballonnen, men gebruikte de standaard weerballonnen http://en.wikipedia.org/wiki/Project_Mogul 3e alinea, 2e zin) en radarreflectoren die men zo voor het grijpen op de plank had liggen en door honderden (militaire) weerstations in het land werden gebruikt, dus bekend materiaal voor de militairen en boeren die dergelijk spul regelmatig in handen hadden of op hun land vonden. Alle lanceringen van de Mogul-vluchten stonden te boek en slechts één daarvan werd vermist, alleen nr. 4 was niet teruggevonden, en nr. 4 bestond dus uit gewone weerballonnen. Deze enkele bewering van de luchtmacht* is in wetenschappelijk opzicht absoluut geen bewijs dat die vermiste vlucht dus bij Roswell naar benden kwam en voor al die buitenaardse opwinding verantwoordelijk was, waar daarvoor nog geen enkele van de duizenden opgelaten weerballonnen voor de minste opschudding had gezorgd. Maar er is meer…

Het probleem voor de luchtmacht (en in dit geval ook voor Wim Van Utrecht) was echter dat er later een logboek opdook van de project leader van Project Mogul, waarin alle vluchten stonden vermeld. Volgens projectleader dr. Albert Crary http://en.wikipedia.org/wiki/Albert_P._Crary was vlucht nr. 4 niet een normale vlucht geweest. De vlucht stond inderdaad gepland voor 4 juli 1947, maar werd afgelast toen de bij de test behorende raketvlucht niet gereed was. Omdat men de inmiddels opgeblazen ballonnen niet meer leeg kon laten lopen, verwijderde men het instrumentarium en de radarreflectoren, opdat die opnieuw gebruikt konden worden, en liet de ballonnen vervolgens vrij. In dat geval zouden er dus sowieso geen wrakstukken van radarreflectoren en instrumentarium gevonden kunnen worden die voor verwarring zouden zorgen. Er zou dus voor Mac Brazel niets anders op zijn land te vinden zijn dan een paar flarden van (voor hem zeer bekende) rubber weerballonnen. Berekeningen van windkracht en –richting in die dagen doet veronderstellen dat de ballonnen niet in de buurt van Roswell kwamen, maar ook die veronderstelling wordt door de sceptici genegeerd.

http://kevinrandle.blogspot.com/2007/07/project-mogul-and-roswell.html

http://kevinrandle.blogspot.com/2007/08/there-was-no-flight-no-4.html

*) Het is overigens dezelfde luchtmacht die beweert dat de wezentjes van iets langer dan een meter, waarvan getuigen beweren dat ze die in 1947 naast het grote neergestorte object nabij Roswell zagen liggen, in feite manshoge poppen in militaire outfit waren die bij een luchtmachttest aan parachutes naar beneden kwamen. Het is echter een wetenschappelijk te checken feit (Wim en alle journalisten!) dat die test met poppen pas in 1953 werd gehouden, een verschil van zes jaar! Maar de gedreven sceptici komen nog steeds met ook deze niet kloppende verklaring voor de zogenaamde wezens op de proppen en de meeste journalisten schrijven het zonder verdere vragen als de grote waarheid in de krant.

http://www.abqjournal.com/roswell/1ros6-20.htm

Waar is het wetenschappelijke bewijs Wim?
Tot slot, waar is het bewijs (waar Wim Van Utrecht zo’n wetenschappelijke waarde aan hecht) dat de VN-bijeenkomst werkelijk een hoax is (bewijs van voor of op 27 februari natuurlijk, want toen deed Wim zijn uitspraak), waar is het harde bewijs dat een Mogul-ballon de verklaring van het Roswell-incident in 1947 is, zoals Wim in het Sp!ts-artikel beweert? Twee brandende vragen die elke oprechte journalist beroepshalve zou moeten stellen, maar iets wat de meeste journalisten achterwege laten omdat de antwoorden van Wim zich naadloos aanpassen aan de eigen bevooroordeelde gedachtegang van hoe men over het UFO-fenomeen behoort te denken.

Geen enkele eerlijke wetenschapper en journalist zou het met Wim’s stellingname en bewijsvoering eens zijn als zij werkelijk op onbevooroordeelde wijze de feiten voor zich zouden laten spreken. Een ieder die dat niet doet, behoort niet eens tot de wetenschap, dat is namelijk iemand die blind geloof hecht aan een mythe, een mythe die door de gedreven sceptici via de leugen tot waarheid is verheven, een methode waarvoor elke oprechte onderzoeker zich zou moeten schamen. En de verklaring van de sceptici voor het Roswell-incident is zo'n mythe!

Afnemend vertrouwen in de wetenschap
De honderden getuigenissen waaronder beëdigde verklaringen van (hoge) militairen en een aantal (militaire) sterfbedgetuigenissen van mensen die allemaal bij hoog en laag zweren dat er in juli 1947 bij Roswell wel degelijk een vliegende schotel plus inzittenden is geborgen, worden door de gedreven sceptici, zoals ook Wim Van Utrecht, volslagen genegeerd. Iets wat elke rechtbank ter wereld als bewijs zou accepteren, meer dan vier getuigen, wordt door de (wetenschappelijk georiënteerde) sceptici niet geaccepteerd als bewijs, hoe zou het toch komen dat het vertrouwen in de wetenschap afneemt?

Lees het volgende artikel waarin de ware getuigen van het Roswell-incident aan het woord komen en feiten gewoon echte feiten zijn: Getuigen van Roswell

Voor de goede orde, ik beweer nergens dat er 100% een UFO-bijeenkomst in de VN is geweest. Om dat definitief aan te tonen hebben we getuigen nodig die met naam en toenaam in de openbaarheid willen treden en/of moeten er documenten opduiken die onomstotelijk aantonen dat die vergadering in de VN een feit is. Elke gedreven sceptic (debunker) mag dat bewijs terecht van mij verlangen, maar mag ik dan weten waar zij de bewering op stoelen dat de VN-vergadering van 12 februari een hoax is?

De door de anonieme getuigen van de UFO-bijeenkomt bij de VN benaderde wetenschapper is Dr. Michael Emin Salla, Ph.D. Niet de eerste de beste in de UFO-gemeenschap. Hij is eigenaar en beheerder van de website:
http://www.exopolitics.org

Niews:
http://www.kochkyborg.de/news/newsE01.htm

UPDATE! 1 maart 18:00 Een tipje van de Verenigde Naties UFO-sluier wordt opgelicht!! Eindelijk een naam van iemand die aanwezig was op de beweerde UFO-bijeenkomst. Het is een Franse luchtvaartexpert met de naam Gilles Lorant. Hij een attaché aan het Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS- Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek). Hij is tevens lid van het Institute of Advanced Studies for National Defense (IHEDN – de Franse organisatie die in 1999 het COMETA rapport deed ontstaan). Voor nu even de link naar het Engelstalige artikel, ik zal er binnenkort een samenvatting van maken. De link is per e-mail al onderweg naar Wim Van Utrecht en journalist Joris Polman van Sp!ts.
http://www.exopolitics.org/Exo-Comment-67.htm