RUIMTEPIONIER GORDON COOPER OVERLEDEN Cooper was overtuigd van een UFO-doofpot Vertaling: Paul Harmans
Leroy Gordon Cooper, één van Amerika’s eerste astronauten die in 1965 een ruimteduurrecord plaatste door meer dan 3,3 miljoen mijl aan boord van de Gemini 5 te reizen, is afgelopen maandag 4 oktober op 77 jarige leeftijd overleden. Cooper overleed thuis in Ventura, Californië.
NASA bestuurslid Sean O’Keefe schreef op de website van de ruimteorganisatie: “Als lid van de zeven oorspronkelijke Mercury astronauten, was Gordon Cooper één van de gezichten van Amerika’s, nog in de kinderschoenen staande, Ruimtevaartprogramma. Hij vertoonde zeker ‘the right stuff’ en zorgde voor de steun en het enthousiasme van het Amerikaanse volk dat essentieel was voor het stimuleren van de exploratie”. Cooper,
een inwoner van Oklahoma die toetrad tot het korps mariniers nadat hij
in 1945 zijn middelbare schoolopleiding met goed gevolg had voltooid,
werd later een elite testpiloot voor de luchtmacht op de luchtmachtbasis
Edwards in Californië, waarbij hij gefascineerd raakte van het
ruimtevaartprogramma. In april 1959 werd Cooper benoemd als één
van de astronauten in het Mercury project en volgde lichamelijk en geestelijk
afmattende onderzoeken die elke kandidaat moest ondergaan. Op 15 en 16 mei in 1963 vloog Cooper het Faith 7 ruimtevaartuig op een missie 22 rondjes om de aarde ter afronding van de operationele fase van het Mercury project.
Iets meer dan twee jaar later vestigde hij een nieuw ruimteduurrecord als commandant van de achtdaagse Gemini 5 missie welke aanving op 21 augustus 1965 en waarbij 120 omwentelingen rond de aarde werden gemaakt. Op deze reis legden hij en Charles Conrad een afstand van 3.312.993 mijl af in 190 uur en 56 minuten.
Cooper was ook de eerste die een tweede reis naar de ruimte maakte. Gedurende deze twee ruimtereizen registreerde Cooper 225 uur, 15 minuten en 3 seconden. Hij diende als reserve commandant voor de Gemini 12 en Apollo 10. Tijdens een interview in 2000 met CNN zei Cooper dat interne intriges hem van de maanvluchten afhielden. “Ik was graag naar de maan gegaan, ik had graag deel uitgemaakt van één van de bemanningen die landden op de maan, maar het kwam er niet van. Ik koester zeer zeker geen bitterheid of boosheid”. Opgeteld bij zijn ruimtevluchten boekte Cooper meer dan 7000 vlieguren op straalvliegtuigen en commerciële toestellen. Hij ging in 1970 met de rang van kolonel bij de NASA met pensioen. Nadat hij weg was bij NASA diende hij als technisch adviseur in de raad van bestuur van een aantal bedrijven in de ruimtevaarttechniek, elektronica en energiebeheer. Hij was tevens vanaf 1974 tot 1980 vice-president voor onderzoek en ontwikkeling bij Walter E. Disney Enterprises Inc. Na het beëindigen van zijn loopbaan bij NASA werd Cooper ook bekend als een uitgesproken UFO-gelover en beschuldigde de overheid ervan dat zij haar kennis van buitenaardse activiteit in de doofpot stopte. “Ik ben ervan overtuigd dat deze buitenaardse voertuigen en hun bemanningen onze planeet bezoeken en afkomstig zijn van een planeet waar ze technisch duidelijk iets verder zijn ontwikkeld dan wij hier op aarde,” zo vertelde hij het comité van de Verenigde Naties in 1985. “Ik ben van mening dat wij een op hoog niveau gecoördineerd programma nodig hebben dat op wetenschappelijke wijze de gegevens vanuit de gehele wereld, van elk type van confrontatie, verzamelt en analyseert om vast te stellen hoe wij het beste op vriendelijke wijze een samenwerkingsverband met deze bezoekers kunnen aangaan.” Hij voegde daar aan toe: “Gedurende vele jaren heb ik geleefd met een geheim, een geheimhouding opgelegd aan alle specialisten en astronauten. Ik kan nu onthullen dat er in de Verenigde Staten via radarapparatuur elke dag objecten worden waargenomen van een vorm en samenstelling die ons onbekend is.”
|