PRINTBARE VERSIE

DE VERBORGEN AGENDA VAN NASA

Boekbespreking ‘Dark Mission, The Secret History of NASA’
van Richard Hoagland en Mike Barra

Door: Paul Harmans

Maart 2008

Deel 1


‘Zelfs het kleine beetje ontcijfering in acht genomen waartoe we een poging kunnen ondernemen, lijkt het tamelijk duidelijk dat deze boodschap de samenhang, fijnzinnigheid en grandeur heeft die je zou associëren met het wonderbaarlijke rijke bewustzijn van een oud, geniaal persoon, maar dat die boodschap tevens een zo vreemde logica bevat dat een buitenaardse oorsprong mogelijk lijkt. Telkens weer zegt de stem achter de brieven: de wereld is niet wat ze lijkt, ze is groter, vreemder, wonderbaarlijker dan je durft te zien. Als de bezoekers werkelijk aliens zijn en op deze manier met ons communiceren – niet alleen door de hemel als een theater te gebruiken, maar ook met gebruikmaking van de geest – zouden ze dan niet ergens informatie over hun eigen wereld hebben achtergelaten?’

Whitley Strieber

Voorwoord
Ik schrijf dit artikel zoveel mogelijk in mijn eigen woorden en vertaal zo weinig mogelijk uit het boek Dark Mission, dat heeft te maken met de copyrights. Mochten er foute beweringen inzitten dan is dat mijn schuld en niet die van de auteurs Richard Hoagland en Mike Barra. De citaten van Whitley Strieber waarmee ik elk deel van deze serie van 4 start, heeft hij in principe geschreven met het UFO-fenomeen in gedachten, maar het past natuurlijk naadloos op wat ik aan de hand van Hoagland’s informatie over NASA en de weergaloze ontdekkingen die dat regeringsagentschap op de maan en Mars heeft gevonden, schrijf. En wie weet in hoeverre het UFO-fenomeen is gerelateerd aan de vreemde artefacten op de andere planeten in ons zonnestelsel?

Mijn vier delen omschrijven echter zeer beperkt wat Hoagland en Barra in hun boek hebben staan en het is echt de moeite waard om het boek zelf aan te schaffen. Het is weliswaar in het Engels, maar mocht dat geen bezwaar zijn dan heb je een bijzonder boek in je bezit.

Ik heb Richard Hoagland dit artikel gestuurd en hem om een reactie gevraagd, al was het maar in de vorm van 1 zin. Ik heb tot nu toe nog niets ontvangen. Maar als het komt laat ik het weten.

(Een enkele link in dit artikel waarop je kunt doorklikken naar een webpagina buiten ufowijzer, geeft de volgende melding: 403 Permission Denied. Dat heeft waarschijnlijk te maken met instellingen in Windows Explorer. Het beste is om de link even te kopiëren en te plakken in je webbrowser (Internet Explorer of anders), dan werkt het wel.)


NASA = Never A Straight Answer (nooit een eerlijk antwoord)
NASA lijkt in ieders ogen een degelijke en betrouwbare organisatie, geleid door competente mensen die met het belastinggeld van de burger verantwoordelijk omgaan en in ruil daarvoor open en eerlijk verslag doen van hetgeen ze onderzoeken en ontdekken. Het valt daarom niet gemakkelijk om mensen van het tegendeel te overtuigen. Richard Hoagland en Mike Barra hebben er in hun boek ‘Dark Mission, The Secret History of NASA’ 548 pagina’s aan besteed en geloof me, het lijkt, voordat je het boek leest, een sterk verhaal en er zijn ook een paar zaken die ik, nadat ik het boek heb gelezen, niet gemakkelijk te geloven vind, maar Hoagland en Barra komen met talloze data, namen, foto’s, voorvallen en feiten die onweerlegbaar blijken en door iedereen die dat zou willen te controleren zijn.


Richard Hoagland (l) en Mike Barra (r)

Hoagland heeft vanwege zijn vroegere werk als wetenschappelijk adviseur voor de grote Amerikaanse nieuwszender CBS - waarvoor hij al bij NASA over de vloer kwam tijdens de Apollo vluchten – en later ook als adviseur voor NASA zelf, veel kennissen en vrienden bij NASA die hem nog wel eens wijzen op iets bijzonders dat NASA niet in de openbaarheid wenst te brengen. Hoagland heeft nog een aantal belangrijke (politieke en wetenschappelijke) vrienden en kennissen die hem te hulp schieten bij het onder druk zetten van NASA om bepaalde foto’s en informatie vrij te geven.

Mike Barra is technisch adviseur voor ruimtevaartbedrijven en dat al gedurende 25 jaar.

Tekst achterkant boek

‘Voor de meeste Amerikanen staat de naam NASA voor een brandschoon plaatje van technologische onfeilbaarheid.

Weinig mensen zijn zich gewaar van het harde bewijs dat geheime genootschappen stilletjes NASA domineren, met gedragslijnen die veel meer overeenkomen met oeroude religies en occulte mysteriescholen dan de façade van rationele wetenschap welke het regeringsagentschap gedurende de laatste vijftig jaar zo succesvol aan de wereld heeft gepromoot.

Waarom is de Bush regering zo gebrand op een terugkeer naar de maan en wel zo snel mogelijk? Wat zijn de redenen achter de ‘ruimterace’ met China, Rusland en zelfs India? Opmerkelijke afbeeldingen, door afvallige NASA-werknemers aan de auteurs van dit boek verschaft, geven aanwijzingen en informatie over ontdekkingen op de maan en Mars.

Voormalig NASA-adviseur en wetenschappelijk nieuwsadviseur voor CBS Richard C. Hoagland (boek: Monuments of Mars) en Boeing-ingenieur Mike Barra verschaffen buitengewoon bewijs voor de geheime geschiedenis van de National Aeronautics and Space Administration en de verbazingwekkende ontdekkingen welke het gedurende decennia heeft onderdrukt.

De vrijmetselarijvlag op de cover werd naar de maan gebracht door 32° lid Buzz Aldrin, en later op ceremoniële wijze overgedragen aan het hoofdkwartier van de vrijmetselarij in Washington.’

Richard Hoagland en het gezicht op Mars
Ik weet dat velen vandaag de dag zullen reageren met:

“Die Hoagland, is dat niet die kerel die spoken najaagt? Die beweerde dat er een gezicht op Mars lag? Een gezicht dat later toch maar mooi een door weer en wind verweerde rotspartij bleek. Iets dat NASA in 1998 onomstotelijk in de media aantoonde met een foto die ze zojuist hadden gemaakt met hun nieuwe sonde die rondom Mars draaide?”


De eerste foto van ‘The Face’ op Mars, genomen door de Viking 1 in 1976

Was het maar zo eenvoudig. Het is goed ‘gezond sceptisch’ te zijn en dat ben ik ook, maar er blijkt veel meer aan de hand te zijn. Het was en is helaas opzet van NASA om de pers en het publiek de indruk te geven dat er niets bijzonders op Mars (en ook op de maan) is te vinden en die nieuwe foto van het gezicht die men op 6 april 1998 vrij gaf, was dan ook bewust door NASA onder een bepaalde hoek genomen en in het NASA-lab bewerkt, zodat het inderdaad op een simpele berg zand leek.
http://www.enterprisemission.com/shrunk.html

Men bracht de afbeelding ook nog eens op zijn kop in het openbaar zodat zelfs de experts twee maal moesten kijken of het wel om hetzelfde gebied ging.


De zwaar gemanipuleerde foto (hierboven wel in de goede stand gezet) die NASA op 6 april 1998 groots bij de media aankondigde met daarbij de opmerking dat er helemaal niets is dat op een gezicht wijst. Dat is exact wat NASA de wereld tracht wijs te maken, dat het alleen een spel van licht en schaduw is. Maar men weet zelf ook wel beter.


Een foto van latere jaren (door NASA stilletjes op 21 september 2006 op het Internet geplaatst) waarin duidelijk wel een geërodeerd gezicht valt waar te nemen en wat vraagt om nader onderzoek om er achter te komen of het werkelijk om een zeer oud artefact van grote afmetingen gaat.
http://www.darkmission.net/marsexpress-1.htm

Nu is Hoagland niet zomaar een amateur op fotogebied en hij heeft de beschikking over wetenschappelijke foto-experts die hem graag en vrijwillig helpen bij het onderzoeken van foto’s van de maan en van Mars. De foto’s die NASA maakt zijn ook geen gewone foto’s zoals wij die met een simpele camera maken. De camera’s zijn speciaal voor NASA ontwikkeld en zelfs de film erin (tijdens de Apollo vluchten) was/is niet voor de gewone man te koop. In de sondes die naar Mars vliegen hebben de camera’s natuurlijk geen fotorolletje, daarbij wordt gebruik gemaakt van zeer geavanceerde fototechnieken inclusief infrarood. In die foto’s zitten een aantal kenmerken gebakken waaraan specialisten kunnen zien of die zijn aangepast en dat was heel duidelijk gedaan bij die nieuwe foto van 6 april 1998 van het gezicht. Alleen werd die foto op het moment dat hij vrijkwam (natuurlijk groots aangekondigd door NASA) door de media meteen wereldwijd overgenomen en verspreid als ‘het bewijs’ dat het gezicht op Mars geen gezicht was, einde verhaal!

Hoagland ging echter meteen, samen met specialisten, aan het werk en kon bewijzen dat de foto grondig was bewerkt en dat in de originele opname het gezicht er nog steeds was, maar niemand in de media wilde nog naar hem luisteren, NASA was (en is) in de ogen van de pers betrouwbaar en men wilde dus niets meer over het gezicht horen. NASA had haar zin gekregen en ondanks dat ze niet van Hoagland en zijn team afwaren, had ze de media in haar zak. Zie het maar als de zogenaamde bekentenis van Doug en Dave in het graancirkelfenomeen, de twee oude baasjes die opeens in de media opdoken en beweerden verantwoordelijk te zijn voor alle graancirkels tot dan toe verschenen, soms wel tien per nacht. Voor iedereen die simpelweg zijn gezonde verstand gebruikt, kan die bekentenis absoluut niet kloppen voor wat betreft het totale graancirkelfenomeen, maar voor de media was de (weinige) belangstelling die ze voor het graancirkelfenomeen hadden compleet verdwenen.

Naderhand heeft NASA (vaak onder druk) meer afbeeldingen van het gezicht moeten vrijgeven en het is heel duidelijk dat die ene foto, waarvan de media denken dat het een berg nietszeggend opgewaaid stof is, een weloverwogen leugen is. Maar de media spelen net als bij het UFO-fenomeen het liefst stommetje, het is (wereldwijd) op de redacties en in de studio’s ‘Horen, Zien en Zwijgen!’

Natuurlijk zijn de laatste foto’s geen 100% bewijs dat het gezicht ook werkelijk een door een intelligente beschaving gemaakte constructie is, maar het is wel zó intrigerend dat iedereen er beslist meer onderzoek naar zou willen doen, behalve NASA, die organisatie beweert bij hoog en bij laag dat het niets voorstelt en dat men er geen nader onderzoek naar heeft gedaan en ook niet gaat doen. Welnu, dat is de verklaring die aan de media en de belastingbetalers wordt gegeven, achter de schermen weet ook NASA donders goed dat de Cydonia-regio op Mars, waar het gezicht tezamen met nog heel wat meer raadselachtige structuren ligt, het onderzoeken meer dan waard is. Inmiddels heeft NASA meer dan 100 foto’s van juist dat kleine stukje Mars genomen, foto’s die een heleboel geld kosten omdat het niet gaat om kiekjes die je met een cameraatje in de Efteling neemt en de verdoezelpraktijken duiden ook op het feit dat men wat te verbergen heeft. Wetenschappers die overtuigd zijn van hun bewering dat het allemaal geologisch verklaarbare patronen zijn, zouden er niet toe hoeven overgaan technieken te gebruiken waardoor details weggemoffeld worden, zij zouden juist de meest duidelijke foto’s moeten vrijgeven die onweerlegbaar zouden aantonen dat zij gelijk hebben.

In het boek staat nog heel wat meer, gestaafd met feiten, dat NASA de foto’s van de Cydonia-regio altijd bewerkt en de resolutie terugbrengt, zodat details verdwijnen.

In het kort een aantal NASA-punten:

* NASA is een militaire organisatie, geen open, burgerlijke organisatie zoals de meesten denken.

* NASA heeft een eigen geheime agenda.

* NASA wordt voor het grootste deel geleid door mensen van de vrijmetselarij. Is dat vreemd? Denk eens aan de meeste Amerikaanse presidenten, zij zijn bijna allemaal lid van de duistere club Skull and Bones en bekijk het stratenplan van bijvoorbeeld Washington en kijk naar de tekens op het dollarbiljet. Heel politiek Amerika is vergeven van dergelijk symbolisme (afkomstig uit de antieke oudheid, oa. Egypte en overgenomen door de vrijmetselarij) waaraan men heel veel belang hecht.

* NASA volgt een sterke aanbeveling op van het befaamde Brookings Institute om ontdekkingen van artefacten in het heelal die van kunstmatige oorsprong zijn, niet openbaar te maken, omdat zoiets volgens de wetenschappers van Brookings voor paniek onder de wereldbevolking zou leiden.

* NASA heeft een groot aantal leidinggevenden (Vrijmetselaren) in dienst die net als de sceptische organisaties wetenschappelijke onderzoekers om de tuin trachten te leiden en als dat niet lukt daarop karaktermoord te plegen. (De meeste van de duizenden NASA-werknemers zijn natuurlijk gewoon werknemers en begrijpen vaak ook niets van de vreemde gang van zaken bij hun werkgever).

* NASA maakt honderdduizenden foto’s, maar een groot deel blijft verborgen voor de buitenwereld.

* NASA bewerkt voor eventuele vrijgave (waarvan de vrijgave soms politiek is afgedwongen) een aantal belangrijke foto’s, onder andere van de maan en Mars, op zodanige wijze dat details die wijzen op wellicht kunstmatige zaken verdwijnen.

* NASA paste een catalogus met maanfoto’s aan. Een aantal te bestellen foto’s is in de catalogus compleet zwart. Wie de foto’s wel bestelde, deed een verrassende vondst! Inmiddels zijn de negatieven ook (zichtbaar) aangepast en is de verrassing weg.

* NASA voert geheel volgens de occulte regels van de vrijmetselarij de lanceringen en landingen van alle ruimtevoertuigen op bepaalde data en altijd op belangrijke standen (19,5 en 33 graden boven of onder horizon) van de drie belangrijkste sterren in het sterrenbeeld Orion uit, het sterrenbeeld waarop de drie piramiden in Gizeh, Egypte staan uitgelijnd en ook de aanvang van bepaalde belangrijke fotosessies van objecten op de oppervlakte van de maan en Mars worden op die specifieke data en sterrenstanden aangevangen.

* NASA heeft een aantal landingen bewust op 20 april uitgevoerd, de verjaardag van Hitler. Vergezocht? Bedenk maar eens wie de Amerikanen de techniek brachten om de ruimte in te komen: de Nazi’s! En veel daarvan zaten in de top van NASA en hadden zoveel invloed dat ze dergelijke ‘geintjes’ konden uithalen.

* NASA laat in de logo’s van de Apollo vluchten altijd het sterrenbeeld Orion aanwezig zijn. Ook de namen van de vluchten, maanlanders enz. hebben een naam die toebehoorde aan belangrijke Egyptische Goden, die voor de vrijmetselarij blijkbaar nog steeds van groot belang zijn.

* NASA past de kleuren van het landschap en de lucht van Mars aan, alles is rood, maar dat klopt aantoonbaar niet.

NASA en de waarheid
Je vraagt je af hoe het komt dat NASA niet gewoon de waarheid vertelt. Het is ook niet exact te achterhalen waarom men dat niet wil, maar de feiten laten duidelijk zien dat men naar buiten toe vreselijke moeite doet de gedachte uit te dragen dat Mars een dode planeet was en is en dat de maan niets anders is dan een gigantische zandbak met kuilen. NASA beschikt inmiddels over meer dan een miljoen foto’s van de maan. Waarom de meeste foto’s van de maan dan niet openbaar zijn is een eerste grote vraag en de foto’s die dat wel zijn, daarvan is een deel bewerkt en dat is geen veronderstelling van een stelletje complottheoriedenkers, dat is op wetenschappelijke wijze aangetoond! Voor de foto’s van Mars gaat exact hetzelfde verhaal op.

NASA is een militaire organisatie, ondanks dat men bij aanvang de indruk wilde wekken dat het een wetenschappelijke, burgerlijke organisatie was. Nog steeds geloven veel mensen dat het een open organisatie is welke rechtstreeks aan het volk rapporteert. Er staat echter in de officiële statuten van NASA:

Sec. 305… (i) De [National Aeronautics and Space] Administration zal worden beschouwd als een defensie agentschap van de Verenigde Staten.

Sec. 205… (d) Geen enkele (NASA) informatie, welke om redenen van nationale veiligheid als geheim is geclassificeerd, zal worden opgenomen in een rapport van welke aard dan ook, dat onder deze wet wordt opgemaakt…

Het is dus duidelijk dat vanwege deze wettelijke regelgeving, opgenomen in de statuten, de regering, de belastingbetalers en de media alleen die zaken te zien en horen krijgen die voor vrijgave zijn goedgekeurd door de president van de VS of zijn legale vervangers in het ministerie van defensie en/of de inlichtingendienst. Deze militaire status zegt volgens mij al voldoende over het waarom we niet alle informatie krijgen over wat NASA waarschijnlijk op zowel de maan als op Mars heeft ontdekt. Die constatering mag voor de doorsnee burger vergezocht klinken, voor mensen in de UFO-gemeenschap klinkt het allemaal zeer bekend in de oren. Maar er is meer…

Toen NASA NASA werd, werd er advies gevraagd aan het bekende Brookings Institution in Washington DC. Dat was een denktank met daarin vooraanstaande wetenschappers. Gedurende 1959 werd door deze wetenschappers onderzocht welke gedragsregels voor NASA het beste waren.

In 1960 werden de aanbevelingen officieel aan de directeur van NASA overgedragen. En in april 1961 voorgelegd aan de regering. Eén gebied van ongewone interesse werd in het rapport besproken, maar het zat tussen vele en vele pagina’s vol met statistieken en analyses zodat het gemakkelijk over het hoofd kon worden gezien, het was dus tot 1996, toen Hoagland het vond en openbaarde, niet aan buitenstaanders bekend. Het was een informele vaststelling van de volgens Brookings bijna zo goed als zekere mogelijkheid dat NASA intelligent buitenaards leven zou ontdekken. Er staat onder andere:

Hoewel een face-to-face ontmoeting met het (buitenaards leven) niet zal voorvallen binnen de komende 20 jaar (tenzij de techniek van hen meer ontwikkeld is dan die van ons en welke hen daardoor in staat stelt de aarde te bezoeken) kan het mogelijk zijn dat NASA bij haar bezoeken aan de maan, Mars en Venus op artefacten stuit die op een bepaald punt in de tijd door deze levensvormen zijn achtergelaten.

Brookings gaf de dwingende aanbeveling dergelijke ontdekkingen vanwege de nationale veiligheid (o.a. paniek onder de bevolking en het instorten van economieën) geheim te houden en aangezien NASA een militaire organisatie is, houdt men zich aan deze aanbeveling. De vraag waarom men de ontdekkingen geheim houdt is met het bovenstaande niet beantwoord, paniek zou kunnen, maar als men in al die jaren na het ontstaan van NASA de bevolking langzaam had laten wennen aan het idee van buitenaardse overblijfselen op onze maan en Mars, dan kan de angst voor paniek worden weggestreept. Het antwoord op de vraag waarom geheimhouding zo belangrijk is, is misschien wel dezelfde als op de vraag waarom de overheidsinformatie over UFO’s geheim wordt gehouden en daar kunnen we helaas alleen naar gissen.

Waarom?
NASA is, zoals het zich laat aanzien, groot voorstander van het idee dat Mars een dode planeet was en is. Men heeft wel een paar wetenschappers in dienst gehad die het daar niet mee eens waren, maar die werden overstemd door de officiële woordvoerders van de organisatie. De algemene gedachtegang onder wetenschappers en veel mediamensen is dat er op Mars geen leven was en nu zeker niet is en dat het behoorlijk onintelligent is dat te betwijfelen.

Maar waarom is het schijnbaar zo dom te veronderstellen, let wel: te ‘veronderstellen’, dus niet als bewezen feit te poneren, dat er ooit op Mars leven bestond? “Welnu,” zegt een klein deel van de wetenschap (het overgrote deel vindt het te min om over na te denken), “Het kan zijn dat er wat algen groeiden en er wat micro-organismen leefden, maar hogere levensvormen zijn uitgesloten.” Waarom? Ooit was Mars vergeven van water, dat is inmiddels geaccepteerd. Er waren rivieren en oceanen en een atmosfeer en het klimaat moet bij tijden ongeveer hetzelfde zijn geweest als dat op aarde. Natuurlijk is het evengoed heel duidelijk dat er een ongekende catastrofe heeft plaatsgevonden, waarbij Mars werd beroofd van haar water en het grootste deel van haar atmosfeer. Al het mogelijke leven werd daarbij uitgeroeid. Maar als er ooit gedurende vele miljoenen en miljoenen jaren voor de catastrofe eenzelfde situatie heerste als hier op aarde, een situatie die op aarde zorgde voor een explosie aan miljoenen verschillende levensvormen, van eencelligen tot dinosaurussen tot zoogdieren en de intelligente mens, waarom zou dat dan niet op Mars gebeurd kunnen zijn?

Ik wil niet zeggen dat het beslist zo is, maar het ligt toch voor de hand dat te veronderstellen? De overgrote meerderheid van de wetenschap gaat er tegenwoordig vanuit dat op andere planeten in dat gigantische heelal intelligent leven moet zijn en moet zijn geweest, maar zodra een planeet ‘Mars’ heet, kan het opeens niet. De wetenschap neemt ook massaal aan dat indien de aarde wordt getroffen door een enorme ramp van kosmische oorsprong en omvang, er altijd wel iets van leven zal overleven, hetzij bacteriën of insecten of ook een paar van de meest geharde plantensoorten. Maar alweer mag je niet veronderstellen dat zoiets ook op Mars het geval kan zijn. Zaken die daaraan doen denken en op de foto’s van het Marsoppervlak zijn te zien, worden afgedaan als verzinsels van mensen met een gezwollen fantasie.

Ik begrijp heel goed dat dergelijke zaken eerst bewezen moeten worden voordat we het als vaststaand feit mogen uitdragen. Maar als we op onderzoek uitgaan in het heelal, zoals NASA doet, dan moet je toch een werkhypothese hebben en horen daarin niet mijn bovenstaande overwegingen? Het lijkt mij alleszins logisch dat je dergelijke overwegingen bij je zoektocht meeneemt, zodat je in ieder geval weet wat je eventueel tegen kunt komen en welke methoden en instrumenten je nodig hebt om dat te onderzoeken. Of gaat het er alleen maar om dat we hoogte en breedte van onze buurplaneten tot op de centimeter opmeten en slechts kijken uit welke elementen de bodem bestaat en zodra we iets vinden dat daar niet mee te maken heeft, dan negeren we het of we vernietigen het zelfs?

Dat doet NASA niet denk je? Dat doet NASA helaas wel, lees daarvoor de rest van mijn artikel. Voor hen die het werkelijk overtuigend willen hebben raad ik aan het (Engelstalige) boek van Hoagland en Bara te kopen, met de stand van de dollar (maart 2008) is dat niet eens duur, zie de link naar Amazon onderaan het artikel. Het is in Amerika inmiddels een best seller en de New York Times was er zeer positief over.

Bekijk de volgende video over de afwijkingen op Mars en van mogelijk water en begroeiing op haar oppervlak:
http://www.youtube.com/watch?v=i8tZ56qmvGk&feature=related


DEEL 2

Links:


klik op bovenstaande banner voor de website van Richard Hoagland


Klik op bovenstaande boekcover voor de speciale website van het boek

Drie delen Project Camelot video-interviews met Richard Hoagland:
http://www.projectcamelot.org/richard_hoagland.html

Koop het boek Dark Mission:
http://www.amazon.com/Dark-Mission-Secret-History-Nasa

Website NASA:
http://www.hq.nasa.gov

Italiaanse website met veel originele en zeer grote foto’s van de maan die vaak op onverklaarbare wijze op deze website verschijnen. Waarschijnlijk zijn het mensen van binnen NASA die de geheimhouding zat zijn en dergelijke afbeeldingen vanuit de NASA-database stiekem vrijgeven:
www.spacearchive.net

Websites met afwijkingen:
http://www.marsanomalyresearch.com
http://xenotechresearch.com/cgi/wp/index.php
http://www.rjrsnvbrn.com/mars/index.html
http://www.checktheevidence.co.uk


UFO PAGINA

Pagina Laatst Toegevoegde Artikelen