Mystery Stalks The Prairie

Hoofdstuk 1

Een snijwond met getande randen

 

Een close-up van de getande rand (bovenste foto) gevonden bij de verminkte koe op de bovenstaande foto. Het verslag van een dierenpatholoog sluit de mogelijkheid uit dat zoiets is gedaan door een roofdier. De politie was niet in staat vast te stellen welk soort instrument werd gebruikt om de insnijding te maken
Alle verminkingsfoto’s zijn eigendom van het Cascade County Sheriff's Office

Wie?
Waarom?
Vanaf het begin zijn dit de twee vragen geweest die de politie in een vijfprovincies gebied in midden-noordelijk Montana heeft gesteld bij hun onderzoek van de ene na de andere verminking. Ondanks hun oprechte inspanningen, hebben zij het antwoord nog niet gevonden. Elk verbijsterend stukje bewijs is nauwkeurig bekeken omdat ze volhardend zijn in hun pogingen het mysterie op te lossen en een eind te maken aan deze bizarre incidenten.

Eén van de meest opzienbarende aanwijzingen was mogelijk onontdekt gebleven als er geen nauwgezet onderzoek door de politie zou zijn gedaan op het karkas van de dode koe. Het Cascade County Sheriff’s Department werd op de middag van 22 september 1975 gebeld om de dood van twee koeien te onderzoeken op een ranch nabij Belt, ten zuidoosten van Great Falls. Een veearts, die de koeien eerder had gezien, vermoedde verminking en had de rancher geadviseerd de sheriff te bellen.

Aanvankelijk onderzoek van de eerste koe toonde de politie dat de koe onmiskenbaar was verminkt. De koe was ongeveer twee dagen dood, de uier, de spenen, het rectale deel en de voortplantingsorganen waren verwijderd en dat maakte het mogelijk om rechtstreeks door het gat waar de uier had gezeten door de rectale opening weer naar buiten te kijken.

Wat dit onderzoek deed verschillen van de onderzoeken die eraan vooraf gingen, was de vreemde wijze waarop de huid was ingesneden om de uier te verwijderen. Eén van de hulpsheriffs ontdekte tijdens het optillen van de overgebleven huid, dat de insnijding duidelijk was gemaakt met een erg scherp instrument, het had getande randen die leken op randen gemaakt met een kartelschaar. Dit was de eerste keer dat een politieman dit soort type snijrand zag.

Commandant Keith Wolverton, hulpsheriff bij het Cascade County Sheriff’s Department, die al gedurende enkele maanden aan verminkingsgevallen had gewerkt, besloot een expertopinie te verkrijgen over deze snijrand. Een monster van de getande huid werd naar een medisch patholoog in Montana gebracht, die bevestigde dat de insnijding was gemaakt met een zeer scherp instrument. Commandant Wolverton bracht vervolgens een monster naar een welbekende dierenpatholoog in Colorado en ontving het volgende verslag:

Verslag van dierenpatholoog
‘De strip huid had een lange, rechte snijrand met regelmatige kartels (van ongeveer 4,5 mm wijdte). Het haar in één gedeelte was welbewust weggeknipt, maar in niet geknipte gebieden was het haar doorgesneden op de gekartelde rand. De details aan de huidrand leken niet op bijtsporen van een roofdier of van prikkeldraad verwondingen. Deze details waren gelijk aan die welke gemaakt konden worden met een mes, behalve de regelmatige gegroefdheid.’

Het verslag van de patholoog was van het allergrootste belang voor het kleine team van politieagenten dat dergelijke incidenten onderzocht, omdat het verslag rechtstreeks de theorie uitdaagde die bij voorbaat door enkele mensen werd gebezigd en die zeiden dat de verminkingen niet plaatsvonden, maar dat de openingen in de karkassen het werk van roofdieren waren.

Prairiewolven kunnen zich tegoed doen aan een karkas, maar ze laten geen keurige getande rand achter op de plek waar ze van de huid hebben gevreten! Kleurenfoto’s van het karkas, genomen door hulpsheriff Ken Anderson, verschaffen aanvullend bewijs dat de snijrand in de huid een nauwgezet getande rand heeft. De ontdekking van de getande snijrand werd beschouwd als een belangrijke doorbraak in het soms frustrerende en vaak ingewikkelde onderzoek.

Het Cascade County Sheriff’s Office had sinds augustus 1974 meldingen van mogelijke veeverminkingen ontvangen, maar het aantal van deze incidenten nam het daaropvolgende jaar, gedurende het eind van de zomer en aan het begin van de herfst, opvallend toe. Ondanks dat sommige verminkingen konden worden toegeschreven aan roofdieren, was het duidelijk dat in andere gevallen iets anders was voorgevallen, maar wat?

Een andere aanwijzing in het mysterie werd gevonden toen een deel van het snijgebied op de kaak in een laboratorium werd onderzocht. Het liet zien dat de snijwond niet alleen getande randen had, maar ook dat het beslist verschroeid was

Elke melding werd uitgebreid onderzocht en er werden deeltjes bewijs verzameld, bestudeerd en geanalyseerd. Het was duidelijk dat het vee dood was. Maar in veel gevallen was het net zo duidelijk waarneembaar dat het vee verminkt was. De vraag wie of wat de oorzaak van de verminkingen was, is tot op de dag van vandaag onbeantwoord. (En dat antwoord hebben we vandaag de dag in 2019 nog steeds niet! Vert.)

Er zijn veel theorieën naar voren gebracht. Sommige daarvan worden verkondigd door bezorgde en betrouwbare burgers die geloven in een breed spectrum aan mogelijkheden, van satanische sektes tot vliegende schotels. Deze verbanden zijn echter nog niet bewezen. Na bijna een jaar van intensief onderzoek merkt commandant Wolverton op: “Ik verlang er niet alleen naar te ontdekken wie dit doet, maar ik verlang er net zo naar om het waarom ervan te ontdekken.”

Het is net als het werken aan een enorme legpuzzel, politieagenten hebben wat stukjes samengevoegd, deeltjes en fragmenten van informatie, maar ze zijn er niet altijd zeker van dat die een connectie hebben met het complete plaatje. De agenten onderzoeken altijd nauwkeurig het gehele voorval. Een belangrijk puzzelstukje werd gevonden slechts 24 dagen nadat de getande rand was ontdekt. Op 16 oktober 1975 werd het bureau van de sheriff gevraagd de dood van een andere koe in het Belt gebied te onderzoeken.

De perplexiteit van de situatie nam toe door het feit dat de dode koe was gevonden in een goed afgesloten weide en er geen zichtbare sporen op de grond waren. De afwezigheid van sporen was constant één van de meest verbazende aspecten rondom de veeverminkingen in Montana. De weinige sporen die rondom de verminkingen waren gevonden, waren van het andere vee. De afwezigheid van sporen is ongewoon omdat de grond rondom de dode koe vaak zacht, modderig of met sneeuw bedekt was.

Onderzoek op deze koe liet zien dat de huid van de linkerkaak was gestript, dat de tong was weggesneden en het rechteroog was verwijderd, niet vanuit de oogkas, maar via het bot direct boven het oog. Een waardevolle ontdekking werd gedaan door de veearts die bepaalde organen en andere delen van het karkas verwijderde voor een toxicologisch onderzoek. Bij het scheren van het dier vond de veearts op de linker bovenpoot wat leek op een gaatje van een injectiespuit. Het gaatje liep door de huid en in het vlees daaronder. Was dit een aanduiding dat het dier was geïnjecteerd met een medicijn om het onder narcose te brengen of om het te doden voordat de verminking plaatsvond?

Bij het scheren van een verminkte koe ontdekte een veearts wat leek op een gaatje van een injectiespuit op de linker bovenpoot. De foto toont de wond (pijltje) nadat het omliggende weefsel voor nadere analyse was verwijderd. De politie overwoog of dat gaatje betekende dat het dier was geïnjecteerd met een medicijn om het onder narcose te brengen of om het te doden voordat de verminking plaatsvond

Het weefsel rondom het gaatje werd voor nader onderzoek verwijderd, tezamen met het hart, lever, longen, wat beenvlies en de blaas. Daar bovenop werd voor analyse het weefsel rondom de insnijdingen op de kop en bij het oog verwijderd. Er werden bij die analyse geen medicijnresten gevonden, maar tijdens een onderzoek in het laboratorium ontdekte men een andere unieke aanwijzing. De snijranden op de kaak en rondom het oog waren niet alleen getand, maar ook geschroeid.

Onmiddellijk na de ontdekking van de getande randen trachtten agenten met verschillende instrumenten de insnijdingen te kopiëren, waaronder een pizzasnijder een lederstikker en wat kartelscharen. De resultaten leken erop, maar waren niet identiek. Wellicht, zo schertsten de agenten, had wie het dan ook was die de verminkingen uitvoerde, een reusachtige koekjessnijder die ook de getande randen maakte!

Na de ontdekking van de verschroeide en getande snijranden, hoorden de agenten van een bezoeker van het bureau, die ervaring had met laserstralen, dat dit type rand in metaal kon worden gemaakt door gebruik te maken van een laser. Tot nu toe is het nog niet mogelijk geweest om vast te stellen of dat kartelen met een laser ook in een koeienhuid kan worden gedaan.

Een ander raadselachtig stukje bewijs dook op toen ondersheriff Jerry Skelton uit Judith Basin County, een verminkt kalf onderzocht nabij Utica. Ondersheriff Skelton werd op 9 oktober 1975 gebeld met de vraag de dood van een stierkalfje te onderzoeken. Daarvan waren de testikels verwijderd en tevens de strengen die daarheen leiden. Het enige bewijs dat op de plaats delict kon worden gevonden – iets dat geen logische verklaring leek te hebben – was dat verschillende keien, met een gewicht van een kilo of 3, van een nabij gelegen stapel keien waren gehaald. De keien waren omgekeerd en heen en weer bewogen.

Dit is het stierkalf op een foto genomen tien dagen nadat de verminking was ontdekt. Er liep een wit overblijfsel van iets vanaf het kalf naar de grond, zoals een spinnenweb. De substantie bleek een aardoliedistillaat

Een deel van de mannelijke voortplantingsorganen was bij het kalf verwijderd via deze ronde insnijding. Deze verminking vond plaats in Judith Basin County

Ondersheriff Skelton verwijderde wat delen van het kalf voor onderzoek door een toxicoloog en liet het karkas op de plek waar hij het vond. Tien dagen later, op verzoek van de rancher die de eigenaar van het kalf was, keerde ondersheriff Skelton terug naar de plaats van handeling. Gedurende de tien dagen sinds zijn eerste onderzoek was er wat sneeuw in het gebied gevallen dat later weer was gesmolten. Het kalf werd aangetroffen met een doorzichtige witte substantie dat vanaf het karkas naar de omliggende grond reikte, zoals een spinnenweb. Een laboratoriumtest stelde vast dat het ging om een aardoliedistillaat. Niemand wist waarom het kalf in een dergelijke substantie was gehuld.

Maar misschien wel het meest ongewone incident tot nu toe onderzocht, betrof geen vee, maar een Shetland pony. Het vond plaats in Teton County, ten noordwesten van Great Falls en Pete Howard, de sheriff, vroeg om assistentie van het Cascade County Sheriff’s Office om de vermoedelijke verminking te onderzoeken.

De vijf provincies Cascade, Chouteau, Teton, Judith Basin en Pondera waren het middelpunt van de ongewone dood van dieren welke de politie al heel lang ‘verminkingen’ noemde.
(Sinds de vroege jaren van 1970 tot heden, zonder ook maar één enkele arrestatie en veroordeling voor een veeverminking. Vert.)

Commandant Keith Wolverton en hulpsheriff Arne Sand gaven er gehoor aan. De Cascade county agenten en sheriff Howard werden vergezeld door een veearts en twee vee-inspecteurs. Ze vonden de Shetland hengst liggend op zijn linkerzijde. Zijn voortplantingsorganen waren verwijderd en het was duidelijk dat er een zeer scherp instrument was gebruikt bij het verwijderen van het weefsel. Toen de veearts tijdens zijn onderzoek de mond van het paard opende en naar de keel keek, ontdekte hij twee gaatjes met corresponderende kneuzingen. De meest verrassende ontwikkeling kwam toen de veearts het lichaam van het paard opensneed en ontdekte dat er geen bloed meer aanwezig was, uitgezonderd een kleine hoeveelheid dat hij in twee kleine medicijnflesjes verzamelde.

Omdat het paard ongeveer 300 kilo had gewogen, schatte de veearts dat het paard ongeveer 30 liter bloed zou moeten hebben. Hij opperde dat het verwijderen van deze hoeveelheid bloed door met de hand bediende apparatuur, zeker minimaal 90 minuten in beslag zou nemen. Een pomp op batterijen zou die tijdsduur tot ongeveer 15 minuten gereduceerd hebben.

Bij latere onderzoeken bij vee waarvan al het bloed was afgetapt, beweerde een patholoog dat het in de regel onmogelijk is al het bloed te verwijderen, omdat wanneer een derde van het bloed is verwijderd, de vaten inklappen. Het zou echter gedaan kunnen worden, zo zei hij, door een injectie in het hart met een zoutoplossing (terwijl het dier nog leeft) om zodoende de hartslag te verhogen en het bloed sneller wordt rondgepompt. Hij voegde daar aan toe dat het welhaast onmogelijk is de zoutoplossing tijdens een autopsie te detecteren.

De Shetland pony was door de buurman van de eigenaar nog gezien ongeveer drie tot vier dagen voordat het karkas werd gevonden. De buurman vertelde de agenten dat hij het kleine paard zag liggen op een verhoging boven een irrigatiesloot en hij dacht dat het ziek of dood leek te zijn, dus riep hij ernaar. Toen het zijn hoofd optilde nam de buurman aan dat het in orde was en reed door. Later op diezelfde avond zag hij het paard liggen aan de weidezijde van de irrigatiesloot, waar later het karkas van het paard werd gevonden, maar de buurman had het druk met de irrigatie en stopte niet om het te onderzoeken.

De veearts was niet in staat de doodsoorzaak van het dier vast te stellen. De gaatjes achterin de keel doen denken aan een injectie met medicijnen of een andere substantie om de Shetland pony tot rust te brengen of te doden.

Via onderzoek werd vastgesteld dat de pony tijdens daglicht was verminkt en toch had niemand het zien gebeuren of ook maar iets ongewoons in het gebied gezien. Het vaststellen van de exacte tijd van de verminkingen is niet mogelijk, maar er wordt aangenomen dat de meeste tijdens de nacht gebeuren. Ondanks dat er veel verminkingen in Montana zijn gemeld, heeft geen enkel persoon gemeld dat hij getuige was van een verminking.

Eén van de paar onderzochte verminkingsgevallen waarbij geen vee was betrokken, is deze Shetland pony die was gedood in Teton county. Zijn voortplantingsorganen waren met een scherp instrument verwijderd en het karkas was volledig ontdaan van bloed. Een patholoog beweerde dat het in de regel onmogelijk is al het bloed te verwijderen, omdat wanneer een derde van het bloed is verwijderd, de vaten inklappen

Een veearts vond tijdens een grondig onderzoek van de Shetland pony twee gaatjes in de keel. Dergelijke gelijke gaatjes werden later ook gevonden in de halsader van ander verminkt vee en bij elk geval zaten de gaatjes op dezelfde afstand van elkaar

TERUG naar pagina Overzicht Hoofdstukken

TERUG naar pagina 'Dier- en Veeverminkingen'