UFOWIJZER

FOTO's UFO's

Tijdens de tweede wereldoorlog werden veel van deze lichten door de Engelse gevechtspiloten gezien. Ze noemden ze 'foofighters'. Men dacht dat het van Duitse makelij was en bedoeld om hen in de gaten te houden. Na de oorlog bleek dat ook de Duitse vliegers deze lichten regelmatig hadden waargenomen en er geen verklaring voor hadden.

Deze UFO te Tonbridge, Engeland werd gefotografeerd op 13 juli 2002.

Zie hiernaast de gelijkenis van de Tonbridge-UFO met vorige UFO's.

Dit wordt een 'worm' genoemd en wordt de laatste jaren regelmatig waargenomen. Deze werd gezien boven Belfast in augustus 2001

Boven de havenstad Seokcho in Zuid Korea werd op 17 september 2003 een UFO waargenomen. Volgens waarnemers verschenen er zes lichten die zich daarna splitsten in tien aparte lichten. Deze bleven vervolgens zo’n 30 minuten boven het gebied hangen.

6 augustus 1997 Mexico

De UFO-clusters zijn al sinds het begin van de jaren negentig een bekend verschijnsel boven Mexico, een fenomeen dat zich hoofdzakelijk overdag voordoet. Ze zijn door duizenden Mexicanen op de foto en video gezet. Ook door professionele tv-cameramensen die toevallig bij hun werkzaamheden dergelijke clusters waarnamen.

Dergelijke clusters hangen regelmatig uren op dezelfde plek of bewegen zich gelijktijdig honderden kilometers soms tegen de wind in en behouden daarbij vaak hun patroon. Ballonnen zijn door onderzoekers uitgesloten, die vliegen niet tegen de wind in en zouden binnen de kortste keren in de touwtjes verwart raken die hun onderlinge patroon zou moeten verklaren.

Dergelijke clusters worden steeds groter, ging het in de eerste jaren om een tiental bollen, de laatste jaren worden er clusters waargenomen met wel 200 tot 300 objecten.

18 maart 1998

Vaak worden er door de bollen na verloop van tijd aparte patronen aangenomen die wellicht een betekenis hebben.

Ook in de cluster van 27 februari 2005 waren bijzondere patronen te zien. Door meteorologen zijn ballonnen resoluut uitgesloten, men heeft geen idee wat het dan wel moet zijn.

De spheres of bollen zijn waarschijnlijk van metaal. Je kunt in de onderkant de aarde weerspiegelt zien, terwijl de bovenkant de kleur van de lucht weergeeft.

Degene die deze cluster (sliert) op 27 oktober 2004 filmde, maakte er ook met een telelens foto’s van en die zijn zeer spectaculair.

Foto genomen met telelens. Terwijl de sliert langzaam allerlei verschillende vormen laat zien, komen er tevens de bekende bollen uit vrij.

Sliert boven Mexico-stad op 20 november 2004

De UFO tijdens de zonsverduistering in Mexico op 11 juli 1991

De eerste drie foto's zijn van de UFO tijdens de zonsverduistering en geven duidelijk een donkere schaduw of rand aan de onderkant van het object weer. Op video's (waar deze foto's vanaf komen) is duidelijk te zien dat die donkere onderkant (of het gehele object natuurlijk) roteert. Maar de sceptici van stichting Skepsis hebben volgens Nienhuys geen apparatuur om de filmpjes van Internet af te spelen en nemen dus klakkeloos de bewering van de Mexicaanse sceptici over dat de UFO gewoon Venus was. Rechts een foto zoals Venus in de lucht is te zien. Oordeel zelf.

O ja, dan nog ter overweging een 'kleinigheidje': nadat de zonsverduistering compleet voorbij was en het dus weer een heldere, zonnige dag was, was het object nog steeds heel duidelijk te zien. Uiteindelijk werd het, als klap op de vuurpijl, ook gefilmd tegen een achtergrond van wolken (foto links). Venus of misschien toch iets anders?

De fakkels van oliebronnen die Nienhuys (Skepsis) aanvoert als de oplossing voor de UFO-beelden die de Mexicaanse luchtmacht in mei 2004 aan de Mexicaanse UFO-onderzoekers voor nader onderzoek vrij gaf, lijken een aardige oplossing. (Het is overigens slechts een theorie uitgedacht door diverse niet-Nederlandse sceptici, niets is echter onomstotelijk bewezen!) Feit is dat de flares die af en toe qua vorm overeen zouden komen met de lichten die de luchtmacht waarnam, op 180 kilometer afstand van de waarneming liggen! De weersomstandigheden waren die dag zeer normaal.

Aanvullend bewijs dat er wel degelijk objecten in de Mexicaanse lucht voorkomen die niet met het blote oog zijn waar te nemen, maar wel via infrarood, komen van Pedro Avila. Hij stelde twee camera’s op dezelfde driepoot op. De één een gewone en de andere een infraroodcamera. Duidelijk is op de infraroodcamera een object te zien en een dergelijk experiment zou grootschalige navolging moeten krijgen.

Op duizenden locaties in Mexico zijn UFO's en UFO-clusters waargenomen.

Op 7 maart 2006 kreeg ik van de Belgische scepticus Wim Van Utrecht bericht over de beelden die in Mexico zijn geschoten, samen met zijn medescepticus Marc Broux kwam hij, na het zien van de Jaime Maussan 2005 DVD die ik hen stuurde, tot de volgende verklaringen:

Wat de filmpjes met de formaties lichtbollen betreft, de meeste hiervan waren me bekend. Zo op het eerste gezicht zie ik vooral veel ballonnetjes en ballonslingers. In een paar gevallen vermoed ik dat het om lichtkogels gaat. Door de automatische contourversterking bij goedkope videocamera’s gaan witte stippen er al snel uitzien als imposante, metaalachtige objecten, net zoals dat met Venus het geval was toen de Mexicaanse uforie uitbrak tijdens de zonne-eclips van 11 juli 1991 (ook toen was het MAUSSAN die dit makkelijk verifieerbare feit eenvoudigweg negeerde en het mysterie tot de laatste druppel uitmolk). Zowel ballonnen als aan parachutes bengelende lichtkogels drijven met de wind mee en het is dus zaak in dergelijke gevallen de windrichting te verifiëren en na te gaan of er in de richting van waaruit de lichten kwamen aanvliegen festiviteiten of militaire activiteiten plaatsvonden. Maar ik veronderstel dat een mysterieverkoper als MAUSSAN zich daar niet mee bezighoudt. Enz, enz. Lees voor al zijn oplossingen en mijn weerwoord daarop aan hem het volgende artikel: Wim Van Utrecht Weerlegd deel 1,2 en 3

Op een dergelijke simplistische wijze heeft Wim Van Utrecht, samen met de onafscheidelijke Marc Broux, ook de Belgische UFO-golf van 1989-1991 opgelost. Ik bezit een originele en ondertekende brief van Generaal-majoor Wilfried De Brouwer, nu een gepensioneerde adjunct-stafchef van de Belgische luchtmacht. Als kolonel-piloot was hij in de jaren 1989-1991 belast met het onderzoek van de ongewone verschijnselen boven België. Zo schrijft hij in de bewuste brief:

‘Ik vraag mij af wat de uiteindelijke bedoeling is van mensen zoals Wim Van Utrecht en Marc Broux. Trachten zij opzettelijk controversiële standpunten naar voren te brengen om zoveel mogelijk verwarring te zaaien? Is het jaloersheid omdat zij onvoldoende betrokken zijn geweest in de UFO-waarnemingen van 1989-91? Of trachten zij zichzelf een imago te geven van kritisch-objectief Ufoloog, om aldus regelmatig in de belangstelling te komen. In feite zijn hun stellingen kritisch-negatief, op de rand van het oneerlijke.'

Klik voor de complete brief op onderstaande afbeelding.

Veelzeggend niet? Maar Wim Van Utrecht en Marc Broux blijven volharden in het afkraken van het UFO-fenomeen, hoe lang nog zullen zij geloofd worden? Mijn ervaring de laatste tijd met de media is dat die steeds positiever tegen het UFO-fenomeen gaan aankijken en eindelijk dergelijke gedreven sceptici links laten liggen en dat is een zeer positieve ontwikkeling!

Op 13 maart 1997 werd er door duizenden mensen een serie ongeïdentificeerde lichten in de lucht gerapporteerd, van Paulden en Prescot tot Phoenix en Tucson in de staat Arizona en verder naar het westen boven de staat Nevada. De eerste meldingen komen rond 20:00 lokale tijd en houden de rest van de avond aan. Dan, tussen 22:00 en 22:30 verschijnt er een boogvormige rij lichten boven Phoenix die op video wordt gezet door inwoners en op het lokale nieuws verschijnen. Later verschijnen de beelden over het hele netwerk en de nieuwszenders op de kabel.

In eerste instantie had de Amerikaanse luchtmacht geen verklaring voor het fenomeen, maar verscheidene maanden later, nadat burgers een rechtszaak hadden aangespannen en de waarheid eisten, kwam men met de verklaring dat het slechts flares (lichtkogels) waren waarmee de luchtmacht op die avond oefende.

Als je gewoon even je gezonde verstand gebruikt dan kun je al snel concluderen dat het absoluut geen flares kunnen zijn:

* Discovery Science heeft naar de lichtintensiteit en de eigenschappen van de Phoenix Lights gekeken en niets aan de lichten komt overeen met de eigenschappen van lichtkogels.

* Lichtkogels worden afgeworpen door een vliegtuig en na het afwerpen ontbranden ze, maar wel tegelijkertijd of heel kort na elkaar en niet stuk voor stuk na meerdere seconden.

* Als Lichtkogels er al vele seconden over doen om één voor één na elkaar te ontbranden, dan zal het beslist een heel apart toeval zijn dat ze dat ook exact van rechts naar links in de juiste volgorde doen. Zou dat bij toeval toch eens gebeuren dan kun je echter subiet uitsluiten dat het toeval ook nog eens de andere kant op werkt en de lichtkogels weer netjes één voor één na elkaar doven en dat degene die het laatste ontbrandde het eerste uitgaat en de lichtkogel die als eerste ontbrandde het langst brandt.

* Lichtkogels hangen aan parachutes en zullen dus nooit op een mooie lijn en op gelijke afstanden naast elkaar in de lucht staan.

* De parachutes van de lichtkogels zijn gevoelig voor wind, dus al zouden ze op een mooie lijn zijn afgeworpen dan nog zullen ze al snel hun onderlinge positie verliezen, zowel horizontaal al verticaal, en dat zie je niet gebeuren bij de Phoenix Lights.

* Door het licht dat een lichtkogel uitstraalt kun je ook de rook zien die er vanaf komt en die rook ontbreekt in de Phoenix Lights volkomen.

* Elke luchtmacht is zich donders goed bewust van het feit dat er soms lichtkogels zijn waarvan de parachute weigert en als een dergelijke brandbom in vredestijd de eigendommen van de eigen bevolking in brand zet en er misschien wel doden vallen, dan zijn de rapen gaar. Vandaar dat er met dergelijke gevaarlijke zaken altijd boven afgezet, militair terrein wordt geoefend.

Documentaire over de Phoenix Lights:
http://video.google.nl/videoplay?docid=-6380894968804178688&q=phoenix+ufo+duration%3Along