TERUG NAAR ARTIKEL

‘MAYA KLOK’ IN ENGELSE GRAANCIRKELS VAN AUGUSTUS?

Door: Linda Moulton Howe 2005

Vertaling: Paul Harmans september 2005

2 september 2005 Wiltshire, Engeland – Tussen 9 en 13 augustus 2005 verschenen er vier patronen in de Britse graanvelden, welke veel mensen, op beide wereldhelften, uitdaagden om tenminste twee daarvan te linken aan de Maya’s, deze twee zijn gelegen bij: Waylands Smithy (9 augustus 2005) en Woolstone (13 augustus 2005), niet ver van het Witte Paard te Uffington.

Op 9 augustus werden er drie graancirkels gemeld op drie plaatsen in het graafschap Wiltshire. De grafheuvel van Waylands Smithy is omgeven door bomen en ligt aan het beroemde richelpad niet ver van het Witte Paard van Uffington en het Uffington-kasteel. Opgravingen in de zestiger jaren onthulden dat de grafheuvel in twee fasen was gebouwd. Er is een houten mortuarium met een stenen vloer ingesloten die later werd overdekt door een trapeziumvormige heuvel van kalk. Binnen bevinden zich drie vertrekken, één hoofdvertrek en een vertrek aan beide zijden.

Het megalithische gebied Waylands Smithy, nabij Ashbury. 9 augustus 2005.

Waylands Smithy, nabij Ashbury, Wiltshire. Antieke megalithische steencirkel en de lange grafheuvel. Foto: Alan Fisher

Graancirkelfotografe en -onderzoekster Lucy Pringle vertelde: “De schitterende grafheuvel ligt ongeveer ten zuiden van de formatie. De formatie ligt daarom in een zeer afgelegen deel en ligt een eind in het veld. In feite ligt ze op de top van de heuvel die uitkijkt over het land tot aan Swindon.”

Tarweformatie ongeveer 100 meter doorsnede, gerapporteerd 9 augustus 2005 nabij Waylands Smithy, Wiltshire, Engeland en de steencirkel en lange grafheuvel. Foto: Steve Alexander.

Boven en onder: Close-up luchtfoto’s van de ‘Maya’ tekening bij Waylands Smithy, Wiltshire. Foto’s: Lucy Pringle.

Vergelijk de Waylands Smithy tarweformatie van hierboven eens met het enorme ‘Maya’ tarwepatroon hier beneden, gevonden nabij Silbury Hill en Avebury, Wiltshire, Engeland en gemaakt op twee dagen, 2 en 3 augustus 2004.

Silbury Hill, Wiltshire, Engeland, gemaakt op 2 en 3 augustus 2004. Foto: Roiland Beljon.

Woolstone Hill, nabij Uffington, Oxfordshire 13 augustus 2005.

Bovenstaande foto is een luchtopname van de tarweformatie met een diameter van ongeveer 120 meter die werd gerapporteerd op 13 augustus 2005 op Woolstone Hill, Oxfordshire. Foto: Jaime Maussan.

De interpretatie van een wetenschapper.
Een Australische wetenschapper die anoniem wil blijven (zonder twijfel te danken aan de bijtende en spottende aanvallen op wetenschappelijke onderzoekers door de gedreven sceptici, zoals ook te vinden bij onze eigen Nederlandse stichting Skepsis. Vert.), bestudeerde de graancirkels van Waylands Smithy en Woolstone en schreef de volgende samenvatting:

“De verschijning van een nieuwe en spectaculaire graancirkel bij Woolstone Hill, zowel in tijd als afstand dicht bij de formatie van Waylands Smithy, suggereert dat beide afbeeldingen wellicht eenzelfde bedoeling hebben en op dezelfde wijze ontcijferd moeten worden.

Ik had de afbeelding bij Waylands Smithy vanwege haar hoge wiskundige complexiteit al met grote moeite ontcijferd. Het is de opvolger van de Silbury Maya afbeelding van 2004, uitgezonderd dat deze nieuwe formatie gegevens verschaft in een meer accurate binaire-hexadecimale indeling.

De Silbury Maya 2004 afbeelding zegt op eenvoudige grafische wijze: ‘Er zijn nog slechts 52 : 6 (= 8,6 Vert.) jaren over tot het einde van de Vierde Zon eind 2012.’ De oude Maya’s gebruikten 52 jaar voor hun eeuw en in hun tijdrekening doorgerekend begon in 1960 de laatste eeuw van 52 jaar die eindigt in 2012.

Silbury Hill, Wiltshire, Engeland, gemaakt op 2 en 3 augustus 2004. Foto: Roiland Beljon.

Eind maart 2004 was er exact 52 : 6 over van de laatste tijdperiode, vandaar dat de afbeelding in het veld een laatste vak toont, symbool van 52 jaar, dat door zes smalle lijnen is onderverdeeld, terwijl een centrale wijzer wijst naar de laatste zesde lijn voor het eind van onze huidige Maya eeuw.

Welnu, in de Waylands Smithy formatie van 2005 heeft men ook gekozen voor deze basis tijdsaanduiding, ‘één Maya eeuw’ oftewel 52 jaar die zich uitstrekken vanaf 1960 tot eind 2012. En het toont een centrale afnemende zon om aan te geven dat er slechts 15% over is (een klein beetje minder dan vorig jaar). Maar nog belangrijker, de afbeelding toont twee kalenderdatums in moderne computertaal, namelijk het binaire-hexadecimale stelsel, een zestiendelig stelsel. Een van de datums is ’13-10-7’ en de andere ’14-5-11’.

Waylands Smithy 9 augustus 2005 Wiltshire

Als je weet hoe dit binaire-hexadecimale stelsel te lezen, waarbij ’15-15-15’ gelijk is aan 9-9-9 in ons tientallig stelsel en ’16-0-0’ gelijk is aan 10-0-0, dan zul je meteen zien dat ’13-10-7’ een kalenderdatum geeft die zeer dicht zit bij dezelfde datum in eind maart die een jaar eerder werd gegeven in de afbeelding bij Silbury in 2004.

Er wordt ook een datum gegeven, ’14-5-11’, die ligt twee jaar vanaf nu in middenaugustus 2007, of 229 dagen in 2007. Ik denk dat deze graancirkel bij Waylands Smithy ons twee verschillende datums geeft binnen de termijn van de huidige Maya eeuw. Eén is de huidige datum en de andere ligt in de nabije toekomst, in middenaugustus 2007 wanneer zeer waarschijnlijk iets heel belangrijks staat te gebeuren, misschien een volgende zware aardbeving?

Deze beide datums staan in binaire-hexadecimale code. De nieuwe afbeelding is gemaakt door iemand die zeer goed op de hoogte is van de Maya kalender en tevens van computer coderingssystemen. Verder is de Maya afbeelding van 2005 ogenschijnlijk ook gemaakt door dezelfde artiest die de Maya afbeelding van 2004 maakte. Er wordt in de 2004 afbeelding een ‘huidige datum’ aangegeven voor het 2004 seizoen zijnde ‘2004.306’ (eind maart) en een huidige datum voor het 2005 seizoen wordt als code ‘2005.306’ in de laatste afbeelding gevonden, precies één jaar later (opnieuw eind maart). Beide afbeeldingen verschenen vroeg in augustus in het veld. Dat impliceert dat zij beide werden ontworpen (in maart) voordat ze werden gelegd in augustus. Nu op naar de wiskunde.

De huidige ‘Maya eeuw’ zal eindigen op 21 december 2012, oftewel op 2012.973 in ons kalendersysteem. De eeuw begon precies 52 jaar geleden op 1960.973 in ons kalendersysteem.

De Maya’s wezen 52 jaar aan voor hun eeuw, omdat zij zowel een 365 als 260 dagen kalender gebruikten. Na 52 jaar vielen de twee kalenders tezamen. Dus 52 x 365 = 73 x 260 = 18.980 dagen. We moeten daaraan toevoegen (52 : 4) = 13 dagen voor de schrikkeljaren. Dat geeft een herzien totaal aantal dagen van 18.993, maar dat beïnvloed niet de data die hierboven worden genoemd.

Vorig jaar, in 2004, toonde de Maya graancirkel een ‘huidige datum’ van 2012.973 (52 : 6) = 2012.973 – 8.667 = 2004.306. Dit correspondeert met eind maart, vier maanden voordat de graancirkel verscheen. Dus de cirkel van vorig jaar zegt: ‘er zijn slechts 8.67 jaren over tot het einde van de Vierde Zon in eind 2012’. Het geeft tevens een ‘huidige datum’ weer die exact valt in eind maart voor elk graancirkelseizoen. Waarschijnlijk de tijd dat veel van deze patronen worden ontworpen, dus iets vroeger dan de datum waarop ze verschijnen.

Welnu, dit jaar (2005) mogen we verwachten dat de ‘huidige datum’ gecodeerd is exact als 2004.306 + 1000 = 2005.306. In de tijdsrekening van de Maya eeuw, welke begon op 1960.973, moet onze ‘huidige datum’ van dit jaar dus liggen op 44.333 jaar vanaf de start oftewel (44.333 : 52.000) = 0.8526.

De Maya graancirkel van 2005 toont dus twee verschillende datums in binaire-hexadecimale code, de details daarvan zullen elders worden uitgelegd. Eén daarvan is ’13-10-7-10-13’ gelezen zowel in beide richtingen vanuit het middelpunt en de andere is ’14-5-11-5-14’ ook in beide richtingen gelezen. Deze code lijkt wat overvloedig, men mag logischerwijs concluderen dat de huidige kalenderdatums zijn samengesteld uit slechts drie getallen, zoals ’13-10-7’ of ’14-5-11’ in binaire-hexadecimale code en als deeltjes van onze huidige Maya eeuw.

Twintig vakken rondom de buitenrand van de afbeelding zegt dat we te maken hebben met een Maya kalender. 2 x 8 = 16 smalle lijnen dicht bij het middelpunt, zeggen dat we het hexadecimale stelsel gebruiken. Twee grote pijlen geven aan in welke richting we het moeten lezen, van links naar rechts. Vijf rijen van vier streep-stukken elk, laat de binaire code zien in eenheden van ‘0 of 1’ Daarna voeg je de binaire aantallen binnen elke rij toe, vermenigvuldigd als ‘8-4-2-1’ om vervolgens de hexadecimale waarden te krijgen van ’13-10-7-10-13’ en ’14-5-11-5-14’.

Vervolgens kunnen we laten zien dat de eerste kalenderdatum van ’13-10-7’ precies onze ‘huidige datum’ voor het graancirkelseizoen van 2005 is. Dus 13 + 10 : 16 + 7 : 256 = 13.6523 uit een totaal van 16.0000 in elke Maya eeuw en dat geeft ons een ‘huidige datum’ van 44.370 jaren sinds het begin in eind 1960. Oftewel 0.8533 als deel van een volledige 52 jarige periode.

We verwachtten een ‘huidige datum’ voor 2005 van 44.333 of 0.8526. Dus het verschil tussen de voorspelling van het vorig jaar en de code van dit jaar is 0.8533 – 0.8526 = 0.0007 Maya eeuw of ongeveer 13 dagen. Behoorlijk accuraat. Misschien is er een kleine factor die we nog niet bij onze berekeningen hebben betrokken? De nauwkeurigheid van dat laatste cijfer in het binaire-hexadecimale stelsel (‘7’ in ’13-10-7’) is 4 dagen.

Bij het begin van de huidige Maya eeuw in 1960 stonden alle binaire getallen op nul en het graanveld zou compleet leeg zijn, dus ‘0-0-0’. Terwijl aan het eind van de Maya eeuw in 2012 alle binaire getallen naar 1 zouden gaan en het graanveld zou overal gesloten strepen laten zien (5 x 4 binnen elk kwadrant) als ’15-15-15’.

Beide kalenderdatums ’13-10-7’ en ’14-5-11’ stellen daarom tijden voor dichter bij het eind in 2012 van onze huidige Maya eeuw, dan aan het begin in 1960. Inderdaad, de centrale zon van de graancirkel is ook getekend als afgenomen tot 15% van haar totale grootte, daarmee zichtbaar makend dat ‘onze huidige Maya eeuw voor 85% compleet is’. Dus ’13-10-7’ is onze huidige kalenderdatum voor 2005 en het zal eindigen in 2012 bij ’15-15-15’ = ’16-0-0’. De graanartiest is bijzonder intelligent hier!

Uiteindelijk bereiken we het echte hart van de boodschap, welke de andere gecodeerde datum is: ’14-5-11’. Welnu, 14 + 5 : 16 + 11 : 256 = 14.3555 is een enigszins groter deel van het totaal van 16.0000 van een Maya eeuw. Derhalve ligt deze andere datum 46.655 jaar vanaf het begin in 1960.973, of (46.655 : 52.000) = 0.8972 deel in onze Maya eeuw. Door gebruik te maken van ons moderne kalendersysteem is dat eenvoudig te vertalen naar 2007.628 of 229 dagen in het jaar 2007, rond augustus. Met een afwijking van 13 dagen (zie boven) wellicht ten gevolge van een kleine factor die we tot nu toe over het hoofd hebben gezien.

‘Maya Klok’ met bewegend telwerk
De nieuwe Woolstone Hill afbeelding van 2005, gelegd naast Waylands Smithy in een aangrenzend veld, laat een centrale zespuntige ster zien omgeven door 16 vierkanten welke elk 8 lijnsegmenten bevatten van variërende lengte.

Woolstone Hill, 13 augustus 2005 Uffington, Oxfordshire

In de context van Waylands Smithy kunnen we ons voorstellen dat de centrale zespuntige ster onze eigen Vierde Zon representeert die op het punt staat te eindigen. (Vergelijk de 1997 afbeelding met een gelijksoortige boodschap die zegt ’26 x 30 weken zijn er over tot aan 2012’). De omringende 16 vierkanten representeren de 16 hexadecimale delen van onze 52 jarige Maya eeuw, elk met een lengte van 3.25 jaar.

Uiteindelijk, als je heel goed kijkt naar deze 16 vierkanten, bijvoorbeeld door je te focussen op de kortste lijn binnen elk vierkant, dan zul je zien dat elk vierkant globaal 90 graden roteert ten opzichte van zijn buur. Aldus wordt er een numeriek patroon gecreëerd van de volgende soort 1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-16. En ja, het patroon breekt in het laatste vierkant en leest: 1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12-13-14-15-15. Dus Woolstone Hill lijkt te betekenen: ‘alles in onze Maya eeuw zal gaan volgens het patroon, tot aan het laatste 1/16e deel (midden 2009 tot eind 2012) wanneer de normale gang van zaken zal veranderen’."

Earthfiles redacteur: Ik heb gele stippen toegevoegd aan elk van de kleine herhalende vierkanten om te laten zien hoe ze bewegen in een 90 graden patroon, beginnend in het bovenste rechter vierkant aan de linkerkant daarvan, dan de bodem, dan rechts, rechts opnieuw, dan links, bodem, rechts, bovenkant, links, bodem, rechts, bovenkant, links, bodem. De twee volgende vierkanten lijken geen duidelijk gedefinieerde vierkanten te hebben en zijn de breuk waaraan de wetenschapper refereert als zijnde ’15-15’ in plaats van ’15-16’.

Wetenschappelijke samenvatting van de speculaties betreffende de 2005 Woolstone Hill, Waylands Smithy en de 2004 Silbury Hill formaties.
Kort samengevat, alle drie de graanpatronen zijn enkele van de meest complexe ooit gecreëerd en lijken te wijzen naar data in de nabije toekomst, zoals middenaugustus 2007, najaar 2009 en eind 2012 (op 22 december 2012 eindigt de grote Maya kalender) als een betekenisvolle tijd. Volgens de Maya legende zal het een tijd zijn met zware, wereldwijde aardbevingen en dat is ook voorspeld door andere grote antieke beschavingen inclusief het Joodse, Christelijke en Moslimgeloof.

Voor een andere Maya voorspelling, een vermeende grote vloed in 3114 voor Christus, werd onlangs bewijs gevonden in boorkernen van het ijs op de Kilimanjaro en in wereldwijd snel bevroren dieren en planten (Europa, Siberië en Peru).

De graanartiesten hebben ons verder gewaarschuwd voor datums voorafgaand aan 2012, namelijk middenaugustus 2007 en alle tijdvakken na de zomer van 2009. Men kan zich afvragen of dat de voorboden zijn van aardbevingen, gelijk aan die bij Sumatra in december 2004?

Hoe kan een vergevorderde intelligentie kennis hebben van aardbevingen die ver in de toekomst zullen plaatsvinden? Welnu, er is een ietwat afwijkende theorie binnen de sterrenkunde, bekend als de ‘Galactische Supergolf Theorie’ welke argumenteert dat onze Melkweg (zoals ook andere spiraalvormige melkwegstelsels) periodiek, eens in de 5120 jaar, röntgenstralen of zwaartekrachtgolven uitzendt vanuit haar centrum, dat een zwart gat is (kwantum uitstralingen vanuit een binair zwart gat). Dus als een ‘galactische supergolf’ werkelijk richting aarde komt, vanuit het galactische centrum, met een snelheid dicht bij die van het licht, dan kunnen intelligenties van ‘ergens anders’ dat alleen weten als ze sneller kunnen reizen dan het licht zelf. Zoals een man in een speedboot, die de tsunami ziet die afstevent op een tropisch eiland, hij gaat zo snel als hij kan daarheen om de bewoners te waarschuwen, maar zij weigeren te luisteren! En ze zullen hem waarschijnlijk vermoorden als hij aan land stapt om hen persoonlijk te woord te staan.

‘Veel pijn, maar er is nog tijd’. Zij lijken alles te doen om met ons te praten, zelfs door het maken van een kopie van Carl Sagan’s boodschap en die aan ons terug te sturen. Misschien stuurden zij als eerste radioboodschappen naar het SETI programma, maar werden dergelijke boodschappen gecensureerd. Dus maken zij in plaats daarvan nu graancirkels?

Shalbourne, nabij Oxenwood, Wiltshire – 9 augustus 2005

Boven en beneden: ‘digitale schijf’ patroon van ongeveer 50 meter diameter, gerapporteerd op 9 augustus 2005 in tarwe te Shalbourne, Wiltshire, Engeland. Foto’s: Steve Alexander.

Marden, Wiltshire, Engeland – 9 augustus 2005

Boven en beneden: Een ‘paard’ in het centrum van een astrologisch design? Of een ander Maya symbool? Tarwepatroon van ongeveer 50 meter diameter, gerapporteerd op 9 augustus 2005 te Marden, Wiltshire, Engeland. Foto’s: Steve Alexander.

TERUG NAAR ARTIKEL