Door zijn pogingen om de geheimhouding rond het UFO-fenomeen te doorbreken, werd de advocaat Peter Gersten de gesel van de Amerikaanse inlichtingendiensten.

Peter Gersten houdt van een goed gevecht - hij heeft niet voor niets 20 jaar ervaring als een in drugszaken en moord gespecialiseerde advocaat in New York. Maar zijn grootste uitdaging was misschien wel zijn verdediging van de UFO-organisatie “Ground Saucer Watch” in 1977, toen hij zijn proces tegen het “Central Intelligence Agency” (CIA), met als basis de “Freedom Of Information Act” (FIOA) won.

Peter Gersten.

De rechtszaak betekende een historische overwinning voor de UFOlogie en resulteerde in het vrijgeven van 900 pagina’s over gevallen die met UFO’s te maken hadden - de eerste keer dat een Amerikaanse inlichtingendienst geheime UFO-informatie openbaar maakte. Gesterkt door zijn succes, richtte Gersten “Citizens Against UFO Secrecy” (CAUS) op, een organisatie die tot doel had de muur van geheimhouding rond het UFO-fenomeen af te breken.

In het begin van de jaren ’80 ging Gersten onvermoeibaar door met zijn wettelijke aanvallen op de inlichtingendiensten van de VS. En spande hij zowel tegen het “National Security Agency” (NSA) als de CIA rechtszaken aan om meer UFO-documenten vrijgegeven te krijgen. In recentere tijden heeft hij de FOIA gebruikt om druk uit te oefenen op het Amerikaanse leger om alle documenten vrij te geven die betrekking hebben op de verklaringen van wijlen kolonel Philip J. Corso, in zijn boek “The Day After Roswell,” met name over buitenaardse lichamen en autopsierapporten.

“Ik was advocaat van “Ground Saucer Watch” en oorspronkelijk wilden we de CIA vervolgen wegens vijf documenten over UFO’s. We hebben dit echter al gauw uitgebreid tot alle documenten die met UFO’s te maken hadden, want het was even makkelijk een proces om allemaal te beginnen als om vijf.”

Wat was het resultaat?

In 1979 gaven ze meer dan 900 pagina’s aan documenten vrij die betrekking hadden op het UFO-fenomeen, maar ze hielden 57 documenten vast. Dit toonde aan dat de CIA, die altijd had ontkend bij het UFO-fenomeen betrokken te zijn, het in feite al jaren bestudeerde. De documenten die boven water kwamen, waren niet alleen van de CIA, maar ook van andere regeringsorganisaties. Zodoende konden we vaststellen dat alle Amerikaanse regerings- en militaire organisaties het UFO-fenomeen wel degelijk hadden bestudeerd.

Hoe belangrijk waren die documenten?

Niet alleen bevestigden de documenten de realiteit van de gerapporteerde voorwerpen in de lucht, maar ze bevatten eveneens verklaringen van geloofwaardige getuigen, zoals diverse mensen van militaire bases, wetenschappers en politie, plus gedetailleerde beschrijvingen van voorwerpen. Dit bevestigde dat al die organisaties probeerden uit te vinden wat UFO’s nou eigenlijk waren en dat de militairen al voor 1947 bij UFO-onderzoek betrokken waren.

Begin jaren ’80 richtte u “Citizens Against UFO Secrecy” op. Met welk doel?

“Citizens Against UFO Secrecy” is hoofdzakelijk gebaseerd op twee principes. We zijn tegen alle geheimhouding betreffende contact met buitenaardse intelligenties en we geloven dat het publiek het absolute recht heeft hierover alles te weten.

Eén van de beroemdste zaken van CAUS was de vervolging van de NSA. Waarom was dat nodig?

Omdat de NSA niet inging op ons FOIA-verzoek om vrijgeving van documenten die met UFO’s te maken hadden. De rechter vroeg de advocaat van de NSA hoeveel documenten er door ons verzoek boven water waren gekomen en hij kreeg te horen dat het om geheime informatie ging. Toen legde ik uit dat de CIA me had verteld dat er 18 van dergelijke documenten bestonden. De rechter vroeg de NSA toen om een aantal en ze gaven toe dat er 135 waren. Helaas werd de zaak niet ontvankelijk verklaard omdat de NSA een beroep deed op de “National Security Exemption,” één van de 12 uitsluitingsclausules van de FOIA, met een beëdigde verklaring van 21 pagina’s. Later werd een aantal pagina’s van deze documenten vrijgegeven, met het grootste deel van de tekst onleesbaar gemaakt.

Wat heeft dit proces nou bereikt?

Hoewel we er niet in slaagden ze ons de UFO-documenten te laten geven, slaagden we er wel in ze te laten toegeven dat ze ze hadden. Toen onze zaak door het Hooggerechtshof werd afgewezen, kreeg dat enorm veel publiciteit. Dus al kregen we de documenten niet, we kregen wel veel belangstelling voor het feit dat informatie over UFO’s geheim wordt gehouden en dat het Hooggerechtshof van de VS. een rol in de doofpotaffaire speelt.

Wat denkt u van pogingen door organisaties als Dr. Steven Greers “Centre For The Studie Of Extraterrestial Intelligence” (CSETI) om het Amerikaanse congres openbare hoorzittingen over het onderwerp UFO’s te laten houden?

In het verleden is dat ook al geprobeerd, zonder succes. Daar zijn een aantal redenen voor. De leden van het congres worden verkozen voor twee tot acht jaar en zijn altijd gevoelig voor de eisen van pressiegroepen. Bovendien is een openbare hoorzitting over UFO’s op zichzelf al belachelijk omdat veel van het besprokene over geavanceerde technologie gaat, een gebied dat door de militairen geheim wordt gehouden vanwege de nationale veiligheid en door grote bedrijven vanwege het feit dat ze willen beschermen wat ze ontwikkelen.

Veel van deze groeperingen hebben er ook bij het congres op aangedrongen mensen die op een eerder afgelegde eed terug moeten komen om te kunnen getuigen, immuniteit te verschaffen. Wat denkt u daarvan?

Dat brengt problemen met zich mee. Denk maar eens aan een generaal die bij een openbare hoorzitting van het congres wil getuigen ook al heeft hij een eed van geheimhouding afgelegd. Vanzelfsprekend wil hij immuniteit van het congres. Maar dan zullen de militairen het recht van het congres om dat te geven, betwisten en moet het voor de rechtbank uitgevochten worden, wat jaren kan duren.
Met CAUS kan ik als advocaat de privacy van het individu beschermen en toch de informatie openbaar maken. Daartoe vraag ik de rechter om gerechtelijke immuniteit voor de getuige, zodat deze kan zeggen wat hij te zeggen heeft.

Wijlen kolonel Philip J. Corso is bereid geweest om te getuigen bij één van uw rechtszaken. Waar ging dat over?

Kolonel Corso was bereid te getuigen dat hij in 1947 buitenaardse lichamen had gezien en in 1961 autopsierapporten. Ik spande een FOIA-proces aan tegen het Amerikaanse leger om alle documenten vrijgegeven te krijgen die betrekking hadden op Corso’s verklaringen. Maar op 26 april 1999 werd de zaak niet ontvankelijk verklaard op basis van het feit dat het leger de documenten niet kon vinden. Daarna ging Corso dood en besloot ik om maar niet verder te gaan met deze zaak.

U bent nu ook een proces begonnen tegen het departement van defensie (DOD) betreffende vliegende driehoeken. Waarom?

Ik wil proberen te ontdekken wat deze mysterieuze driehoekige vliegende voertuigen precies zijn. Sommige rapporten beschrijven duidelijk experimentele Amerikaanse vliegtuigen zoals de TR-3B, die volgens de onderzoeker Ed Fouche in Area 51 is gebouwd. Maar bij andere rapporten is het even duidelijk dat het niet om de TR-3B kan gaan, omdat veel mensen driehoekige vliegtuigen van een kilometer breedte hebben gezien, ook op de hoogte van boomtoppen en boven bevolkte gebieden. Deze voertuigen schijnen lichtstralen op de grond. Ook is beschreven hoe deze bolvormige lichten zich van het voertuig losmaken, rondvliegen en zich weer aan het voertuig vastmaken. Niets van dit alles kan met onze geavanceerde militaire technologie verklaard worden.

Kunt u ons iets vertellen over uw laatste proces tegen regeringsorganisaties, betreffende het fenomeen ontvoeringen?

CAUS gaat een precedentscheppende FOIA-rechtzaak beginnen tegen het DOD, de FBI en de CIA, met als basis dat ontvoering volgens de wet beschouwd kan worden als een invasie. Artikel 44, sectie 4 van de Amerikaanse grondwet stelt dat de federale regering de staten tegen elke invasie moet beschermen. Dit komt voort uit de tijd dat de onafhankelijke staten ophielden met vechten, zich bij de Union voegden en bescherming eisten. We gaan eisen dat de staten en of de federale regering zich aan artikel 44 houden.

Gelooft u dat de regering een schema heeft vastgesteld om geleidelijk aan informatie over UFO’s openbaar te maken?

Er bestaat altijd de hoop dat een nieuwe president de dossiers vrij zal geven voor het publiek, maar dat is nog niet gebeurd. Ik ben niet afhankelijk van informatie van andere mensen. Waar het op neer komt is dat als we wachten tot de regering ons over UFO’s vertelt, we nooit iets te weten zullen komen. Ik zoek het liever zelf uit.

HET GEVAL CASH-LANDRUM

Eén van de vele UFO-zaken waarvan Peter Gerstens de verdediging op zich nam, was die van Betty Cash en Vickie Landrum. Op 29 december 1980 waren Cash, Landrum en haar kleinzoon op weg naar Dayton in Texas, (VS.) toen hun auto tot stoppen werd gedwongen door een glinsterend ruitvormig voorwerp dat laag boven de grond in de lucht hing. Ze stapten uit om het voorwerp beter te kunnen zien. Cash bleef het langst buiten de auto. Ze rapporteerden dat het voorwerp werd begeleid door 20 Chinookhelikopters. Uren later begonnen ze het effect te voelen van de ontmoeting met het voorwerp: verbrande huid en ontstoken ogen. Weer later onderging Cash de typische symptomen van stralingsziekte en uiteindelijk kreeg ze borstkanker. Gersten vertegenwoordigde de twee vrouwen bij hun pogingen de Amerikaanse regering te dwingen schadevergoeding te betalen. Daar het voorwerp door 20 Chinookhelikopters werd begeleid, zo betoogde Gersten, was er duidelijk sprake van militaire betrokkenheid en proeven met het voorwerp. Helaas kwam de zaak nooit voor de rechter, omdat de regering zei niet van het bestaan van het voorwerp te weten. Maar zelfs als de militairen de verantwoordelijkheid hadden geaccepteerd, had de rechter ze nog nergens toe kunnen dwingen wegens de “Sovereign Immunity Clause”, die de regering toestaat gevaarlijke activiteiten te ondernemen om te beschermen.

UFO PAGINA

HOME PAGE