SMOKING GUN VOOR EGYPTOLOGIE GEVONDEN… OF NIET? Maart 2011 Vertaling: Paul Harmans Met toestemming van Philip Mantle overgenomen uit het Engelse magazine UFO Matrix
De oude Egyptenaren zeiden dat hun voorouders uit de hemel naar beneden kwamen in hemelschepen. De Inca, Maya, Olmec, Azteekse, Soemerische, Arcadische, Indiaanse en bijna alle andere eerste antieke beschavingen zeiden hetzelfde. Ze lieten het zien in hun heilige geschriften en hun afbeeldingen, en toch denkt de hele wereld dat het allemaal leugens zijn. Zoals bij veel van deze culturen van voorbije tijden zijn er ook in de recente geschiedenis en vandaag de dag verslagen van onverklaarde objecten in de lucht, in elk afzonderlijk land. Tot op de dag van vandaag worden die allemaal officieel genegeerd onder het voorwendsel dat er ‘ontoereikend bewijs’ voor is. Wayne heeft iets gevonden waarvan hij denkt dat het een antwoord is op dit ‘paranormale’ fenomeen dat bij ons is sinds het begin van de mensheid, in een bijna vergeten Egyptische papyrus. Als men de oude teksten raadpleegt dan wordt daarin gezegd dat de godheid Ra van de sterren naar beneden kwam gevaren en in Egypte landde waar hij een machtige beschaving oprichtte. Dat is niet slechts één of twee keer geschreven, het wordt herhaald in tombes en papyrusteksten door geheel het oude Egypte.
Een drieduizend jaar oude woordschildering in het Djedkhosuiefankh begrafenis-papyrus, laat exact zien hoe Ra’s schip voor de eerste schrijvers die deze papyrus maakten eruit moet hebben gezien. Maar het lijkt in niets op een traditionele boot die later in afbeeldingen wordt gezien. De afbeelding lijkt daarentegen buitengewoon op wat de Egyptenaren gepassioneerd in hun teksten beschrijven: Een schijf die vliegt en een helder, gekleurd licht uitstraalt en die landde op de Sfinx. Voor Wayne Herschel is het bewijs overtuigend. Hij denkt dat dit de smoking gun is waarnaar hij op zoek was, een vliegende schijf die arriveert van de sterren. Het laat tevens het kosmische adres van de bezoekers zien, het Egyptische sterrenbeeld Stier dat in de nabijheid van de ster van Ra ligt. Wat echt verbijsterend is, is waar de schijf van Ra landde. De woordschildering laat het allemaal zien en ontsluit daarmee één van Egypte’s oudste mysteries. Geloof het of niet, Ra’s schip lijkt gepositioneerd te zijn op wat niet anders kan zijn dan de rug van de Grote Sfinx van Egypte. Elk pictografisch detail is er en ondersteunt dit bewijs, en niet op de laatste plaats de Droomstèle, die de titel van het antieke monument draagt en op de woordschildering boven het hoofd van de Sfinx wordt getoond. Deze uniek gevormde stèle kan in feite gevonden worden tussen de voorpoten van de Sfinx op het Giza Plateau. Elk detail op de papyrus is contextueel accuraat en schreeuwt overtuigend uit dat wat wordt getoond, een echt schip vanuit de hemel is, een schip in typische UFO-stijl, landend op het beroemde Sfinx monument!
Herschel houdt vol dat deze afbeelding van een vliegende schijf het geheim is achter de iconische gevleugelde schijf van Egypte. De ouden voegden vleugels toe om aan te geven dat sommige dingen konden vliegen. Elke theoloog kan je vertellen dat hetzelfde in de geschiedenis gebeurde om aan te geven dat engelen konden vliegen. Herschel verdedigt vele andere controversiële schrijvers die veronderstellen dat de vreemde, gevleugelde schijf van Egypte werkelijk een antieke UFO voorstelt, maar hij gelooft dat dit het ontbrekende deel van de puzzel is dat dat bewijst. “Het is een object met een koepel dat een kleurig, helder licht uitstraalt… en het balanceert op drie poten, als een tripot. Geen wonder dat de rug van de Sfinx vlak is.” Herschel beweert dat er ook een grafmonument is dat de Sfinx duidelijk afbeeldt met een leeuwenkop, iets dat door geschiedkundigen en andere schrijvers compleet gemist is en dat in feite heel belangrijk is bij het ontcijferen van de leeuw als het sterrenbeeld Leeuw bij het kraken van de lay-out van de piramides als een sterrenplattegrond. “Er zijn overblijfselen van wat wellicht ooit een boogdeur was die nu is gevuld vanwege de vele reparaties gedurende de duizenden jaren en het is zichtbaar aan de achterkant van het hoofd van de Sfinx. De papyrus wordt getoond in het Cairo Museum in een sierlijk, glazen kabinet. Als men het wat beter bekijkt, dan laat het de hemelgodin Noet zien, gevuld met sterren, ze staat voor de heilige vrouwelijkheid, met de ster Ra, een stip met een cirkel rondom, een circumpunct genoemd, dichtbij haar schoot getoond, alsof het zojuist ‘geboren’ is. Dat mysterie is iets waar Dan Brown kort aandacht aan besteedde in zijn twee boeken: ‘The DaVinci Code’ en ‘The Lost Symbol’, maar nooit werd er door hem enige vermelding gedaan van de herkomst van het circumpunct of de heilige vrouwelijkheid. De papyrus gebruikt tevens heel simpele, gemakkelijk te ontcijferen beeldschrifttekens. Het toont Noet, de heilige vrouwelijkheid gestrekt van horizon tot horizon, met de ster Ra die geboren wordt uit haar baarmoeder (noot: witte cirkel en stip). Aan haar voeten is de heilige dij van de stier in het sterrenbeeld Stier, wat aangeeft dat de dij-constellatie nabij de ster Ra in de hemelen ligt. Voor haar voeten, daar waar Ra op aarde komt, ligt de Egyptische Sfinx, in al haar glorie met de onthullende Droomstèle. Er stond ooit recht voor de Sfinx een standbeeld, er werd gezegd dat het Osiris was. Om dat te bevestigen is er voor het monument de hoge hoofdtooi van Osiris afgebeeld, dat nogmaals bevestigt dat wat wordt afgebeeld inderdaad de Sfinx in Giza is. Welnu, in de typische ‘dualistische’ Egyptische papyrusstijl, herhaalt de papyrus het gehele verhaal van het Egyptische ontstaansthema opgevoerd en gesymboliseerd door een klein wezen in zijn hemelse schip dat vliegend wordt afgebeeld. Zie dat het hemelse schip vliegend wordt afgebeeld, het vliegt boven de grond en het heeft een eigen ‘vaste grond’ dat het ondersteunt, afgebeeld als een dikke streep onder het schip. Herschel wijst erop dat er vele afbeeldingen in tombes zijn die Ra laten zien terwijl hij landt op een zeer vreemde tweekoppige Sfinx. Teksten die daarmee verband houden refereren daaraan als ‘Ra’s landing in een hemels schip’. Ironisch genoeg is de relevantie hiervan de geleerden schijnbaar tot op heden ontgaan. Bijvoorbeeld, in de meest algemene tombe-afbeeldingen wordt de bootachtige ceremonie afgebeeld op de Sfinx. Historici schrijven dat toe aan de een of andere ondoordachte religie die geloofde dat schepen van sterren in de hemel naar beneden konden varen.
In één afbeelding in een tombe van een dode koning, reist Ra in een vliegend schip dat er in een volledige dwarsdoorsnede behoorlijk mechanisch of machineachtig uitziet. Het ziet eruit als een ovaal voertuig. In dit voorbeeld toont het de reis naar de hemel, iets dat wordt genoemd het vijfde uur van de Duat, waar de heilige plaats op de grond wordt afgebeeld als een zeer heilige plaats in de hemel. Wayne Herschel, de Zuid-Afrikaanse auteur van het boek: ‘The Hidden Records’, uitgegeven in 2003, presenteert een compleet nieuwe hypothese welke een betekenisvolle verklaring biedt voor de verering van sterrengoden en de obsessies van antieke beschavingen. Zijn verklaringen ontcijferen een collectie van passende, vergeten oude sterrenplattegronden die allemaal dezelfde ‘X’ gebruiken om de plek te markeren die de oorsprong in de sterren is waar onze eigen voorouders wel eens vandaan kunnen zijn gekomen. Van een vergeten deksel van een doodskist presenteert hij een nieuwe vondst die duidelijk maakt dat de poot van het sterrenbeeld Stier in feite de sterren van de Plejaden weergeven, daarmee de verkeerde aanname van geleerden rechtzettend. De plattegronden herhalen allemaal dezelfde regio in de ruimte welke de ouden zagen als de plek waarvandaan hun voorouders kwamen en waarvan zij dachten dat het goden waren. De ouden identificeerden tevens de waarde van een schepper God, maar helaas werd dat gedurende de tijd verweven in de onwaardige verering van al deze valse goden. Dus wat is de ware identiteit van Ra zul je je afvragen? Volgens de details die zich nu ontvouwen lijkt Ra mogelijk meer een sterfelijk wezen te zijn geweest, misschien het hoofd van een kolonisatielanding die de eerste mens op de aarde bracht. De interpretaties van de plattegronden doen denken aan een belangrijke ster waaraan de ouden refereerden als heilig. Verrassend voor de sterrenkundigen die deze bewering checkten, blijkt een nabije zon-achtige ster rond zeventienduizend jaar geleden op die positie te staan. Dat lijkt steekhoudend te zijn als men naar een zonnestelsel zoekt waarin leven van vlees en bloed ontstond. De ontdekking door Wayne Herschel van de sterrenplattegronden werd in 2002 uitgezonden in het populaire onderzoeksprogramma ‘Carte Blanche’ en ondanks dat door negenduizend bellers werd gevraagd om de documentaire nog een keer te herhalen, was de conclusie dat de plattegronden het meest belangrijke element mistten… het smoking gun bewijs om het zo maar te zeggen. Bij de publicatie van zijn boek een jaar later, werd het al snel duidelijk dat het boek een groot risico inhield, er was een stortvloed aan tegenslagen. Het was duidelijk dat een mysterieuze groepering van machtige, bemoeizieke organisaties vond dat de inhoud niet geopenbaard mocht worden en dat het niet in hun voordeel zou zijn als deze opbeurende, mensheid-verenigende informatie bekend zou worden. De algemene opvatting over Wayne’s boek was dat het alleen een controversiële theorie bracht over waar de mens vandaan kwam en dat was twijfelachtig omdat er absoluut geen bewijs was van hoe ze hier gekomen waren. Herschel denkt nu dat hij op goud stuitte. In de jaren nadat zijn boek was uitgekomen vond hij bij andere oude beschavingen veel meer herhalende sterrenplattegronden van dezelfde plek waar de goden huisden. Zijn laatste vondst van een papyrus past zo goed binnen zijn controversiële theorie dat het inmiddels een andere schat aan verbindende vondsten heeft opgeleverd. Het onthult tevens meer geheimen van de Sfinx en er zijn vele kruisverbindingsstukjes van bewijs die u als lezer nu ook zelf kunt zien. De laatste bevindingen beantwoorden de vraag waarom de Sfinx van Giza een vlakke rug heeft. Het verschaft tevens antwoorden op het vreemde fenomeen van een opgevulde deur in de achterkant van het hoofd van de Sfinx. Het onthult ook dat, als het allemaal waar is, de Sfinx ooit een leeuwenkop had, daarmee waarschijnlijk overtuigender het sterrenbeeld Leeuw weergevend. De tombe van Ramses VI, in de Koningsvallei, heeft een afbeelding die de landing van het schip van Ra op de rug van een vreemde tweekoppige Sfinx laat zien. Gedurende de jaren heeft deze tweekoppige interpretatie van een Sfinx de wetenschappers verbijsterd. Herschel oppert het voor de hand liggende: sinds de ouden de Grote Sfinx vereerden als één van de meest eerbiedwaardige eerste monumenten, werden beide zijden van de Sfinx als heilig gezien. Alles dat zo heilig was, moest als dubbel tentoongesteld worden. Let op, het gaat hier om een Sfinx met leeuwenkop, zoals het in het begin was. Er zijn mensen binnenin de Sfinx afgebeeld en het laat zien hoe Ra en de lading van zijn schip worden afgeladen in de Sfinx.
Maar nog belangrijker, er is iets wat de heilige armen vasthouden en dat ‘onder’ de Sfinx gaat. De heilige armen houden volgens de teksten de zon vast. Is dit niet de perfecte plek om de verslagen van ons zonnestelsel op te slaan? Edgar Cayce, een mysticus en ziener van de toekomst en van vroegere gebeurtenissen, heeft voorspeld dat het geheim van de Sfinx is dat deze de bewaker van de Hall of Records is, de geheimen van de echte piramidebouwers, die hemelse schepen hadden en die tevens de oprichters waren van de verloren wereld Atlantis. Het ontcijferen van de ware betekenis van deze papyrus is sinds jaren een onderwerp van discussie onder wetenschappers. Het wordt wegverklaard als een vreemd, sekte-achtig geloofssysteem en het wordt nog steeds gezien als een compleet mysterie. Het oude Egypte heeft op zijn minst vijf geschreven interpretaties van de ontstaanshiërogliefen, dus de ouden, de vele generaties na de gebeurtenis, waren zelf ook de meeste van de betekenissen vergeten. Er lijkt een oude ceremonie te zijn waarbij de landing van Ra in zijn hemelse schip wordt gevierd. De Egyptenaren laten verslagen zien waarbij een model van een Sfinx is gemaakt met een voorstelling van het hemelse schip gebouwd als een ceremoniële waaier die precies lijkt op de UFO-afbeelding die al deze controverse veroorzaakt. De ouden kenden een gelimiteerd gebruik van kleuren voor verf, echter, de enige kleuren die blijkbaar goed pasten bij de lichtschakeringen die van het schip van Ra afstraalden, waren de kleuren die men vond in de veren van de pauw.
Wat nog belangrijker is, is dat de Egyptenaren Ra hebben afgebeeld binnenin het koepelgebied van de ceremoniële waaier. De waaier was geplaatst bovenop een model van de Sfinx en was zonder twijfel deel van een processie van de een of andere soort die zich al snel ontwikkelde in een goed gedocumenteerde processie, namelijk de processie waarbij de koning wordt gedragen in een scheeps-achtige, hemelse bark met de ceremoniële, gekleurde waaiers op lange palen aan elke zijde van de koning, ondanks dat ze eerder worden gebruikt als een trofee dan een bruikbare waaier. Als er al één ding is dat de lezer kan leren van deze controversiële interpretatie die Wayne Herschel biedt, dan is het wel dat er een wereldwijde overeenkomst is van deze vreemde, piramidebouwende sterrengod en de hemelse boot obsessie. Hij gelooft dat het redelijk is om te concluderen dat het vrij onwaarschijnlijk is dat alle antieke beschavingen rondom de wereld ervoor hebben gekozen te liegen over hun hemelse goden die met hun schepen van de sterren kwamen. Antieke beschavingen zijn tevens allemaal geobsedeerd door piramides, maar onze geschiedenisboeken zijn geneigd dat te verdringen! Historici houden vol dat ze allemaal primitief begonnen en niets van elkaar kopieerden omdat er oceanen tussen hen in lagen. Namen de sterrenmensen contact met alle antieke beschavingen op? Wie weet wel. Het is niet zo vergezocht je in te denken dat deze sterrenmensen kolonisten waren die deze wereld van de Neanderthaler meer dan tienduizend jaar geleden binnenvielen. Is het mogelijk dat de aarde een grote catastrofe onderging, waarbij de IJstijd tot een einde kwam, de oceanen met grote tsunami’s voor overstromingen zorgden, zoals de legenden zeggen, daarbij een ooit geavanceerde beschaving terugwierp naar primitieve jagers en verzamelaars? Eén ding dat hier interessant is, als de sterrenmensen afkomstig zijn van een op onze zon gelijkend stelsel in sterrenbeeld Stier, dan zou dat verklaren waarom zoveel culturen op het Noordelijk Halfrond de kosmische stier vereren. Het moet de stier zijn geweest, oneindig meer belangrijk, zo daagt Wayne Herschel de Egyptologen uit. De ouden aanbeden een zon… maar het was absoluut niet onze zon!
|
