Hallo,
Ik ben een 34 jarige informaticus die in zijn jeugd, naar mijn inziens, UFO ontvoeringen heeft meegemaakt. Laat me mezelf eerst even voorstellen. Mijn naam is Ghislain F. en ben geboren in 1970 te ---- (België). Ik heb een vijf jaar oudere broer, een vijf jongere halfbroer en een tien jaar jongere halfzus.
Mijn ervaringen begonnen reeds vanaf mijn geboorte. Sinds zeer jonge leeftijd herinner ik me uit mijn bed getild te worden door angstaanjagende wezens. Ik herinner me vooral hun kietelende aanrakingen met de lange onmenselijke vingers. Deze ervaringen duurden tot ongeveer de leeftijd van twaalf jaar. Op die leeftijd heb ik een implantaat verwijderd uit de holte van mijn rechterknie. Het was bevestigd in een cyste op de huid die nog steeds zichtbaar is. Het had een zwartbruine kleur en de afmetingen en uitzicht van een rijstkorrel. Hierna zijn we dikwijls verhuisd. Ik denk dat deze implantaat een opsporingsapparaat was waardoor ze me na de verwijdering en de vele verhuizingen niet meer konden lokaliseren.
Deze ervaringen gebeurden altijd ‘s nachts wanneer ik klaarwakker was! Meestal hoorde ik een soort van kloppend en/of bellend geluid (in de UFO literatuur wordt dit als een bewijs aanvaard omdat deze feiten niet algemeen bekend zijn). Daarna verscheen er een licht in mijn kamer en was ik volledig verlamd; ik kon nog enkel mijn ogen bewegen. Dan verscheen er een wezen in mijn kamer dat zich over mij heen boog en zijn ogen recht in de mijne boorde. Het moment daarop werd ik uit mijn bed getild en zweefde door het huis om daarna ergens op een tafel te eindigen. Wat hierop volgde kan ik me niet herinneren, maar ik hoorde wel het geluid van instrumenten die werden opgenomen en teruggelegd zoals in een operatiezaal. Het volgende wat ik me dan herinner is dat ik terug in mijn bed lig en me beetje bij beetje kan bewegen.
Deze feiten zijn niet het eigenaardigste aan mijn ervaringen. Gedurende deze periode werd mijn familie ‘s nachts geobserveerd door professionele onbekenden. Dit gebeurde vanuit omliggende tuinen of een wagen die verderop geparkeerd stond in de straat. We woonden toen in ‘een dorp in Brabant’, een plattelandsdorp tussen ---- en ----. Op een avond liet mijn toentertijd vijf jaar oude halfbroer een schreeuw: een vrouw had haar gezicht tegen het raam gedrukt. De afdruk was nog steeds zichtbaar. Deze personen luisterden ons af onder de vensterbank. Soms zagen we hun hoofdkruinen passeren boven de vensterbank en vonden we op die plaatsen de volgende morgen voetsporen in de sneeuw.
Eenmaal heeft stiefvader met een jachtgeweer geschoten op deze personen, maar het enige resultaat was een schreeuw in de nacht. De waakhond werd vergiftigd. Een zelfgemaakt alarmsysteem bestaande uit een garendraad werd midden in de nacht (!) ontkoppeld waarna er een strikje werd ingelegd. Op een dag werd mijn stiefvader achtervolgd door onbekenden in zijn auto. Hij kon ternauwernood ontsnappen. Alhoewel hij een zeer zwaar gebouwd persoon was die voor geen kleintje vervaard is kwam hij die dag toch thuis met de haren recht omhoog! Hierover werden procesverbalen opgemaakt door bevriende politieagenten die bij ons thuis de wacht hielden. Andere politieagenten namen ons na een tijdje niet meer serieus.
In feite zijn voor mij deze ervaringen niet traumatisch geweest, ze hebben me enkel vele slapeloze nachten bezorgd. Ik vind het nu geweldig spijtig dat ik dat implantaat weggeprutst heb uit mijn knieholte. Het was immers keihard bewijs. Zoiets groeit namelijk niet op een natuurlijke manier aan je lichaam. Maar wist ik toen veel dat het om buitenaardse ontvoeringen ging! Het is pas in 1996 dat ik dit realiseerde na het lezen van het boek ‘Abducted’ van Debbie Jordan en Kathy Mitchell. Ik kan u verzekeren, dat was een serieuze schok. Voordien dacht ik eveneens dat mensen die zoiets beweerden meegemaakt te hebben niet goed snik waren.
Op deze manier wens ik mijn ervaringen met jullie te delen.
Dank u
(Mensen met dezelfde ervaringen als Ghislaine en die graag contact met hem willen opnemen, kunnen dat via mij doen. Paul)