UFOIllinois

PRINTBARE VERSIE

DRIEHOEKIGE UFO BOVEN ILLINOIS, USA

Deel 1

Met dank aan Darryl Barker van dabrkertv.com (the Edge of reality)

Het is alweer meer dan 6 jaar geleden dat er in de vroege uren van 5 januari 2000 boven de staat Illinois een enorme driehoekige UFO werd waargenomen door politieagenten en andere getuigen.

Sindsdien wordt dit incident gezien als een van de meest substantiële UFO waarnemingen in de geschiedenis van het fenomeen. Voornamelijk vanwege de verklaringen van de politieagenten die erbij betrokken waren. Dit is ook een van de redenen waarom deze waarneming het mikpunt is geworden van zowel kritische als niet zo kritische analyses door UFO onderzoekers, de media alsook het militaire apparaat en de overheid.

Op 4 januari 2000, rond half elf ‘s avonds, begon een reeks waarnemingen die inmiddels bekend staat als de ‘Illinois UFO Case’. Meerdere getuigen zagen toen een ongeïdentificeerd vliegend object ter grootte van een voetbalveld.

4 januari 22.30 uur
De eerste getuige stond rond 22.30 uur in zijn voortuin, toen hij een driehoekig object zag dat vele malen groter was dan een Boeiing 747. De UFO kwam uit noordoostelijke richting. De getuige werd overrompeld door de grootte van het object, de trage snelheid, de geluidloosheid en de verlichting aan de onderzijde. Deze verlichting bestond uit ca. 500 lampen, die evenredig over de hele onderkant verdeeld waren. In de melding aan het NIDS (National Institute for Discovery Science) zegt de getuige: “Het was een surrealistisch gebeuren.” De UFO vloog bijna direct over het huis van de getuige in zuidwestelijke richting.

5 januari 04.00 uur
Vervolgens werd omstreeks 4 uur ‘s ochtends een object gezien door Mervin Noll, een middenstander uit Highland, Illinois. Noll vertelde aan de politie dat het object minstens zo groot was als een huis met 2 of 3 verdiepingen en enorm veel rode lichten aan de onderkant (in een cirkelvorm) had. Het object had een helder licht aan de voorkant – zoals een koplamp – en iets dat op ramen leek die van binnenuit oplichtten aan de zij- en achterkant. Doordat het nog donker was, heeft hij niet kunnen zien of het object driehoekig was. Hij tekende het object dan ook als een rechthoek. Dit is ook de wijze waarop de UFO gepresenteerd werd in 2 zeer accurate tv-documentaires: ‘UFO over Illinois’ (door Discovery Channel) en ‘The Edge of Reality’ (door Darryl Barker).

5 januari 04.10 uur
Om 12 minuten over 4 nam de ‘St. Louis County Dispatcher’ contact op met politieagent Ed Barton. Hij moest uitkijken naar een UFO. Eerst dacht Barton dat het hier om een grap ging, maar al snel werd duidelijk dat er sprake was van een serieuze aangelegenheid. Barton ging op zoek en zag de UFO toen in de richting van Summersfield vliegen. Hij zette zijn zwaailichten aan en reed op Route 4 in zuidelijke richting en vervolgens op Route 50 in oostelijke richting naar het dorpje Summersfield.

Terwijl Barton in oostelijke richting reed, observeerde een andere getuige – een inwoner van Summersfield – het object ongeveer 2 minuten lang op een hoogte van ca. 275 meter en een afstand van ca 240 meter. Hij meldde dat het object zeker tweemaal groter was dan een C-5 vrachtvliegtuig (spanwijdte ca 67 meter). Volgens de getuige waren er heldere lichten langs de omtrek en kon de driehoekige vorm vergeleken worden met die van een boemerang. De getuige zag geen licht aan de achterzijde. Het object bewoog zeer langzaam (ongeveer de snelheid van een C-5 die landt) en er was een zacht geluid te horen dat overeenkwam met het geluid van een goed afgestelde 8 cilinder motor op een afstand van ca. 130 meter. Het object vloog naar Lebanon (in westelijke richting).

Barton reed in de richting van de UFO en zette zijn auto langs de kant van de weg om de motor en de zwaailichten uit te zetten, in een poging een geluid van de UFO te horen – die overigens nog steeds zijn kant uit kwam. Agent Barton diende een politierapport in met schetsen van een enorm driehoekig object.

Het licht aan boord van de UFO was verblindend wit (feller dan de karakteristieke landingslichten van een vliegtuig), met een wit licht op iedere hoek van het voertuig. In het midden was een rood pulserend licht te zien. Het licht aan de voorzijde richtte (net als een zoeklicht) een stralenbundel naar de grond, maar verlichtte deze niet. De Ufo zweefde geluidloos op een hoogte van circa 330 meter, naderde, zweefde en vertrok. Voordat de UFO verdween, maakte het een verbluffende draaibeweging en vloog met opvallend lage snelheid weg.

Barton kon aan de achterzijde een reeks witte lampen zien, met een dunne strook veelkleurige lampen die over de oppervlakte liepen. Hij nam contact op met CENCOM om te melden wat hij zag. Nadat hij na ongeveer 3 tot 4 seconden terug was, zag hij dat het object – zonder geluid te maken – zich ca. 6 mijl verplaatst had en zich in de omgeving van Shiloh bevond. Bartons communicaties konden opgevangen worden door anderen, zo ook door een politieagent uit Shiloh.

Shiloh
Exact 51 seconden na Barton’s melding aan CENCOM dat het object in westelijke richting vloog en zich mogelijk in de buurt van Shiloh bevond, kwam de melding binnen van agent David Martin. Hij zag iets, maar wist niet wat het was. Martin reed in oostelijke richting op de Lebanon Avenue in Shiloh toen hij een driehoekig object waarnam met drie naar onder gerichte lichten. De lichten werden nu gezien aan de achterkant van de onderzijde. Martin zag tevens een rood en groen knipperend licht aan de achterzijde, mooi verdeeld tussen de drie witte lichten. Hij parkeerde zijn auto en luisterde naar mogelijk motorgeluid, maar hoorde niets.

De grootte van het object werd geschat op de breedte van een voetbalveld. De lengte kon niet vastgesteld worden. Politieagent Martin had echter wel enige details aan de onderkant kunnen zien, die eruit zagen als bouwstenen, of onregelmatige stukken zoals loodgieterswerk. De onderkant leek onregelmatig en een gedeelte daarvan leek lager te zitten. Hij vergeleek het met de oppervlakte van een oorlogsschip van de marine. Toen Martin uit zijn auto wilde stappen om het object beter te kunnen bekijken, schoot de vliegende driehoek in een fractie van een seconde weg – alweer geluidloos – om vervolgens een aantal mijl verderop gesignaleerd te worden. Martin diende een politierapport in, met schetsen van het object zoals hij dat had waargenomen.

5 januari 04.28 uur
Toen Agent Craig Stevens een driehoekig object zag, was het 4.28 uur op zijn horloge. Het object bewoog zich langzaam voort in de richting van het stadspark van Millstadt. Om 4:39 uur meldde Stevens aan de ’Dispatcher’ dat hij het object kon zien. Ze vroeg of hij een grap maakte, maar Stevens antwoordde alleen: “It’ s huge.” (Het is kolossaal.) De UFO vloog aan zijn linkerkant voorbij, zodat hij nog net een rood knipperlicht aan de onderzijde van het voertuig kon zien.

Volgens Stevens beschrijving had de UFO de vorm van een pijlpunt, met een gewelfde achterkant waar een horizontaal bewegend licht te zien was, net als bij de auto uit 'Knight Rider'. De hele achterkant bestond uit een strook wit licht, overeenkomend met de beschrijvingen van Noll en Barton.

Omdat agent Stevens meldde dat het object slechts 152 meter boven de grond hing, is het goed mogelijk dat hij daarom een zacht zoemend geluid kon horen dat van het object afkwam. Hij omschreef het zoemende geluid als dat van een transformator op een electriciteitsmast. Bovendien merkte Stevens op dat de structuur van de oppervlakte vergeleken kon worden met die van een marineschip (waardoor Martin’s observatie bevestigd wordt). Voordat de Ufo zeer langzaam verder vloog, zag Stevens nog net aan de onderzijde van het schip een projectie van de sterren die aan de hemel te zien waren. Iets wat mogelijk een toepassing zou kunnen zijn van optische Stealth-technologie.

Als laatste probeerde Stevens nog een opname te maken met zijn polaroid-camera, maar het enige wat op de foto te zien was, waren 4 uitgesmeerde lichten (door de beweging). De UFO verdween vervolgens achter de bomen.

Dupo Illinois
Politieagent Jany van het DUPO politiedistrict was die ochtend op patrouille. Ook hij kon het geklets over de UFO op de politieradio horen. Jany, die op autoweg 255 in noordelijke richting reed, begon eveneens naar het object te zoeken en zette zijn auto aan de kant van de weg. Even later kwam een collega hem vergezellen en al gauw zaten ze te grappen en grollen over het hele gebeuren dat op de politieradio te horen was. Nadat Jany’s collega weer weg was, reed hij verder en niet veel later zag hij in de verte een helder verlicht object in het oosten.

Jany schatte dat het object zich op een hoogte bevond waarop privé- en commerciele vliegtuigen vliegen als zij St. Louis International Airport naderen. Het viel hem op dat het licht aan boord van het object feller was dan de typische vliegtuiglichten. Ook zag hij op een bepaald moment een groot rood licht aan de onderzijde dat vergezeld was van vele witte lampen die pulseerden rond de omtrek. Omdat het object op een redelijke afstand van hem was, pakte hij zijn verrekijker om het beter te kunnen bekijken. Volgens Jany was het rode licht erg groot en kwam het niet overeen met het kleine rode knipperlicht dat Barton en Stevens hadden waargenomen. Toen de verkeersleiding van St. Louis International Airport hem belde en vroeg of hij het object nog steeds kon zien, bevestigde Jany dat. De verkeersleiding informeerde hem dat er geen vliegtuig waargenomen kon worden op de radar die zich in de omgeving bevond. Jany nam om 5.03 uur contact op met Stevens.

Centerville/East St. Louis
Later die ochtend, toen het al licht begon te worden, zag een leraar die onderweg was naar zijn werk een vreemd object in de lucht hangen. Het was enorm, driehoekig en had 2 heldere witte lichten en veel smalle gekleurde lichten rond zijn omtrek. De leraar, Stephen Winnacott, reed in westelijke richting (op autoweg 255) en is niet gestopt om de UFO te bekijken, maar het beeld van de waarneming is hem altijd bijgebleven.

Er werd na de ochtend van de 5de januari 2000 geen melding meer gedaan van dit vreemde geluidloze object

Toch nog een getuige
Op 22 juli 2002 had Darryl Barker echter een interview met Mark Lopinot van het politiedistrict O’Fallon, nadat hij van een collega vernomen had dat ook hij het object had gezien.

Lopinot zat in zijn politieauto en reed naar Fallon toen hij plotseling een schouwspel van heldere af en toe flikkerende geelkleurige lichten zag op een geschatte hoogte tussen de 200 en 300 voet. Hij schatte het object groter dan een C-5 vrachtvliegtuig of een 747. De lichten bestonden uit 2 rijen – drie op gelijke afstand staande lichten aan de bovenkant en 2 aan de onderkant. In eerste instantie dacht Lopinot dat het de lichten van 5 in formatie vliegende helikopters waren, omdat het zo’n groot gebied betrof: maar al snel realiseerde hij zich dat het onmogelijk helikopters konden zijn, aangezien er geen enkel geluid te horen was. Omdat de lichten zich perfect synchroon voortbewogen leken ze verbonden te zijn aan maar 1 object. Opvallend was ook dat de lichten zich ongelofelijk traag voortbewogen, alsof het een blimp (soort zeppelin) was, dit kon echter uitgesloten worden omdat het typische geluid ontbrak.

Toen Lopinot de lichten voor het eerst waarnam, zag hij dat ze zich in de buurt van State Street en Snelweg 50 bevonden. Hij bleef de lichten observeren, terwijl hij zeer langzaam over de snelweg in oostelijke richting reed. Aangekomen bij een benzinestation in O’Fallon naderde het object Lopinot.

Toen Lopinot in de buurt van Oldtimer-verkoper Jack Smiths kwam, vond het meest bizarre van zijn waarneming plaats: de 5 lichten die eerder zijn richting uitkwamen, maakten een draai van 90 graden – terwijl de lampen in exact dezelfde positie bleven – en vlogen nu in zuidwestelijke richting. Vanuit iedere waarnemingshoek bleven de lichten in precies dezelfde positie – 2 rijen, 3 aan de bovenkant en 2 aan de onderkant. Lopinot deed zijn waarneming tussen 04.00 en 04.30 uur a.m. De exacte tijd wist hij niet meer, alleen dat het ongeveer 2 uur voor het einde van zijn dienst was. Ook was hij ervan overtuigd dat het object afkomstig was van ´Scott Airforce Base´. Hij meldde deze waarneming in eerste instantie dan ook niet, totdat hij de dag erna het nieuws hoorde.

Lopinot kon geen omtrek zien, aangezien het op dat moment te donker was. Wel gaf hij aan dat het gebied waaruit de lichten bestonden enorm was. Hij schatte het groter dan de spanwijdte van een Boeing 747.

Tijdens het gesprek met Lopinot en na een blik op de omgeving te hebben geworpen, ontdekte men dat de lichten in de richting van Shiloh en het open veld dat grenst aan Lebanon Avenue waren gegaan.

Daar zag agent Martin het object om 04.23 uur. Dat is ongeveer 3 mijl van Lopinot´s waarnemingslocatie verwijderd. Het is onmogelijk om met zekerheid vast te stellen dat het bij de waarneming van Lopinot om hetzelfde object ging dat door Martin werd gezien. Gezien de tijdstippen van beide waarnemingen (tussen 04.00 en 04.30 uur a.m.) kan men er bijna zeker van uitgaan dat er een verband is.

Het object schoot uit Barton’s blikveld weg (de Lebanon politieagent) enkele seconden vóór 04.23:06 uur; arriveert dan boven Highway 50 van O’Fallon en wordt binnen die 45 seconden tussen Barton’s verklaring dat het object zich in de buurt van luchtmachtbasis Scott bevindt én Martin’s feitelijke visuele contact met de UFO in Shiloh om 04.23:57, waargenomen door rechercheur Lopinot.

Hier is geen bewijs voor, maar dit nieuwe puzzelstukje doet de speculaties toenemen. Het is natuurlijk heel goed mogelijk dat het door rechercheur Lopinot waargenomen ‘object’ in feite een tweede vliegtuig van onbekende origine was, dit leidt echter weer tot een hele nieuwe reeks vragen, die later besproken zullen worden.

Ook bestaat er de mogelijkheid dat Lopinot het object waarnam in een ander tijdsframe dan deze zeer strikte tijdsspanne. (* er is een tijdsverloop van 6 ononderbroken seconden op de tape van de politie-uitzendingen tussen 04.23:06 en Barton’s verhaal dat de UFO zich in de buurt van Scott AFB bevindt, waardoor de verklaring dat de UFO zich in de buurt van Scott AFB bevindt, geplaatst kan worden op 04.23.12 uur a.m.).

Als dit hetzelfde object was zoals waargenomen door Barton, en het was zojuist gearriveerd in de buurt van O’Fallon, dan heeft Lopinot misschien een andere hoek van het object waargenomen.

In diverse rapporten waarin de manoeuvres van deze FT’s omschreven staan (vooral die uit het Verenigd Koninkrijk) zagen de getuigen de meest vreemde en onmogelijke bewegingen. Vooralsnog blijven de 2 rijen lichten, die altijd in dezelfde positie bleven t.o.v. Lopinot, een mysterie.

Onlangs kon er nog een rapport worden toegevoegd.
In 2004 werd een rechthoekig object, dat overeenkomt met het object zoals omschreven door Mr. Noll, gemeld door een man die werkt voor een zeer gerespecteerde organisatie in St. Louis. De man zag rond 2.00 uur a.m. een zwart, zeer groot, erg laag vliegend en geluidloos object passeren, toen hij op 5 januari 2000 naar het zuiden reed op Highway 67 (in Florissant, Missouri). De getuige meldt dat een politieagent uit Florissant het object eveneens heeft gezien.

het rapport is te vinden op: http://dbarkertv.com/florissantmo.htm

Op de volgende link is een kort filmpje te zien over de waarneming boven Illinois:
http://dbarkertv.com/EOR%20Preview%20DSL.wmv

Tot zover deel I van deze fascinerende case. In het volgende deel zal uitgebreid het effect van de media aan bod komen die in eerste instantie onbevooroordeeld en op een zeer eerlijke manier verslag deed van deze waarneming, maar gaandeweg veranderde dit. Het alom bekende spelletje van desinformatie, debunken en daardoor het in diskrediet brengen van de getuigen, stak weer de kop op.

Zie ook het artikel over de Belgische rijkswachters die in 1989 een gelijksoortige waarneming deden tijdens de golf van driehoekige UFO's boven België:
EUPENSE RIJKSWACHTERS OBSERVEREN ZWARTE DRIEHOEKEN

DEEL 2 DRIEHOEKIGE UFO BOVEN ILLINOIS, USA