ASTRONOMISCHE INFORMATIE IN ENGELSE GRAANFORMATIES VAN 2009? Door: Linda Moulton Howe © 2009 Vertaling: Paul Harmans Bron: http://www.earthfiles.com/news.php?ID=1562&category=Environment
Australische wetenschapper
‘Doorbrekende zon’ van 23 april 2009 op Rutland's Farm nabij Avebury
De twee wetenschappers beantwoorden mijn vraag over de gekromde toppen in het patroon van de doorbrekende zon in een e-mail van 29 april 2009 met: “Deze gekromde toppen zijn het gevolg van zonnevlammen die uitgroeien vanuit de magnetische coronale lussen nabij zonnevlekken. Door te kijken naar de gekromde top van de lus kun je uitmaken wat de lokale richting van het magnetische veld was die de lus voortbracht.”
Australische wetenschapper: Ik denk dat de formatie op Rutland's Farm/Avebury een opschietende zonnevlam beschrijft, maar we blijven onzeker over wanneer dat zal zijn. Mijn voorgevoel zegt me dat het vrij snel, zo rond midden juli 2009 kan zijn omdat de vier ‘vlammen’ die worden getoond in het doorbrekende zon patroon op hoge, 45 graden latitudes op de zon liggen. Daarom kunnen ze alleen vroeg in de nieuwe zonnecyclus nr. 24 oprijzen, als ook de eerste zonnevlekken op hoge breedte verschijnen. Morgan’s Hill (onder) lijkt drie maancyclussen te tonen, van 25 april tot 7 juli 2009.
Australische wetenschapper: Hoe intelligenter kan het zijn? De cirkelmakers vertellen ons over drie maanmaanden en vertellen ons ook vanwaar ze ons bekijken, in een enkel plaatje! In dit patroon op Morgan’s Hill van 24 april 2009 hebben de cirkelmakers alweer gebruik gemaakt van het principe van ‘omloop superpositie’. Elke enkele omloop (zeg de dunne ring die wordt getoond voor onze maan) kan weergegeven worden op verschillende kalenderdagen en dan worden alle omlopen (drie in dit geval) bovenop elkaar gelegd, bijvoorbeeld met verschillende vellen transparant plastic of met lagen in het moderne Photoshop programma. Dat verklaart waarom elke ‘volle maan’ is getekend als een volledig verlichte open cirkel in plaats van een gedeeltelijk verlichte halve cirkel. Elke volle maan afbeelding staat voor de superpositie van drie half verlichte cirkels onder een hoek van 0, 120 of 240 graden zoals ze verlicht worden door deze ‘drie zonnen’. Andere voorbeelden van omloop superpositie zijn: 1995 Longwood Warren en 1995 Gander Down
‘Volle maan telling’ 9 mei 2009 Peaks Down nabij Swindon, Wiltshire
Australische wetenschapper: We bestuderen nu twee nieuwe patronen, die van 9 mei (Peaks Down nabij Swindon) en het tweede patroon bij Roundway Hill, gemeld op 10 mei. Beide berichten letterlijk over een op handen zijnde zonnevlam op 7 juli 2009. 1. De snelweg M4 bij Peaks Down, gemeld op 9 mei ligt precies in lijn met de zonsondergang van 7 juli 2009 op 308 graden. 2. Vreemd genoeg staat de apogeum maan van 7 juli zoals hierboven aangeduid, op zijn verst van de aarde en ligt in het veld verder naar het noorden, zo rond de 320 of 330 graden. Dat stelde mij voor een raadsel, totdat ik mij realiseerde dat onze maan op 7 juli op 09:20 universal time vol zal zijn en 12 uur later, op 21:40 universal time, nadat ze aan de westelijke horizon is ondergegaan, apogeum. Toen ik checkte wat het azimut rond 21:40 universal time zou zijn, vond ik dat dat 330 graden was.
‘Dubbele zonnevlammen’? 10 mei 2009 Roundway Hill, nabij Devizes, Wiltshire
Australische wetenschapper: In deze reeks vroege graanpatronen van 2009 lijkt het er tot dusverre op dat de cirkelmakers een gecombineerde zonnevlam en een coronale protuberans beschrijven op het hoogste punt van de volle maan op 7 juli 2009. Het patroon van 9 mei bij Peak’s Down (apogeum - perigeum) lijkt te suggereren dat er verscheidene protuberansen zullen voorkomen die zo dicht als de baan van de maan bij de aarde kunnen komen. Vervolg: BUITENAARDSE SYMBOLEN OP MILK HILL EN IN SOUTH FIELD
|
