J-Rod and Microbiologist Dan B. Burisch, Ph.D.
© 5 Oct. 2002 by Linda Moulton Howe

Interview: Linda Moulton Howe and Bill Hamilton

Vertaald door Paul Harmans december 2003

Linda Moulton Howe: Wat heeft Dan Burisch gezegd over het Zeta Reticulli systeem?

Bill Hamilton: Hij vermeldde datgene wat hij gezien had in de documenten en dat was dat de J-ROD wezens oorspronkelijk kwamen vanaf een planeet in een baan om één van de Zeta Reticulli sterren. Deze planeet had geloof ik, ik kan het mij niet meer precies herinneren, maar zij had een langere dagomloop dan de aarde. Ik ben er niet zeker van dat het zo was. Het had een langere jaarperiode tijdens haar omloop om de zon. Dr. Burisch vertelde mij dat de J-ROD’s en andere blonde mensachtige types de ster Gliese 876-c als een soort kamp op afstand benutten om de aarde te bestuderen. Hij vertelde mij dat Gliese 876-c het enige was waar hij informatie over had gekregen. Het is niet bepaald wat wij bewoonbaar zouden noemen, maar zij hadden het gekozen als de locatie voor hun op afstand gelegen basis, degene die zij in een collectieve inspanning deelden om ons te bestuderen en een wisselwerking tot stand te brengen. Het werd mij omschreven als een planeet met laaghangende bewolking en een grote hoeveelheid gas aan de oppervlakte. Het logische erachter is dat beide, Zeta Reticulli en Orion, (het Epsilon Orionis sterrenstelsel) te ver weg lagen om steeds naar terug te keren. Zij moesten tijd en energie sparen, dus zetten zij een coöperatieve basis op. Als zij terug naar huis moeten, gebruiken ze Gliese 876-c als springplank naar hun respectievelijke zonnestelsels. Gliese 876-c is een rode dwerg in de constellatie Aquarius, met een afstand tot de zon van 15.4 lichtjaar. Rechte klimming: 22 53 15.6 Declinatie: -14 15 40 Spectraal type: M4 V Schijnbare helderheid: 10.17 Massa: 1.89 zonnemassa. Radius: -1 Zonneradia. Ik weet dat Gliese 876-c een schommeling heeft.

Linda: Wat betekent dat het planeten heeft?

Bill: Het heeft planeten en klaarblijkelijk is het de plaatst waar de J-ROD’s hun thuisbasis hebben om gemakkelijker bij de aarde te komen. Het is ligt ongeveer 15 tot 16 lichtjaar van de aarde. Met andere woorden: het ligt dichterbij dan Zeta Reticulli, wat op 37.5 lichtjaarafstand ligt vanaf de aarde. Maar ik heb begrepen dat het een planeet is die, vergeleken met de onze, niet bewoonbaar is. Dus moesten zij een of ander kunstmatig onderkomen maken. Volgens dr. Burisch zijn deze buitenaardsen hier om onze tijdslijn te wijzigen, onze toekomst. De reden daarvoor is dat zij, volgens hem, en het klinkt fantastisch, maar zij reizen in de tijd. Dus zij weten al - of zij weten dat als een herinnering - wat hier gebeurde. Er staat een catastrofe te gebeuren die de populatie hier op aarde flink zal doen afnemen en de overblijvers in twee groepen zal splitsen. Deze twee populaties zullen afzonderlijk van elkaar evolueren van wat wij nu kennen als Homo Sapiens tot verschillende soorten.

Linda: Vertel je nu dat zij weten van onze vroegere tijdslijn en dat er kometen en asteroïden waren die de aarde vernielden en dat zij vervolgens naar onze toekomst zijn gegaan en hebben gezien dat er zo’n zelfde vernietiging aan komt?

Bill: Wat ik zeg is dat zij evolueerde in onze toekomst, volgens de Doctrine of the Convergent Time Lines. (Doctrine van de Samenvallende Tijdslijn Tegenstrijdigheid). Met andere woorden: zij komen uit onze toekomst en zij reisden terug naar ons verleden, of eigenlijk ons huidige nu.

Linda: Zij komen terug om te proberen de een of andere catastrofe af te wenden?

Bill: Zij proberen de tijdslijn te wijzigen, ja. Klaarblijkelijk - wat voor genetisch eigenschap deze J-ROD’s ook hebben - lijden zij aan een soort defect gen wat een neurale degeneratie in hun stelsel heeft veroorzaakt en dr. Burisch noemt dat een perifere neuropathie. In feite werd Dan de taak gegeven om naar een mogelijkheid te kijken van een genetische omkeerbare techniek om het buitenaardse gedegenereerde stelsel te herstellen.

Linda: Vloeit dit voort uit het feit dat zij in de Homo Sapiens toekomst - op een punt in de verre toekomst – degenereerden en nu teruggrijpen in onze genetische bloedlijn naar genetisch materiaal waarvan zij denken dat het hen op de een of andere manier kan helpen?

Bill: Zoals ik het begrijp zijn zij een gewijzigde vorm, een nieuwe soort die afstamt van de Homo Sapiens.

Linda: En dat gebeurde na een catastrofe in wat wij onze toekomst noemen?

Bill: Ja.

Linda: Heeft Dan Burisch een idee wat die komende catastrofe in de toekomst inhoud?

Bill: Hij kan niet specifiek zeggen wat er zal gebeuren, hij plaatst het echter op ongeveer tien jaar vanaf nu.

Linda: Dat is de 2012 tijdsperiode die zogezegd het einde van de Maya kalender is?

Bill: Ja, maar het ligt niet zo strak vast. Het kan op elk tijdstip gebeuren tussen nu en dan of zelfs nog iets later dan dat. Ik ben er niet zeker van of het een ogenblikkelijke cataclistische gebeurtenis is of niet. Ik heb geen idee. We zullen er wel achterkomen op de een of andere manier. Als we de een of andere catastrofe zullen meemaken dan betekent dat dat zij er niet in geslaagd zijn de tijd te wijzigen, juist? Maar als het niet gebeurt dan kunnen we ook zeggen dat de informatie onwaar was, wat sceptici onmiddellijk zullen zeggen. Of we kunnen zeggen dat zij succes hadden met het wijzigen van de tijdslijn en een catastrofe hebben voorkomen.

Linda: Een catastrofe voorkomen zal, als ik begrijp wat jij zegt, wezenlijk de ontwikkeling van hun specifieke soort om zeep helpen en dan zal de aarde een doorgaande tijdslijn kennen. Omdat er geen catastrofe plaatsvindt, zal er geen afsplitsing zijn die de oorzaak was van het ontstaan van de soort die terug komt om de catastrofe te voorkomen.

Bill: Feit is dat er groepen mensen zijn - en wie die groepen zijn dat weet ik niet - die overleven door ondergronds te gaan.

Linda: In of na deze beweerde toekomstige catastrofe?

Bill: Exact, om zichzelf te beschermen tegen de effecten van die catastrofe.

Linda: Jij zegt dat deze ondergronds geëvolueerde soort de J-ROD’s worden, die uiteindelijk terecht komen op Zeta Reticulla 1 en 2 en andere zonnestelsels?

Bill: Ja, dat is wat Dan Burisch zich kon herinneren dat er in de handboeken stond.

Linda: Dat is waarom er een gemeenschappelijk kenmerk bestaat in het genetische materiaal op aarde en waarom het voor hen van waarde is.

Bill: Precies. En dat verklaart waarom de grey’s bezig zijn met een poging tot hybridensering en genetisch materiaal vergaren.

Linda: Zijn naar jouw idee de grijze wezens een en dezelfde als de J-ROD soort?

Bill: De J-ROD is op zijn minst één soort van het grijze type. Ik geloof op grond van andere beschrijving dat er ook nog andere types buitenaardsen zijn.

Linda: Deze buitenaardse biologische wezens die op Los Alamos en Area-51 verbleven en wie weet waar nog meer, die waren er tevreden mee dat zij hier waren met het besef dat wat voor werk zij ook deden om ons te helpen het ook een wederzijds voordeel voor hen en voor ons had in de een of andere verre toekomst?

Bill: Juist. Dat verklaart het motief waarom zij doen wat ze doen. De verklaring waarom het zo geheim wordt gehouden is, denk ik, dat zij niet de hele wereld willen aankondigen dat we afstevenen op de een of andere catastrofe en als we die niet af kunnen wenden, dat dan een groot percentage van de bevolking zal worden uitgeroeid. Ik bedoel, je wilt dat de mensen gewoon niet vertellen.

Linda: Wat voor rol spelen de dierverminkingen in dit alles.

Bill: Het enige wat ik daarvan kan vaststellen is, dat er iets in de voedselsamenstelling zit dat deze grey’s gebruiken omdat zij niet langer voedsel tot zich nemen via hun mond en het verwerken via het spijsverteringskanaal, maar de voedingsmiddelen opnemen door hun huid.

Linda: Is dit iets dat Dan Burisch heeft bevestigd, heeft hij hier kennis van?

Bill: Ja. In feite gaf hij mij zelfs een naam voor dit proces. Ik herinner mij niet meer wat dat was.

Linda: Dus het oude verhaal uit 1980 over een niet menselijke greysoort, die hun huid bestrijken met bloed en weefsel van dieren om het zodoende te absorberen, is waarschijnlijk waar volgens dr. Burisch?

Bill: Ja. Niet alleen volgens Dan Burisch, ook andere bronnen hebben mij deze zelfde informatie gegeven waaronder ook een gepensioneerde sergeant van de marine die actief was met het terugvinden van wrakstukken.

Linda: Wat zei hij?

Bill: Hij zei hetzelfde, maar hij noemde het ‘osmose’. Toen ik dat tegen Dan vertelde, die microbioloog is, zei hij: dat is niet hetzelfde proces. Toen gaf hij het een naam. Het spijt mij, ik was er niet op voorbereid en schreef het niet op omdat het te technisch was. Ik zal het hem nogmaals moeten vragen.

Linda: Het is jouw veronderstelling, op basis van wat die militair en wat Dan vertelde, dat het verzamelen van weefsel en vocht van dieren, wereldwijd, gedurende een halve eeuw of meer, een soort van voedselverzamelingsproces is voor deze wezens?

Bill: Ogenschijnlijk. De hemoglobine wordt in die samenstelling gebruikt als voeding.

Linda: En dat smeren zij op hun huid?

Bill: Correct.

Linda: Dit kan een andere reden zijn, waarom deze buitenaardse biologische wezens niet gemakkelijk kunnen kruisen met de menselijke beschaving.

Bill: Dat is waar. En het J-ROD type ademt een verschillende atmosfeer in.

Linda: Zij hadden op Los Alamos en Area-51 een verschillende atmosfeer om in te leven?

Bill: Ze hebben die speciale (YY-II) faciliteiten om hen in onder te brengen. Zelfs EBE-2 werd gehouden in een speciale omgevingsfaciliteit. Dan Burisch had eens een voorval toen hij de steriele bol betrad. Er werd van hem verwacht dat hij zich zou houden aan een protocol, waarbij hij zijn rechterhand omhoog zou houden en zou zeggen: “ik ben een welwillend menselijk wezen, dat is gekomen om deze procedure te leiden”. En dan mededelen wat deze procedure was. Hij dacht dat dat belachelijk was omdat hij al communiceerde met de J-ROD voordat hij de bol binnenging. Op een keer ging hij weer de bol binnen en toen greep de J-ROD hem op de een of andere manier vast. Dan had een pak aan waaruit slangen kwamen.

Linda: Dan had een pak aan omdat hij in die ongebruikelijke atmosfeer moest waarin de J-ROD leefde?

Bill: Ja. En de J-ROD greep hem en strengelde zijn lange armen om Dan’s pak. (waarschijnlijk omdat hij boos was vanwege het feit dat hij gevangen werd gehouden in S-4). Toen de J-ROD dat deed, begon Dan zijn greep op de omgeving te verliezen en werd zijn geest overspoeld met beelden. En terwijl deze beelden zijn geest binnen stroomden verloor hij het bewustzijn.

Linda: Kan hij zich herinneren wat dat voor beelden waren?

Bill: Hij heeft getracht ze te tekenen, maar jammer genoeg is hij niet zo’n artiest als Bill Uhouse was. Maar hij trachtte ze te tekenen.

Linda: En wat waren het?

Bill: Eén daarvan was een beeld van J-ROD waarin hij zichzelf kon waarnemen en zichzelf zien als gevangene. Toen waren er andere scènes die een niet wereldse omgeving leken weer te geven. Eén scène leek over een ruimteschip te gaan. Ze liepen als een wirwar door elkaar tezamen met enkele gedachten. Eén van die gedachten die hem sterk werd opgedrongen was: “je kijkt naar het gezicht van je broer”!

Linda: Je kijkt naar het gezicht van je broer?

Bill: Juist.

Linda: En dat betekende Dan voor J-ROD?

Bill: Het was klaarblijkelijk overweldigend. Dan kreeg een inzinking vanwege uitputting of wat voor verzwakking het was na deze ontmoeting.

Linda: Toen hij weer bijkwam, waar was hij toen?

Bill: Ik denk dat ze hem uit de bol hadden gehaald en dat hij op een ziekenafdeling lag of wat ze daar ook hebben. Ze hebben ruimten waar mensen kunnen verblijven.

Linda: Het is nu oktober 2002, heb je enig idee of J-ROD nog steeds samenwerkt met onze wetenschappers binnen de Papoose Mountain faciliteit en op Los Alamos of misschien op andere locaties in het land?

Bill: Nee, omdat in 1994 aan EBE-3’s bezoek een einde kwam. EBE-3 nam de assisterende J-ROD uit Los Alamos mee en zou ook die van Papoose meenemen en dan terugkeren naar de thuisbasis op Gliese. Wat er gebeurde is dat EBE-3 slechts met één J-ROD terugkeerde en degene op Papoose werd achtergehouden, voor nadere studie denk ik. Wat het ook voor een overeenkomst is, hij is toe aan vernieuwing, volgens Dan in 2003. Hij wordt elke negen jaar vernieuwd. Dus EBE-3 zal volgend jaar terugkomen om te overleggen over het contract of de overeenkomst. Maar omdat de J-ROD die hier werd achter gelaten voor nadere studie, zichzelf als gevangene beschouwde en niet vrij was om te gaan en te komen, vraag ik mij af wat er zal gebeuren wanneer EBE-3 terugkeert.

Linda: Ja.

Bill: Er zijn er nog een paar die samenwerken met onze schaduwregering en de rest bemoeid zich enkel met hun eigen zaken.

Linda: Je bedoelt dat volgens jouw kennis er andere buitenaardse wezens zijn, die niet betrokken zijn bij de pogingen van de J-ROD/EBE om de tijdlijn aan te passen en een vernietiging in de toekomst af te wenden om zo ons en hen te redden?

Bill: Zij (die anderen) gaan hun gang en hebben hun eigen agenda, zelfs als er onder hen J-ROD’s zitten. Wat ik wil zeggen is dat het grootste deel der J-ROD’s niet samenwerkt met of bondgenoot is van onze regering. Misschien dat ook daarom onze regering bezorgd is over wat zij kunnen doen, wat hun plannen zijn omdat hetgeen waar wij niet nauw bij betrokken zijn, we niet kunnen controleren. Ik kan niet aangeven wat voor politieke organisatie de J-ROD’s hebben, wat de kenmerken zijn of hoe zij onderhandelen over deze overeenkomsten of waarom er zijn die niet willen meewerken. Dit zijn allemaal grote vraagtekens.

Linda: Dus 2003 is een groot vraagteken over wat er vervolgens zal gebeuren?

Bill: Ja. Er is - volgens andere bronnen die ik heb - iets veelbetekenends aan 2003, maar ik ben niet in staat geweest om vast te stellen wat dat kan zijn. Deze vergaarde informatie kan waar zijn, maar ook is het mogelijk dat het vervalst is, alleen verdere analyse en de tijd zal dat kunnen uitwijzen. Iets van dit alles heeft een betekenis. Dat is het deel dat mij raakt. Er is een intieme relatie tussen het menselijk ras en hen omdat zij verwant zijn aan ons en dat is van betekenis.

Linda: Zijn de mensen of het bureau die de leiding hebben over zijn werk (Burisch) en alle benodigdheden leveren die hij nodig heeft als wetenschapper, verbonden aan MJ-12?

Bill: Ja, maar dan nog hoger, de werkelijke autoriteit waar hij zijn toestemming van krijgt noemt hij: ‘the Committee of the Majority’.

Linda: The Committee of the Majority?

Bill: Juist.

Linda: Verwijst hij naar hen als: ’Majority 12’?

Bill: Nee. Als hij verwijst naar Majestic dan noemt hij hen gewoon Majestic.

Linda: Hij kent MJ-12 als een functionerend acroniem?

Bill: Ja. En op zijn badge stond: ‘MAJI’.

Linda: Wist hij aan wie MAJI rapporteert?

Bill: De hoogste autoriteit waar hij aan rapporteert zijn de leden van the Committee of the Majority. Maar de hoogste onafhankelijke persoon waar hij in de vroege jaren negentig zoals gebruikelijk aan rapporteerde, was de vice-admiraal J.M. McConnell, die het hoofd van de NSA was.

Linda: Hoofd van de NSA?

Bill: Juist.

Linda: Wat is er van McConnell geworden?

Bill: Hij ging met pensioen en ging het burgerlijke leven in. Hij deed verschillende soorten beveiligingswerk. Dat is waar een ex NSA kerel terecht komt.

Linda: Zijn er enige beslissende woorden van één van deze mannen, over wat er wellicht te gebeuren staat in 2003 en negen jaar later in 2012?

Bill: Nee, die heb ik niet. Ik heb het Dan op de man af gevraagd wat hij denkt dat er te gebeuren staat en hij zei mij dat hij dat niet wist. Het enige wat hij mij kon vertellen was dat wat hij geleerd had en nogmaals, het was geen eerstehands wetenschap. Ik denk dat het iets was dat hij in de documenten gelezen had zoals dat EBE-3 volgens plan in 2003 zou terugkeren omdat zij de negenjaren cyclus volgden, dat was om de een of andere reden belangrijk voor hen. Zoals er ook negen voertuigen waren op Area-51 (Robert Lazar). Het nummer negen heeft betekenis voor hen. 2012 is de begrenzing van een volgende negen jaar. Dus wij gaan volgens hun cyclus van negen, aldus Dan. Maar meer dan die terugkeer en het vernieuwen van de overeenkomst die ze hebben wist hij niet. Niettemin heb ik vanuit een andere bron vernomen dat één van de dingen die er gepland staan, mogelijk een aankondiging is, of door de leden van de United Nations of door religieuze leiders, dat er hier buitenaardsen zijn. Maar alweer, ik heb geen manier om het te evalueren. Dit is spul dat rond gaat en ik weet niet of het disinformatie is of dat er werkelijk een gewenningsprogramma in de maak is. Waarom dat is, dat weet ik niet.

Linda: Als er een cyclus van negen is, dan heeft dat misschien te maken met de lengte van de tijd die nodig is om te komen van waar zij verblijven, naar waar wij ons dan ook bevinden.

Bill: Ja. Ik weet niet waar het mee verbonden is, behalve dat het verbonden is met een soort systeem dat zij hebben, een soort systeem waar zij aandacht aan besteden en dat draait om een cyclus van negen.

Linda: De cyclus van het aankomen op en het weggaan van de aarde elke negen jaar?

Bill: Ik weet daar geen antwoord op, behalve dat EBE-3 negen jaar geleden in 1994 vertrok.

Linda: Heeft één van beiden, Dan of Bill Uhouse, vertelt dat zij wetenschap hebben dat zij, met name de J-ROD’s, ondergrondse bases hebben op mars?

Bill: Nee, maar Dan noemde echter wel een ander type wezens dat op Mars aanwezig was, maar ergens anders naar toe ging. Hun thuis was niet daar, dat was ergens dicht bij Epsilon Orionis. Zij werden omschreven als lange blonde, de Nordic types. Maar hij heeft er nooit een ontmoet, hij heeft alleen over hen gelezen.

Linda: Dan Burisch heeft gelezen over de Nordics tijdens zijn werk in de Papoose Mountains?

Bill: Ja.

Linda: Heeft hij iets gekenschetst over de betrekkingen tussen de Nordics en de J-ROD types?

Bill: Zij zijn een andere afsplitsing die evolueerde uit de Homo Sapiens, maar zij gingen via een spirituele evolutie, volgens hem.

Linda: Dus, Dan Burisch ziet een buitenaardse betrokkenheid met de aarde waarin verschillende bloedlijnafsplitsingen van Homo Sapiens voorkomen, die hier nu terug zijn vanwege een of ander vreselijk probleem in de toekomst?

Bill: Ja. Maar hij gaf toe dat de kennis over deze buitenaardse rassen beperkt is, zeer beperkt. De enige buitenaardse die hij ontmoette was J-ROD. Hij zei dat hij geloofde dat er andere rassen daarbuiten waren. In feite heb ik twee onafhankelijke bronnen die de aantallen: 167 en 169 aangaven. Ik vond dit zeer overeenstemmend.

Linda: Van verschillende rassen en beschavingen?

Bill: Ja.

Linda: Heeft Dan iets gezegd over de manier waarop de Nordics en de regering samenwerken?

Bill: Nee, hij had geen toegang tot dergelijke informatie. Er was geen noodzaak voor hem dat te weten.

Linda: Als de Nordics op Mars waren, waar zijn zij heengegaan en waarom?

Bill: Zij gingen naar Epsilon Orionis en ik weet niet waarom. (Middelste ster in de Orion gordel)

Linda: Kun jij gedetailleerder ingaan op wat Dan Burisch’s inzicht is in de cyclus van de tijd en hoe wezens, die een soort van verlengstuk zijn van de Homo Sapiensbloedlijn, van ver uit de toekomst terug kunnen komen om te proberen onze huidige tijdslijn te veranderen?

Bill: Het enige wat hij zei was dat hij begreep dat de blonde Nordics en de J-ROD’s elkaar ontmoet hadden en besloten dat zij zouden proberen hun geschiedenis te wijzigen omdat zij geleerd hadden hoe zij konden tijdreizen, zowel voor- als achteruit naar een punt dat naar mijn inschatting in ons verre verleden lag. Maar we praten alweer over het fantastische onderwerp tijdreizen en wat het doet met de werkelijkheid. En het is erg gecompliceerd. Een heleboel wetenschappers hebben met deze ideeën gespeeld en met de tegenstellingen die het oproept. Ik heb enkele anekdotes bestudeerd, verhalen van mensen die op de een of andere wijze terecht kwamen in het verleden. Dit zijn dingen die niet bestudeert zijn door wetenschappers omdat zij altijd praten over sneller dan het licht reizen, wormgaten, de relativiteitstheorie en dat soort van reizen, gebruikmakend van een of andere tijdmachine. Maar ik heb het over een spontaan parafysiek voorval dat mensen overkwam en dat zij meldden. Een voorval waarbij iemand besluit om op vakantie te gaan met zijn gehele familie. Ze stoppen bij een restaurant en alles in dat restaurant en de mensen zijn in de stijl van de jaren 50. De service is uitmuntend en het eten fantastisch. Dan komt de rekening en die bedraagt ongeveer 10 of 12 dollar totaal voor zes man. En zij doen van: huhh?? Hoe kan dat nou?? Tevreden betalen zij en gaan verder en ze besluiten dat ze op de terugweg hier terug zullen komen, naar datzelfde restaurant. Vervolgens komen ze er op de terugweg achter dat er geen restaurant meer staat. Het gerucht gaat dat er wel een restaurant is geweest, maar dat dat 20 jaar geleden tot de grond toe is afgebrand. Dus wat was er gebeurt? Ik bedoel, hun herinnering is dat zij daar die fysieke gebeurtenis hadden.

Linda: Juist, en het is alsof er daar draden zijn geweven net zoals in een vlecht met daarin al die vele haren, waarbij elke haar een tijdlijn is. Wat mij intrigeert is, als je een punt bereikt in de technologie waarop je de snelheid van het licht kunt bereiken of zelfs kunt overschrijden en je begint met je te bewegen door de tijd, wat kun je dan tot stand brengen door terug te komen in je eigen verre verleden - en dat is wat deze niet menselijke wezens zeggen dat ze doen - met de bedoeling een catastrofe te voorkomen in de toekomst? Hoe doen zij dat?

Bill: Dat weet ik niet, maar zij hebben de wetenschap van wat er gaat gebeuren. Zij hebben een grotere kennis en ogenschijnlijk hebben zij een plan. Dat is het enige wat ik kan bedenken. Zij hebben een plan waarin zij gaan proberen iets te veranderen en zij willen zich mengen in onze tijdlijn om zodoende een catastrofe af te wenden.

Linda: Heeft Dan Burisch iets gezegd over het Midden Oosten waarbij dat zijdelings betrokken raakt bij al deze pogingen van het wijzigen van de tijdlijn? (Dit interview vindt plaats net voordat de Amerikanen Irak aanvallen. Vert.)

Bill: Nee dat heeft hij niet.

Linda: Lijkt Dan Burisch zelf verward door wat dit allemaal betekent?

Bill: Hij leek niet volledig geïnformeerd te zijn. Dit alles was wat hij had gelezen in handboeken. Zo af en toe kon hij het bespreken met zijn collega’s. Het was niet zo dat hij een directe kennis bezat van het hele programma. Hij beweerde dat het hem fascineerde, maar dat hij alleen kon discussiëren over de dingen waar hij directe kennis van had vanwege zijn werk.

Interview: Linda Moulton Howe and Bill Hamilton