ALIEN
INTERVIEW OP AREA-51
Is deze controversiële video feit of fictie?
Vertaling: Paul Harmans juni 2004
Achtergrond
De kleurenvideo-opname, met een lengte van twee minuten en vijfenvijftig
seconden, is ogenschijnlijk de geheime faciliteit ‘Area-51’
te Groom Lake uitgesmokkeld door een man die naar zichzelf verwijst
als ‘Victor’. De video laat een grijze aliën zien die
ondervraagd wordt op deze regeringsfaciliteit.
De beelden kwamen voor het eerst aan het licht op 13 maart 1997 in het Art Bell radioprogramma waarin de ufoloog Sean David Morton werd geïnterviewd. Morton beweerde dat de ondervraging behoorlijk recent was, ergens in 1996.
Nadat hij, zoals beweerd, de film vanuit de Groom Lake faciliteit naar buiten had gesmokkeld, was Victor vastbesloten de beelden zo snel mogelijk op de televisie vertoond te krijgen om zijn beweringen aan het publiek kenbaar te maken. Victor was van mening dat als zijn identiteit werd ontdekt en hij vervolgens zou worden vermoord, dat zijn beweringen en de authenticiteit van de film zou bevestigen.
Victor benaderde veel televisiestations in zijn poging de beelden aan het publiek te tonen. Als eerste benaderde hij Fox-TV, maar die wezen hem af omdat zij nogal wat problemen hadden ondervonden nadat de authenticiteit van de Roswell autopsiebeelden, die zij hadden uitgezonden, in twijfel waren getrokken. Fox had het idee dat zij voor de tweede maal voor de gek werden gehouden. Uiteindelijk vond Victor in juli 1996 een onafhankelijk productiebedrijf in Los Angeles, Californië, genaamd: ‘Rocket Home Pictures Productions’, dat ermee akkoord ging om rondom het interview een documentaire te maken. Morton werd door de directeur van Rocket gevraagd zijn mening erover te geven en was zodoende de eerste buitenstaander die de beelden zag.
De
inhoud van de video
Nadat hij de beelden had gezien verschafte Morton een beangstigende
en gedetailleerde beschrijving van wat hij zag: “De film werd
opgenomen door een grote glazen ruit. Er is geen geluid dat de beelden
vergezeld. Het interview vindt plaats in een donkere kamer, verlicht
door een spookachtige groene gloed. Ik kon de silhouetten van twee mannen
onderscheiden, één van de mannen was gekleed in een militair
uniform met wat leek op sterren op de epauletten van zijn jasje en de
ander in meer informele kleding die met zijn hand van tijd tot tijd
over zijn voorhoofd wrijft. Zij zitten met hun rug naar de camera aan
het eind van een lange tafel die bedekt is met kabels, draden en microfoons.
Er stond ook wat leek op medische apparatuur. Eén daarvan in
het bijzonder flikkerde grillig alsof het een slecht hart in de gaten
hield. En aan het andere eind van de tafel zat een klein wezen met een
beigeachtige huid, zwarte ogen en een bolvormig hoofd van het soort
dat in de nachtmerries rondwaart van de vele duizenden onvrijwillige
ontvoerden.”
Morton maakte veel verwijzingen naar de zieke indruk die het wezen maakte en de conditie waarin het zich bevond. De aliën maakte schokkende bewegingen en wipte op en neer. Hij herhaalde de beschrijving van de ogenschijnlijk noodlijdende staat waarin het zich bevond. De huid leek roze-beige, maar de rest van het hoofd leek paarse en blauwe plekken te vertonen alsof het verscheidene kneuzingen rondom de schedel had.
De beelden van de tape worden in toenemende mate zorgwekkender. Aan het einde ervan heeft het wezen wat lijkt op intense krampen alsof het een aanval heeft. De mond van de aliën gaat open en dicht voordat er schuim uitkomt. Op dat moment begint de hartmonitor (zoals beschreven door Morton) wild op en neer te springen, waarna de man in het militair uitziende uniform een seintje geeft aan een paar verplegers die vervolgens het beeld binnenstormen en de aliën onder hun hoede nemen. Terwijl de doktoren de aliën verzorgen komt de tape abrupt tot een eind.
Feit
of fictie?
De authenticiteit van de beelden wordt door veel mensen verschillend
geïnterpreteerd. Morton is ervan overtuigd dat de beelden echt
zijn vanwege de sterke overeenkomst met verhalen van ontvoeringsslachtoffers
en de informatie die onderin het beeld is te zien. Het uiterlijk en
de kenmerken zijn herkenbaar zoals die vermeld worden door de honderden
ontvoeringsslachtoffers. Zij staan bekend als ‘de Gourdos’
of de meer gevreesde ‘Grey’ soort. De aliën wordt door
elke ufoloog meteen herkend.
Een ander element dat kan helpen bij het vaststellen van de authenticiteit van de video is de informatie die onderin het beeld staat afgedrukt.
De videobeelden hebben onderin de karakters DNI/27 afgedrukt staan, tezamen met wat lijkt op de tijdcode voor de datum, minuten en seconden. De letters DNI kunnen een acroniem zijn voor: the Department of Naval Intelligence, het onderdeel dat verantwoordelijk is voor de basis Area-51, een gegeven dat bij de meeste mensen niet bekend is. De DNI connectie met Area-51 is uitvoerig onderzocht. George Knapp, de tv-journalist die Bob Lazar aanmoedigde zijn kennis openbaar te maken, heeft aangetoond dat de salarisafschriften van Lazar, uit de tijd waarvan hij beweerde op Area-51 gewerkt te hebben, een DNI opdruk hebben.
Victor’s
redenering
De beste plaats om de authenticiteit van de aliëninterviewbeelden
vast te stellen is de bron en dat is in dit geval de mysterieuze man
die we kennen als Victor en die geen enkele specifieke details betreffende
zichzelf wil vrijgeven uit angst voor ontdekking en afrekening. Als
de man de waarheid vertelt over zijn achtergrond op Area-51 dan is dat
te begrijpen. Maar hoe kan de film worden nagetrokken zonder enige kennis
erover?
De producer van de documentaire, Jeff Broadstreet, weet hoe Victor de beelden van de basis verkreeg. Victor vertelde hem dat hij het voor elkaar kreeg om op een moment dat er geen toezicht was een kopie van de video te bemachtigen. Broadstreet verklaarde het volgende: “Hij (Victor) assisteerde bij het proces van het overzetten van een grote hoeveelheid analoge videobeelden op DVD of digitale videotape.”
Verder verduidelijkt hij dat Victor doelbewust het audiospoor verwijderde om de identiteit van de man in de video te beschermen en zodoende ook zijn eigen anonimiteit veilig te stellen. Victor vertelde de producer dat hij het idee had dat de man aan de linkerkant - degene die zijn hand gedurende het grootste deel van de beelden op zijn hoofd heeft - een militaire telepaat is die assisteerde bij de communicatie met het wezen. Omdat het wezen in een duidelijke staat van ontreddering verkeerde vroeg Broadstreet of het wezen later was gestorven, waarop Victor cryptisch antwoordde: “Daar ben ik niet zeker van, maar ik weet wel dat het van het interviewproces werd teruggetrokken.
Volgens Victor was het thema van de verwijderde audiotrack een poging om bepaalde technische informatie van het wezen te verkrijgen over de coördinaten van een voertuig of object. Hij kon of wilde niet vertellen of de aliën uit vrije wil of gedwongen werd aan het interview deel te nemen nadat het gevonden was bij een opruimoperatie van een neergestorte UFO.
Dan
Burisch en J-ROD
Dan Burisch een microbioloog die op Area-51 werkt heeft daar onderzoek
gedaan naar celstructuren van een buitenaards wezen. Het buitenaardse
wezen werd J-ROD genoemd en was afkomstig van een planeet die in een
baan om de ster Zeta Reticuli 2 draait. J-ROD was samen met enkele anderen
naar de aarde gekomen naar aanleiding van een wetenschappelijk uitwisselingsprogramma
dat in 1964 tot stand was gebracht als onderdeel van ‘Project
Sigma’ in New Mexico. Wij zouden hen helpen om de oorzaak te vinden
van hun neurale degeneratie. In ruil daarvoor zouden zij ons helpen
bij het ruimtereizen.
Tijdens het afnemen van huidmonsters, dat later tot Burisch z’n taak ging behoren, communiceerde hij op telepathische wijze met het wezen. Tijdens één van die bezoeken werd Burisch door J-ROD beetgegrepen en bracht het wezen een grote hoeveelheid gegevens over in het brein van Burisch. “Het kwam in gedachten, sombere gevoelens en bewegende beelden, zoals in een 3D film”, zegt Dan Burisch. Niet alles daarvan kan hij zich herinneren, maar hij heeft het idee dat dat te zijner tijd, als hij het nodig heeft, wel naar boven komt.
Het wezen op de foto's vertoont een zeer grote overeenkomst met de tekening die is gemaakt van J-ROD. Wellicht waren de videobeelden van J-ROD.