PRINTBARE
VERSIE
DEEL
I
DE
(TOTALE) WERKELIJKHEID EN DE "OFFICIËLE" WERKELIJKHEID
- CATHERINE AUSTIN FITTS
(DE GLOBAL B.E.M.-CONFERENTIE - DEEL II)
Door:
Kees Deckers
November
2012
Dit is het tweede in een reeks van artikelen naar aanleiding van de
"Breakthrough Energy Conference" - "EnergieDoorbraak-Conferentie".
Een internationale conferentie met meer dan 18 sprekers over het gebruik
van alternatieve energie en alternatieve bronnen van energie, die plaatsvond
op 9, 10 en 11 november te Hilversum en georganiseerd werd door Global
B.E.M. Global B.E.M. staat voor "Global Breakthrough Energy Movement"
- "Wereldwijde Beweging voor EnergieDoorbraak".
Internetreferentie: http://globalbem.com/conference
Tijdens
de conferentie stonden de bronnen van energie centraal, die het gebruik
van fossiele brandstoffen (steenkool, olie en gas) en hete nucleaire
reacties onnodig kunnen maken. Zo kwamen ondermeer nulpunt-energie,
koude kernfusie oftewel Lage Energie Nucleaire Reacties, geluid als
bron van energie en orgon ter sprake.
En:
Nee, de conferentie was niet alleen een bijeenkomen van van-de-wereld-vervreemde
uitvinders, van fantasten en van dromers. Integendeel, aanwezig, ook
onder de sprekers, bevonden zich wetenschappers, zakenmensen en mensen
uit de politiek. Zo gaven onder andere Paul Hellyer (luchtvaartingenieur,
voormalig Canadees minister van defensie, journalist, politiek commentator
en met een levenslange interesse in macro-economie), Johan Oldenkamp
(cognitief psycholoog en lijsttrekker van de S.O.P.N.), Judy Wood (professor
werktuigbouwkunde) en Catherine Austin Fitts (eigenaresse van een bedrijf
in beleggingsadviezen) een lezing.
Allen
zoekend naar een energiedoorbraak, die pure nood-zaak is. Pure nood-zaak
om de wereldwijde problemen met onze huidige bronnen van energie op
te lossen. Gebaseerd op slechts de energiebronnen fossiele brandstoffen
en hete nucleaire reacties zijn rampen, oorlogen en machtsspelletjes
van enkelingen op multinationaal bedrijfsniveau en nationaal en unie-nationaal
regeringsniveau de gevolgen van het huidige energiebeleid.
Allen
daarom ook zoekend naar nieuwe wegen om deze nieuwe bronnen van energie
ten goede te laten te komen aan elke, individuele mens op Aarde. Weg
van de Centralisatie van Macht, die op dit moment vanuit een kleine
groepering van mensen plaatsvindt. Een groepering, die daarmee op dit
moment de gehele mensheid in haar greep probeert te krijgen. Terug naar
een Decentralisatie, waarbij de eigen energie van elke mens weer aan
hemzelf toebehoort. Waarbij de eigen energie weer vrij voor hem te gebruiken
is. Vrij om op zijn eigen manier en wijze te delen met anderen. Niet
be-paald en be-perkt door een kleine groepering van mensen, die hem
vertelt hoe hij zijn eigen energie wel mag en moet gebruiken en hoe
niet. En terug naar een Decentralisatie, waarbij alternatieve energie
en energiebronnen elke, individuele mens weer de kansen en mogelijkheden
in eigen handen geeft. Niet om alleen een lang en prettig leven te kunnen
leiden in een eigen, veilige leefomgeving, maar ook om met die energie
zich te kunnen ontwikkelen in eigenheid. Tot een mens, die, zonder verplichtingen,
contributies kan leveren aan zijn medemensen, vanuit de eigen wens,
de eigen wil en het eigen hart.
In
dit artikel geef ik een samenvatting van de lezing van Catherine Austin
Fitts. Daaraan toegevoegd geef ik mijn eigen impressies, gedachten en
vraagtekens in de vorm van terzijdes. Deze terzijdes geef ik cursief
aan.
De
lezing van Catherine Austin Fitts, met de titel "Imagining the
Reinvention of Everything" - "Denkbeelden vormend over de
Heruitvinding van Alles", had als hoofdthema de terugkeer van Centralisatie
van Macht naar Decentralisatie van Macht. Haar idee om dit te bereiken
gaat uit van het weer in eigen handen van families, buurten, kleine
bedrijven, kleine dorpen en gemeenschappen brengen en houden van geld,
en daarmee ook van kracht. Zoals in de programma-aankondiging van haar
lezing staat: "Doorbraakenergie-technologie is meer dan nieuwe
technologie. Het is deel van de heruitvinding van alles. Hoe door invoering
van doorbraakenergie een overgang van een op schaarste en concurrentie
gebaseerde economie naar een op overvloed en samenwerking gebaseerde
economie ons allen tot profijt kan zijn."
In
tegenstelling tot het verhaal van Michael Tellinger en het UBUNTU Contributionisme
(zie mijn eerste artikel: "Historische
Veekralen" en UBUNTU Contributionisme - Michael Tellinger
(De Global B.E.M.-Conferentie - deel I)) speelt geld wel een rol in
de ideeën van Catherine Austin Fitts. Een belangrijke rol zelfs.
Wat niet verwonderlijk is, gezien haar werkzaamheden in de loop der
tijd. Beiden echter, Tellinger en Austin Fitts, zijn groot voorstander
van decentralisatie. Beiden staan decentralisatie voor in plaats van
centralisatie. Beiden willen de macht en de kracht, die de mensen uit
handen hebben weg gegeven in de handen van slechts enkelen, weer terugbrengen
waar ze thuishoort. Als naast het hoofdmotief: Ander energiegebruik
en andere energiebronnen, één ander motief luid doorklonk
tijdens de drie-daagse conferentie door Global B.E.M., de Wereldwijde
Beweging voor EnergieDoorbraak, dan was het wel decentralisatie. Ook
in de lezingen van Paul Hellyer en Brooks Agnews staat dit laatste motief:
Stoppen met centraliseren van geld en van macht voorop.
Catherine
Austin Fitts
Catherine Austin Fitts houdt van geld, zoals ze zelf zegt. Ze heeft
een eigen bedrijf, Solari genaamd, een beleggingsadviesdienst, waar
ze oprichtster en voorzitster van is (internetreferenties (22-11-12):
http://solariadvisors.com/
en: http://solari.com/blog). Ze was directrice en lid van
de Raad van Bestuur van de Wall Street investeringsbank, Dillon, Read
& Co., Inc. Ze diende ook als adjunct-secretaresse van de commisaris
van Volkshuisvesting en Federale Woningen in de eerste Bush Administratie
en was de voorzitster van Hamilton Securities Group, Inc., een investeringsbank.
Ze ontwierp en sloot tot op heden meer dan 25 miljard dollar aan transacties
en investeringen en leidde portfolio- en beleggingsstrategieën
voor 300 miljard dollar aan financiële activa en passiva.
Belangrijk
voor haar is het decentraliseren van macht. Op haar webplek staat: "Onze
missie is om u rijkdom te doen opbouwen op manieren die macht decentraliseren.
Wij geloven dat persoonlijke en familierijkdom een cruciaal ingrediënt
zijn voor zowel individuele vrijheid als gemeenschapsrijkdom."
(internetreferentie (22-11-12): http://solari.com/about-us).
En:
"Ik geloof dat we onze financiën en onze wereld tegelijkertijd
hand in hand kunnen veranderen. Ik geloof dat we dit kunnen starten
in onze levens en met familie, vrienden en collega's, waar we ook leven,
en door onze netwerken op vele plaatsen. We kunnen dit doen door onze
tijd en ons geld te focussen op een financieel intieme wijze -- ter
ondersteuning van authentieke leiders en gevarieerde, uitstekende ondernemingen,
die wij en onze netwerken kennen en vertrouwen -- die banen en financiële
veiligheid creëren voor onze families en gemeenschappen, die onze
kleine boerderijen en bedrijven versterken, en die positieve beleggingsrendementen
genereren voor lokale en wereldwijde beleggers." (internetreferentie
(22-11-12): http://solari.com/about-us).
Van
een stervend systeem naar een nieuw geboren wordend systeem
Haar lezing deelt Catherine Austin Fitts in twee delen op. Het eerste
deel gaat over "de wereld die stervende is". Het tweede deel
over "de wereld die geboren wordt". De eerste wereld is voor
haar de wereld, waarin alle macht en geld gecentraliseerd wordt in de
handen van slechts enkelen. De tweede wereld is voor haar de wereld,
waarin macht en geld gedecentraliseerd wordt, naar persoonlijke en familierijkdom.
Haar vragen zijn daarbij: Hoe bouwen we bruggen tussen deze twee werelden?
En hoe kunnen we bijdragen naar een positieve richting?
Austin
Fitts verdeelt de werkelijkheid in tweeën:
In
bovenstaande figuren toont zij een "officiële" werkelijkheid
ingebed in een veel grotere werkelijkheid. Die "officiële"
werkelijkheid geeft zij aan als een "red button", een "rode
knop". Op dit moment is het deze "officiële" werkelijkheid,
waar we grote problemen mee ervaren op alle gebieden en terreinen van
onze samenleving. Maar wie van ons heeft het lef om die "rode knop"
in te drukken en de "officiële" werkelijkheid stop te
zetten? Wie is bereid die knop in te drukken?, vraagt ze aan het publiek.
Vrijwel niemand, want dat betekent dat ook de eigen, persoonlijke zekerheden
onzeker worden.
De
"officiële" werkelijkheid en de werkelijkheid zijn niet
hetzelfde. Vragen zijn wat de werkelijkheid is buiten de "officiële"
werkelijkheid en hoe we beide werkelijkheden tot één kunnen
maken. Vraag is ook: Wie reguleert de "officiële" werkelijkheid?
Deze werkelijkheid wordt volgens Austin Fitts streng gecontroleerd door
lijnen vanuit: technologie, geld en investeringen, kennis en bewondering.
Catherine
Austin Fitts stelt dat het geldsysteem niet kan bestaan, niet kan werken
zonder macht. Regeringen echter hebben geen idee hoe het werkt. Volgens
haar hebben we dan ook geen economisch probleem. Zelfs niet op wereldniveau.
Wat we hebben is een politiek probleem. De huidige rijkdom is net aan
1% van wat er mogelijk is aan rijkdom, omdat het slechts gebaseerd is
op fossiele brandstoffen. De andere 99% aan rijkdom kan voortkomen uit
"vrije energie". De vraag is echter: Zijn we in staat het
op een wijze manier te gebruiken?
Kijkend
naar een derde plaatje van haar "officiële" werkelijkheid
als rode knop, vraagt ze: "Wat hebben mensen het meest nodig? Wat
is het meest gewenst?" Eén stap tot het bouwen van een brug
is DUIDELIJKHEID, HELDERHEID, is haar antwoord.
In
het plaatje is dus "Duidelijk" en "Het eens zijn"
het meest gewenst. Daarna volgt "Duidelijk" en "Het oneens
zijn". Het is nodig voor ons dat we een cultuur krijgen, waarin
we duidelijk en helder kunnen communiceren, ook over ons "Het oneens
zijn". De "officiële" werkelijkheid is de sociaal
acceptabele zône, het sociaal acceptabele gebied. Dus proberen
we met zijn allen in dat gebied te blijven. Maar de werkelijkheid is
veel groter dan deze "officiële" werkelijkheid. Wie creëert
eigenlijk de "officiële" werkelijkheid? Dat doen wij
zelf!
Terzijde.
Die grotere werkelijkheid van Austin Fitts noem ik de Totale Werkelijkheid
Laten we de "officiële" werkelijkheid van Catherine
Austin Fitts ook even met een andere term aanduiden. Met de term paradigma.
Paradigma staat voor: stelsel van met elkaar samenhangende wetenschappelijke
theorieën, zienswijze, filosofisch uitgangspunt, grondhouding
en wereldbeeld.
Het
plaatje van Catherine Austin Fitts ziet er dan als volgt uit:
Als
we de "rode knop", de "officiële" werkelijkheid,
zien als "de werkelijkheid van het het wereldbeeld waarin wij
leven", hoe doorbreken we dan dit paradigma? Het huidige paradigma
is vol met bewakers, die proberen te voorkomen dat wij door de grenzen
van dit paradigma heen naar een nieuwe doorbreken. Austin Fitts heeft
gelijk, dat wij allen medebewakers zijn van die grenzen. Niemand van
ons wil in onzekerheid leven. Niemand wil daarom verandering. Verandering
door het doorbreken van die grenzen. Verandering bijvoorbeeld door
het gebruik van nieuwe vormen van energie en van nieuwe bronnen van
energie. We drukken dus zeker niet zelf die "rode knop"
in. Sterker nog, we houden met zijn allen ook nog eens angstvallig
in de gaten, dat die "rode knop" niet wordt ingedrukt door
een ander. Is dat niet het oude en bekende verhaal van Plato, de Mythe
of Allegorie van de Grot? Zelfs het merendeel van de 99% houdt zich
liever vast aan zekerheden, dan op die knop te drukken.
Kracht
+ Geld + Technologie = Centralisatie van Macht
Volgens Catherine Austin Fitts heeft een Coup d'État plaatsgevonden,
een Staatsgreep. Kracht + Geld + Technologie = Centralisatie van Macht.
Zo werkt bijvoorbeeld het Centrale Banksysteem. Austin Fitts noemt Sir
James Goldsmith, die in 1994 in een interview het feit beschreef dat
we letterlijk een nieuwe balans in het wereldwijde bestuur en de wereldwijde
economie aan het aanbrengen zijn.
Vanuit
die Coup d'État vindt een re-engineering, een opnieuw bouwen
van het wereldwijde bestuur en van de wereldwijde economie plaats.
Wie
financiert die Coup d'État? Dat doen wij zelf!
Met
een plaatje geeft Austin Fitts dit als volgt aan:
Terzijde.
Ik ben het eens met Catherine Austin Fitts dat wij inderdaad zelf
de Coup d'État financieren. Maar niet alleen met geld. Ook
met onze eigen kracht. We geven zelf onze eigen kracht uit handen
en in de handen van weinigen, waardoor de formule: Kracht + Geld +
Technologie leidt tot Centralisatie van Macht oftewel Macht van de
Weinigen. Die weinigen gaan er vervolgens niet alleen de richting
mee be-palen en be-perken en sturen, die wij allen moeten ingaan,
maar gaan daarmee tegelijkertijd ons besturen. Wij laten ons door
die weinigen zelfs leiden en (be)sturen naar de afgrond. Of zoals
Paul Hellyer in zijn lezing zegt, onze zogenaamde leiders sturen hooguit
een beetje naar rechts, of misschien zelfs een beetje naar links,
maar ze blijven op die afgrond afstevenen, in plaats van een U-bocht
te maken (zie mijn artikel: "Terwijl de G20 viool speelt, brandt
de planeet" (De Global B.E.M.-conferentie - Deel III)).
Individuele
mensen begrijpen vaak niet hoe gemakkelijk zij zelf de Centralisatie
van Macht kunnen breken. Uitgaande van de bovenstaande optelsom mag
blijken dat zij dat kunnen door zowel hun eigen Geld als door hun
eigen Kracht op andere wijze te gebruiken. De Centralisatie van Macht
wordt opgeteld, opgebouwd uit hun eigen werkKracht en hun eigen Geld.
Besteed beide anders en de Centralisatie van Macht is gebroken. Ook
Catherine Austin Fitts geeft dit aan in het vervolg van haar lezing.
Ik
ben het minder eens met Catherine Austin Fitts idee dat we van geld
moeten houden. En dat door geld weer te decentraliseren naar families,
kleine bedrijven, dorpen en gemeenschappen de oplossing is gevonden.
Mijn gevoel zegt mij dat Michael Tellinger en de Ubuntu Liberation
Movement (zie mijn artikel: "Historische
Veekralen" en Ubuntu Contributionisme - Michael Tellinger
(de Global B.E.M.-conferentie - deel I)) een veel beter voorstel hebben,
door een stap verder te gaan met geen waarde te hechten aan iets,
waardoor geld dus niet nodig is. Zoals zij zeggen, geld doet niets,
het zijn de mensen die alles doen. Geld valt altijd op te potten,
ook in families bij bepaalde familieleden, en in kleine leefgemeenschappen.
Als
de Kracht (weer) in handen is van mensen zelf, als zij uitmaken waar
zij hun eigen Geld voor gebruiken, dan blijft alleen nog Technologie
in de optelsom over, waarmee Centralisatie van Macht kan plaatsvinden.
Daarin ligt misschien nog wel het grootste probleem. Technologie is
een niet te onderschatten mogelijkheid om macht te centreren. Ze wordt
al heel lang door de weinigen, die profiteren van de totale optelsom
gebruikt om op allerlei wijzen toegepast te worden, niet ten voordele
van de gehele mensheid, maar ten nadele. In feite wordt Technologie
in handen van de weinigen alleen maar op elke denkbaar mogelijke wijze
omgezet in en toegepast als wapen. Niet alleen het geweer, niet alleen
de atoombom, niet alleen de taser, maar ook elk poortje in de winkels,
op de stations en vliegvelden en het gedwongen steeds verder overgaan
van cash geld naar digitaal geld. Ook elke I- of andere pad en mobiele
telefoon kunnen en worden als wapen misgebruikt, om elk moment van
de dag exact te weten wat een mens doet, waar zij zich bevindt, wat
zij koopt en met wie ze waar omgaat. Stap voor stap worden onze landen,
unie's van landen en de gehele wereld op zó'n manier getechnologiseerd,
dat de individuele mens geen handeling kan verrichten zonder bespioneerd
te worden. De volgende stap kan zijn dat een computersysteem je 's
ochtends vertelt wakker te worden, waar je die dag aan het werk moet,
hoe je daar wel naar toe mag gaan en hoe niet, met wie je wel contact
mag hebben en met wie niet enzovoorts.
Zie
bijvoorbeeld het artikel: “Women inside Saudi Arabia stand up
to guardianship laws” - “Vrouwen in Saoedi-Arabië
staan op tegen voogdijwetten” (internetreferentie (28-11-12):
http://womennewsnetwork.net/2012/11/27/women-saudia-arabia-guardianship-laws).
(WNN)
Riyadh, Saoedi-Arabië: Kritiek op de Saoedi-Arabische regering
en het ministerie van Binnenlandse Zaken is groeiende bij wereldwijde
Vrouwen- en Mensenrechtenactivisten nu het gebruik van een app (toepassing)
voor mobiel volgen-technologie is goedgekeurd door het Parlement van
Saoedi-Arabië om vrouwen te volgen, die misschien willen reizen.
...
de regering heeft kortgeleden de nieuwe technologie wettig goedgekeurd,
die een alarm zendt aan de echtgenoot, of mannelijke voogd van elke
vrouw, die het land probeert te verlaten. Afgelopen week begonnen
berichten te verschijnen op de telefoons van mannen, die zichzelf
beschouwen als de “voogden/bewakers” van vrouwen, die
in of buiten hun aanwezigheid reizen.
Mannelijk
voogdijschap in de regio is een voortdurende kwestie binnen Saoedi-Arabië,
zei H.R.W. – Human Rights Watch (Toezichthouder op MensenRechten)
in een openbare verklaring afgelopen augustus. “Onder het Saoedische
systeem van mannelijk voogdijschap hebben de echtgenoot van een vrouw,
de vader, een broer of zelf een minderjarige zoon de macht over hun
vrouwelijke relaties van elke leeftijd, hun reizen, werk, huwelijk,
officiële zaken of gezondheidszorg bijna naar hun eigen wil goedkeurend
of weigerend,” gaf H.R.W. in hoofdlijnen aan.
Stap
voor stap worden onze landen, unie's van landen en de gehele wereld
op zó'n manier getechnologiseerd, dat de individuele mens geen
handeling kan verrichten zonder bespioneerd te worden. De volgende
stap kan zijn dat een computersysteem je 's ochtends vertelt wakker
te worden, waar je die dag aan het werk moet, hoe je daar wel naar
toe mag gaan en hoe niet, met wie je wel contact mag hebben en met
wie niet enzovoorts.
Doorbraakenergie
geeft inderdaad kansen om vanuit deze centralisatie weer terug te
keren naar decentralisatie. Maar daar moeten we ook wel zelf bewust
bij zijn en actie in ondernemen. Mijns insziens is de E-Cat-Technologie
van Andrea Rossi bijvoorbeeld al grotendeels terecht gekomen in handen
van dezelfde kleine groepering mensen, die ook alle fossiele brandstoffen
in handen hebben. Ten eerste blijkt dat uit het feit dat deze E-Cat-Technologie
momenteel al verder ontwikkeld wordt door een onderdeel van het militaire
apparaat van Noord-Amerika. Ten tweede blijkt dat uit diverse korte
artikelen op de webplek "E-Cat World" van Frank Acland,
waarvan de vertalingen naar het Nederlands te vinden zijn op de webplek:
"Energy Catalyzer Nl" van Paul Harmans. Zoals uit het artikel:
"Reflections on the Pordenone Hot Cat Report" (Overdenkingen
bij het Hot Cat verslag) van 14 oktober jongstleden (internetreferentie
(27-11-12): http://www.e-catworld.com/2012/10/reflections-on-the-pordenone-hot-cat-report),
waarin onder andere te lezen staat:
...
Ik heb met interesse de discussies gevolgd of de E-Cat technologie
geen open source zou moeten zijn en dat zoiets de beste en morele
aanpak voor Rossi zou zijn. Mijn gevoel op dat gebied is dat gegeven
de realiteit van de huidige bestaande en op de markt gebaseerde kapitalistische
systemen in de meeste delen van de wereld, een traditionele, zakelijke
benadering veel verstandiger is als het doel is deze technologie zo
snel en ver en wijd als mogelijk is te verspreiden. Er zal een bundeling
van kapitaal nodig zijn om de beste ingenieurs, wetenschappers en
fabrikanten aan te trekken om deze technologie naar buiten, de wereld
in te brengen en overal te krijgen waar het gebruikt kan worden. Investeerders
die de fondsen voor deze operaties bijeen zullen brengen, zullen garanties
willen hebben dat Rossi’s Intellectuele Eigendom niet zal worden
weggegeven en zij daardoor geen enkele terugbetaling zullen zien.
...
Internetreferentie
(27-11-12) (Vertaling Paul Harmans):
http://www.e-cat.co.nl/Tekstpagina/E-Cat14Oktober2012.htm
En
uit het artikel: "Rossi: No More Interviews Until 1 MW Plant
Made Public" (Rossi: Geen interviews meer totdat de 1 MW Centrale
publiek is) van 13 november (internetreferentie (27-11-12): http://www.e-catworld.com/2012/11/rossi-no-more-interviews-until-1-mw-plant-made-public),
waarin onder andere in een e-mail van Andrea Rossi zelf te lezen staat:
Ik
ontvang momenteel vele verzoeken voor een interview, maar ik leg ze
allemaal naast mij neer. De volgende opmerking geldt voor iedereen:
Ik zal geen enkel interview meer geven, van welke aard ook, totdat
de 1MW centrale voor burgerlijk gebruik aan het publiek wordt gepresenteerd.
Deze beslissing is genomen in overleg met onze nieuwe Amerikaanse
partner en het kartel dat Leonardo Corp. bezit. Wij denken dat elk
interview in deze periode simpelweg nutteloos is, omdat we niets hebben
toe te voegen aan wat we reeds hebben verteld, terwijl we een vreselijke
hoeveelheid werk hebben te doen.
Ik
zal wel de vragen van de lezers van het Journal Of Nuclear Physics
blog blijven beantwoorden, omdat dit blog voor ons bruikbaar is, hier
leren we vele keren iets van.
Hartelijke
groeten,
Andrea Rossi
Internetreferentie
(27-11-12) (Vertaling Paul Harmans):
http://www.e-cat.co.nl/Tekstpagina/E-Cat14November2012.htm
Als
we op deze wijze onze nieuwe energiebronnen opnieuw uit handen geven
aan de weinigen, dan mogen we straks misschien, schonere, veiligere
energie en energiebronnen hebben, maar zeer zeker geen goedkopere
of zelfs gratis energie. Toch kunnen we de Technologie wel uit de
formule halen, die tot Centralisatie van Macht leidt. Namelijk door
ons eigen Geld en onze eigen Kracht niet in Technologie en Technologie-ontwikkelingen
te steken, die niet in onze eigen handen zijn.
Hoe
wordt de Coup d'État gepleegd? Volgens Catherine Austin Fitts
gebeurt dit door "currency debasement", geldontwaarding, het
verlagen van de waarde van een munt. Ze spreekt vervolgens over Noord-Amerika,
waar sinds de start van de Federale Reserve de spaarders op deze wijze
19 biljoen (19.000.000.000.000) dollars zijn kwijtgeraakt. Het systeem
is eenvoudig. Neem een product, bijvoorbeeld een pot zure haring. Als
na 5 jaar deze pot 10% kleiner is geworden en de kans om er salmonella
van te krijgen 10% groter, terwijl de kosten van de pot gelijk zijn
gebleven, dan spreekt men van geldontwaarding.
Terzijde.
Je krijgt dus minder waar (goederen) in quantiteit en waarde in qualiteit
voor je geld. Oftewel je geld is minder waard geworden.
Tegenover
die geldontwaarding staat de voort-durend groeiende stapel van nieuwe
"waardepapieren", wat Catherine Austin Fitts als volgt uitbeeldt:
Ze
vermoedt dat voedsel en water de nieuwe olie-standaard gaan worden.
Dat wil zeggen dat gemanipuleerd gaat worden met voedsel- en wateroverschotten
en voedsel- en watertekorten, om de waarde van geld te reguleren. Ze
spreekt daarbij over een wereldwijd, digitaal betaalmiddel, gebaseerd
op een voedsel- en waterstandaard.
Over
tijd zegt zij, dat dit een belangrijke investering is. Ze legt dit uit
met het volgende voorbeeld: Als 1 persoon 2 uur per dag televisie kijkt,
is dat rond de 700 uur per jaar. In een land met 200.000 inwoners is
dat 140.000.000 uur per jaar. Dat staat gelijk met 70.000 voltijdbaan
arbeiders, die 50 weken lang 40 uur per week werken.
Terzijde.
Ik vind het wat teleurstellend dat Catherine Austin Fitts het televisie
kijken als voorbeeld gebruikt. Ten eerste kunnen we stellen dat als
die 2 uur per dag televisie kijken 's avonds plaatsvindt, bijvoorbeeld
van 21:00 tot 23:00 uur, dat die uren niet praktisch zijn voor veel
bedrijven en soorten van werk om gebruik van te kunnen maken. Zelfs
niet voor een klein bedrijf als bijvoorbeeld een winkel, welke overdag
open is. Ten tweede is 2 uur televisiekijken per dag voor de meeste
mensen nog altijd belangrijk om twee redenen, a. voor het verzamelen
van informatie en van nationaal en internationaal nieuws en b. voor
ontspanning en recuperatie. Anderen zullen hier het woord recreatie
gebruiken, maar recuperatie staat voor herstel. En met herstel bedoel
ik het loslaten van spanningen opgelopen op het werk of elders gedurende
de dag. Daar moet niet zomaar aan gesleuteld worden, geknutseld door
ideeën over arbeid. Ten derde, als er 50% minder reclames zouden
worden uitgezonden, dan zou die 2 uur kunnen verminderen in 1,5 uur.
Maar ja, zoals de Russen zeggen: "Herhaling is de Moeder van
de Studie". Of in dit geval: "Herhaling, Reclame (re-clameren
is opnieuw en opnieuw roepen) is de Vader van de Indoctrinatie".
Austin Fitts' voorbeeld wijst alleen de individuele mens erop dat
zij zou kunnen nadenken of halvering van 700 uur per jaar televisie
kijken en de vrijkomende 350 uur voor werk gebruiken haar niet meer
kan opleveren. Maar wie biedt haar geschikt werk aan, als zij niet
zelf een eigen bedrijfje heeft?
Waarom
gebruikt Austin Fitts niet de uren die velen nutteloos in auto's en
openbaar vervoer zitten om elke werkdag van huis naar werk en weer
van werk naar huis te gaan? Laten we dezelfde 200.000 mensen nemen
van het zelfde land. En laten we aannemen dat daar inderdaad 70.000
mensen, de mensen van de zogenaamde arbeidsleeftijdsperiode, dat wil
zeggen van ongeveer 16 tot 65 jaar, een voltijdbaan hebben van 40
uur per week en 8 uur per dag. En laten we stellen dat die voltijdarbeiders
gemiddeld 2,5 uur reistijd per dag nodig hebben naar en van het werk.
Dan is dat 70.000 arbeiders x 2,5 uur per dag x 5 dagen = 875.000
uren heen en weer reizen per week. Als die arbeiders 50 weken per
jaar werken, dan komt dat op 43.750.000 uren forenzen-reistijd per
jaar. Niet alleen kunnen al die arbeiders in die tijd niet bezig zijn
voor hun werk, maar ze kunnen ook niet bezig zijn voor zichzelf. Elke
arbeider is gemiddeld 2,5 uur per dag x 5 dagen in de week x 50 weken
= 625 uur per jaar met niets anders bezig zijn dan met heen en weer
reizen voor hun betaalde baan. Dat is 26 dagen oftewel bijna een hele
maand en meer dan een maand in werkdagen. Stel nu eens dat elke arbeider
zijn werk op niet meer dan een half uur lopen of fietsen van zijn
huis zou vinden. Dan krijgen we de volgende berekening: 1 uur per
dag x 5 dagen in de week x 50 weken = 250 uur per jaar. Dat is nog
altijd 10,5 dagen met niets anders bezig zijn dan heen en weer reizen.
Maar omdat het werk op loop- en fietsafstand is, zijn al die uren
de zogenaamd broodnodige beweging, die een mens nodig heeft volgens
alle machine-gym-verkopers. Benzine is niet nodig, dus de vervuiling
door persoonlijk gebruik van auto's neemt drastisch af. Het scheelt
onnodig verder verasfalteren van het land. Het scheelt behoorlijke
bedragen in de eigen portemonnaie. Het levert ook 375 uur tijd op,
die anders in files en verkeer moet worden doorgebracht. En het is
één manier om de Coup d'État niet meer verder
mee te financieren (zie ook mijn artikeltje: "De Fietscirkel"
of dom blijven doordenken en doorgaan? (internetreferentie: http://worldwidebeingfreewebsite.com/kapitaal%20extremisme%2015.htm).
Ook in die zin is decentraliseren naar kleine dorpen, buurten en gemeenschappen
voor elke individuele mens pure winst.
Op
dit moment zijn volgens Austin Fitts de hoofdtrends:
- Mensen zijn belangrijk;
- Eén wereld, meer mensen;
- Energiemarkten;
- Innovering en technologie.
Met
betrekking tot de trend dat mensen belangrijk zijn geeft ze aan dat
wij de media laten be-palen wie onze helden zijn. Wij be-palen dat niet
zelf. De media be-palen en be-perken wie wij dienen te bewonderen. Daarom
is Austin Fitts op haar eigen webplek begonnen met het Solari Report,
waarin zij zèlf haar helden aanwijst. Als voorbeeld noemt zij
een school in Rusland, die door de schoolkinderen zelf is gebouwd, en
waarin de schoolkinderen zichzelf les geven (internetreferentie (25-11-12):
http://solari.com/blog/the-school-humanity%E2%80%99s-new-future).
Terzijde.
Deze school staat in Tekos, Rusland en is door jonge mensen zelf gebouwd
onder leiding van de stichter Mikhail Shchetinin. Er zijn geen volwassen
leraren. Kinderen zijn zelf verantwoordelijk voor hun onderwijs. Ze
koken onder andere hun eigen maaltijden, doen administratief werk en
schrijven hun eigen leerboeken. Ze leren zichzelf alles, wat ze in hun
verdere leven nodig hebben (internetreferentie (19-11-12): http://www.deepsnowpress.com/school.htm
en: http://loveforlife.com.au/node/5173).
Met
betrekking tot de trend: Eén wereld, meer mensen, zegt Catherine
Austin Fitts dat de hoeveelheid mensen op Aarde groeit, met als gevolg
dat er een druk komt te staan op de energiebronnen en grondstoffen.
Maar volgens haar is er desondanks geen dreiging tot ineenstorting.
Zij geeft, omdat het normaal is om tòch dergelijke percentages
te gebruiken, dat hooguit een 5% kans. Volgens haar houdt het systeem
zichzelf gezond door delen van de wereld te composteren. Er is volgens
Austin Fitts momenteel zelfs een trend dat de Middenklasse groeit.
De
IJslolly-Index
Ze stelt vervolgens de vraag aan het publiek hoeveel procent van de
mensen uit een gemeenschap geloven dat hun kind veilig alleen van huis
naar de dichtsbijzijnde ijsboer kan lopen, daar een ijsje kopen, en
weer alleen terug naar huis kan lopen.
Dit
percentage plaatst zij op een index. En dan ziet het er als volgt uit:
In
de '50-jaren van de vorige eeuw stond de Dow Jones-Index nog op 150.
De "Popsicle-Index" (IJslolly-Index), zoals zij dit noemt,
was toendertijd nog zeer hoog. Veel mensen geloofden toen nog, dat hun
kinderen veilig op straat konden lopen en zelf een ijslolly konden kopen
bij de ijsboer. Tegenwoordig staat de Dow Jones-Index op 12.800 en meer,
maar het percentage mensen dat nog gelooft dat hun kind zelf veilig
een ijslolly kan kopen is zeer laag. Dit alles heeft te maken met het
centraliseren van bedrijven en ondernemingen. Er is een voort-durende
verschuiving van eigenaarschap van lokaal naar gecentraliseerd bezit
en in handen van enkelen.
Het
centaliseren verschuift geld en geldstromen uit de kleine ondernemingen,
uit de buurten, kleine dorpen en gemeenten en uit de families naar slechts
enkelen. Het leidt ertoe dat die weinigen alles beheersen, in hun macht
hebben en gaan reguleren. Denk aan de agrarische sector, de gezondheidszorg
enzovoorts.
De
vraag is: Hoe kunnen wij dit veranderen? Hoe kunnen we deze trend omkeren?
Hoe kunnen we de individuele en familierijkdom weer terugkrijgen? Daarmee
begint Catherine Austin Fitts het tweede deel van haar lezing, over
"de wereld die geboren wordt".
Van
Centralisatie naar Decentralisatie
Kunnen we decentraliseren? Dat is de vraag. Catherine Austin Fitts stelt
dat we duizenden modellen nodig hebben van wat zij Financiële Ecosystemen
noemt. En niet slechts één.
Als
aspecten voor een gezond Financieel Ecosysteem noemt zij:
- Wet en Cultuur - respect voor het individu;
- Verantwoordelijkheden en Rechten;
- Transparantie (zonder dit loont misdaad) en Privacy;
- Een gezond betaalmiddel - dit kan, indien het werkt, een zeer bruikbaar
werktuig zijn, een zeer verfijnd middel tot communicatie;
- Markten - wanneer deze transparant zijn, zijn ze goed in communicatie;
- Eigen vermogen versus Schuld;
- Positieve rendementen over sectoren;
- Optimalisatie van plaatselijke economieën.
Austin
Fitts ziet decentralisatie als het op één lijn brengen
van Financiële Ecosystemen met levende Ecosystemen, zoals een buurt,
dorp en een kleine stad. Het idee van een Wereldwijde EnergieDoorbraak
past hier zeer goed in. De vraag met betrekking tot alternatieve vormen
en bronnen van energie is: Hoe kunnen we deze toepassen op een decentraliserende
manier? Eén basiselement is: We dienen heel klein te denken!
Een ander element is: Stop met het financieren van de groten!
Terzijde.
Mijn interpretatie daarbij is haar plaatje, dat leidt tot de formule:
Kracht + Geld + Technologie = Centralisatie van Macht, aldus te wijzigen:
Koop
lokaal, koop in lokale winkels, ga naar lokale reperateurs enzovoorts.
Gebruik maken van "Crowdfunding" (publieksfinanciering) en
privé-eigendom behoren ook tot de mogelijkheden. En gebruik maken
van en zoeken naar "vrije energie" is een andere mogelijkheid.
Daarnaast
kan optimalisatie van plaatselijke economieën plaatsvinden door
niet het grootste deel van de totale economische rendementen aan de
belegger te geven, alsof hij dit verdiend heeft. Maar door deze rendementen
te verdelen over een ieder, die daaraan daadwerkelijk heeft meegewerkt.
Terzijde.
Zolang wij dit niet doen zullen de weinigen op zeer eenvoudige wijze
en zonder zelf veel Kracht te gebruiken grote kapitalen aan Geld naar
zich zelf kunnen blijven toetrekken. De gevolgen? Zie daarvoor bijvoorbeeld
mijn artikel: "Kapitaalextremisten - kleinzielig en respectloos"
(internetreferentie: http://worldwidebeingfreewebsite.com/kapitaal%20extremisme%2017.htm).
Als
een belangrijk boek om te lezen, noemt Austin Fitts het werk van Robert
Axelrod, getiteld: "The Evolution of Cooperation" (De Evolutie
van Samenwerking), uit 1984:
The Evolution
of Cooperation biedt waardevolle inzichten in de eeuwenoude kwestie
of ongedwongen samenwerking ooit mogelijk zal zijn. Alom geprezen
en veel bediscussieerd, onderzoekt dit klassieke boek hoe samenwerking
kan ontstaan in een wereld van zelfzuchtige egoïsten - of dat
nu superpowers zijn, bedrijven of individuen - wanneer er geen centrale
autoriteit is die toezicht houdt op hun acties. Het probleem van samenwerking
staat centraal op veel verschillende gebieden. Robert Axelrod vertelt
over de beroemde computertournooien, waarin het samenwerkingsprogramma
Tit for Tat (Leer om Leer) (internetreferentie (27-11-12): http://en.wikipedia.org/wiki/Tit_for_tat,
mijn toevoeging) haar verbazende overwinningen optekende, legt de
toepassing ervan uit op een breed spectrum van onderwerpen en geeft
aan hoe de lezers zowel samenwerkingsprincipes in hun eigen leven
kunnen toepassen als samenwerkingsprincipes kunnen leren aan anderen.
Internetreferentie
(26-11-12) (Eigen vertaling):
http://books.google.nl/books/about/The_Evolution_of_Cooperation.html?id=KFf2HXzVO58C&redir_esc=y
http://www-personal.umich.edu/~axe
Economische
Oorlogsvoering is Wereldwijd het Boegbeeld
Met de uitspraak: "We live in a World where Economic Warfare is
Paragon" - "We leven in een Wereld waar Economische Oorlogsvoering
het Boegbeeld is", beëindigde Catherine Austin Fitts haar
lezing. Ze heeft aan de hand van de formule Kracht + Geld + Technologie
= Centralisatie van Macht laten zien hoe de huidige situatie, het huidige
systeem heeft kunnen ontstaan. Met die formule heeft een groepering
mensen, de 1%, een Coup d'État, een Staatsgreep kunnen plegen.
De 99% heeft die Staatsgreep zelf meegefinancierd. Stap na stap is het
Geld en de Kracht van elke individuele mens meer en meer vanuit hun
eigen handen, in de handen van slechts enkelen terechtgekomen. De 1%
is daardoor niet alleen in staat om het merendeel van de mensheid, de
99%, te beheersen, maar ook te (be)sturen in de richting die zij zich
wensen. Zij heeft dus de Staatsgreep aangegrepen en misbruikt om haar
eigen wil door te duwen. Dat leidt stap na stap tot een Centralisatie
van Macht in de vorm van een wereldwijd bestuur en een wereldwijde economie.
Een systeem dat nu stervende is.
In
haar lezing heeft Catherine Austin Fitts vervolgens aangegeven, hoe
we van deze Centralisatie van Macht weer terug kunnen naar een Decentralisatie
van Macht. De lijnen zijn eenvoudig. Maar de meeste mensen durven ze
niet aan, omdat het leidt tot veranderingen, die onzekerheid met zich
meebrengen. Men blijft liever binnen de sociale acceptabele zône
leven, wat Austin Fitts de "officiële" werkelijkheid
noemt, dan op de "rode knop" te drukken om de grenzen van
die werkelijkheid te verruilen voor een wijdsere werkelijkheid met ongekende,
nieuwe mogelijkheden. Een werkelijkheid, waarin elke individuele mens
weer vrij kan zijn om zelf te beslissen hoe en voor wat zij haar eigen
Geld en haar eigen Kracht gebruikt.
De
lijnen, de stappen zijn, zoals gezegd, eenvoudig. En in handen van elke
mens. Stop met het financieren van de groten! Koop bij lokale bedrijven!
Gebruik crowdfunding en privé-eigendom als middelen om kleine
bedrijven en ondernemers, buurten, dorpen en kleine steden weer kansen
te geven. Gebruik deze middelen ook om zoekers naar en uitvinders van
nieuwe energiebronnen en vrije energie te steunen. Gebruik de vrije
energie weer om de duizenden kleine Financiële Ecosystemen, die
op deze wijze ontstaan, weer verder mee te steunen. Kortom: Druk de
rode knop in! En een nieuw systeem wordt geboren.
DEEL
III "TERWIJL
DE G20 VIOOL SPEELT, BRANDT DE PLANEET" - PAUL HELLYER
ENERGIE PAGINA
Pagina
Laatst Toegevoegde Artikelen
|