PRINTBARE VERSIE

VERHALEN VERZAMELEN

Column voor ufowijzer

20 mei 2009

Door: Jan Blei


Met enige regelmaat wordt me de vraag gesteld wat ik in vredesnaam in dat hele UFO gebeuren zie en of het niet tijd wordt de bakens te verzetten en een nuttiger bijdrage aan de samenleving te leveren. Ik heb een speciale glimlach voor dit soort ‘remarks’ ontwikkeld en repliceer meestal met de opmerking dat ik nou één keer een verzamelaar van UFO verhalen ben. Ik voeg daar standaard aan toe dat ik melders volstrekt serieus neem en niet zeker weet of UFO’s buitenaards van oorsprong zijn.


Jan Blei

De afgelopen jaren heb ik zoveel ooggetuigen met opmerkelijke verhalen gesproken dat één ding als een paal boven water staat: er is een fenomeen dat wij niet begrijpen, wereldwijd wordt waargenomen, vluchtig is als de wind en niet nalaat diepe indruk te maken. Eén van de opvallendste eigenaardigheden die ik meerdere melders naar voren hoorde brengen, was het gevoel ‘buiten de tijd’ te zijn geplaatst. Tijdens de waarneming fietsen medelanders gewoon door, rijden auto’s verder en lijkt de waarneming uitsluitend voorbehouden aan de ooggetuige of een groepje ooggetuigen.

Voorbeeld: in de buurt van Oldemarkt, trof ik een echtpaar dat ’s avonds buiten zat en een voertuig zag landen in een weiland verderop. De echtelieden hadden geen enkele behoefte op te staan, een fototoestel te pakken of het weiland in te lopen om poolshoogte te nemen. Buren fietsten voorbij, kinderen speelden op het erf, koeien graasden rustig verder en niemand, behalve de echtelieden, leek ook maar enige notie te nemen van het vreemde dat zich een eindje verderop afspeelde.

Ander voorbeeld: een kunstenares in Noord Holland fietste met haar dochter door de polder en zag plotseling een schijfvormig voertuig boven een nabij gelegen boerderij verschijnen. Verbijsterd hielden moeder en dochter stil en terwijl ze met open mond naar het fenomeen tuurden en hun hersenen overuren maakten om het fenomeen te verklaren, fietsen derden lachend en kwetterend voorbij, alsof het gebeuren zich net buiten hun blikveld afspeelde.

Het kan nog gekker; een echtpaar uit Noord Holland kwam van een feestje en vertrok gelijktijdig met vrienden (in twee auto’s) richting ‘huis’. Om de een of andere maffe reden raakte het bewuste echtpaar de weg kwijt en verzeilde in een landschap dat hen onbekend voorkwam. Op een gegeven moment naderden er twee lichten die in de achteruitkijk spiegel werden waargenomen. Er van uitgaande dat het een vrachtwagen betrof, minderde manlief vaart, tot het licht met een enorme vaart over hun auto zwiepte en in de verte verdween. Toen zij thuiskwamen, bleken de vrienden al twee uur thuis te zijn. Verbijsterd kwam ons echtpaar er achter dat zij op onverklaarbare wijze twee uren waren kwijt geraakt en tot op de dag van vandaag is het hun een raadsel wat er is voorgevallen.

Ik kan de voorbeelden naar believen aanvullen. Wie een UFO waarneming doet, maakt gekke dingen mee. De ooggetuigen maakten allen een volstrekt betrouwbare indruk, durfden hun verhaal met naam en toenaam voor ‘Shoreline’ radio te doen en zijn nog altijd ‘van de leg’ door hetgeen ze hebben meegemaakt. Mooiere verhalen kun je niet verzamelen. Laten we het er maar op houden dat de één postzegels verzamelt, een ander duiven melkt en weer een ander gek is op rondrijdende treintjes; ik verzamel UFO verhalen en heb er inmiddels zoveel opgetekend dat ik me afvraag of het niet tijd wordt voor een diepgravend onderzoek door wetenschappers die van wanten weten.

Het verhaal dat ik het meest koester is afkomstig uit Scheerwolde; een ouder echtpaar is op een donkere zondagavond op weg naar Giethoorn om een familiebezoek af te leggen. Wanneer ze de laatste boerderij aan de Kooiweg zijn gepasseerd, baadt hun auto plotseling in een violetkleurig licht en maant mevrouw haar man de auto tot stilstand te brengen zodat ze kan kijken wat er aan de hand is. Manlief weigert en tuft rustig verder terwijl z’n gezicht violet oplicht. De vrouw tuurt door de achterruit, maar ziet de bron van het licht niet. Nogmaals vraagt ze haar man te stoppen, maar hij weigert opnieuw. Wanneer ze de bocht omslaan richting Giethoorn, schiet het licht in een fractie van een seconde honderden meters naar rechts en kan de vrouw het raam opendraaien om het schouwspel in zich op te nemen. Minutenlang staart ze naar het pulserende licht tot het met enorme snelheid richting Giethoorn verdwijnt en zacht pulserend boven de horizon blijft hangen. Daar scheiden zich drie identieke lichten af die na 30 seconden in een oogwenk verdwijnen over de horizon. De dame in kwestie belt de volgende dag met dagblad de Stentor die haar doorverwijzen naar ondergetekende. Het zal niemand verbazen dat de waarneming tot op heden onverklaard is gebleven. Nog altijd heb ik contact met het echtpaar dat ver in de tachtig is.

Waardevolle verhalen die ik graag verzamel en met u deel. Misschien verkeert u in de veronderstelling dat er weinig nieuwe dingen te ontdekken zijn in het universum. Ik weet wel beter; leg uw oor te luister en huiver.

Groet,

Jan Blei


COLUMNS JAN BLEI

Pagina Laatst Toegevoegde Artikelen