Door: Loes Modderman

April 2013

Dit is grotendeels een vertaling van een artikel van april 2013 van Nick Redfern voor de site Mysterious Universe. Mijn eigen aanvullingen staan in cursief.

Nick Redfern heeft zo'n 20 boeken geschreven over UFO's en cover-ups en cryptozoõlogische onderwerpen. Hij schrijft:

Veel mensen kijken naar de hemel voor antwoorden op de UFO puzzel, maar er zijn heel wat rapporten die aantonen dat UFO's een diepe connectie hebben met de oceanen van onze wereld. Ik heb veel van zulke gevallen in mijn archief. Puerto Rico, of beter, de Commonwealth of Puerto Rico, is een buitenterritorium van de US, in de Caraïbische zee. Volgens sommigen zou het wel eens de plaats kunnen zijn - misschien wel meer dan enige andere op de planeet - die de thuisbasis vormt voor niet één geheime basis, maar een massa geheime locaties, van Amerikaanse makelei, en misschien ook van buitenaardse.

De laatste 20 jaar zijn de inwoners van Puerto Rico overweldigd door vele UFO waarnemingen, sightings van vreemde en onaards uitziende toestellen die naar de oppervlakte komen vanuit bergen en grotten. Daarnaast zijn er meldingen van vreemde, vampierachtige wezens die je beslist zou kunnen omschrijven als de kwaadaardige tweelingbroer van Steven Spielberg's goedaardige E.T.: de Chupacabra (= Goatsucker). En dan zijn er de USO's, de Unidentified Submersed Objects van Puerto Rico.

Op deze film: https://www.youtube.com/watch?v=enCHjYvFz1c worden USO's besproken en ook die van Puerto Rico. Engels, maar met veel beelden.

De Chupacabra is een enigma dat niet alleen, maar wel het meest 'thuis' is in Puerto Rico. Vanaf de jaren '70 zijn er rapporten over dit mysterieuze dier. Er is veel over te vinden op internet, en omdat niemand weet hoe de Chupacabra - goatsucker - geitenzuiger - eruit ziet worden veel dieren er ten onrechte voor aangezien, vooral dieren met een ziekelijke conditie van haarloosheid. Een dier zonder vacht is bijna niet te herkennen, en schieten is dan de optie waar men meestal voor kiest. Dan vraagt men zich af: was dit de Chupacabra? Maar de Chupacabra is desondanks nog altijd 'alive and kicking', en maakt nog steeds veel slachtoffers onder geiten, kippen en andere kleinere dieren die hij bloedleeg zuigt, als een vampier. De Chupacabra heeft dus niets te maken met de daders van veeverminkingen, die heel anders te werk gaan. Wat is de Chupacabra? Misschien een geheim experiment uit een van de ondergrondse bases op het eiland of in de zee? Ontsnapt? Of expres losgelaten?

Schrijft Nick Redfern:

In 2004, toen ik Puerto Rico voor het eerst bezocht op zoek naar de Chupacabra, werd me een verhaal verteld over een voormalige werknemer van defensie die in 1999 een gigantisch, onbekend toestel omhoog had zien komen uit de kustwateren van het eiland, terwijl hij aan het joggen was. In dit geval was het enorme tuig dat gezien werd op nog geen kilometer afstand van de kust, wiebelend als een vallend blad de lucht in gestegen, had het in verticale stand in een oogwenk een fantastische snelheid bereikt om te verdwijnen in de richting van de opkomende zon.

Op diezelfde expeditie naar Puerto Rico kreeg ik van een gepensioneerde politie officier te horen dat er in het najaar van 1993 door de US Navy was gejaagd op een kolossale USO in de diepe wateren in de buurt van het eiland. De bewegingen van de USO waren dagenlang met sonarapparatuur gevolgd. De Navy had opdracht alleen vast te leggen wat de USO deed, maar niets te doen dat kon worden uitgelegd als een daad van agressie.

Op de film hierboven wordt meer verteld over dit voorval dat de Navy wekenlang in de greep had.

Dit alles in aanmerking nemend, is het dan mogelijk dat Puerto Rico de thuisbasis is van een massieve onderwater basis? Als we ons realiseren dat wij, het menselijk ras, al decennia lang de kundigheid hebben om zulke Sciencefiction-achtige bases te construeren, dan wordt de mogelijkheid maar al te werkelijk, en helemaal niet zo ongelofelijk als het lijkt. Er is genoeg bewijs in die richting.

Bijvoorbeeld: in een document daterend van oktober 1966, opgesteld door een C.F. Austin van een Marine test- station in China Lake, Californië, staat een interessante opmerking over bemande onderzee bases. Hij schrijft het volgende: "Grote onderzeese installaties met een gecontroleerd milieu (zuurstof en luchtdruk als op het land) zijn er al vele decennia en bestaan onder de continentale platen. Die technologie bestaat. Ze maakt gebruik van olie die ter plekke wordt gewonnen, mijnbouw, onderzeeërs en nucleaire aandrijving om permanent bemande installaties op de zeebodem aan de gang te houden die geen zuurstof van buiten nodig hebben of enige andere connectie met land- of wateroppervlak behoeven."

Zoals dit voorheen geheime document van de US marine laat zien, was Amerika al bezig onderwater installaties te construeren met een comfortabele atmosfeer, enkele decennia voor de documentatie op schrift werd gezet in het midden van de 60er jaren. Misschien waren er ook anderen, van werelden buiten onze aarde, die in het geheim hetzelfde hebben gedaan. En misschien kozen die Puerto Rico voor hun geheime basis en operaties onder de zee.

Zich uitstrekkend van Bermuda in het noorden tot zuid Florida, en dan oostelijk tot een punt bij de Bahama's voorbij Puerto Rico en dan terug naar Bermuda, ligt een onheilspellend gebied van wilde, turbulente wateren: de infameuze Bermuda Driehoek, een gebied dat bekend is geworden door de honderden vliegtuigen en boten die er zijn verdwenen, vaak zonder een spoor na te laten. 'Gewone' verklaringen voor die verdwijningen zijn er volop. Storingen van mechanische aard, gedesoriënteerde piloten, plotselinge weersomslag, mist, onverwachte golven, het kan allemaal. Maar dat verklaart lang niet alles, en zeker niet waarom al die dingen nou net zo vaak in dit welomschreven gebied voorkomen. Een van de dingen die aangeven dat er meer aan de hand is, zijn de frequente waarnemingen van USO's in dit gebied.

Een bijzonder geval deed zich voor in april 1973, toen Captain Dan Domenico, een nuchtere en logisch denkende man, een ontmoeting had die allesbehalve normaal en nuchter was. Rond 4 uur 's middags was zijn schip ten noorden van Bimini en Miami, toen hij een groot sigaarvormig object in beeld kreeg dat door het water schoot, zo'n 70 meter lang, grijs en met afgeronde einden. Wie die vreemde onderzeeër bestuurde op die middag in april 1973 zal nooit bekend worden.

Dan citeert Nick Redfern nog een aantal gevallen waarbij waarnemingen van USO's zijn gedaan door schepen die zich in het gebied bevonden, opgedoken uit verschillende bronnen. En hij eindigt zijn verhaal met:

Op grond van zulke waarnemingen moeten we het blijkbaar niet alleen in de lucht zoeken maar zouden de antwoorden op veel UFO mysteries die onze wereld in de greep hebben wel eens onder water kunnen liggen.

Wat betreft de Bermuda Driehoek: er is vaker geopperd dat bases onder water een magnetisch veld veroorzaken waardoor elektronica van slag raakt en mensen in de war raken. Ook een vreemde mist schijnt soms een rol te spelen. Zie daarvoor het boek van Bruce Gernon en Rob MacGregor: The Fog (2005). Gernon was een piloot die twee keer zo'n abnormale mist tegenkwam en zijn vreemde avontuur kon navertellen.

Over USO's is intussen veel geschreven en veel op internet te vinden, maar het eerste en best gedocumenteerde boek is van Ivan Sanderson, 'Invisible Residents' (1970). Sanderson had contacten bij de Amerikaanse Marine waardoor hij toegang had tot classified materiaal waaruit bleek dat de Marine toen al heel veel documenten had over waarnemingen van Unidentified Submerged Objects, ofwel USO's. Nu zullen dat er nog vele malen meer zijn.

UFO 2013 PAGINA