Mystery Stalks The Prairie

Hoofdstuk 2

De zaak van het verdwenen kalf

Gele markeringen geven de steden, provincies en gebieden aan welke gedurende 1974 tot 1976 te maken hadden met veeverminkingen, ongeïdentificeerde helikopters en mysterieuze voertuigen in de lucht.

Het bewijs dat vergaard werd bij de onderzoeken van een aantal verminkingen, inclusief dat van de Shetland pony, lijkt erop te duiden dat de dieren een kalmerend middel of narcose kregen toegediend (maar niet werden gedood) voordat ze verminkt werden. Een theorie van een veearts, dat het medicijn Ketaset voor dat doel wordt gebruikt, was van groot belang voor de onderzoekers.

Hulpsheriffs experimenteren met kalmerend middel voor vee
De wetsdienaren besloten een experiment uit te voeren en te kijken naar de effecten van Ketaset op een kalf. Een rancher in Teton, die graag de verminkingen opgelost zag, bood een kreupel stierkalf aan voor het experiment. Een veearts voerde het experiment uit waarbij de wetsdienaren van zowel Teton als Cascade county toekeken.

Het 125 kilo wegende kalf werd in eerste instantie geïnjecteerd met 5cc Ketaset. Na 7 1/2 minuut bleek het kalf nog helemaal normaal. Dus werd nu een dosis van 10cc Ketaset toegediend. Binnen 3 1/2 minuut lag het kalf op de grond. Tegen de tijd dat er 4 minuten voorbij waren, was de hartslag van het kalf toegenomen van 60 tot 120 slagen per minuut. Tijdens deze snelle hartslag bracht de veearts een 2mm dikke naald in de halsslagader aan en het bloed werd snel en regelmatig naar buiten gepompt.

De hartslag van het kalf daalde in 12 1/2 minuut naar 90 slagen per minuut en na 21 minuten stond het kalf weer op zijn poten. 28 1/2 minuut na de injectie met Ketaset, was het kalf niet meer onder invloed van het medicijn. Het kalf werd later teruggebracht naar de eigenaar.

Zij die getuige waren van het experiment waren het erover eens dat gedurende de periode dat het kalf bewusteloos was door het medicijn, het niet in staat was enige weerstand te bieden aan wat er met hem werd gedaan. Het experiment bewees dat Ketaset gebruikt kon worden om een dier snel weerloos te maken en dat het de hartslag verhoogt, iets dat de tijd verkort bij het aftappen van bloed bij het dier.

Het experiment was slechts een deel van de intensieve inspanningen die door geheel Montana door de agenten werden gedaan om de mysterieuze verminkingen op te lossen. Tegen augustus was het aantal verminkingen behoorlijk toegenomen en soms was het moeilijk voor de agenten om op alle meldingen te kunnen reageren.

Drie stuks verminkt vee in één nacht
Pete Howard, sheriff van Teton County, heeft mogelijk een record gebroken toen hij onderzoek deed naar drie verminkingen in één nacht tijd. De eerste melding betrof een 12 dagen oud vaarskalf dat in een goede conditie bleek te zijn toen het twee dagen eerder door de rancher nog werd gezien. Het kalf werd in een afgelegen gebied gevonden, het lag op het gras van een heuvelhelling ongeveer 50 meter vanaf een drinkplas voor het vee. Sheriff Howard sprak over het feit dat er altijd water in de buurt van de meeste verminkingen aanwezig was.

Dit specifieke incident was één van de weinige waarbij sporen in het gehele gebied werden gevonden. Een set zichtbare sporen in het gras gaf aan dat er een voertuig vanaf de top van de heuvel naar beneden was gekomen, was gestopt op een hardere laag boven het kalf en later was omgedraaid en weer terug de heuvel op. Er waren echter geen sporen in de onmiddellijke omgeving van het karkas.

Er waren geen aanwijzingen van een worsteling en de onderzoeksagenten waren niet in staat enig bloed in het gebied te vinden. Toen de autopsie door de veearts werd gedaan, vond hij het karkas bijna volledig ontdaan van bloed. Zelfs het hart bevatte nog maar heel weinig bloed. De vulva en het rectum waren bij het karkas verwijderd, tezamen met een deel van de huid van ongeveer 30cm in diameter. Tevens werden er enkele interne organen vermist, inclusief de blaas.

Punctiegaatjes, zoals hier in de halsslagader van het dier, zijn bij een aantal verminkingen gevonden. Er is een theorie naar voren gebracht dat er een zoutoplossing door 1 van de gaatjes werd gepompt om de verwijdering van het bloed via het andere gaatje tot stand te brengen.
Foto: © 1975 by Cascade County Sheriff's Office.

Ondanks dat de moederkoe in het gebied aanwezig was toen de agenten arriveerden, maakte ze geen aanstalten om naar haar kalf te gaan, en ook het andere vee kwam er niet bij in de buurt.

Nadat sheriff Howard het karkas van het kalf voor een autopsie bij de veearts had gebracht, vroeg hij Cascade County hulpsheriff’s commandant Keith Wolverton, Ken Anderson en Arne Sand bij hem aan te sluiten om de twee andere verminkte kalveren te onderzoeken.

Deze twee dode kalveren waren gemeld door een rancher in de Fairfield regio. Zoals bij het andere geval was er een waterplas dicht in de buurt. Het bleek dat één van de kalveren in het water was gedropt en daarna zo’n 4 tot 5 meter van het water was weggesleept. Het verslag van de sheriff vermeldt: ‘Het lijkt erop dat mogelijk twee personen het dier hebben weggesleept omdat er geen haperende sporen in het sleepspoor aanwezig waren, iets dat waarschijnlijk wel aanwezig zou zijn als één persoon het weggesleept zou hebben.’

Dit kalf was een Black Angus koekalf van ongeveer vier maanden oud. Het mistte de top van het linkeroor, het vaginale en rectale gebied waren verwijderd tezamen met de staart. Zoals al eerder bij een aantal verminkingen was opgevallen, puilden de ogen extreem uit.

Het tweede kalf, een ongeveer vijf maanden oud Hereford koekalf, had een grote diagonale incisie onder de linker ribben op de flank. De ingewanden puilden door de wond, waardoor de vrouwelijke geslachtsorganen waren verwijderd, naar buiten.

De incisie in de flank van dit verminkte kalf is van de soort dat wordt gebruikt om een keizersnede op koeien toe te passen, iets dat ervoor zorgde dat de wetsdienaren de mogelijkheid overwogen dat degenen die de verminkingen uitvoerden bekend waren met anatomie en chirurgische procedures. De vrouwelijke organen van het kalf waren verwijderd en de ingewanden puilden uit de wond.

Ook hier mistte de top van het linkeroor. De incisie in de flank van het kalf was van de soort dat wordt gebruikt om een keizersnede op koeien toe te passen en dat gaf nog meer geloofwaardigheid aan de theorie dat wie het ook is die de verminkingen uitvoert, bekend is met anatomie en chirurgische procedures. De karkassen van de twee kalveren lagen ongeveer 3 meter van elkaar.

De eigenaar vertelde dat toen hij de kalveren voor de eerste keer zag, het hem opviel dat de kudde waartoe ze behoorden, water dronk in de plas, maar in een ander deel dat zij normaal niet gebruikte. Hij zei dat het vee behoorlijk lusteloos leek. Maar kort nadat de agenten arriveerden schrokken de dieren op en renden weg. Een buurman meldde dat hij een paar nachten eerder een auto door de kudde had zien rijden. De agenten dachten dat de dieren mogelijk geselecteerd werden voordat ze verminkt werden.

Slechts één week nadat de agenten de drie verminkingen bij de kalveren in Teton County hadden onderzocht, ontving het Cascade County Sheriff’s Office twee telefoontjes op dezelfde dag en een ander op de daaropvolgende dag over veeverminkingen in de provincie. Elk van de drie incidenten omvatte ongewone omstandigheden die nog niet eerder waren voorgekomen en die vergrootte het mysterie.

Ten eerste werd er een unieke verminkingsmethode onthuld bij een onderzoek ten noorden van Cascade waar een stierkalf bij betrokken was. De rancher ontdekte het dode kalf toen hij het vee controleerde vanaf de vlakke top van een hoge heuvel. Het kalf lag op zijn linkerflank ongeveer 13 meter vanaf een watertank. Alweer was er water in de buurt van de plek van de verminking. De rechterachterpoot van het kalf was verwijderd via een cirkelvormige incisie die met een scherp instrument was gemaakt. De incisie liep volledig door het bot van de poot, net onder het heupgewricht. Ondanks dat het bot was doorgesneden, konden de agenten geen spoor van botgruis vinden. De ronde incisie liep tot de flank van het kalf en liet het gebied van de maag zien. Alle voortplantingsorganen waren verwijderd, inclusief de testikels, maar het lege scrotum was nog intact.

De wetsdienaren werden met iets anders geconfronteerd toen zij dit verminkte kalf onderzochten, namelijk dat de achterpoot was verwijderd via een incisie die door het vlees, maar ook door het bot was gegaan juist onder het heupgewricht. Ondanks dat het bot was doorgesneden, was er geen botgruis aanwezig. Toen de agenten het dode kalf omkeerden, ontdekten ze dat één van de organen van het kalf was verwijderd en dat het kalf er bovenop lag en het had platgedrukt.
Foto: © 1975 by Cascade County Sheriff's Office.

Bij het omdraaien van het kalf ontdekten de agenten dat één van de organen van het kalf was platgedrukt onder de linkervoorkant van het kalf. De agenten waren het erover eens dat het orgaan eerst was verwijderd, op de grond was gelegd en dat het kalf er bovenop was gedropt. Ondanks dat het gehele gebied werd gecontroleerd, werden er geen voetsporen of ander bewijs gevonden. Vijf nachten eerder, was er ’s avonds om 19:30 een auto gezien en ook om 23:50 op de afrit van de hoofdweg. De vlakke top van de heuvel kan ook bereikt worden door over een drainagepijpleiding van een pomphuis te lopen dat 200 meter onder de top staat.

De afwezigheid van sporen verbaasde de agenten toen ze in de buurt van Belt een ander geval van verminking in dezelfde week onderzochten. Er zijn op de plaatsen van de verminkingen heel weinig sporen gevonden, maar deze keer was het mysterie nog groter omdat de dode koe werd gevonden op een omgeploegd veld.

Verminking in geploegd veld, maar geen sporen
Er was eerder al eens geopperd dat wie het ook was die de verminkingen uitvoerde, op een stuk karton stond om te voorkomen dat hij sporen achterliet. In dit geval echter zou het gebruik van een stuk karton alsook de voetafdrukken of de sporen van een voertuig de ploegsnedes in de losse grond hebben platgedrukt. De koe was gevonden op ongeveer een kilometer afstand van de omheining van het veld en de weg.

Toen de rancher de koe vond, viel het hem op dat er één oor weg was. Toen hij de koe uit het veld had gesleept zag hij dat de twee spenen aan de rechterzijde waren weggesneden en dat het rectale gebied was verwijderd, duidelijk met een scherp instrument. Dat was voor hem voldoende om het bureau van de sheriff te bellen.

Deze koe werd in een omgeploegd veld gevonden op ongeveer een kilometer afstand van de omheining van het veld en de weg, maar er werden geen sporen in het veld gevonden. Het rectale weefsel was verwijderd.

Later onderzoek liet zien dat de koe ook een incisie onder de voorpoot had. Sergeant Les Bobier, een van de hulpsheriffs die het onderzoek deed, maakte de wond schoon en opende die. Maar er werd verder geen aandacht aan besteed totdat een paar maanden later enkele hulpsheriffs uit Idaho langskwamen op het Cascade County Sheriff's Department. Tijdens het bekijken van de foto’s van de verminkingen, merkte één van de hulpsheriffs uit Idaho op dat zij ook een gelijkwaardige wond hadden gevonden bij een onderzoek op een verminkte koe in hun district. Ze hadden er een veearts bijgehaald om een autopsie uit te voeren en de veearts bracht in de opening een instrument in en ontdekte dat de opening helemaal tot aan het hart doorliep.

De wond in de oksel van de voorpoot van de verminkte koe leek niet echt van belang te zijn ten tijde van het onderzoek in Montana. Maanden later merkten hulpsheriffs uit Idaho op dat zij eenzelfde wond bij een verminkte koe in hun regio hadden gevonden en dat een veearts had ontdekt dat de wond helemaal tot aan het hart doorliep.
Foto: © 1975 by Cascade County Sheriff's Office.

Een andere melding van een verminking kwam op dezelfde dag, 14 augustus 1975, van een andere rancher in het Belt gebied. Overigens was dit de datum van de eerste melding van een verminking die het Cascade County Sheriff’s Office een jaar eerder ontving.

Een schrijver van ‘wie deed het’ verhalen zou dit incident waarschijnlijk ‘De zaak van het verdwenen kalf’ noemen. In dit geval vond de rancher zijn verminkte Hereford koe in een afgesloten weide op ongeveer twee kilometer van de provinciale weg. Haar kalf, dat eerder in de lente was geboren, werd vermist. De wetsdienaren waren niet in staat om sporen te vinden, behalve de sporen gemaakt door het vee. Ten tijde van dit schrijven is het kalf nog niet gevonden.

Deze verminking van een koe verschilt van de andere gevallen omdat de voortplantingsorganen en de uier niet waren verwijderd. Er was een poging gedaan de huid van de kaak te verwijderen. Onderzoek toonde aan dat de klier achter het linkeroor was verwijderd.

De agenten stonden perplex vanwege het feit dat er geen sporen waren te vinden. Het hek dat toegang tot de weide gaf zat op slot en iedereen die de koe wilde bereiken zou iets van 800 meter vanaf de provinciale weg moeten lopen nadat ze over de omheining waren geklommen, tenzij er een helikopter of een ander luchtvoertuig was gebruikt, zo werd overwogen.

Terwijl dit voor het Cascade gebied het eerste geval van een verdwenen kalf was, had men in de Chouteau regio een gelijkwaardige gebeurtenis. Hat was eerder in het jaar gemeld, op 24 maart en was onderzocht door hulpsheriff Robert Blades, nog een andere hulpsheriff en een vee-inspecteur. In dit geval was het noodzakelijk dat de rancher de agenten mee moest nemen in een vierwielaangedreven auto vanwege de modderige condities nabij de Missouri rivier. De rancher vertelde de agenten dat hij die morgen had ontdekt dat één van zijn koeien werd vermist en dat de rest van de kudde zeer nerveus en schrikachtig was.

Er werd een zware koe gevonden liggend onderaan een ravijn. De hulpsheriffs konden in de omgeving geen menselijke voetsporen vinden en ook geen enkel spoor van een voertuig, behalve die van de rancher zelf. Er lag bloed en er waren sporen van een schermutseling in een cirkel van ongeveer 10 meter diameter rondom het karkas. De verminking had klaarblijkelijk nog maar kort geleden plaatsgevonden, het karkas was nog warm en er vormde zich damp waar het bloed uit het karkas droop.

De uierzak was verwijderd via een zeer gelijkmatige incisie en de ingewanden en interne organen van de koe hingen door het rectum naar buiten. Er werden sporen van honden of prairiewolven gevonden op ongeveer 20 meter en verder vanaf het karkas, maar niet dichterbij.

Bij het doorzoeken van het gebied stuitten de agenten op een pasgeboren kalf dat was verminkt, maar nog leefde. De tong en een lip waren verwijderd.

Dit een paar dagen oude kalf werd verminkt, maar nog levend gevonden, de tong en een lip waren verwijderd.
Foto: © 1975 by Cascade County Sheriff's Office.

Het verminkte kalf was volgens de gegevens van de rancher niet van de verminkte koe. Maar het kalf van de verminkte koe, dat twee dagen eerder was geboren, werd vermist en was voornamelijk wit van kleur. Het gevonden verminkte kalf was bruin.

Het volledige gebied werd uitgekamd in de zoektocht naar het vermiste kalf, maar het werd niet gevonden. Echter, vier dagen later dook het op mysterieuze wijze weer op in dezelfde weide en het lag op een sneeuwbank. Het leefde nog amper, maar het was niet verminkt.

De rancher vertelde later de autoriteiten dat na het incident vier van zijn kalveren dood waren geboren, ondanks dat zijn koeien nooit eerder dood geboren kalfjes hadden. Hij vertelde dat hij de vier doodgeboren kalveren in een ravijn had gegooid en dat zij onmiddellijk werden opgevreten door roofdieren. De verminkte koe en het kalf werden echter niet aangeraakt door de roofdieren en vergingen uiteindelijk in de loop der tijd.

Dit is Square heuvel ten noorden van Cascade waar op de platte top het verminkte kalf werd gevonden. Het gebied kan bereikt worden via een provinciale weg of door over een drainagepijp te lopen die vanaf de top naar een pomphuis loopt op ongeveer 200 meter onder de top. Ondanks dat het gebied nauwgezet werd onderzocht, werden er geen voetafdrukken gevonden.
Foto: © 1975 by Cascade County Sheriff's Office.

Een ander ongewoon aspect in deze zaak kwam aan het licht toen er in een deel van de omheinde weide sporen werden gevonden die leken op die van een paard, maar de rancher beweerde dat er in de laatste 20 jaar geen paarden meer in de weide waren geweest.

TERUG naar pagina Overzicht Hoofdstukken

TERUG naar pagina 'Dier- en Veeverminkingen'