RECENSIE FILM BOB LAZAR: AREA-51 EN VLIEGENDE SCHOTELS
Door: Paul Harmans – ufowijzer.nl
29 december 2018
TERUG
Afijn, ik heb zojuist de film over Bob Lazar bekeken. Ik moet zeggen
dat de informatie erin stukken beter is dan in de film van Corbell
over de Skinwalker Ranch. Ik kende het verhaal van Lazar natuurlijk
al vanaf het moment (zo’n 30 jaar geleden) dat hij er voor
het eerst mee naar buiten kwam, maar ook voor mij zit er veel nieuwe
info in de film. Corbell heeft ook nieuw en ondersteunend bewijs
voor Lazar’s verhaal gevonden.
Persoonlijk vind ik dat de film een half uur korter had kunnen zijn door alle beeld- en audio-effecten die niets aan het verhaal toevoegen weg te laten. Zeer irritant vind ik de verhaalstem (als van een oude man op zijn sterfbed) van Rourke die tussendoor vage opmerkingen maakt die een intellectuele sfeer moeten oproepen. Wat mij betreft voegt het niets toe, het geeft alleen momenten dat je geïrriteerd snel vooruit wil spoelen om weer naar het ware verhaal te gaan.
Voor mij staat het vast dat Lazar de waarheid vertelt en iedereen die met een open mind de film heeft gezien, die weet ook - die weet gewoon! – dat Lazar de waarheid vertelt! En voor hij/zij die komt met de opmerking dat dergelijke geheimen door geen enkele overheid binnenskamers kunnen worden gehouden, dus allang breed bekend zouden zijn als het werkelijk zo was, voor hen heeft George Knapp aan het eind van de film de juiste opmerking, nl.: “Het geheim houden van dit soort informatie is zeer eenvoudig voor een overheid, want wat er ook naar buiten lekt, er is toch niemand die het gelooft.” Een waarheid als een koe.
Als je ziet welke bewijzen we sinds dik 70 jaar voor het UFO-fenomeen hebben, dan is dat fenomenaal, maar geen hond die het wil geloven. Zelfs als wordt toegegeven (zoals een jaar geleden) dat het Pentagon een geheim UFO-programma had (en nog heeft!), zelfs dan neemt het grootste deel van de mensheid het nog steeds niet serieus. Als straaljagerpiloten hun verhaal over het najagen van een UFO vertellen, dan nog ziet men ze als fantasten, want… “HET KAN GEWOON NIET WAAR ZIJN.”
O nee? Word wakker en denk eens goed na over het volgende: Wij als aardse mensheid leven en wonen niet alleen in dat onvoorstelbaar grote, onmetelijke heelal. Het grootste deel van onze wetenschappers neemt aan dat er inderdaad ander leven op talloze planeten, rondom andere sterren gelijk aan onze zon MOET bestaan. Maar dat een klein deel van de op die planeten wonende buitenaardse beschavingen door het heelal reist, op zoek naar planeten waarop ook leven is ontstaan, nee, dat kunnen/willen de meesten dan vreemd genoeg weer niet geloven.
Maar dat wij, een beschaving die op kosmisch niveau amper uit de luiers is, die nog niet eens naar de kosmische kleuterschool mag, maar wel heel graag ruimtereizen wil maken en dat sinds zo’n 60 jaar ook daadwerkelijk doet, dat brengt ons blijkbaar niet op het idee dat andere beschavingen, ver van de aarde vandaan, wel eens dezelfde drang kunnen hebben. En een beschaving die ons, pak hem beet, een miljoen jaar qua ontwikkeling vooruit is, kan met een (voor ons niet eens voor te stellen) zeer hoog ontwikkelde kennis en techniek ongetwijfeld met gemak de gigantische afstanden afleggen tussen de 300 miljard Melkweg/sterrenstelsels in het (zichtbare) heelal en met in die sterrenstelsels weer eens 300 miljard sterren gelijk aan onze zon en met gegarandeerd om veel van die sterren/zonnen planeten met intelligent leven. Het aantal sterren in het heelal is groter dan het aantal zandkorrels op aarde, ook dat beaamt de wetenschap.
En
voor de ware scepticus: zou dan op slechts 1 zandkorrel met de naam
'Aarde' leven zijn ontstaan in een ongekend grote verscheidenheid?
Kom op!
Onze wetenschap heeft zelf ook theorieën bedacht waarop we
afstanden, die normaal lichtjaren reizen zouden vergen, binnen zeer
korte tijd kunnen afleggen. Onze wetenschap is nog niet zover om
dat ook in de praktijk te brengen, maar mogelijk moet het volgens
knappe koppen beslist zijn. Zij denken dan aan het vervormen en
manipuleren van zwaartekrachtvelden. En laat dat nu net zijn waaraan
Bob Lazar in S-4 (Area-51) heeft gewerkt, zwaartekrachtreactoren
in een vliegende schotel (UFO) waarvan de brandstof element 115
is. De energie van de reactor wordt versterkt door drie zwaartekrachtversterkers
en doorgegeven aan de feitelijke voortstuwing, bestaande uit drie
cilinders die in alle richtingen kunnen bewegen en de zwaartekracht
buiten het toestel zodoende manipuleren dat het toestel daar in
een flits naartoe wordt getrokken. Lazar vergelijkt het met een
bowlingbal die je op een matras legt, zodra je met je voet een halve
meter vanaf de bal in de matras drukt, rolt de bal naar je voet.
Maar zo simpel is de buitenaardse techniek natuurlijk niet.
Hier de trailer van de film:
Klik
op de afbeelding om de video te bekijken
Wil
je de complete film bekijken voor een klein bedrag? Ga dan hierheen:
https://itunes.apple.com/us/movie/bob-lazar-area-51-flying-saucers/id1441638753
