TERUG NAAR ARTIKEL

HOE MAAKBAAR IS DE ZWAARTEKRACHT OF HAD NEWTON TOCH GELIJK?

Door: Sander van der Linden

Oktober 2005


Al eeuwen lang is de mens bezig zich te ontworstelen aan het oppervlak van Moeder Aarde, die haar bewoners stevig en onherroepelijk aan zich bindt. Was het voor de 16e eeuw heel logisch dat iets wat maar enigszins gewicht had naar beneden viel, met het toch zo briljant geconcludeerde 'Principia' (voluit: ‘The Principia: Mathematical Principles of Natural Philosophy') maakte Isaac Newton duidelijk dat het gewicht van een voorwerp een rechtstreeks gevolg was van de kracht waarmee onze planeet aan een voorwerp trekt.

De eerste betrouwbare anekdotes van vliegende aardlingen uit althans Europa komen uit de 18e eeuw, toen de gebroeders Montgolfier met een papieren heteluchtballon boven Parijs zweefden. Nog net in de 19e eeuw werden de eerste vliegtoestellen geconstrueerd, die met meer of minder succes enige seconden in de lucht konden blijven. Iets later slaagden de gebroeders Wright erin om een korte afstand vliegend af te leggen. Sindsdien zijn de mogelijkheden om ons los te maken van het aardoppervlak gestaag verbeterd.

Na wat experimenteren werd ook duidelijk dat de snelheid om je van Moeder Aarde te bevrijden ten minste (ong.) 11 km/sec zal moeten bedragen. Helaas kost dit met onze inefficiënte voortstuwingsmechanismen tomeloos veel energie, hetgeen deels de enorme kosten van het buiten de dampkring brengen van nuttige lading verklaart.

Zijn er dan géén andere, intelligente manieren om de zwaartekracht ‘uit te schakelen’? In de loop der eeuwen zijn er nogal wat charlatans geweest die gepoogd hebben aan te tonen dat hun antigraviteitsmachine werkte. Tevergeefs, uiteraard. Want elke vers afgestudeerde natuurkundige zal onmiddellijk beamen dat opheffen van de zwaartekracht per definitie onmogelijk is.

Toch niet helemaal, volgens Bob Lazar, wiens interessante ervaringen in een ander recent artikel ook op ufowijzer te lezen zijn. Bob Lazar vertelde dat de aandrijving van de schotels die hij op de basis Edwards in de Mohave woestijn te zien kreeg, gebaseerd was op een antimaterie-reactor. In deze reactor bevond zich een hoeveelheid van ‘element 115’, zoals Bob dit noemde. Element 115 heeft een superzwaar atoomgewicht en komt hier op Aarde niet voor. Onder beschieting met protonen verandert element 115 door desintegratie en produceert daarbij o.a. antigraviteit. Met behulp van graviteitversterkers bouwt de schotel een supersterk zwaartekrachtveld op dat de schotel o.a. in staat stelt enorm te versnellen, of onmogelijke manoeuvres te maken. Als het allemaal waar is is het ontzettend jammer dat de Amerikaanse overheid dit geheim niet met de rest van de wereld wil delen.

Toevallig kreeg ik een aantal jaren gelden een artikel onder ogen van een Russische professor die stelde dat bepaalde natuurlijke vormen (o.a. wespennesten) de zwaartekracht kunnen verzwakken. Hij ontdekte dit doordat hij tijdens voettochten op de steppe bepaalde gewaarwordingen ervoer, die na onderzoek veroorzaakt bleken te worden door wespennesten. Verder onderzoek toonde hem aan dat ook andere, sterk gerangschikte vormen, waaronder lamellen in staat zouden zijn om de zwaartekracht gedeeltelijk op te heffen.

Na veel proefnemingen construeerde hij een eenvoudige ‘luchtstep’ van een houten plank met daaronder beweegbare lamellen en een stuur. Op foto’s is duidelijk te zien hoe de professor zich in de lucht verheft. In zijn boek doet hij uitgebreid verslag van tochten die hij boven de steppe maakte. Het leuke is dat hij uitgebreid beschreven heeft hoe een en ander werkt. Op Internet is een gedeelte van zijn werk vertaald (zie links).

Nu kwam ik deze week een artikel en film tegen van verschillende Amerikanen die humanoïde vormen rechtopstaand in de lucht gevideotaped hebben. Kijk voor dit toch wel bizarre verhaal bij de links. Het verband met het relaas van onze professor wordt meteen duidelijk.

Zouden er meer mensen succes hebben met het opheffen van de zwaartekracht? Laten we hopen dat hierin de komende tijd meer duidelijkheid komt.

TERUG NAAR ARTIKEL