UFO’s & CONTACT: THE UNDENIABLE EVIDENCE
By Graham Birdsall
Overgenomen en vertaald uit UFO 2003 Directory door Paul Harmans
UFO’s & CONTACT: HET NIET TE ONTKENNEN BEWIJS
Het onderstaande is een korte omschrijving door Graham Birdsall van het UFO-fenomeen en vangt aan met de waarneming van Kenneth Arnold en dat is ook voor hen die slechts een klein beetje op de hoogte van het fenomeen zijn oude koek. Het gaat mij meer om wat er daarna geschreven is en dan vooral over het rapport van het Condon comité en hoe het mogelijk is dat een dergelijk onderzoek niet aan de kaak werd gesteld door de media. Veel debunkers schermen met de uitspraken in dat specifieke rapport en beweren glashard dat het Condon comité heeft aangetoond dat UFO’s niet bestaan. Maar kijk eens naar de werkelijke cijfers die klip en klaar in het rapport worden genoemd! Vert.
Op 24 juni 1947 zag Kenneth Arnold, als piloot van een klein vliegtuigje, tijdens zijn vlucht boven de Cascade Mountains in de staat Washington een formatie van negen halvemaanvormige objecten. Door de tijd op te nemen die zij nodig hadden om de afstand tussen twee bergtoppen af te leggen, berekende hij dat zij met een onvoorstelbare snelheid van 3000 km per uur vlogen. Hij vergeleek later hun manier van vliegen met borden die over het water keilden, een omschrijving die ertoe leidde dat een journalist de term ‘vliegende schotel’ verzon en waar tot aan de dag van vandaag UFO’s mee worden aangeduid.
De waarneming van Arnold was een bijzondere, maar het was niet de eerste melding van een onbekend object. Zo’n drie jaar eerder, gedurende de tweede wereldoorlog rapporteerden zowel de geallieerde piloten als die van de As mogendheden dat zij tijdens de vlucht boven het Europese vasteland vreemde, niet bedreigende bollen van licht zagen. Deze waarnemingen zijn officieel opgetekend en gefotografeerd. De Amerikaanse piloten noemden hen ‘Foo Fighters’ een nickname afkomstig uit een Amerikaans stripboek uit die tijd met de naam ‘Smokey Stover’.
Onmiddellijk na de oorlog werden er waarnemingen gemeld van vliegende objecten boven Scandinavië. Maar niemand geloofde, of nam in overweging, dat deze ‘Ghost Rockets’ - een term uitgedacht door de lokale pers – iets anders waren dan de geheime toestellen van de Sovjets die tijdens het testen van deze raketten aan de andere kant van de Baltic verdwaald waren. Niettemin werden na Kenneth Arnold’s waarneming de meldingen van vreemde onbekende objecten in de lucht onvermijdelijk ‘vliegende schotels’ genoemd.
Het
Condon comité
De term ‘UFO’ werd in het begin van de jaren vijftig verzonnen door
Edward Ruppelt, een voormalig leidinggevende van het project van de Amerikaanse
luchtmacht genaamd: ‘Blue Book’. Deze officiële twintigjarige
studie naar het fenomeen werd in 1969 afgesloten toen een comité van
wetenschappers, aangesteld door de Amerikaanse luchtmacht en dat onder leiding
stond van Edward Condon van de universiteit van Colorado, concludeerde, nadat
men de gegevens van project Blue Book had bestudeerd, dat er geen bewijs was
dat er op wees dat UFO’s van buitenaardse oorsprong waren, er geen technieken
getoond werden die superieur waren aan de al bekende technieken en dat er geen
bedreiging van de Nationale veiligheid vanuit ging.
Door de bevindingen van het Condon comité te accepteren kwam er een officieel einde aan de interesse voor UFO’s van de Amerikaanse luchtmacht en werd project Blue Book beëindigd. Vanaf die dag tot heden hebben de wereldwijde media nooit getracht vragen te stellen over deze officiële bevindingen. De Amerikaanse overheid heeft als standpunt: als de luchtmacht geen officiële interesse in UFO’s heeft, dan hebben wij dat ook niet. Als directe consequentie daarvan heeft ook geen enkele andere overheid of luchtmacht interesse in het fenomeen.
Als welke journalist dan ook het rapport van het Condon comité wat beter zou bekijken, dan zou hij of zij enkele interessante statistieken ontdekken. Gedurende het twintigjarige bestaan van project Blue Book verzamelde men 12.618 UFO-rapportages waarvan 701 werden aangeduid als ongeïdentificeerd (8%). Het Condon comité keek niet naar alle 12.618 gevallen voordat het een conclusie trok, noch bestudeerden zij de 701 gevallen die als ongeïdentificeerd te boek stonden. In feite keken zij slechts naar 117 gevallen. Opmerkelijk is dat het Condon comité de conclusie trok dat van deze 117 rapportages 30% niet te verklaren was. Naar aanleiding van deze statistieken is het nauwelijks te bevatten dat geen enkele journalist in die tijd heeft getracht aan te geven dat de definitieve uitspraak volgens alle maatstaven zonneklaar tegenstrijdig is.
In de periode onmiddellijk na het uitkomen van het Condon rapport werd er gezegd dat er geen officiële interesse meer voor UFO’s bestond. Kort nadat in 1974 de wet op vrijheid van informatie van kracht werd kwamen er enkele honderden tot dusver geheime UFO-documenten vrij voor het publieke domein. Deze documenten waren afkomstig van alle takken van het Amerikaanse leger, inlichtingen- en ordehandhavingdiensten. Veelbetekenend was dat veel documenten van een datum van na 1969 waren en het werd al snel duidelijk dat de officiële interesse in UFO’s beslist niet was afgenomen, maar jaar in jaar uit in het geheim was blijven voortbestaan.
Wat
is een UFO?
Natuurlijk kon in die tijd niemand voorspellen dat president Jimmy Carter, die
tezamen met anderen in oktober 1969 toen hij nog gouverneur van Georgia was
een UFO waarnam, zoveel interesse aan de dag zou leggen dat hij de wet op vrijheid
van informatie introduceerde. De data van deze voorheen geheime documenten –
tussen 1969 en 1974 – zijn een bonafide bewijs dat stand zou houden bij
elke rechtbank om te bewijzen dat er een UFO-doofpot bestaat. Maar wat is een
UFO nu eigenlijk?
Verschillende mensen, van UFO-onderzoeker tot wijlen Carl Sagan (een wereldberoemd Amerikaanse wetenschapper en kosmoloog en voormalig klasgenoot van kernfysicus en UFO-onderzoeker Stanton Friedman), hebben hun eigen definities gegeven hoe men de term zou moeten interpreteren. De volgende definitie is afkomstig van de overleden astronoom en UFO-onderzoeker J. Allan Hynek en past waarschijnlijk het best: “We kunnen een UFO simpel definiëren als een gerapporteerde waarneming van een object of licht dat is gezien in de lucht of op het land waarvan de verschijning, de afgelegde baan en het algemene dynamische en lichtuitstralend gedrag niet duidt op een logische conventionele verklaring. Een verschijning die niet alleen een raadsel voor de waarnemer is, maar ook ongeïdentificeerd blijft na nauwkeurig onderzoek van al het aanwezige bewijs door personen die daartoe formeel in staat zijn en met gezond verstand hebben getracht er een mogelijke verklaring voor te vinden.”
“Buitengewone beweringen eisen buitengewoon bewijs,” zo voerde Carl Sagan aan. En niemand zal het daarmee oneens zijn als we te maken hebben met iemand die beweert dat hij is meegenomen door de ‘ruimtebroeders’ op een reisje door het zonnestelsel en daarbij een tussenstop maakte op Venus en de maan. Maar niettegenstaande sommige van deze zonderlinge beweringen zijn er ook betrouwbare mensen - ‘ervaarders’ bij gebrek aan een betere term – die beweren dat zij in direct contact hebben gestaan met buitenaardse wezens. De meesten worden uitgelachen bij het idee alleen al en speciaal degenen die beweren dat zij ontvoerd zijn door buitenaardsen en er met hen geëxperimenteerd is.
Maar net als de UFO-waarnemingen zijn de ontvoeringen niet iets wat alleen in Amerika of in andere vooraanstaande wereldlanden voorkomt. Gelijkluidende beweringen komen ook van inheemsen die wonen in afgelegen dorpen in het Amazonegebied en wier huis bestaat uit vier bamboepalen met een stoffen lap als dak, die niet kunnen lezen of schrijven en geen televisie hebben omdat er geen elektriciteit is. En toch zijn hun beweringen exact gelijk aan die van hen uit de rest van de wereld. Hoe is dat mogelijk? Wat is er aan de hand?
Dr. Roger Leir is slechts één van de duizenden UFO-onderzoekers ter wereld die een antwoord zoeken. Ondanks dat het chirurgisch verwijderen van eigenaardige ‘implantaten’, die gevonden zijn in verschillende delen van het lichaam van de beweerde ontvoeringsslachtoffers, een controversiële studie is, hebben deze implantaten als zij eenmaal verwijderd waren concreet, fysiek bewijs geleverd dat om passend en nauwkeurig wetenschappelijk onderzoek vraagt. Sommige van de resultaten tot dusverre zijn fascinerend, maar omdat dr. Leir’s inspanningen grotendeels niet worden gemeld door de media, blijft het merendeel van de medische en wetenschappelijke genootschappen in zalige onwetendheid ervan.
Het
bewijs
De meeste critici hebben het spoor van Carl Sagan gevolgd en weeklagen over
het gebrek aan bewijs, maar dr. Edgar Mitchell, de zesde man die voet op de
maan zette, heeft zich publiekelijk uitgelaten over zijn totaal andere kijk
op de zaak en beweert: “Het bewijs voor de realiteit van UFO’s is
overweldigend.” Dus wie heeft er gelijk?
De meesten die ervoor hebben gekozen om de massale hoeveelheid bewijs, afkomstig uit de hele wereld gedurende de laatste vijftig jaar, te onderzoeken en te bestuderen vinden het fascinerend. Het bestaat uit honderdduizenden UFO-meldingen van na 1947, talloze foto’s en video’s, radarbanden en tot nu toe nog steeds geheime UFO-documenten, maar er zijn ook aanwijzingen die duiden op een nog veel eerdere aanwezigheid ervan in ons luchtruim. Dat komt in de vorm van eeuwenoude kunstwerken bestaande uit fresco’s, tapijten, illustraties en schilderijen die de klassieke ‘vliegende schotels’ lijken weer te geven.
Daarnaast bestaat er een serie beelden uitgehakt in of geschilderd op rotsgesteente waarvan de datum duizenden jaren terug gaat, deze lijken te duiden op nog veel eerdere bezoeken en dan hebben we het nog niet eens over de referenties aan en omschrijvingen van dergelijke bezoeken door alle grote wereldreligies. De meeste daarvan zijn wellicht simpele interpretaties die we vandaag de dag als vanzelfsprekend zien, zoals meteorenregens of vallende sterren, kometen, zonsverduisteringen en dergelijke en dat de artiest in kwestie deze fenomenen simpelweg in beelden weergaf die in die tijd werden verwacht. Als we deze afbeeldingen afzonderlijk bekijken dan lijken zij niet veel bijzonders weer te geven. Maar als we ze als één geheel bezien dan wordt het al snel duidelijk dat sommigen van deze artiesten poogden om heel accuraat iets anders weer te geven dan dat wat ik hierboven aanhaalde, iets anders wat boven hun hoofd in de lucht verscheen.
Breng
het onder de aandacht
De geschiedenis zit vol verassingen zo wordt ons verteld. Zij die van eerdere
generaties zijn en het bewijs voor zichzelf hebben bestudeerd, hebben een belangrijke
rol te spelen bij het in de komende jaren begrijpelijk maken van het fenomeen
aan het publiek en dan speciaal aan hen die nu een carrière beginnen
in de media, het onderwijs, de wetenschap en de politiek.
Alhoewel de nestors in de wetenschap en het onderwijs volharden in het afwijzen van beweringen dat sommige UFO’s van oorsprong buitenaards zijn, zijn de meeste jongeren er vandaag de dag van doordrongen dat de recente en indrukwekkende ontdekkingen in het heelal hebben geleid tot nieuwe en opwindende uitdagingen en mogelijkheden. Bijvoorbeeld zoals onlangs door sterrenkundigen is verklaard dat er zich wel zo’n 30 miljard aardeachtige planeten in ons eigen melkwegstelsel kunnen bevinden. Die realiteit is een buitengewoon statistisch gegeven en voornamelijk vanwege het feit dat het universum vele miljarden van dergelijke melkwegstelsels heeft.
Door op dergelijke feiten de nadruk te leggen, tezamen met geloofwaardige ooggetuigenverslagen en een groot aantal andere UFO-gerelateerde onderwerpen, speelt UFO Magazine een belangrijke rol bij het informeren en onderwijzen van de doorsnee mensen in de wereld betreffende dit onderwerp.
Een belangrijk deel van dat proces is het aanbieden van onze deskundigheid en advies geven aan alle takken van de media en dan speciaal in het weerleggen van schijnbeweringen die in omloop zijn gebracht door sceptici en afkrakers. Weinigen pleiten beter voor onze zaak dan Stanton T. Friedman, de oorspronkelijke onderzoeker van het Roswell incident. Stanton stelde een ‘top tien’ lijstje samen van de principes van de afkrakers en bovenaan staat de volgende waarheid als een koe: ‘Wat het volk niet weet, vertel je hen niet.’
(Helaas heeft Graham Birdsall in 2003 een fatale hersenbloeding gekregen en na zijn overlijden is zijn geesteskind UFO Magazine opgeheven. Statistisch gezien krijgen UFO-onderzoekers vaker een hersenbloeding dan anderen en men heeft al eens geopperd dat het misschien wel een gerichte aanval is op hen die het fenomeen te gericht onder de aandacht van het volk brengen. Als dat in het geval van Graham ook zo is, dan hebben degenen die een dergelijke misselijkmakende tactiek hanteren er in ieder geval voor gezorgd dat ’s werelds beste publicatie over UFO’s tot zwijgen is gebracht. Vert.)
De
getallen
Dankzij de inspanningen van Gary Heseltine, een rechercheur bij de Britse verkeerspolitie,
weten we nu dat sinds de vroege jaren vijftig meer dan 200 politieagenten in
Engeland getuige waren van UFO-activiteiten waarvan vele officieel zijn opgetekend.
De schatting is dat slechts 10% van de doorsnee bevolking, die denkt een UFO te hebben gezien, deze ook daadwerkelijk meldt. Het is echter bijna wel zeker dat er een lager percentage uit de bus komt als het gaat om politieagenten en militaire en burgerluchtvaartpiloten. Dat we bijna 4000 (vierduizend) officiële meldingen hebben van piloten is daarom eens en te meer frappant.
Als je vandaag de dag de meeste mensen vraagt of zij geloven dat wij het enige intelligente leven in het gehele universum zijn dan zal het grootste deel daarvan: ‘Nee’ antwoorden. Elke opiniepeiling, uitgevoerd gedurende de laatste twintig jaar, heeft aangetoond dat deze cijfers kloppen. Maar wat nu als de vraag meer specifiek wordt gesteld, zoiets als: “Hebben buitenaardsen de aarde al bezocht?” Aan het eind van een twee uur durend live-debat over UFO’s, dat uitgezonden werd op 27 juni 1997, maakte de gastheer van ‘Strange But True’, Michael Aspel, de resultaten bekend van één van de grootste opiniepeilingen die ooit over dit of een ander onderwerp per telefoon was gehouden. De vraag die men had voorgelegd was: “Hebben buitenaardsen de aarde al bezocht?” Meer dan 100.000 personen waren gebeld en 92% antwoordde: ‘Ja’. Slechts 8% zei: ‘Nee’. Zelfs na het toekennen van een foutmarge van 6% meer of minder (marges die op alle opiniepeilingen per telefoon worden toegepast) spreekt dit aantal boekdelen.
Vreemd en moeilijk te accepteren voor sommigen, maar wel waar…
Hoe reageert het publiek op de volgende feiten?
1.) Bijna 4000 (vierduizend) burger en militaire piloten hebben
officieel een UFO gemeld.
2.) Meer dan 400 radarbanden hebben UFO-activiteiten vastgelegd.
3.) Sinds 1974 zijn meer dan 30.000 (dertigduizend) voorheen geheime UFO-documenten vrijgekomen en deze zijn afkomstig van alle belangrijke militaire en regeringsinlichtingendiensten in de Verenigde Staten. Dergelijke documenten, zij het in een kleiner aantal, zijn ook vrijgekomen in talloze andere landen waaronder: Canada, Brazilië, Chili, Cuba, Rusland, Maleisië, Spanje, Italië, Frankrijk, België en Engeland. Tegenwoordig hebben de luchtmachten van Peru, Chili, Colombia en Argentinië elk een officiële of semi-officiële afdeling die UFO-waarnemingen onderzoekt die afkomstig zijn van hun eigen piloten en die uit de burgerluchtvaartsector.