PRINTBARE VERSIE

REPLIEK OP DE BESCHULDIGINGEN AAN HET ADRES VAN DR. DAN BURISCH DOOR UFO MAGAZINE

Door: Marci McDowell (B.J. Wolf)

10 augustus 2004

Vertaling: Paul Harmans

Voor hen die geïnteresseerd zijn in Dan Burisch en bereid zijn hoor en wederhoor toe te passen alvorens een beslissing over de geloofwaardigheid te nemen, is dit een waardevolle getuigenis van iemand die jaren met Dan Burisch heeft gewerkt en geleefd. Het is nu aan de mensen die in deze repliek aan de kaak worden gesteld om met een zinnig weerwoord te komen. (Vert.)

Voorwoord Paul Harmans
De sceptici bazuinden het altijd al rond – maar daar zijn het sceptici voor – dat de zaak Dan Burisch een vervalsing is. Het Amerikaanse UFO Magazine heeft om onbegrijpelijke redenen dat voorbeeld gevolgd. Men besteedt het grootste deel van de augustus/september 2004 uitgave aan de zogenaamde ontmaskering van Dan Burisch.

Even ter opfrissing van het geheugen: Dan Burisch is de man die beweerde dat hij op Area-51 en S-4 voor een werkgever met de naam Majestic onderzoek deed op onder andere celweefsel van een buitenaardse met de aanduiding J-Rod. Hij was de leidinggevende microbioloog in het Lotusproject en de ontdekker van het Ganesh particle. Er bestaat een grote hoeveelheid documentatie over deze onderwerpen, maar het is een zeer ingewikkelde materie en niet iedereen heeft de moeite genomen om zich daar wat beter in te verdiepen.

Natuurlijk heeft UFO Magazine ook de taak melding te maken van UFO-zaken die niet kloppen, maar in dit geval lijkt het er wel heel erg op dat er andere belangen meespelen. Eén ding is echter heel zeker, men heeft verzuimd een diepgaand onderzoek in te stellen naar alle facetten van de zaak en dat uit zich in de vele fouten en verkeerde interpretaties in de artikelen die men publiceert. Maar lees de volgende vertaling van de voormalig naaste medewerkster van Dan Burisch en bepaal zelf wat wel en niet klopt.

Houdt echter in gedachten dat ook al zou blijken dat Dan Burisch is verzonnen door diverse Amerikaanse overheidsinstanties, je jezelf terecht kunt afvragen waarom men de moeite heeft genomen om een dergelijk geldverslindend desinformatieproject uit te voeren en er met zoveel mensen aan te werken. Als Dan werkelijk een vervalser is dan wijst hij indirect alsnog naar zaken die om duistere redenen verborgen dienen te blijven. Als Dan wel degene is die hij zegt te zijn (en ik heb vooralsnog geen reden om daar echt aan te twijfelen), dan heeft een deel van de UFO-gemeenschap, met UFO Magazine voorop, ervoor gezorgd dat er voorlopig geen enkele getuige meer van binnenuit dergelijke projecten naar buiten durft te komen om te getuigen van wat hij of zij daar heeft gezien en meegemaakt. Je kunt dan terecht stellen dat het UFO-onderzoek en het UFO-fenomeen in zijn totaliteit grote schade hebben opgelopen. Voorlopig zal het wel een welles nietes spelletje blijven waarbij de voor- en tegenstanders (zoals bijvoorbeeld bij het Roswell-incident) elkaar telkens in de haren vliegen. Mocht UFO Magazine er in de toekomst eventueel achterkomen dat zij er finaal naast zaten, dan moeten we nog maar afwachten of zij zo sportief zijn dat ooit publiekelijk toe te geven.

Marci McDowell en Dan Burisch

Aan iedereen,
Ik heb toestemming gekregen te reageren op de valse beschuldigingen, schaamteloze onwaarheden en verzinsels aan het adres van dr. Dan Burisch die in verschillende artikelen staan die recentelijk zijn gepubliceerd in UFO Magazine.

Het werd mij toegestaan om mij rechtstreeks tot het publiek te wenden en gebruik te maken van zoveel als mogelijk van mijn persoonlijke herinneringen en verzameld bewijsmateriaal aangaande de gebeurtenissen in Dan’s leven. Dus heb ik fotografisch bewijs en mijn op tekst gezette herinneringen aan een aantal mensen gegeven ten behoeve van onderzoek. Er zullen velen, omwille van hun eigen plannen, volharden in hun poging schade toe te brengen aan de reputatie van Dan. Sommigen daarvan worden gedreven door verbittering en een gevoel van falen in hun eigen carrière (wellicht omdat zij de boot hebben gemist toen zij nog de kans hadden om het te onderzoeken) terwijl anderen simpelweg gemotiveerd worden door hebzucht en inhaligheid (en Dan’s zaak naar voren brengen in een poging de inkomsten uit abonnementen op te vijzelen of een groter publiek te dienen).

Elke persoon is verschillend. Wat ik echter zeker weet is dat er heel weinig mensen zijn die de tijd en moeite nemen om wat beter naar de complexe aard van de feiten, micrograven (foto’s van een microscopisch waargenomen object), getuigenissen, documenten en ander bewijs te kijken dat gedurende de jaren is vergaard, om zelfs ook dan maar een fractie te begrijpen van de diepgang en de echte waarde van het aan jullie allemaal ter beschikking staande materiaal.

Te veel mensen, die beweren onderzoeker te zijn, zitten af te wachten totdat alles netjes in hun schoot wordt geworpen of ze het op een zilveren schotel wordt aangeboden. Het vergt hard werken, tijd, geduld en behoedzaamheid om een bepaald niveau van begrijpen te bereiken. Velen zijn daartoe niet in staat. Sommigen krijgen wat stukken en brokken onder ogen en denken dat ze het hele plaatje zien. Terwijl er ook zijn die wel de moeite willen nemen en een persoonlijke groei zullen doormaken en ervan zullen leren en wijzer worden.

Ik denk persoonlijk dat de zaak van Dan Burisch voorlopig niet begrepen zal worden tot aan een later tijdstip wanneer de waarheid van zijn stilzwijgen aan de mens duidelijk wordt. Uiteindelijk, als mensen het bewijs zien van de waarheid via zijn getuigenis op band en zijn geschriften, dan zullen zij terugkeren naar de totaliteit van de onderzoeksgegevens die beschikbaar zijn van Dan’s zaak. (Enkele van die archieven worden aan het eind van deze brief genoemd.) Dan zullen zij intelligente vragen gaan stellen en het zichzelf niet toestaan zich te laten drijven door de huidige soort laffe journalistiek van oordelen over Dan’s leven en professionele carrière langs de maatstaf met de vorm van een dollarteken.

Brief van J betreffende Dan Burisch
Het is werkelijk eigenaardig dat het voorwoord van UFO Magazine een uitreksel bevat van een diepzinnige brief die als eerste werd gepubliceerd op het GodLikeProduction forum (GLP). Als mr. Ecker (directielid van UFO Magazine) dit werkelijk goed had onderzocht dan had hij waarschijnlijk niet al meteen in het begin deze grove fout gemaakt. De wereld heeft NIET zojuist een nieuwe brief van J-Rod ontvangen. Zoals veel mensen inmiddels al weten staat J voor een lid van Majestic die zeer hoog op de ladder staat. De veronderstelling dat J en J-Rod dezelfde zijn is belachelijk.

Mr. Ecker beëindigt zijn stukje op het punt waar J verklaart dat er honderden pagina’s informatie bestaan en dat is zeer zeker de waarheid. De zaak van Dan Burisch is waarschijnlijk de meest gedocumenteerde zaak in de geschiedenis. Lazar had weinig of niets om zijn verleden - wat betreft zijn bekwaamheden - te bewijzen. Er was niemand die naar voren stapte en bekende dat hij/zij hem kende toen hij aan geheime projecten werkte, maar in het geval van Dan Burisch zijn die mensen er wel en zij hebben dat gedaan onder ede en in notariële verklaringen. Er zijn ook personen die hun eigen verklaring op band openbaar hebben gemaakt en waarin zij sommige van de ongerijmdheden in Dan’s zaak ophelderen.

Om nu te zeggen dat Dan’s leven gecompliceerd is, is zwak uitgedrukt, het is een knoeiboel, maar het is ook onvervalst. Zijn samenwerking met Majestic is echt, zijn werk is echt. Zijn vervreemding van zijn ouders is echt en dat heeft niets te maken met zijn werk in de zwarte projecten. Zijn faillissement is echt. Zijn werk op S-4 is echt. Zijn schrijven over buitenaardse biologie is echt. Zijn verbazingwekkende bekwaamheid als microbioloog is echt en ving al aan op achtjarige leeftijd onder leiding van chef pathologie van het Long Beach Pathologisch lab en ook dat is echt. Zijn B.A. in psychologie is echt. Zijn schoolring die zijn graad in de biologie aantoont is echt. (Een dergelijke ring is niet toegestaan totdat men zijn graad heeft behaald.)

Zijn huwelijk met een hoog geplaatst lid van Majestic, met familiebanden die helemaal teruggaan tot Forrestal, is echt. Zijn verwondingen nadat hij was geslagen door iemand die wilde dat hij stopte met werken aan het Lotusproject zijn maar al te pijnlijk echt. Zijn onvermogen om met geld om te gaan is echt. Zijn doctorsgraad (Ph.D) van SUNY is echt en het is ECHT uitgewist, ik weet dat omdat ik daar een beëdigde verklaring van heb van een man die persoonlijk de bevestiging daarvan kreeg in 1996. De oorkonde behorende bij zijn doctorsgraad werd door zijn ouders in ontvangst genomen en werd door hen ingelijst – ECHT! Zij hebben dat onder ede bevestigd. Die oorkonde werd inderdaad weggenomen door zijn vrouw (zogenaamd om het veilig te stellen tegen de spanningen in het ouderlijk huis). Zij vertelt op een geluidsband, in haar eigen woorden, hoe ze het deed en die band is ook echt! Alles wat Dan daarna nog had was een fotokopie van zijn oorkonde aan de muur, maar zelfs die verdween voordat hij werd weggezonden naar Mississippi. Jazeker, zijn bazen waren echt zo woest op hem dat zij een deel van zijn geheugen wisten wat betreft zijn werk op Eagles Disobey (de website van B.J.Wolf waarop zij en Dan uit de school klapten wat betreft enkele zaken die de geheime diensten niet in het openbaar wensten te hebben. Vert.) en verhuisden hem en zijn familie volledig naar Mississippi. De conditionering (het wissen van zijn geheugen) hield geen stand en zijn herinneringen overspoelden hem en kwamen weer terug en alweer is dat pijnlijk echt.

Er is zeker een hoop rotzooi te vinden als mensen daartoe bereid zijn en gaan graven in Dan’s leven. Lid worden van Majestic wil niet zeggen dat je plotseling volkomen volmaakt wordt. We hebben geen enkel volmaakt mens hier. Je wordt niet briljant door alleen het beste jongentje van de klas te zijn, je wordt alleen briljant als je ook de rest van de ellende die erachter schuil gaat op je neemt. Misschien dat het dat is waarom niemand zich afvraagt waarom we onder de radar door blijven vliegen en dat nog nooit iemand de activiteiten van Majestic is opgevallen. Het gebeurt in het volle zicht, maar niemand wil het geloven. Maar genoeg nu, het wordt tijd dat we een blik werpen op andere schandelijke verzinsels over Dan Burisch die de pagina’s in UFO Magazine opluisteren.

Een kalend klein kereltje
George Knapp schrijft in: ‘And now, the News’ hoe hij zich nog duidelijk herinnert dat in 1990 Dan ‘een kalend klein kereltje’ in een toilet naar hem toe drentelde en zich aan hem voorstelde. Dat incident is een puur verzinsel. George creëert een willekeurige aaneenschakeling van gebeurtenissen met uitspraken van Joe Girouard om te imponeren. (Joe Girouard was ten einde raad bij het plaatsen van Dan in het lezingencircuit en hij verzon als een grap de populaire uitspraak: ‘een kalend klein kereltje’ die werd aangehaald door George. Dan vertelde hem (Joe) daarna waar hij zijn lezingentour kon stoppen, maar dat is een compleet ander incident.) Terug naar George en zijn beschrijving van Dan toen die hem, zoals hij beweert, benaderde in 1990 – een kalend klein kereltje. Ik vond in een grote doos in mijn archief een foto van Dan, genomen in 1990. De foto toont Dan in het blauwe jasje dat hem werd toegezonden door NASA nadat zij overeengekomen waren dat zij zijn voorstel van een biologisch experiment tijdens een missie naar Mars zouden accepteren.

Dan Burisch met NASA jasje

Op die foto staat een Dan die George had moeten beschrijven (als hij zijn ontmoeting niet verzonnen had). De foto laat Dan duidelijk verre van kaal zien, hij heeft een volle kop bruin haar. Jazeker, een hoofd volledig met haar! Dus George is betrapt op een verzinsel.

George Knapp

Ik denk dat hij in zijn enthousiasme om Dan verdacht te maken, het feit over het hoofd heeft gezien dat mensen hem niet in alles op zijn woord geloven. Hij was vergeten dat er een grote hoeveelheid gegevens over Dan beschikbaar is, veel meer dan er ooit is gepresenteerd voor Lazar (degene waarvan George dacht dat die hem de kans zou geven het helemaal te maken). Deze fout brengt twijfel aan alles wat George nog meer zegt, of niet soms?

ALF in een zak (ALF is het buitenaardse wezen in een Amerikaanse, komische serie. Vert.)
Wat de meeste mensen niet weten is dat ik aanwezig was in het gebouw gedurende het grootste deel van de tijd dat daar de Horizon manifestatie werd gehouden. Ik had daar een tijdelijk kantoor en ik heb een aantal zeer levendige herinneringen aan die conventie. Ik merkte voor het eerst iets van die bijeenkomst toen de deelnemers een pauze hielden (de ruimte waar de conventie werd gehouden lag bijna recht tegenover mijn kantoor) en zich verspreidden over de winkels en de interne tuin en de hal beneden vulden bij de voorzieningen van de conventie (het was tevens een klein hotel). Als resultaat daarvan ging ik poolshoogte nemen en zag de lijst van sprekers waardoor mijn interesse werd gewekt.

Ik vind het verrassend dat George niet spreekt over het feit dat hij Dan (die in het sprekerspanel geïntroduceerd werd als dr. Dan Crain) daar confronteerde met de vraag naar bewijs dat aantoonde dat hij op Area-51 had gewerkt aan buitenaards celweefsel. (Ik denk dat het George’s lastercampagne geen goed zou doen als hij vertelt dat hij degene was die op agressieve wijze jacht maakte op informatie van Dan en dat het niet andersom was. Ik denk dat het George’s ego goed doet om mensen te laten geloven dat hij op een voetstuk staat en dat arme zakkenwassers als Lazar en anderen, smeekten om een beetje aandacht van hem. Hij probeert je te laten geloven dat Dan hèm benaderde op een dergelijke wijze, maar dat is niet het geval. Zelfs Deborah Burisch beschrijft in haar eigen woorden hoe George zich in de schaduw van hun appartementencomplex verschuilde en probeerde foto’s van Dan te maken en naar hun huis belde in een poging informatie los te krijgen.)

Die dag, op de Horizon conferentie van 1990, eiste George dat Dan eerlijk zou bekennen wat hij op Area-51 deed en dat hij de wereld zou vertellen van de buitenaardsen die daar aanwezig waren. Hij had een bundel papier bij zich inclusief enkele aantekeningen die Dan met de hand had geschreven toen hij werkte aan het celweefsel op Area-51. Onder het publiek bevonden zich die dag ook Deborah Burisch (Dan’s vrouw), Harry (haar vader), Doreen Crain (Dan’s moeder) en John Crain (Dan’s vader). Iedereen verstijfde zichtbaar. De grote mannen met hun handen over hun jasjes gevouwen die naar Dan staarden (beveiligingsmensen) stonden op scherp voor het geval Dan iets verkeerds zou antwoorden. Dan redde de situatie (nadat hij George had gezegd om te kijken naar de Amerikaanse vlag achter de sprekers, hem er subtiel op wijzend dat er Amerikaanse belangen mee gemoeid waren en dat hij (Dan) hem (George) die niet zou laten vertrappen in zijn zucht naar roem) door zich te bukken en een stoffen knuffel ALF uit een papieren zak te trekken om vervolgens tegen George te zeggen dat hier het buitenaardse bewijs was waar hij zo naarstig naar op zoek was.

ALF

George heeft het Dan nooit vergeven dat hij hem die dag voor gek zette. Ik denk dat het wel duidelijk wordt uit zijn venijnige artikel in UFO Magazine dat hij deze wrok 14 jaar met zich heeft meegetorst. Mijn God, het is triest om te zien dat George is verworden tot een scheldende schim van de eens zo gerespecteerde onderzoeksjournalist in de gemeenschap. Wat is er gebeurd met deze eens zo onbevooroordeelde journalist? Het is zonde dat dit kan gebeuren als bitterheid en tegenbeschuldigingen voor gemiste kansen een persoonlijkheid doen wegteren.

Het wordt hypochlorite genoemd en je gebruikt het niet om kleren te wassen!
(Ik heb de originele Amerikaanse benamingen van medicijnen en chemicaliën weergeven om te voorkomen dat ik door de vertaling daarvan verkeerde namen weergeef. Vert.)
In plaats van uit te leggen waarom hij in die tussenliggende 14 jaar geen zin had om Dan’s zaak te onderzoeken, terwijl hij daar wel de kans toe had, komt George met een veelbetekenend commentaar, hij zegt: “Crain’s officiële schrijven bevat een of ander wetenschappelijk abracadabra dat ik niet begrijp…” Uitstekend, een zweempje eerlijkheid. Dus omdat hij zijn eigen grenzen kent, heeft hij Linda Moulton Howe gevraagd om Dan’s artikelen mee te nemen naar een bevriende bioloog van haar om die er eens naar te laten kijken. Deze oordeelde dat de schrijver (Dan) weet waar hij het over heeft. George heeft toegegeven dat hij geen onderzoek heeft gedaan naar Dan’s zaak, toch beweert hij dat hij het antwoord heeft op Dan’s hypochloriteonderzoek, hij zegt dat het een bleekmiddel moet zijn. Is dat echt zo? Laten we dan eens teruggaan naar Dan’s ervaringen in Engeland met dr. Bunyan. Voor hen die het niet weten, dr. Bunyan is de uitvinder van de ‘burn bag’ die vanaf de tweede wereldoorlog tot vandaag de dag gebruikt wordt, een behandeling die vele zwaar gewonde soldaten hielp te overleven. Hij deed ook baanbrekend werk aan het hypochlorite.

http://www.mercksource.com/pp/us/cns/cns_hl_dorlands.jsp
http://www.drhuldaclark.org/therapy_cleanup_dental2.asp
http://www-med.stanford.edu/derm/nebr/treatment.html

Hypochlorite is jarenlang gebruikt om brandblaren op de huid te behandelen. De basisoplossing wordt Dakin’s oplossing genoemd en is samengesteld uit een verdunde hypochlorite-oplossing (1:10 concentratie Clorox) vermengd met een klein beetje boorzuur en is goed te gebruiken bij de aanpak van beschadigd weefsel terwijl het de gezonde weefsels beschermt en de pijn reduceert. Hypochlorouszuur wordt in wonden aangemaakt door de witte bloedlichaampjes.

Dan’s voormalige mentor Bunyan rapporteerde dat het schoonmaken met een 0.2% hypochlorite-oplossing een postoperatieve bloeding stopte binnen 1 minuut, maar o jee, volgens de onbegrensde wijsheid van George Knapp kan hypochlorite helemaal niet gebruikt worden om iemand te behandelen – het is alleen maar een schoonmaakmiddel.

Dr. Bunyan legde een jonge Danny Crain uit dat hij het idee had dat de productie van chloramine tijdens het helingsproces van een brandwond, gestimuleerd door hypochlorite, ook veelbelovend kon zijn voor behandeling van kwaadaardige tumoren. Dat is waarom de Los Angeles Microscopical Society de twee samenbracht zodat Dan en dr. Bunyan met elkaar konden converseren. Gedurende die conversatie kwam Dan’s oorspronkelijke werk ter sprake waarbij gebruik werd gemaakt van variërende natriumchlorideoplossingen (zoutoplossingen) ter stimulering van de productie van twee zeer specifieke chemicaliën door cellen die betrokken waren bij een immuniteitsreactie - en hoe deze chemicaliën (superoxide en singlet zuurstof) verbonden waren aan het respiratory burst process en gelijktijdig hoeveelheden hypochlorite aanmaakten die ook op natuurlijke wijze werden geproduceerd in immune celblaasjes. Dus weer hypochlorite.

Dat is waar Dan en dr. Bunyan een overeenstemming in hun onderzoek vonden. Dan werd bijna meteen naar Engeland gezonden om persoonlijk met dr. Bunyan te werken en het was Dan die de chemische percentages en verhoudingen in het hypochlorite naar beneden bracht zodat de substantie direct gebruikt kon worden op gezond weefsel zonder schade te veroorzaken. Maar natuurlijk weet George Knapp, die 14 jaar lang geen enkel onderzoek naar Dan deed, dat niet. Tevens probeert hij te suggereren dat Dan’s professoren ontzet waren door zijn onderzoek naar hypochlorite waarbij hij de breuk tussen Dan en de professor in de biologie aan het UNLV (universiteit Las Vegas) aanhaalt. Hoe ontzet zouden zij kunnen zijn terwijl het bekend was dat zij zijn werk controleerden en hem voorzagen van vrijwel ongelimiteerd onderzoeksmateriaal, iets waar normaal zeer zuinig mee werd omgesprongen op de universiteit? Het is desondanks onmogelijk dat niemand op de afdeling biologie op de hoogte was van het feit dat Dan werkte aan een hypochlorite, superoxide, singlet oxygenmodel – zij volgden zijn onderzoek op de voet.

Het UNLV (universiteit Las Vegas) journaal van april 1984 bevat een verwijzing naar Danny Crain. Deze aanwijzijng is een van de weinig overgebleven bewijzen dat Dan op deze universiteit studeerde.

Het UNLV journaal van april 1985.

Het was geen geheim waar Dan aan werkte. De universiteit (UNLV) publiceerde Dan’s onderzoek in de universiteitskrant en het lokale TV-journaal was van plan er een uitzending aan te wijden (iets wat voor Dan als een grote verrassing kwam). Dus George: dat had het moeten zijn en niet: “De professoren kwamen er plotseling achter dat hij aan hypochlorite werkte en leunden achterover van schrik en ongeloof.” In plaats daarvan zonden zij hem bepakt en bezakt naar de afdeling psychologie wat hem de vrije hand gaf op hun onderzoeksafdeling!

Wat de professoren wel schokte en waar zij ontzet over waren, was het feit dat Dan meer professionele ethiek toonde dan zij. Dat is wat hun gevoelens irriteerde, dat is wat zij niet konden bevatten en dat is ook wat zij niet konden toestaan dat het bekend zou worden – het feit dat Dan’s ethiek als een spotlight scheen op hun gebrek daaraan. Zodra Dan weigerde zich neer te leggen bij hun eisen, voelden zij dat als een bedreiging en een kans dat hun eigen professionalisme en normen en waarden openbaar zouden worden en dat was iets dat zij niet konden tolereren van een student. De professor die hierbij betrokken was, was daarvoor betrokken bij haastige en mislukte klinische testen van een ander medicijn tegen kanker (laetrile) en was wanhopig op zoek naar een kans om zich te rehabiliteren door op de schouders te gaan staan van een jong genie. Dan weigerde toestemming te geven zijn onderzoeksresultaten in te leveren voor financieel gewin, smeet zijn sleutels op het bureau van de professor en zei: “Ik wil niet de vader zijn van een volgend laetrile.”

Wat bedoelde Dan daarmee?
Als je de moeite neemt om te kijken naar de notulen van de UCCSN board of Regents van 16-17 september 1977,

http://www.nevada.edu/board/minutes/1970/1977/19770916.htm

dan vind je een aanwijzing van een berisping van ene professor L.S. Volgens dat bericht - dat gaat over het geliefkoosde onderzoeksproject laetrile dat deze professor voor de universiteit uitvoerde - lijkt het erop dat materiaal en geld dat de universiteit beschikbaar stelde niet helemaal juist werd gebruikt. Als dat niet zou stoppen zou de professor zijn onderzoek niet mogen voortzetten. En het voorgaande is niet ethisch verantwoord dus besloot Dan zich er niet mee te bemoeien.

Laetrile werd uiteindelijk verboden door de FDA vanwege de grote risico’s die de chemische componenten erin met zich meebrachten, zelfs met de potentie om een patiënt te vergiftigen. Dan kende de geschiedenis van deze professor en hij wilde niet dat hijzelf of zijn onderzoek werd betrokken bij onfatsoenlijke activiteiten. Dan’s professor – de laetrileman – werd woest en zwoer dat hij Dan’s kans om ooit medicus te worden zou laten ontsporen.

Maar George, die toegeeft dat al dat wetenschappelijke abracadabra hem boven de pet gaat, heeft ook dit waarschijnlijk niet onderzocht. Hij prefereert het om Dan een: “mafkees, geheime verspiller, sterke verhalen verteller, manipuleerder, en egocentrische opschepperige huichelaar,” te noemen. Het is zo eenvoudig om dat te doen in plaats van echt onderzoek.

Als niemand interesse had om de zaak te onderzoeken waarom refereerde Channel 8 dan herhaaldelijk aan Dan als dr. Crain? Waarom plaatsten zij zijn titel meteen onder zijn foto en videopresentatie voordat hij deelnam aan de Horizon conferentie? Waarom refereerden zij aan Dan als een ruimtewetenschapper als zij niet bij NASA de bevestiging hadden gekregen over de geldigverklaring van zijn werk en het feit dat NASA zijn experiment had goedgekeurd voor een toekomstige Marsmissie? Waarom kozen zij ervoor hem op televisie te eren met de ‘Straight from the Heart’ bekroning? (geproduceerd en uitgezonden door Channel 8). Waarom zag George (in die tijd een gerespecteerde nieuwspresentator) het toen niet als zijn taak om zich te verdiepen in de zaak Dan Crain?

Het is ook George’s principe om het televisiestation waar hij voor werkt te behoeden voor moeilijkheden die zouden kunnen voortvloeien uit het betitelen van iemand als dr. zonder dat geverifieerd te hebben. Als hij dat niet gecontroleerd heeft dan moet iemand anders op hun onderzoeksafdeling, om elk risico uit te sluiten, dat wel hebben gedaan. En natuurlijk hebben zij dat geverifieerd. Geen enkele zichzelf respecterende nieuwszender zal het vergeten dergelijke dingen te controleren. Dus, Channel 8 kondigde herhaaldelijk, volledig erop vertrouwend, Dan aan als: dr. Crain.

Het was een hoop werk voor een collega en vriend van Dan om diens achtergrond te controleren toen zij overwogen om samen een bedrijf te beginnen. Hij ondervond in 1996 geen enkele moeilijkheid om bij SUNY (State University New York) de bevestiging te krijgen dat Dan een doctorsgraad (Ph.D) bezat. Dus hoeveel moeite zou het George of het team van Channel 8 gekost hebben om dat in 1991 te achterhalen toen hun professionele reputatie op hun top was?

Het gebruiken van Dan’s ouders als een troefkaart
George probeert mededogen op te wekken door de indruk te wekken dat iedereen het verdriet in de stemmen van Dan’s ouders (Doreen en John Crain) hoort doorklinken als zij praten over de vervreemding van hun zoon en de luisteraar daardoor in gedachten Dan een knietje geeft. Wat George niet vertelt, is dat er een lange geschiedenis van moeilijkheden bestaat in de familiebetrekkingen en Dan had daar uiteindelijk genoeg van. Hoe ik dat weet? Hoe ik dat durf te beweren? Wel, ik houd zielsveel van Dan’s ouders, maar ik herinner mij ook die nacht dat Dan’s moeder over de vloer van het casino van het Aladdin hotel kwam aangelopen, furieus op haar zoon. Ze balde haar vuist en raakte hem zo hard ze kon, vol op zijn gezicht. Ze sloeg hem zo hard dat ze haar evenwicht verloor en mij uit mijn stoel stootte, waarbij ik mijn schouder bezeerde. Dan’s gezicht zwol ten gevolge van de dreun op als een voetbal, maar hij bewoog zich geen centimeter. Hij hief nooit een hand op om zichzelf te beschermen. De volgende dag en verschillende dagen daarna, pochte Dan’s moeder over wat ze had gedaan en beweerde dat zij daartoe het recht had en dat zij het zo weer zou doen.

Toen begon ik mij te realiseren dat Dan’s redenen (om zich van zijn familie afzijdig te houden) niet aan mij waren om te beoordelen. En ik denk niet dat iemand anders het recht heeft iemands privé-leven ter discussie te stellen om zodoende druk op iemand uit te oefenen zodat hij zwicht voor je aantijgingen.

UFO-gemeenschap aanvaardt ‘Financiële richtlijnen’ om de integriteit te bepalen.
Sinds wanneer hanteert de UFO-gemeenschap een maatstaf in de vorm van een dollarteken om de waarde te bepalen van iemands ervaringen in het veld of een ooggetuigenverslag? Jerred Schenk, de onroerendgoedjournalist, die mij bij Linda Moulton Howe wilde zwartmaken door gebruik te maken van verzonnen criminele informatie die hij had verkregen via slordig onderzoek, vraagt zich af, als Dan niet in staat is zich te kwalificeren voor een eigen woning, hij voor niemand van enige waarde kan zijn en we zodoende zijn ervaringen en eerstehands kennis kunnen negeren. Dus dit is de man die denkt dat hij kan doorbreken in de UFO-gemeenschap als de volgende grootse, vlijmscherpe journalist? Hij is niet eens in staat zijn eigen feiten correct te onderzoeken! En hij suggereert dat Dan, terwijl die praat over zijn persoonlijke ervaringen op S-4, zou moeten zeggen: “O ja, by the way, ik heb een faillissement meegemaakt… dus je kunt beter alles wat ik zeg afwegen tegen die achtergrond!” Niemand wil graag over persoonlijke zaken praten en al helemaal niet over de financiële, die duidelijk ook niemand iets aangaan. Ze hadden overigens helemaal niets te maken met wat we toen bespraken.

Donald Trump maakte faillissementen mee, maar maakt hem dat iets minder professioneel op zijn vakgebied? Rembrandt van Rijn, de beroemde Nederlandse schilder, ging in 1656 failliet, moet dat betekenen dat wij zijn talent niet meer behoeven te respecteren en zijn vakkennis, enkel en alleen omdat hij niet zo goed met geld kon omgaan?

Wie is er nog meer failliet gegaan?
Milton Hershey,
Wayne Newton,
John Connally,
Kim Bassinger,
Mark Twain
en zelfs Thomas Jefferson (verschillende malen).
Maar geen van hen was een Majestic-persoon, toch?

Bob Lazar
Probeer eens naar:

http://groups.msn.com/wildbluesmystery/boblazar.msnw

te gaan waar je over Lazar kunt lezen, jaren nadat hij in de openbaarheid verscheen. Het artikel geeft een tijdslijn van Lazar weer: 1982: opening van ‘Jet Photo Processing’, ontmoet dr. Edward Teller op een lezing in Los Alamos. 1986: gaat failliet.
Is het niet interessant dat de tactieken zich herhalen?

Zij die zich afvragen waarom Majestic niet naar voren stapte en Dan behoedde voor een bankroet, moeten maar eens naar de zaak van Lazar kijken. Daar is een perfect voorbeeld hoe Majestic weigert betrokken te raken bij de privé-levens van hun wetenschappers en dat was al zo in 1986. Zij regelden niet alles tot in de puntjes voor Lazar terwijl hij voor hen werkte en behoedde hem niet voor een faillissement. Het was aan hemzelf zijn leven te leiden, zowel de goede als de slechte aspecten daarvan.

Dus laat het maar aan de UFO-gemeenschap over om te denken dat het plotseling terecht is om iemands persoonlijke leven in een openbare discussie te betrekken, met de bedoeling om zijn professionele werk in diskrediet te brengen. Hoeveel van jullie die dit lezen zouden, net als Dan, naar voren willen treden om daarna je hele persoonlijke hebben en houden op staat te zien belanden? Betekent het hebben van moeilijkheden met je familie, of op financieel vlak, dat je geen goed kunt doen in je professionele carrière? Als de UFO-gemeenschap werkelijk deze financiële maatstaf wil gebruiken dan moet ze die ook gebruiken in het geval van de arme boeren in Brazilië die een UFO hebben gezien en die dan ook eerst een financiële analyse laat ondergaan en een onderzoek naar hun achtergronden voordat ook maar iemand wil luisteren naar hun ervaringen. Niets mee te maken dat zij iets met eigen ogen zagen, zoals Dan op S-4. Niets mee te maken dat zij zich hun ervaringen met buitenaardsen herinneren, zoals Dan in de steriele ruimte.

De aanwezigheid van Dan in S-4 werd bevestigd door Tom Mack, voor zijn betreurenswaardige dood in 1999 en dat bewijst zijn positie en toch willen we meer, meer en nog meer. Als je naar een ongeletterde geitenhoeder uit Mexico luistert, dan moet je naar iedereen luisteren die je zijn ervaringen vertelt. Als je een achtergrondonderzoek eist, een test met een leugendetector, of een financieel plaatje van Dan, dan mag je er wel eens werk van maken om dat bij iedereen te doen die vertelt ooit ontvoerd te zijn of gooi alle getuigenissen van mensen weg die ooit naar voren kwamen met een verhaal dat niet paste bij het normale leven. Vergeet alle boeken over dierverminkingen en graancirkels omdat de veeboeren en landbouwers je zullen vertellen op te donderen met je vragen over hun integriteit, zoals ze die ook aan Dan stelden.

We hebben veel meer bewijs van het werk van Dan, dan van elk ander persoon die ooit in het verleden naar voren kwam. Dat is meer dan we kunnen zeggen van de arme getuigen in Derde Wereldlanden of zelfs van hen in de landelijke gebieden van Amerika. Maar dat is niet genoeg voor hen die in de rij staan om stenen naar Dan te gooien omdat hij de moed had naar voren te komen met wat hij wist. Maar wacht even, dat is niet wat de eigenaren van UFO Magazine willen. Het laatste wat zij willen is dat hun lezers zelf gaan denken en direct naar de bron gaan waar het materiaal van Dan’s werk ligt om zodoende een mening voor zichzelf te vormen. Dat is waarom zij mensen hebben als George Knapp en anderen, die met modder gooien, met krachtige beschuldigingen komen, en verbale beledigingen uiten aan het persoonlijke en professionele leven van Dan Burisch.

Waarom zijn zij zo wanhopig dat zij mensen niet hun eigen vrije wil laten gebruiken en het door God gegeven recht om zelf na te denken? In plaats daarvan komen zij met bedriegende, lafhartige journalistiek. Als Dan niet echt is, waarom zou je je dan druk maken en een dergelijke lastercampagne tegen de man beginnen?

Als je de wetenschap niet kunt aantasten, tast dan de mensen aan!
Maar het schijnt niet voldoende te zijn om alleen Dan Burisch in diskrediet te brengen, er schijnt een zeer georganiseerde campagne te bestaan die iedereen aanvalt die ooit Dan Burisch steunde. Kijk naar de zaak van dr. Michael Salla. Dr. Salla werd op 3 augustus 2004 geïnterviewd in George Noory’s ‘Coast to Coast’ en toen hem de vraag werd gesteld wat zijn opinie over Dan Burisch was, zei hij zonder omhaal dat die niet veranderd was en dat hij nog steeds rekening houdt met het feit dat de zaak Dan Burisch echt is. Zijn opinie is gebaseerd op zijn uitgebreide lezen van Dan’s werk. Dr. Salla schreef naar Dan voordat hij (Dan) gepensioneerd werd en zei het volgende: “Je bent er wellicht niet helemaal van op de hoogte op welke manier de informatie over jouw ervaringen werd toegestaan naar buiten, naar het publiek te lekken en de manier waarop het je werd toegestaan om via de telefoon geïnterviewd te worden en zelfs persoonlijk contact te hebben met personen van buiten de afdelingen van de zwarte projecten. Dit is vrij uniek en ik heb nooit eerder gehoord dat iets dergelijks is voorgevallen en het wijst erop dat jij inderdaad een ondergeschikte of een ‘insider’ bent die het initiatief ondersteunt om de buitenaardse aanwezigheid te openbaren op de wijze die het Committee of the Majority het liefst ziet. Men kan hierin vele motivaties zien, maar wat ik zie is dat dit een poging van het Committee is om de historische beslissingen te rechtvaardigen die zij hebben genomen om met de J-Rod’s te werken en het instellen van afspraken gebaseerd op wederzijds nuttige projecten.”

Op 4 augustus 2004 werd er aangekondigd dat: DR. MICHAEL SALLA IS ONTSLAGEN BIJ DE AMERIKAANSE UNIVERSITEIT. Het artikel meldt verder dat: “Salla deze moeilijkheden aan zichzelf te danken heeft en ook de beëindiging van zijn positie van academicus aan de Amerikaanse universiteit vanwege zijn buitenuniversitaire interesse in het buitenaardse fenomeen. Zij die vragen willen stellen over het verlies van zijn positie als academicus, vanwege zijn leergierige onderzoeken in een materie waarin het volk zeer geïnteresseerd is, kunnen schrijven aan het hoofd van de Amerikaanse universiteit Benjamin Ladner: ladner@american.edu”

Het is vreemd dat dr. Salla wordt geconfronteerd met een professionele terechtwijzing nadat hij twee maal in het openbaar Dan Burisch steunde. Denkt iedereen in alle eerlijkheid nu werkelijk dat Benjamin Ladner, het hoofd van de Amerikaanse universiteit, interesse zal tonen in wat de UFO-gemeenschap dan ook heeft te zeggen over zijn beslissing om dr. Salla te ontslaan?

Wie is de volgende die ze zullen aanvallen?
Dave Willcocks?
Hij schreef dr. Burisch voor de datum waarop hij (Dan) verplicht met pensioen moest en schreef de volgende gedeelten: “Ik ben er zeker van dat jij de waarheid vertelt zoals je hem gehoord hebt. Ik ben volkomen bereid voor jou de strijd aan te gaan wat betreft dat punt… Vanuit een relatief klein aantal privé-bronnen heb ik een grote hoeveelheid informatie vernomen die komt vanuit diepe niveaus en prachtig overeenkomt met wat jij hebt te zeggen over de DCTP… (Doctrine of the Convergent Time Lines. Doctrine van de Samenvallende Tijdslijn Tegenstrijdigheid.) Ik heb elk woord gelezen dat jij geschreven hebt en zij die jouw werk volgen zullen veel profijt hebben van de samenwerking waarin het voorziet… Je hebt mijn felicitaties voor je moed en toewijding aan wat je gelooft…”

En hoe staat het met dr. Kit Green?
In een boodschap gedateerd 2 februari 2004 zegt dr. Kit Green: “Het zou dwaas zijn van mij om naar een specifiek gebied van moleculaire biologie te vragen waarin ik beter ben dan hij. Zijn artikelen over moeilijk te doorgronden biochemie en genetische vooronderstellingen gaan voorbij aan mijn ‘eenvoudige’ schoolcursus in pathosfysiologie…”

Tom Mack?
Tom schreef op 20 februari 1999 een brief aan Rick (Richard Doty) waarin hij Dan identificeerde als aanwezige op S-4 en waarin hij zegt: “Ik ken kapitein Danny Crain, hoewel ik denk dat hij in de DIA zat. Project Aquarius, R-4800 was het specifieke programma waaronder wij opereerden. Papoose Site 4 was de locatie.” Hij bevestigde ook de supervisie van Majestic 12 door te zeggen: “Cosmic-Magic was voorbehouden aan ons programma. Majestic 12 was de categorie van classificatie.” Tom Mack overleed later in 1999 maar hij gaf in zijn brief als eerste de bevestiging dat dr. Danny Crain (Dan Burisch) was tewerkgesteld op S-4. Zijn brief doorstond de tijd, behalve voor de UFO-gemeenschap met haar eigen onrealistische eisen voor bewijs, bewijs en nog meer bewijs. Diverse mensen begonnen echter met het registreren van beëdigde verklaringen.

Wat zullen zij doen met de beëdigde verklaringen?
Er zijn momenteel een aantal beëdigde verklaringen van de volgende bronnen:
Doreen Crain (Dan’s moeder)
Zij bevestigt dat Dan zijn oorkonde voor zijn doctorsgraad in 1990 per post in een koker heeft ontvangen op het adres van de familie. Verder verklaart zij dat zij zich persoonlijk met de oorkonde heeft bemoeid, ze heeft hem ingelijst en in Dan’s kamer opgehangen (hij woonde toen nog thuis). Ze gaat verder met de verklaring dat Deborah Burisch hem van de muur van zijn kamer haalde en het meenam. (Zij was daar zeer boos over, Dan echter niet omdat hij en Deborah toen al getrouwd waren.)

Robert Byrd (Dan’s vriend en voormalig medewerker)
Hij bevestigt dat toen hij en Dan overwogen samen een bedrijf op te zetten, hij daarmee niet verder wilde totdat hij persoonlijk het bewijs had van Dan’s doctorsgraad van SUNY. Hij bevestigt dat hij SUNY belde en sprak met een vrouw van de afdeling registratie en zij bevestigde dat Dan zijn doctorsgraad in 1989 verwierf.

Drew Spangler
Mr. Spangler heeft bevestigd dat hij met eigen ogen heeft gezien dat dr. Crain als supervisor op Groom Lake (Area-51) werkte. Zijn werk hield in dat hij regelmatig aanwezig was in de ondergrondse laboratoria, gemeenschappelijke ruimten, en de eet- en woongelegenheden en dat kan hij zich heel duidelijk herinneren.

Deborah Burisch
Er zijn op band opgenomen verklaringen van Deborah. De meest onthullende zijn hoe zij met opzet zijn originele oorkonde van zijn muur verwijderde. Iedereen kan naar haar luisteren terwijl ze in haar eigen woorden vertelt wat er gebeurde. Ga hiervoor naar de archieven aan het eind van deze brief. Ze praat ook over het faillissement, met flink wat arrogantie kan ik wel zeggen.

Als je weet dat hij niet kan reageren, daag je hem uit!
De Sidderende Orgasmatron (leugendetector). Hij wordt: ‘Fantastisch’ genoemd.

Als we echter aannemen dat de UFO-gemeenschap de rechtsgeldigheid van de leugendetector heeft opgewaardeerd, dan kun je maar beter aan het werk gaan. Er zijn heel veel mensen die geen leugendetectortest hebben ondergaan, dus als dit de nieuwe standaard is, maak dan een begin om iedereen te testen die beweert ooit ontvoerd te zijn. Kijk hoeveel daarvan de test met goed gevolg afleggen en gooi de rest de deur uit, zelfs als zij wellicht toch de waarheid vertellen. De apparatuur van de leugendetector zelf roept vaak al akelige, systematische reacties op bij enkele mensen en het maakt geen moer uit dat zij de waarheid vertellen en niets dan de waarheid, het apparaat zal desondanks wilde bewegingen maken. Ik weet dat omdat ik het zelf een keer heb meegemaakt, een leugendetectortest voor werk. Ik vertelde hen mijn naam, kleur van mijn ogen en lengte, al die fundamentele vragen die waar zijn om een basis te hebben voor de test (en bovendien zijn na te trekken) en bij elk antwoord vloog de naald buiten het papier omdat ik zo opgewonden was vanwege het feit dat ik verbonden was met dat ding. Maar natuurlijk, geef het niet op, geloof maar dat ze accuraat zijn.

Je kunt niet alleen Dan Burisch aan de leugendetector hangen als je dat als bewijs van goed vertrouwen ziet. Dus eis dat van iedereen die dergelijke zaken verkondigt. Dat zou de gastenlijst van Noory’s Coast to Coast doen verschrompelen. Stel je maar eens voor als zij dezelfde test van hun gasten eisen zoals zij die van Dan eisen. Er zou niemand mee instemmen en bijgevolg zou er niemand overblijven voor een interview. Coast to Coast zou binnen een maand uit de lucht zijn.

Volg het geld
Het mag toevallig lijken, maar ik ben gaan inzien dat dergelijke dingen gewoonlijk worden gedirigeerd vanachter de schermen. Dus wat drijft UFO Magazine om tweederde van haar laatst uitgekomen magazine te besteden aan Dan Burisch en zij hem duidelijk belachelijk maken. Waarom is Dan’s zaak belangrijk genoeg om deze moeite te rechtvaardigen? Wat hebben zij er voor voordeel bij?

Je hoeft niet lang te zoeken naar het antwoord, volg gewoon het geld. In dit geval moet je kijken naar de geldstroom die gemoeid is met UFO Magazine’s recente overeenkomst met ‘Platinum Studios’ en ‘Fog productions’. We hebben het nu over veel geld waarbij Platinum de overeenkomst bezegelde met de toezegging alle belangrijke verhalen en zaken die UFO Magazine in haar lange verleden heeft onderzocht, op de markt te brengen. Waarom? Omdat zij het grote succes hebben gezien van de film ‘Men In Black’ en zij gebrand zijn op een volgende kaskraker op het gebied van zowel film, TV en zelfs spelletjes. Dus nu wordt duidelijk waarom UFO Magazine zoveel ruimte in haar magazine aan Dan Burisch besteedt, zij zien hem als hun grote doorbraak, hun broodwinning, volgend in de voetstappen van Men In Black. Dat is waarom zij hun normale manier van publiceren even aan de kant hebben geschoven en de zaak van Dan als het grootste verhaal van UFO Magazine ooit hebben gemaakt. Zeker, zij kwijlen bij het vooruitzicht om de zaak van Dan Burisch in de vorm van een film op de markt te brengen, of in boekvorm, de actie gericht op S-4 met een bezetting van wetenschappers en tijdreizende buitenaardsen. Ecker en zijn bedrijf hebben alle zaken geregeld zodat zij elke cent die zij uit Dan’s zaak slepen in hun wachtende zakken kunnen stoppen.

Als zij werkelijk denken dat Dan’s werk niet belangrijk is, dan hadden ze het links laten liggen en dan was het vanzelf een stille dood gestorven. Zij zouden er nooit het grootste deel van hun magazine aan hebben gewijd.

Het maakt niet meer uit dat hun aanval op dr. Burisch waarschijnlijk elke kans heeft geruïneerd dat er ooit nog iemand anders naar voren komt om te vertellen wat hij daarbinnen heeft gezien. Ze hebben wat zij wilden, de meest fascinerende, best gedocumenteerde zaak over Area-51, S-4 en buitenaardsen die ooit openbaar is gemaakt en al die andere doofpot vraagstukken die magazines groot maakt. Het is kapot!

Dan Burisch zal voor geen enkel deel van zijn werk ooit een cent zien, maar hij zou geld ook niet accepteren. Dan wilde nooit iets voor zijn werk. Hij was tevreden met de wetenschap dat het publiek een kans had de informatie te overwegen en een beslissing voor zichzelf te maken. Dat was alles wat er toe deed. Toen kwamen de mannetjesmakers zoals Ecker, Birnes, Noory, Bell en Knapp die geld roken en toen zij wisten dat hij met verplicht pensioen was, vonden ze dat het voor hen veilig was om hun campagne te starten.

Als dit is hoe de UFO-gemeenschap iemand als Dan behandelt, die de moed had naar voren te komen en te vertellen wat hij zag en meegemaakt had, dan heeft ze op effectieve wijze de kans om zeep geholpen dat er ooit nog een ander het risico neemt naar voren te komen. De zwarte projecten hoeven geen vinger op te lichten om openbaring te voorkomen, je doet het gewoon voor hen. De echte ironie in dit alles is, dat de UFO gemeenschap met de zaak Dan Burisch de openbaring in handen had en het verknoeide. Majestic keek naar elke stap die jullie zetten om zodoende de beslissing te nemen of het tijd was, of openbaring inderdaad mogelijk was. (Dus wie heeft er nu grote schade aan het UFO-fenomeen toegebracht? Er zijn enkele mensen die rondbazuinen dat degenen die in Dan Burisch geloofden het fenomeen grote schade hebben toegebracht. Laten zij nog maar eens goed nadenken of die opmerking wel terecht was! En dan de ironie dat UFO Magazine in grote letters op de voorgaande uitgave van het magazine schreeuwde: ‘We Can Handle The Truth!’ [Wij kunnen de waarheid aan] Vert.)

Velen binnen Majestic houden oprecht van Dan en hebben die gedachten regelmatig omgezet in woorden.
Dan Burisch is bovenal een menselijk wezen, hij is net als jij en ik. Hij kwam op 2 februari 1964 ter wereld in een ziekenhuis in Californië. Een kleine jongen werd geboren en had niet het minste idee welk lot hem was toebedacht. De baby had geen idee, kon nog niet de mogelijkheid bevroeden dat het later werk zou verrichten in een ondergrondse faciliteit, gelegen onder een droge bedding van een meer, met de naam Papoose en dat zijn werk de wereld zou veranderen. (Ja, ik haal hier zinnen aan van iemand anders en ik kan de naam van de schrijver niet noemen, maar hij is zeer hooggeplaatst in de Majestic-hiërarchie en geeft heel veel om Dan.) Zijn eerste jaren (van Dan) waren subliem, toen kwam de gebeurtenis (buitenaardse ontvoering. Vert.) die er voor zou zorgen dat hij voor altijd geschiedenis zou maken. Hij hield ervan om met zijn ‘Planet of the Apes’ figuurtjes en zijn baseball te spelen. De figuurtjes werden al snel ingewisseld voor figuren van een andere soort: mentoren, militairen en prominente wetenschappers en politici. Zijn baseball werd ingeruild voor microscopen, chemicaliën en studieboeken. Deuren werden op precies de juiste tijd voor hem geopend en gaven hem de kans op het aanwenden van zijn fundamentele recht op vrije wil. Hij nam die beslissingen zoals elk menselijk wezen die zou nemen.

Terwijl zijn ontwikkeling toenam, namen ook zijn bekwaamheden exponentieel toe. Zijn ontwikkelde karakter daagden anderen uit en velen namen een defensieve houding aan omdat zij moeite hadden met het accepteren van een persoon die geen compromissen aanging. De gemeenschap die hem uiteindelijk wel accepteerde, werkte er met toewijding aan zijn plaatsing zo te oriënteren dat hij gelukkig kon zijn en zij de vruchten konden plukken van zijn genialiteit. Dat oriënteren gaat zelfs vandaag de dag nog voort en dat geldt ook voor zijn genialiteit. Krachten die hij niet had vermoed, plaatsten hem in een mogelijk openbaringsscenario. Hij leed onder de druk, maar verzwakte noch brak. Nu is zijn positie bepaald en hij heeft de last van het stilzwijgen geaccepteerd en ook de aard van zijn ware geest, vanwege de juiste inzichten.

Dan Burisch

En dan nu het deel van de brief dat UFO Magazine u niet wilt laten lezen. Ironisch dat Ecker de eerste regels van een andere brief wel publiceerde, een brief geschreven door ‘J’, nee niet J-Rod. ‘J’ is de aanduiding van een van de hoogste leden van Majestic. De essentie van die brief was bedoeld voor alle leden van de UFO-gemeenschap en anderen die zijn woorden zouden lezen… zijn boodschap was deze: “Jullie hadden allemaal een kans op openbaring, maar jullie zijn die kwijtgeraakt. Jullie raakten die kwijt vanwege jullie eigen daden en in het bijzonder door de werkwijze van UFO Magazine en haar medewerkers, zij verzonnen bepaalde zaken, zij verdraaiden informatie en publiceerden onbeschaamd verkeerd geïnterpreteerde details van zijn gecompliceerde leven, van zijn eerlijke en liefdevol genomen beslissingen en zij gooiden zijn financiële positie openlijk in de strijd, in plaats van een eerlijk, onbevooroordeeld, fatsoenlijk artikel.” Maar je hoeft mij niet te geloven, lees de complete brief hieronder.

Aan hen die dit lezen
Jullie zijn getuigen geweest van een waarheid, een waarheid die tegengesteld genoemd zal worden door hen wier lot eenvoudiger zal zijn dan dat van anderen. Deze man zal voor hen, als hun kijk op de wereld niet zal veranderen, waarlijk een bedrieger blijven. Uiteindelijk hebben zij alles gebruikt wat hen nog over was en binnenkort zal de man die mijn jongen onder druk zette en zij die van dezelfde soort zijn, zijn ware spandoek ophouden dat hèn zal ontmaskeren: hun voorliefde voor geld en hun vertrouwen op jullie die ook geloven in dergelijke financiële zaken.

Honderden pagina’s informatie bestaan er inclusief te verifiëren documenten. Er zijn ooggetuigenrapporten die zaken bevestigen, zijn werk kan bestudeerd worden en er waren persoonlijke ontmoetingen die resulteerden in vele gevoelens over hem als man. Dat wordt nu allemaal gebruikt om hem belachelijk te maken door de dwazen van deze tijd.

Hij was in 2000 geïnformeerd dat dit (de geleidelijke openbaring) zou gaan gebeuren. Hij lachte naar mij en zei: “Oké.” Hij weet het doel waarvoor hij was geroepen. Zij die dicht naast hem stonden en zij met de macht hebben correct gezegd: “Brood en Spelen nu.” De recente discussie rond mijn jongen heeft zijn gezondheid geen goed gedaan. Hij zal niet alle aantijgingen weten. Hij zal de artikelen niet lezen die bestemd zijn voor een magazine dat met een vette kop aanduidt: ‘Buitenaards spook op Roswell’ of andere nonsens uit de sensatiepers, noch heeft hij te maken met de gelijkwaardige nonsens en ongerijmde sensatiekoppen afkomstig van Arthur Bell, George Noory, George Knapp en wat lui genaamd: William Birnes en Donald Ecker. Het sensatieblaadje aangeboden door Noory en de twee laatst genoemden, belooft met het complete verhaal van mijn jongen te komen. Zij bieden dat aan door een rubber monster uit een sciencefictionfilm op de cover van hun blaadje te laten zien, ze spreken daarbij over vrijgegeven informatie door ons, een verkeerde interpretatie van zijn gecompliceerde leven en zijn eerlijke en liefdevolle beslissingen en brengen zijn financiële plaatje in het openbaar.

Zij hadden moeten weten dat het die reactie zou zijn die de gehele (UFO) gemeenschap te gronde zou richten en dat wij zouden stoppen met de openbaring. Zij hebben hun check uitgeschreven en wij hebben vastgesteld dat zij over onvoldoende fondsen beschikken om serieus genomen te worden. Ik betwijfel of zij over de capaciteiten beschikken om dat te begrijpen. Maar mijn jongen hoeft hier niets meer over te weten.

Jaren voordat velen van jullie geboren waren, werd er een beslissing genomen om een test op te zetten voor het volk, in strijd met voorspellingen van het beroemde Brookings Institution-rapport van 1960. De test met een man van ‘eenvoudige’ virtuositeit werd uitgevoerd. In 1971 werd besloten dat mijn jongen voor deze test zou worden gebruikt. Ik had in die tijd nog geen idee dat hij veel meer in zich had. Hij ontmoette een ander kind onder extreme omstandigheden. (Ontmoeting tijdens zijn buitenaardse ontvoering. Vert.) en mijn jongen wilde alleen verder leven via hem. Ik ken hem sindsdien als mijn eigen kind.

De zaak kwam in 1975 in beweging toen hij voor het eerst aantoonde geniaal te zijn met een microscoop. Krachten besloten op dat moment dat hem, om zijn karakter te testen, twee wegen moesten worden geboden. Hij koos voor de moeilijkste en hij koos daarmee ook voor de enige juiste weg. Enkele van de grote waarheden werden hem getoond en zijn onvoorwaardelijke liefde voor de mens dreef hem voorwaarts naar hen.

Wij van de kleinere groep voelden ook dat deze gemeenschap niet per definitie de beste was om deze test van menselijke immuniteit tegen ontgoocheling aan te bieden. Er werd besloten dat de enige gemeenschap die daar wel dichtbij kwam en nu beschikbaar was, afgescheiden zou worden van de uitsluitingen in de conclusies van het Brookings Institution-rapport. Gegeven de grote nabijheid van de ‘tijd der veranderingen’ was het de enige koers die we konden proberen en we deden het ook uit respect voor de mensen die zo lang hebben geroepen om de waarheid. De kracht zorgde ervoor dat het gebeurde voorafgaand aan zijn succes met het model. Maximale afzondering zou hem uiteindelijk afmatten. Maar hij wist zich te handhaven.

Je kunt hem ten koste van je morele waarden uitlachen. Hij bidt hoe dan ook dagelijks voor elk van jullie. Het blijft mijn hoop dat er ooit een andere kans wordt geboden aan het volk. Misschien dat zij dan laten zien dat zij het wel begrijpen of wellicht zullen ze opnieuw falen. Alleen de tijd zal het leren.

Ik hoop dat jullie deze brief in goede gezondheid hebben gelezen en dat je die nog voor lange tijd zult behouden, gedurende vele jaren van voorspoed. De tijd is voor mij gekomen om te gaan en jullie zullen altijd terugkomen bij de reactie die ons onze beslissing heeft doen nemen om een stap terug te doen in plaats van vooruit: onvoorwaardelijke afwijzing, vette koppen ter vermaak, de bedrog-waarheid vakjes van de moderne eeuw, bespotting, zelfverheerlijking en bewegende karikaturen in plaats van menselijke waarden. Tot in het diepst van mijn hart zal ik bidden voor elke persoon hier.

‘J’

Afsluitende gedachten
Meer kan ik hier niet zeggen. Als iemand van jullie het originele materiaal wil lezen dat is geschreven door Dan Burisch, als je zijn foto’s wilt zien, meer wilt weten van mensen met eerstehands kennis over zijn leven, zijn vaardigheden wilt zien en een begin wilt maken met het begrijpen van de complexiteit van het Lotusproject, dan nodig ik je van harte uit om een bezoek te brengen aan de onderstaande archieven.

Ik wens je Gods zegen bij de keuzen die je maakt om je leven te leiden. Het leven is een grote gift en vraagt om een nog grotere verantwoordelijkheid. Gebruik het jouwe wel.

Marcia McDowell, M.A.
Operationeel manager, Lotus project

Informatie:

http://scorpius.spaceports.com/~bemused/index12.html
http://www.danburisch.info
http://www.godlikeproductions.com/bbs/message.php?message=269040
http://www.godlikeproductions.com/bbs/message.php?message=278278
http://www.godlikeproductions.com/bbs/message.php?message=295261
http://www.godlikeproductions.com/bbs/message.php?message=311706
http://www.solder.ath.cx/Burisch/
http://www.boomspeed.com/joseph2/J-Rod.htm
http://www.skywatch-research.org/Q94-109A.htm
http://www.rense.com/general34/alive.htm
http://www.rense.com/general42/mssy.htm
http://www.freewebs.com/drburisch/
http://www.skywatch-research.org/BurischBio.htm
http://www.skywatch-research.org/Scinterog.htm
http://www.skywatch-research.org/Journal.html Belangrijke documenten
http://www.skywatch-research.org/ufo/Saga.htm
http://www.angelfire.com/pe/peter7/project_otus/DanB.html
http://www.skywatch-research.org/gallery.html
http://web.archive.org/web/20020818005115/www.eaglesdisobey.com
http://web.archive.org/web/20020818004217/www.eaglesdisobey.com/lotus
http://www.stealthskater.com/Documents/Burisch_7.doc.

Sommige van de bovenstaande links zullen niet meer werken, er verdwijnt in de loop der tijd het een en ander, maar er blijft voldoende over om de zaak Dan Burisch goed te onderzoeken.

UFO's