RendezVousFrankrijk

RENDEZ-VOUS IN FRANKRIJK

In 1981 vormde een Frans dorp het toneel voor een spectaculaire UFO-gebeurtenis. Wat gebeurde er en waarom noemen veel deskundigen dit voorval een UFO-bezoek?

Donderdag 8 januari 1981 was het ‘s middags stralend weer, en Renato Nicolaï - een Italiaan uit Trans-en Provence, een Zuid-Frans dorpje - was net van plan om de waterpomp die hij achter zijn huis geïnstalleerd had af te schermen met blokken beton. Renato had gehoopt dat hij er voor donker klaar mee zou zijn, maar tegen vijven zat hij nog tot aan zijn oren in de gasbetonblokken en de cement. “Plotseling,” herinnerde hij zich naderhand, “werd ik opgeschrikt door een licht gefluit. Het was een heel vreemd gehoor, dus ik draaide me om en reikte mijn hals. Boven de grote dennenboom achterin mijn tuin zag ik een vliegend voorwerp dat zonder iets van een draaiende beweging te maken aan het dalen was.”

Renato zou het mysterieuze object later omschrijven als twee schalen die met de brede kant naar elkaar toe waren gekeerd, met een metalig uiterlijk dat wel van lood leek. Nieuwsgierig geworden door deze ‘verschijning’ liep Renato, die zich op dat moment zo'n zeventig meter van de boom bevond, erop af om het geheel wat beter te bekijken. Zijn eerste gedachte was dat het een militair toestel was van de naburige basis in Canjuers, dat een noodlanding moest maken. Het was meer een kwestie van vallen dan van landen overigens.

Vrij zicht
Terwijl Renato naderbij kwam, was de UFO nog steeds aan het dalen, om even later met een luide, gesmoorde plof neer te komen. Renato is toen achter een hutje dat op een verhoogd talud aan de rand van het veldje stond blijven staan. Hij bevond zich op nog geen dertig meter van het toestel en had vrij zicht - zodat hij alles goed kon zien. “Er waren geen vlammen of iets van rook te zien, en ook niet eens lichtjes,” vertelde hij. “Het rustte op een soort pootjes en was ongeveer 1,80 meter hoog, met een omtrek van 2,50 meter. In het midden zat tussen die twee schalen in een soort metalen kroon. Het ding heeft daar toen ongeveer een minuut stilgestaan en vloog toen weer weg.”

Volgens Renate Nicolaï is in zijn tuin in Trans-en-Provence in 1981 een UFO geland, die daar heel bijzondere sporen op de bodem naliet. In zijn boek Les Dossiers de Jean-Yves Casgha geeft Casgha, journalist en oprichter van het Festival voor Grensverleggende Wetenschap een diepgaande analyse van dit ongelooflijke geval.

Met stomheid geslagen heeft Renato de UFO toen met zijn ogen staan volgen. Opnieuw ging de vlucht gepaard met een licht fluitend geluid - een ruis waarvan de getuige de echo nog steeds in zijn oren heeft zitten. “Zodra het toestel was opgestegen,” gaf hij later te verstaan, “Kon ik aan de onderzijde nog meer openingen zien, maar ook nu waren er geen vlammen of rook te zien. Toen het opsteeg van de grond waaiden er wat stofwolken op.”

Toen de UFO achter de bomen was verdwenen, had Renato weer voldoende moed verzameld om naar de plaats van de landing te gaan, waar naar zijn zeggen sporen op de grond waren achtergebleven. “Toen mijn vrouw die avond thuiskwam en ik haar vertelde wat ik gezien had, dacht ze dat ik haar in de maling wilde nemen. Maar de volgende morgen liet ik haar in het volle daglicht de sporen zien in de tuin. Ze ging meteen bellen met de buren, die toen onmiddellijk zijn komen kijken. Zij raadden ons toen aan de politie er maar bij te halen.”

Zodoende kreeg de gendarmerie van Draguignan op vrijdag 9 januari 1981 een ongewoon telefoontje. Toen de agenten ter plekke waren, troffen ze er inderdaad twee vrijwel volledige concentrische cirkels aan eentje met een omtrek van 2,20 meter en een van 2,40 meter. Op de cirkels was een soort ‘schraapsel’ te zien, bijna alsof het voorwerp een afdruk had achtergelaten doordat het was weggegleden of was gaan tollen. Daar vlakbij was nog een tweede spoor te zien, tegen de lage muur die langs de hele tuin liep. Het leek alsof het voorwerp, zoals Renato had gezegd, inderdaad was ‘gevallen’, want het was duidelijk te zien dat het de muur had geschampt voordat het schuivend en wel tot stilstand was gekomen.

Al heel vlug na de landing van de UFO werden ter plekke vegetatiemonsters (planten en aardkluiten) genomen. De officiële analyse, uitgevoerd door Michel Bounias, een biochemicus, wees uit dat de planten een snel verouderingsproces hadden ondergaan. Voor deze mutatie heeft niemand een verklaring.

De politie rondde het onderzoek af door de getuigenverklaring op te tekenen en een
aantal planten en aardkluiten mee te nemen. Deze monsters, die later in een laboratorium werden geanalyseerd, zouden van grote waarde blijken voor het verdere onderzoek. Toen de politie ten slotte nog contact opnam met de officiële overheidsinstelling die zich met dit soort kwesties bezighoudt, zat haar taak erop.

Het onderzoek van GEPAN
In die tijd was het onderzoek naar alles dat met UFO's te maken had in Frankrijk in handen van de Groupe d'Étude des Phénomènes Aérospatiaux Non-identifiés (GEPAN). Deze onderzoeksgroep bestaat uit een aantal wetenschappelijk deskundigen uit verschillende disciplines, waaronder biologie, natuurkunde en psychologie. GEPAN werd op maandag 12 januari bericht dat er in Trans-en-Provence iets was voorgevallen. Vanuit de organisatie werd echter besloten niet onmiddellijk te reageren, waardoor het veertig dagen duurde eer men voor het eerst ging kijken. De mensen van GEPAN verzochten de politie echter wel om de monsters naar diverse officiële laboratoria te zenden. Op grond van de bevindingen daarvan stelde de GEPAN vervolgens onder de discrete benaming ‘ni16’ een omvangrijk technisch dossier samen waarin alle namen (van personen, plaatsen en laboratoria) opzettelijk waren afgeschermd.

In een programma voor de Franse radiozender France Inter legt Renate Nicolaï (links) uit aan journalist en publicist Jean Yves Casgha (rechts) hoe de landing van de UFO in zijn werk was gegaan.

In dit dossier werd gesteld dat een eerste analyse van de sporen die bij Renato Nicolaï in de tuin waren gevonden, erop wees dat ter plaatse een zeer zwaar voorwerp moest hebben gestaan. Ook werd opgemerkt dat de bodem verhit was geweest tot een temperatuur van 600°C en, helemaal opvallend, dat ter plaatse diverse materialen waren achtergelaten, vooral ijzers en fosfaten, vermengt met resten van een verbrandingsproces. Dit vormde een hard bewijs dat de verklaring van Renato Nicolaï ondersteunde.

De onderzoekers van GEPAN gingen toen verder en kwamen met bevindingen (van psychologen onder andere) die de verklaring van Renato andermaal bevestigden. Ze keken of er geen andere zaken in het spel waren: van helikopters tot weerballonnen, van militaire kogels tot ordinaire leugens. Deze zaak is in meerdere opzichten een mooi voorbeeld van een goedgedocumenteerde en uitvoerig onderzochte UFO-melding. In de eerste plaats moet de adequate reactie van de autoriteiten worden genoemd, waardoor de melding en hetgeen daar op volgde een serieus tintje kregen. Door de snelheid waarmee de politie optrad en hun vlot genomen besluit om planten mee te nemen van de vindplaats, had men een goede grondslag voor het onderzoek.

Deze monsters, die meteen verzonden werden naar de desbetreffende officiële organisatie, hielpen het onderzoek een hele stap verder. De plantenmonsters die de GEPAN doorzond naar Michel Bounias, hoogleraar biochemie, vertoonden tekenen van senescentie, een vorm van biochemische veroudering die alleen kan worden verklaard uit een kunstmatig proces.

Van de landing van een UFO in Trans-enProvence werd in aanwezigheid van Jean-Pierre Petit een reconstructie gemaakt. Voor de gelegenheid vervaardigde men van de UFO zoals die door Renato Nicolaï was beschreven een replica op ware grootte.

Een brandende vraag
Dit wierp de vraag op door wat voor proces dit dan wel mocht zijn veroorzaakt, en hoe zich dat in een plattelandsdorpje ergens diep in Frankrijk kon hebben voorgedaan. Gezien de ingewikkelde processen die nodig moeten zijn geweest om de vegetatie ter plaatse op zo'n manier aan te tasten, kwamen de deskundigen meteen al aandragen met de veronderstelling dat het om iets buitenaards moest gaan - een theorie die tot op de dag van vandaag nog grotendeels overeind staat. Het begrip ‘theorie’ is in dit verband een groot woord, maar een overtuigende stelling is het zonder meer.

GETUIGEN

Michel Bounias
“Een ding is zeker: omtrent de aard of de herkomst van dit fenomeen tasten we in het duister. En daarmee wordt het pas echt een probleem, want zoiets als dit ben ik nog nergens ter wereld tegengekomen.”

Michel Bounias

Michel Bounias, een biochemicus van internationale faam, werd door GEPAN, de instelling die in Frankrijk het onderzoek naar UFO's coördineert, aangezocht om diverse monsters van de locatie Trans-en-Provence te analyseren. Enkele vragen naar zijn bevindingen:

Met wat voor materiaal kreeg u te maken?

Ik kreeg van bepaalde planten meerdere identieke exemplaren, die in een rechte lijn op verschillende afstand ten opzichte van het 'inslagpunt' hebben gestaan. Die heb ik vergeleken met andere planten uit de tuin die aan het voorval geen gevolgen hadden overgehouden.

Wat hoopte u te vinden?

Verschillende biochemische factoren, zoals fotosynthetische pigmenten die zonne-energie en glucocide (suiker en aminozuren) opnemen. We wilden een compleet spectrum aan indicatoren hebben die van invloed zijn op de biochemie van een plant.

Wat hebt u ontdekt?

We ontdekten dat de planten biochemische beschadigingen hebben opgelopen en dat de ernst daarvan per plant gerelateerd was aan de afstand van het bewuste punt.

Wat voor effecten waren dat precies?

Op het punt waar de inslag plaatsvond hebben we planten aangetroffen die, hoewel ze anatomisch en fysiologisch gezien heel jong waren, biochemisch toch kenmerken vertoonden van vergevorderde ouderdom.

Hoeveel zekerheid hebt u over deze uitslag?

We praten hier over verschillen die zo groot zijn dat ze ongetwijfeld significant moeten worden genoemd.

Wat zou de oorzaak kunnen zijn?

Omtrent de aard of de oorzaak van dit verschijnsel tasten we in het duister. Iets als dit ben ik op de hele wereld nergens tegengekomen. Dit verschijnsel moet vergeleken worden met fysische elementen.

Jean-Pierre Petit
“Als de ‘UFO-kwestie’ voorwerp van een juridische procedure geweest zou zijn, zou de officier van justitie het voorval te Trans-en-Provence als bewijs hebben moeten accepteren.”

Jean-Pierre Petit

Jean-Pierre Petit heeft vanuit zijn researchlab, dat een onderdeel is van het CNRS, nationaal centrum voor wetenschappelijk onderzoek in Frankrijk, de gebeurtenissen in Trans-en-Provence van dag tot dag nauwkeurig gevolgd.

Om de zaak van de UFO te kunnen ondersteunen, moet je met harde bewijzen komen die niet zomaar door iedereen zijn te vervalsen. Bij de kwestie Trance-en-Provence beschikten we over een dergelijk objectief bewijs, dat in dit geval bestond uit het feit dat de omgeving een duidelijke verandering had ondergaan. Biochemici zijn het er over eens dat de pigmentstructuur van planten, behalve zeer stabiel, ook heel moeilijk te veranderen is.

Bovendien heeft Michel Bounias parallel aan deze analyse nog een onderzoek gedaan naar de mate waarin de planten waren aangetast door de radioactieve bron. De uitslag lijkt er op te wijzen dat er gammastralen zijn geweest met een intensiteit van maar liefst een magared, een niveau dat dodelijk is voor alle bacteriële levensvormen en waarmee je voedingsmiddelen kunt steriliseren.

Specialisten op het gebied van straling kunnen u vertellen dat er beslist sprake moet zijn geweest van een grote hoeveelheid energie. Niet bepaald het werk van een enthousiaste doe-het-zelver. En zelfs als de AEC (Atoom Energie Commissie) op deze manier een stunt had willen uithalen zou dat niet zo eenvoudig zijn geweest. De hypothese dat er een of ander voertuig is geweest, lijkt duidelijk

NOTITIE

Het geval Amarant
Een ander geval waarbij in Frankrijk een UFO is waargenomen en dat een opvallende gelijkenis vertoonde met wat er in Trans-en-Provence was gebeurd, is bekend als de zaak-Amarant (kattestaart). Aan dit voorval is echter nooit veel ruchtbaarheid gegeven, omdat de getuige daarvan zelf een wetenschapper is en niet met zijn naam in de publiciteit wil komen, vooral met het oog op stekelige reacties van zijn collega's. Desondanks doet het verhaal heel overtuigend aan.

Op 21 oktober 1982 zag de getuige, die we zullen aanduiden als 'H.L.', een eivormige UFO over zijn tuin vliegen. Het toestel hield vervolgens stil en bleef zo'n 20 minuten hangen boven een amarantstruik, een paarsrode plant die in vroeger tijden symbool stond voor onsterfelijkheid. H.L., als natuurkundige gespecialiseerd in metalen, bekeek het toestel op zijn gemak en zag kans het tot op een halve meter te benaderen, en het zelfs aan te raken.

Volgens H.L. maakte het toestel, dat een diameter van 1,5 meter had en ongeveer 80 cm hoog was, geen enkel geluid. De onderste helft had een metalig aandoend uiterlijk, en het bovenste gedeelte was donkerblauw. Na ongeveer twintig minuten stil te hebben gehangen, schoot het toestel plotseling steil omhoog de lucht in. De getuige ontdekte toen dat het middelste deel van de amarant geheel was uitgedroogd. De struik was daar ineens donkerbruin verkleurd en een aantal zaden waren spontaan ontkiemd, zodat de knoppen waren opengesprongen.

Een zeer uitgebreide rapportage over de UFO-waarneming van Renato Nicolaï uit Trans-en Provence:
1/8/81 - Renato Nicolai; Trans en Provence, France; 5PM
An Analysis Of The Formation of the Trans-en-Provence Landing Trace