PRINTBARE
VERSIE
DEEL
II
"TERWIJL
DE G20 VIOOL SPEELT, BRANDT DE PLANEET" - PAUL HELLYER
(DE GLOBAL B.E.M.-CONFERENTIE - DEEL III)
Door:
Kees Deckers
December
2012
Paul Hellyer's lezing is het onderwerp van het derde in een reeks van
artikelen naar aanleiding van de 3-daagse conferentie georganiseerd
door de Global B.E.M., welke plaatsvond te Hilversum op 9, 10 en 11
november. Global B.E.M. staat voor "Global Breakthrough Energy
Movement" (Wereldwijde Beweging voor EnergieDoorbraak).

Internetreferentie: http://globalbem.com/conference
Paul
Hellyer, 89 jaar oud, is van beroep onder andere luchtvaartingenieur,
voormalig Canadees minister van defensie, journalist en politiek commentator,
met een levenslange interesse in de macro-economie. Hij heeft zijn eigen
webplek, waarop ondermeer te lezen valt:
Paul
Hellyer is één van Canada’s meest bekende en controversiële
politici. Voor het eerst gekozen in 1949, was hij acht jaar later
de jongste kabinet's minister benoemd tot lid van de regering van
Louis S. St. Laurent. Vervolgens hield hij hoge functies in de regereringen
van Lester B. Pearson en Pierre E. Trudeau, die hem versloeg voor
het Liberal Party leiderschap in 1968. Het jaar daarop, na het bereiken
van de rang van senior minister, wat later aangeduid werd met vice-premier,
trad Hellyer af uit het kabinet van Trudeau over een principekwestie
met betrekking tot huisvesting.
Hoewel
Hellyer het meest bekend is door de bijeenvoeging van de Canadese
strijdkrachten en voor zijn voorzitterschap van de Taakgroep Huisvesting
en Stedelijke Ontwikkeling in 1968, heeft hij een levenslange interesse
behouden in de macro-economie. In de loop der jaren, als een journalist
en politiek commentator, is hij blijven vechten voor economische hervormingen
en heeft hij verschillende boeken geschreven over dit onderwerp. ...
...
De afgelopen jaren is hij geïnteresseerd geraakt in de buitenaardse
aanwezigheid en hun superieure technologie, welke we aan het namaken
zijn geweest. In september 2005 werd hij de eerste persoon van kabinetsrang
in de G8 groep van landen, die ondubbelzinnig verklaarde “UFO’s
zijn even echt als de overvliegende vliegtuigen.”
(internetreferentie
(04-12-12) (eigen vertaling): http://www.paulhellyerweb.com)
Paul
Hellyer's lezing tijdens de conferentie is met name gebaseerd op zijn
plan en voorstel om de wereldwijde, financiële crisis te beëindigen,
getiteld: "Global Hope: A Plan to End the Worldwide Financial Crises"
- "Wereldwijde Hoop: Een Plan tot het Beëindigen van de Wereldwijde
Financiële Crisissen". Dit voorstel is als word-bestand te
downloaden van zijn webplek. Daarnaast is ook zijn lezing: "The
G20 Fiddles While The Planet Burns" (De G20 Speelt Viool, Terwijl
De Planeet Brandt), speciaal geschreven voor de Global B.E.M.-conferentie,
te downloaden als word-bestand van de webplek:

Internetreferentie (08-12-12): http://www.victoryfortheworld.net
In
dit artikel zal ik een groot aantal door mij zelf vertaalde citaten
uit dit voorstel en uit de lezing gebruiken, zoals die door Hellyer
op papier zijn gezet. En zoals in de vorige twee artikelen zal ik mijn
eigen impressies, gedachten en vraagtekens toevoegen in de vorm van
terzijdes. Deze terzijdes geef ik cursief aan.
Terzijde.
In dit artikel zal ik overal waar Paul Hellyer over Amerika spreekt,
de term Noord-Amerika gebruiken, behalve daar waar het citaten betreft.
Want, zoals Michael Tellinger in zijn lezing zei: "De antwoorden
zijn terug te vinden in onze taal zelf." (zie: “Historische
Veekralen en UBUNTU Contributionisme - Michael Tellinger
(De Global B.E.M.-Conferentie - Deel I)). Amerika betekent voor mij
de combinatie van Zuid-, Midden- en Noord-Amerika. Dat wat de Verenigde
Staten van Noord-Amerika heet te zijn is derhalve een klein onderdeel
van Amerika. Ja, het woord Noord-Amerika is langer en ja, het kost meer
papier, tijd en energie om te gebruiken. Echter, Noord-Amerika is ook
een preciezer woord, het duidt veel accurater en exacter aan, waarover
we praten. Zo is er ook de neiging, mogelijk uit pure luiheid, mogelijk
ook om heel andere redenen, om de interpunctie, de leestekens weg te
laten uit alle afkortingen. Maar daarmee is United States van U.S. geworden
tot US, wat staat voor ONS. Hetzelfde doet zich in feite voor met het
weglaten van de punten in de afkorting voor Europese Unie, waardoor
dit EU wordt. Wat de meeste Europeanen waarschijnlijk niet weten, is
dat "eu" (uitspraak jew) het Roemeense woord is voor "ik".
De effecten van het laatste, als men gelooft in indoctrinatie door woorden
en taal, zijn door die onbekendheid minder dan het Noord-Amerikaanse
US. Maar wat als je in een land opgroeit, waar "US of America"
in principe leest: "ONS van Amerika"?
De
nood-zaak van de U-bocht en de Gouden Regel
Paul Hellyer start zijn lezing met de vraag: "Wat zou jij doen
als iemand op je deur bonst en roept dat je huis in brand staat?"
Dat is volgens hem de situatie, zoals die vandaag bestaat, met betrekking
tot de opwarming van de Aarde, onze thuisplaneet.
"Echter,
wereldleiders schijnen zowel de urgentie als de omvang van het gevaar
te ontkennen. In plaats daarvan verspillen G20 leiders het meeste van
hun energie aan het proberen te redden van een handvol privé-banken.
Erger nog, ze verspillen veel te veel tijd op zoek naar nieuwe oliebronnen
om het huidige rampzalige traject uit te breiden."
Wat
doen de regeringen in feite? Ze sturen wat naar rechts, misschien sturen
ze ook een beetje naar links, maar ze blijven richting de afgrond rijden.
Een U-bocht is echter nodig. Weg van de afgrond. Een U-bocht is nodig
voor bijna elke beleidsbeslissing.
Volgens
Hellyer zouden we ons uitsluitend op DoorbraakEnergie moeten concentreren.
Hoewel, zoals hij zegt, hijzelf geen expert is op dat gebied, maar op
het gebied van politiek, buitenlandse zaken en geld. Zijn scholing en
training is op het gebied van het laatste. Zijn aandacht is daarom gericht
op de vraag hoe te kunnen betalen voor de enorme verschuiving van fossiele
brandstoffen naar schone energie, welke de Aarde kan redden. Volgens
hem dient de politiek de 99% te steunen. Hij noemt dit zelf het bouwen
van het Koninkrijk God's op Aarde, of hoe een ieder ander dit een naam
wil geven. Dat vraagt een verandering in bewustzijn. Weg van het ego.
Dat betekent:
"...
een wereld waar elk kind voldoende voedsel heeft om te eten, drinkbaar
water om te drinken, een fatsoenlijk shirt op zijn of haar rug, een
dak over zijn of haar hoofd, adequate gezondheidszorg en voldoende gratis
onderwijs om vaardigheden te ontwikkelen voor en zich voor te bereiden
op een productief en bevredigend leven."
Ondanks
de grote strijd tussen vele godsdiensten en religies hebben ze alle
één regel gemeenschappelijk. De Gouden Regel. Die Gouden
Regel luidt: "To treat others as we ourselves would want to be
treated." - "Laten we omgaan met anderen, zoals wijzelf willen
dat er met ons wordt omgegaan." Het zou deze regel dienen te zijn
volgens welke we allen zouden moeten leven.
Terzijde.
Die Gouden Regel luidt ook wel: "Wat gij niet wilt dat u geschiedt,
doet dat ook een ander niet" en zoals ik er zelf altijd aan toevoeg:
"Wat gij wilt dat u geschiedt, gun dat ook een ander." Het
is ook gelijk aan de filosofie van UBUNTU, waarover Michael Tellinger
in zijn lezing sprak en die stelt: "Als het niet goed is voor iedereen,
is het helemaal niet goed" (zie: “Historische
Veekralen en UBUNTU Contributionisme - Michael Tellinger
(De Global B.E.M.-Conferentie - Deel I)).
"Om
een rechtvaardiger wereld van vrede en voorspoed te bereiken, is het
essentieel voor de nationale staten, in het bijzonder de wereldmachten,
om een enorme verandering in de prioriteiten te bewerkstelligen. Ze
moeten de bewapeningswedloop beëindigen en de honderden miljarden
die dit bespaart, op die bezigheden richten, die de kwaliteit van leven
voor mensen overal verbeteren. Het hoogopgeleide militaire en wetenschappelijke
personeel, dat niet meer nodig is voor het ontwikkelen van nieuwe wapensystemen,
zou gerecruteerd moeten worden voor deze humanitaire projecten, inclusief,
natuurlijk, om zich aan te sluiten bij de oorlog tegen de opwarming
van de Aarde, ten behoeve van zowel hun kleinkinderen en achterkleinkinderen,
als ons.
Hoewel de samenwerking van alle grote mogendheden essentieel zijn zal,
is het de Verenigde Staten, die de rol van wereldleider op zich heeft
genomen, die het initiatief zal moeten nemen."
Terzijde.
De meeste westerse mensen zijn geneigd om het idee voorgesteld in de
laatste zin te accepteren. Maar mijns insziens wordt het tijd dat we
eens afstappen van het idee dat Noord-Amerika de leider van de wereld
is, of moet zijn. Op dit moment ligt daar het grootste probleem. Wat
trouwens ook blijkt uit het vervolg van Hellyer's lezing. Noord-Amerika
zelf telt zo'n 315 miljoen mensen. Hun zogenaamde bondgenoten zullen
mogelijk ongeveer 2 miljard mensen tellen (de Europese Unie telt iets
meer dan een half miljard mensen), maar de Aarde telt 7 miljard mensen.
Zolang wij dit spel blijven spelen en volgen van wereldleiderschap toebedelen
aan één land, zijn we op de verkeerde weg. We hebben leiderschap
nodig van elke mens op Aarde, vanuit elke hoek, vanuit elk gehucht en
vanaf elke plek op Aarde.
Hellyer
vervolgt zijn lezing met de opmerking dat het Eisenhower was, die waarschuwde
voor het militair-industrieel complex.
Terzijde.
Hellyer refereert hier aan de afscheidsrede van Dwight D. Eisenhower
als president van de Verenigde Staten van Noord-Amerika in 1961. Met
het militair-industrieel complex wordt volgens de Nederlandstalige
Wikipedia het volgende bedoeld:
Militair-industrieel
complex
Het militair-industrieel complex is een bundeling van de belangen
van het politieke leiderschap, het militaire leiderschap en de wapenindustrie.
Vaak, maar niet altijd, heeft de term betrekking op de Verenigde Staten.
De uitdrukking werd voor het eerst gebruikt door de voormalige president
van de Verenigde Staten en generaal Dwight D. Eisenhower. In zijn
afscheidsrede als president op 17 januari 1961 waarschuwde hij de
Amerikanen voor een vervlechting van de belangen en de invloed van
het militair-industrieel complex.
Men
spreekt van een militair-industrieel complex wanneer zich de volgende
verschijnselen voordoen:
- Een sterke lobby door vertegenwoordigers van de militaire industrie
- Talrijke persoonlijke contacten tussen vertegenwoordigers van het
leger, de politiek en de wapenindustrie
- Politici of hoge militairen die functies in de wapenindustrie vervullen
Internetreferentie
(04-12-12): http://nl.wikipedia.org/wiki/Militair-industrieel_complex
In
die afscheidsrede van Eisenhower staat ook:
"... In de regeringsraden moeten we ons hoeden voor de verkrijging
van ongerechtvaardigde invloed, gezocht of niet gezocht, door het
militair-industrieel clompex. De potentie voor de desastreuze opkomst
van misplaatste macht bestaat en zal aanhouden. We moeten het gewicht
van deze combinatie nooit onze vrijheden of democratische processen
in gevaar laten brengen. We moeten niets als vanzelfsprekend aannemen.
Alleen een alerte en goed geïnformeerde bevolking kan de juiste
verweving van de enorme industriële en militaire defensie-machinerie
met onze vreedzame methoden en doelen afdwingen, zó dat veiligheid
en vrijheid tesamen kunnen bloeien.
Verwant
aan, en grotendeels verantwoordelijk voor de ingrijpende veranderingen
in onze industrieel-militaire houding, is de technologische revolutie
sinds de laatste tientallen jaren. In deze revolutie is onderzoek
centraal komen te staan; het is ook formeel, complex en kostbaar geworden.
Een gestaag stijgend aandeel wordt uitgevoerd voor, door, of in de
richting van de Federale regering.
Hedentendage
wordt de eenzame uitvinder, knutselend in zijn winkel, overschaduwd
door taakgroepen van wetenschappers in laboratoria en op testterreinen.
Op dezelfde wijze heeft de vrije universiteit, historisch de bron
van vrije ideeën en wetenschappelijke ontdekking, een revolutie
ervaren in de uitvoering van onderzoek. Mede door de enorme kosten,
wordt een overheidscontract vrijwel een vervangingsmiddel voor intellectuele
nieuwsgierigheid. Voor elk schoolbord zijn er thans honderden van
nieuwe electronische computers. Het vooruitzicht van overheersing
van de nationale geleerden door Federale werkgelegenheid, project-toewijzingen
en de macht van geld is altijd aanwezig en moet als ernstig worden
beschouwd. Echter, respect houdend voor wetenschappelijk onderzoek
en ontdekking, zoals we zouden moeten, moeten we ook waakzaam zijn
voor het gelijkwaardige en tegenovergestelde gevaar, dat de openbare
orde zelf gevangene zou kunnen worden van een wetenschappelijk-technologische
elite. (Vet als eigen nadruk toegevoegd).
Het
is de taak van staatsmanschap om deze en andere krachten te kneden,
balanceren en integreren binnen de principes van ons democratisch
systeem -- altijd gericht op de hoogste doelstellingen van onze vrije
samenleving."
Internetreferentie
(04-12-12) (eigen vertaling):
http://coursesa.matrix.msu.edu/~hst306/documents/indust.html
Hier
hebben we opnieuw de kern van het probleem, waar de drie-daagse conferentie,
naast ander energiegebruik en andere energiebronnen, steeds weer naar
verwees: De Centralisatie van Macht en hoe dat te voorkomen en terug
te draaien. Hier, meer dan 60 jaar geleden uitgesproken door een aftredende
president van de Verenigde Staten van Noord-Amerika. Paul Hellyer wil
tot een decentralisatie van de macht komen door de macht over het geld
op te delen tussen regeringen en banken. Tussen publieke (nationale)
en private (privé-)banken.
Beëindig
de bewapeningsrace. Gebruik het hoogopgeleide militaire en wetenschappelijke
apparaat voor voordelen voor de mensheid, stelt Paul Hellyer. De wereld
heeft één moment de kans gehad om die bewapeningsrace
stop te zetten. Dat was bij de val van de Berlijnse Muur. De vooruitzichten
voor vele landen in Europa, voor Noord-Amerika en voor andere landen
waren op dat moment oogverblindend. Het was de kans van ons leven. Het
moment om zeer veel ten goede te keren.
"Er
werd veel gesproken over een winst op de vredes. Zonder enige vijand
van militaire betekenis, zouden de westerse landen en met name de Verenigde
Staten hun uitgaven voor bewapening kunnen verminderen en de besparingen
kunnen verleggen naar een groot aantal essentiële prioriteiten,
met inbegrip van gezondheidszorg. onderwijs, bescherming van het milieu
met inbegrip van duurzame groei en de ontwikkeling van nieuwe bronnen
van energie om fossiele brandstoffen te vervangen. Er zou ook meer geld
zijn voor de kunsten en de verlichting van de armoede en het analfabetisme
op een wereldwijde basis. Het was een unieke en door God gegeven kans
voor een nieuwe, moediger en eerlijker wereld."
"We
hebben het verknald!"
"We hebben het verknald! We verknalden de kans van ons leven om
goede dingen te doen! Een kleine groep fanatici ondermijnde onze gouden
kans om vrede na te streven, niet oorlog. Wij droomden nauwelijks, dat
zij een heel andere "visie" van de Nieuwe WereldOrde erop
nahielden."
Toen
volgde de destructie van de TweelingTorens in de Verenigde Staten van
Noord-Amerika. En de wereld was woest: "... en voor een paar dagen
had Noord-Amerika de sympathie van bijna iedereen, zelfs de islamitische
staten. Het was het soort sfeer, waarin het mogelijk zou zijn geweest
om al-Qaeda uit te roeien met een operatie van politie- en inlichtingendiensten.
In plaats daarvan besloot de "Cabal" van militaire, industriële,
bankiers- en spionage-belangen de tragedie als een excuus te gebruiken
om hun oorlog tegen Irak te starten, hoewel er geen enkel spoor van
bewijs was, dat de Irakezen betrokken waren bij de gebeurens van 9/11,
noch direct noch indirect."
De
antipathie tegen het Noord-Amerikaanse beleid: "... heeft niets
te maken met democratie tegenover dictatuur, of met rijkdom, of met
vrijheid van godsdienst en met bijeenkomst. ... Kortom, de Amerikaanse
buitenlandse politiek was de wortel van het conflict. De Verenigde Staten
zal een ommezwaai moeten maken om zijn decennia oude praktijk van inmenging
in bijna elk land van enige betekenis te beëindigen. Maar het zal
hen veel geld besparen, en veel levens in zowel de Verenigde Staten
als daarbuiten, wanneer zij een nieuw regiem van daadwerkelijke samenwerking
zouden beginnen als een vervanging voor militaire en economische overheersing.
Dit houdt een volledig stopzetten van hun donkere kant in, van de hebzucht
en het egoïsme van hun leiders; hun valse goden; hun dubbele moraal;
de groeiende ongelijkheid in inkomen tussen rijk en arm; en, tenslotte,
hun hardvochtige houding tegenover de armen en de machtelozen."
"In
werkelijkheid hebben de banken de wereld in één monsterlijk
groot pandjeshuis veranderd" - Het financieel hefboomeffect
Hellyer vertelt dat hij bijna zijn hele leven interesse heeft gehad
in bankieren en geld. Zijn favoriete onderwerp op school was dan ook
economie. Hij vroeg toendertijd zijn professoren of depressies en recessies
nodig zijn. Hij hield niet van hun antwoord: "Ja, ze zijn nodig,
lees je geschiedenis." Hij concludeerde zelf dat geen één
ervan nodig was. Alle zijn het geld-fenomenen veroorzaakt door het systeem.
Hij wilde dit veranderen en probeerde daarom in de politiek te komen.
Dit lukte in 1949. In 1950 volgde de Koreaanse oorlog en er vond geen
depressie plaats. Het systeem leek te werken tot de '60 jaren. Toen
begonnen de inflaties. Veroorzaakt door machtige unie's en industrieën,
die hun macht gebruikten om het systeem te beïnvloeden. Om de inflatie
in de hand te houden werd een idee van Milton Friedman toegepast. Het
gevolg was dat het I.M.F. (Internationale Monetaire Fonds) wereldwijd
ging optreden als politieagent tegen inflatie. Vanaf dat moment werd
door een kleine groep banken geen geld meer aan landen voor bijna niets
uitgeleend. Gevolg was dat mensen uit hun banen, hun huizen en al het
andere werden geperst en dat een puinhoop ontstond.
Als
start in de geschiedenis van de problemen met geld geeft Hellyer het
moment aan dat koning Willem III van Engeland geld nodig had om tegen
Frankrijk te vechten. Hij leende dit geld van de "Bank of England",
met als tegenwaarde een papier dat niet één maar twee
keer kon worden uitgeleend.
Terzijde.
Hellyer bedoelt hier koning Willem III van Engeland, prins van Oranje
en stadhouder Willem III van Holland, Zeeland, Utrecht, Gelre en Overijssel
van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (internetreferentie
(06-12-12): http://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_III_van_Oranje-Nassau).

Over
het verhaal staat op de Nederlandstalige Wikipedia het volgende bij
het artikel over de "Bank of England":
...
Geschiedenis
De bank werd gesticht in 1694 als de bankier van de Britse regering
onder het toenmalige koningschap van Willem III, koning van Engeland
en stadhouder van Holland, Zeeland, Utrecht, Gelderland en Overijssel.
De hoogste functionaris van de instelling is de Governor. Sinds 2003
wordt deze positie bekleed door de econoom Mervyn King.
Tijdens
de 17e-eeuwse oorlogen tussen Holland en Engeland raakten de Engelsen
zo onder de indruk van de werkbare vormen die de Hollanders hanteerden,
dat ze hen van A tot Z zijn gaan kopiëren. Zo werd het land in
1653 ook (tijdelijk) een republiek en pakte het in 1666 het systeem
van vrije munt slaan op. Door de onvoldoende aanvoer van goud en zilver
om munten te slaan en de onvoldoende binnenkomende belastinggelden,
werden er nieuwe wegen gezocht voor het invullen van het geldsysteem.
In
1688 werd Willem III de troon van Engeland beloofd als hij de heersende
bankiers het recht gaf om geld uit te geven. Zijn twijfel hierover
werd weggenomen doordat hij tegen 8% rente zoveel mocht lenen als
hij wilde en de bankbiljetten het opschrift kregen "The Bank
of England - redeemable (inwisselbaar tegen) in Gold or Silvercoins".
Zodoende werd in 1694 de Bank of England (BoE) gesticht, die op haar
beurt weer een voorbeeld werd voor de banken op het continent. Het
brein hierachter was William Patterson; een vooraanstaand bankier.
Hij stemde er in toe de koning te voorzien van goud uit zijn eigen
bankreserve en papiergeld, om zodoende de enige bankier te worden
van de Engelse schatkist. Zodoende werd de Bank of England een privé-onderneming.
Een
opmerkelijke bepaling in het oprichtingsstatuut was "The Bank
hath benefit on the interest on all monies which it creates out of
nothing". Mede hierdoor kon de regering haar activiteiten financieren
door op deze wijze geld te lenen, in plaats van het uitoefenen van
haar recht om het zelf uit te geven. En zo werd het fenomeen staatsschuld
geïnstitutionaliseerd. ...
Internetreferentie
(06-12-12): http://nl.wikipedia.org/wiki/Bank_of_England
In
zijn voorstel zegt Hellyer hierover: "Soevereine regeringen gaven,
als een zaak van opportuniteit, particuliere bedrijven een vergunning
om geld te creëren voor publiek en privaat gebruik. Deze instituties
(banken) kregen, natuurlijk, het recht om waarborgen aan te nemen, en
om deze fondsen, tegen rente, uit te lenen. Het was hen ook toegestaan
om geld te creëren of te fabriceren in wat bekend werd als de "gedeeltelijke
reserve van het bankwezen". Ze leenden consequent meer uit dan
dat zij in hun bankkluis hadden, en zij kwamen daarmee weg, omdat op
elk moment slechts enkele inleggers binnenkwamen om hun geld op te nemen.
De
bedriegerij werd wettig gemaakt, toen de "Bank of England"
werd ingehuurd om Koning Willem te helpen zijn oorlog te financieren.
Rijke mensen droegen 1.200.000 Engelse ponden in goud en zilver, als
kapitaal, om de bank te stichten, waarna dit bedrag aan de regering
werd geleend tegen 8 procent. Om zijn waardering te tonen, mocht de
bank van de koning 1.200.000 Engelse ponden in bankpapier drukken en
deze tegen hoge rente-percentages uitlenen. In feite werd de bank het
recht gegeven om hetzelfde geld twee keer uit te lenen – één
keer aan de regering en één keer aan het volk."
Terzijde.
Dit wordt "leverage" genoemd. Ook wel "financial leverage":
Financial
Leverage (is ongeveer financieël hefboom-effect)
1. Schuld gebruiken om een activiteit te financieren.
Gewoonlijk leent men bijvoorbeeld geld, in de vorm van een hypotheek,
om een huis te kopen. Men verwijst hier vaak naar als "leveraging"
het huis. Op dezelfde wijze gebruikt men deze hefboomwerking, wanneer
men gebruik maakt van een marge om effecten te kopen.
2. Het bedrag aan schuld dat gebruikt is om activiteiten
te financieren. Een bedrijf met veel meer schuld dan vermogen of eigenkapitaal
wordt over het algemeen "highly leveraged" genoemd. Teveel
"leverage" wordt vaak als ongezond beschouwd, maar veel
bedrijven gebruiken "leverage" om hun activiteiten uit te
breiden. (Farlex Financial Dictionary. © 2012 Farlex, Inc. All
Rights Reserved)
Internetreferentie
(02-12-12) (eigen vertaling): http://financial-dictionary.thefreedictionary.com/Financial+Leverage
Ik
heb geprobeerd bovenstaande begripsverklaring te begrijpen en te vertalen,
maar kom niet verder dan dat "financial leverage" of betekent
"met schuld betalen" of de vertaling hiervan naar het Nederlands
is ongeveer "financieël hefboom-effect (de verhouding tussen
eigen en vreemd vermogen van een zaak (bij boekhouding))". Maar
in het huidige artikel daarover op de Nederlandse Wikipedia komt het
woord schuld niet eens voor:
Financieel
hefboomeffect
Het financiële hefboomeffect ook wel degree of financial leverage
genoemd komt voort uit de aanwezigheid van vaste financiële kosten.
De financiële hefboomwerking maakt gebruik van de vaste financiële
kosten voor het vergroten van de effecten het bedrijfsresultaat c.q.
EBIT en de winst per aandeel in het bedrijf. Een stijging van het
EBIT leidt door het gebruik van vaste financiële kosten tot een
meer dan gemiddelde stijging van de winst per aandeel van het bedrijf.
Een daling van het EBIT werkt vice versa op de winst per aandeel.
Internetreferentie
(02-12-12): http://nl.wikipedia.org/wiki/Financieel_hefboomeffect
Wat
schuld is volgens dezelfde webplek: "The Free Dictionary by Farlex":
Schuld
Alle geld verschuldigd aan een individu, bedrijf of andere organisatie.
Men verwerft schuld wanneer men geld leent. Over het algemeen verwerft
men schuld voor een specifiek doel, zoals het financieren van een
hogere beroepsopleiding of het kopen van een huis. In zaken en de
regering worden schulden vaak uitgegeven in de vorm van obligaties,
wat verhandelbare waardepapieren zijn die de houder het recht geven
op terugbetaling op het juiste moment (de juiste momenten). Nu en
dan, vooral voor persoonlijke leningen, wordt schuld uitgegeven zonder
rente of andere compensatie; men betaalt eenvoudig terug wat geleend
is. Dit is bijzonder ongewoon in zaken en een schuldenaar compenseert
een kredietverlener vrijwel altijd met een zeker bedrag aan rente,
die de tijdswaarde van geld representeert. Echter, in sommige financiële
gebieden, met name in het Islamitische bankieren, wordt schuld met
rente niet toegestaan.
Internetreferentie
(02-12-12) (eigen vertaling): http://financial-dictionary.thefreedictionary.com/Debt
Dit
is mijns insziens één van de vele voorbeelden van taalmisbruik
en woordspel. Door het woord schuld op allerlei wijzen en met allerlei
termen en woorden te verhullen, zoals hypotheek, voorschot en krediet,
lijkt het minder pijnlijk en minder gevaarlijk dan het is. Uiteindelijk
echter wordt een ieder in de westerse wereld zijn en haar leven lang
met dergelijke termen in de schulden geduwd, zodat zij de andere regels
van de zogenaamde samenleving wel moeten volgen en geen recht hebben
om zelf mee te bepalen wat die regels zijn. Schuld is slavernij. Niet
meer en niet minder. Huizenkopers zijn misschien het beste voorbeeld.
Maar men probeert huizenhuurders ook stelselmatig in dezelfde positie
te dwingen, zoals blijkt uit de nieuwste plannen van de zogenaamd
politieke leider Rutte.
Het
financiële hefboom-effect betekent zoveel als dat bij een hypotheek
op een huis een mens het grootste deel van zijn leven op grond van
meer vreemd vermogen dan eigen vermogen een huis bewoont. En dat hij
door daar 30 of 40 jaar voor te werken jaarlijks die hefboomwerking
of balans stap na stap kan om laten slaan naar totaal eigen beheer.
Tenminste als hij daar ooit de kans toekrijgt en als hij ooit de leeftijd
bereikt, waarop dat eindelijk zal plaatsvinden. De vertaling van "leverage"
naar het Nederlands is echter ook: exploiteren, uitbuiten, uitmelken,
gezag, macht en invloed. "Financial leverage" wordt dan:
financieel exploiteren, uitbuiten, uitmelken, vanuit financiën
gezag, macht en invloed hebben. In die betekenis is diezelfde huizenkoper
een geldslaaf van anderen tot hij of zij het huis heeft afbetaald.
Die anderen hebben "leverage" over hem en haar. Dezelfde
reden waarom huurders stap na stap in diezelfde richting gedrongen
worden. De termen "leverage" en "financial leverage"
zijn dan ook niet meer dan zogenaamd politiek correcte en eufemistische
bewoordingen voor wat de feitelijke waarheid is. En dat is een, eufemistisch
gezegd, politiek zeer incorrecte situatie.
De
laatste zin van het citaat: "Financial Leverage", beschouw
ik zelf als het meest bizarre dat ik ooit heb gelezen, geschreven
door zogenaamd intelligente, en, waar ze graag prat op gaan, fantasieloze
rekenkundigen: "Teveel "leverage" (lees schuld) wordt
vaak als ongezond beschouwd, maar veel bedrijven gebruiken "leverage"
(lees schuld) om hun activiteiten uit te breiden." Niet alleen
is de meest open deur om in te trappen de constatering dat teveel
schuld ongezond is, maar bizar fantasievol is het idee dat men een
bedrag aan schuld kan gebruiken om activiteiten uit te breiden oftewel
investeringen te doen. Hoe ver deze "financial leverage"
van het gilde der boekhoudkunstenaars en financieel economische goochelaars
gaat, blijkt wel uit het verhaal van de science fiction-schrijver
Robert Sheckley, die al in 1952 het verhaal schreef: "Cost of
Living" (De Kosten van Levensonderhoud), een verhaal over een
man die de toekomst van zijn zoon verkoopt in ruil voor het genieten
van het gebruik van moderne gemakken tijdens zijn eigen leven (internetreferentie
(10-12-12): http://www.gutenberg.org/files/29458/29458-h/29458-h.htm,
en als verhaal in het Nederlands verschenen in 1968, in de bundel:
"Van Aardse smetten vrij", uitgegeven in de serie Zwarte
Beertjes, nummer 1163, van A.W. Bruna en Zoon, Utrecht, Antwerpen).
Hier zien we de omgekeerde wereld, waarin de fantasieschrijver zich
zeer goed bewust is wat de werkelijkheid is, terwijl de economie-mathematici
in de meest merkwaardige fantasiewereld rondzweven en de rest van
de wereld daarin proberen mee te trekken.

De
één zijn dood (schuld), is de ander zijn brood (macht)
"In de loop der jaren, als gevolg van de hebzucht van de banken
en de medeplichtigheid van de politici, is die verhouding (leverage)
dramatisch gestegen. In de beginjaren van de 20ste eeuw werden federaal
gecharterde Noord-Amerikaanse banken verplicht goudreserves te bezitten
van 25 procent. Dat betekent dat zij hetzelfde geld vier maal mochten
uitlenen. Voor vele jaren moesten Canadese banken een geldreserve van
8 procent handhaven. Dat betekent dat zij het recht hadden om hetzelfde
geld 12½ keer uit te lenen."
"Meer
recent, dankzij Milton Friedman’s onzinnige flip-flop van iemand,
die meent dat banken 100% aan contant geld-reserves moeten handhaven,
naar iemand, die 0% aan contant geld-reserves aanbeveelt – in
feite een tijdperk van gedereguleerd bankieren – groeiden de veelvouden
tot 20 tot 1 of meer. In staat zijn hetzelfde geld aan twintig mensen
of instituten uit te lenen, en rente in te vorderen van alle, is niet
alleen diefstal, - het is kapitale diefstal (Eigen toevoeging: Waarop
in veel landen de doodstraf staat!) ...
Toch, u kunt zich afvragen, als de banken geld uitlenen dat ze niet
in hun kluizen hebben, waar komt het dan vandaan? Het antwoord, ècht,
is dat ze het uit lucht maken. Het systeem werkt als volgt. Stel dat
u 35.000,- dollar wilt lenen om een nieuwe auto te kopen. U bezoekt
uw vriendelijke bankier en vraagt om een lening. Hij/zij zal u om een
onderpand vragen – aandelen, obligaties, een tweede hypotheek
op uw huis of arbeiderswoning of, als u niet in staat bent om één
van deze te verschaffen, de medeondertekening van een welgestelde vriend
of familielid. Wanneer aan het zakelijk onderpand is voldaan, zal u
gevraagd worden een papier te tekenen voor de hoofdsom met een vaste
rente.
Wanneer het papierwerk compleet is, en het papier getekend, zal uw bankier
een boeking maken op de computer van de bank en, presto, een krediet
van 35.000,- dollar zal op uw rekening verschijnen, die u kunt gebruiken
om uw auto te kopen. Het belangrijke punt is, dat seconden daarvoor
dit geld niet bestond. Het werd - bij wijze van spreken - uit lucht
gecreëerd.
Graham Towers, de eerste en aantoonbaar beste Governeur van de "Bank
of Canada" zei, “Geld is slechts een boeking, dat is alles
wat het is.” Als hij vandaag nog zou leven zou hij zeggen, “Geld
is slechts een computer-vermelding, dat is alles wat het is.”
Dus waar het op neerkomt is dat er letterlijk miljoenen werkloze mensen
over de hele wereld bestaan om geen andere reden, dan het gebrek van
een paar strategisch geplaatste computer-vermeldingen. Het feit dat
dit zo is, is een misdaad tegen de mensheid in de letterlijke betekenis
van die woorden."
Als
gevolg hiervan ontstond het huidige banksysteem, dat thans de wereld
vernietigt door een Systeem van Schuld. De geschiedenis heeft aangetoond
dat dit systeem een eeuwig onaflosbaar systeem is. Een systeem voor
rampen in de maak.
"Niet
verrassend is, dat er in de laatste 125 jaar 25 recessies en depressies
hebben plaatgevonden in de Verenigde Staten. In sommige gevallen, zoals
de Grote Depressie van de 30er jaren van de vorige eeuw en de huidige
Grote Recessie, toont het bewijs aan, dat het instorten van de beurskoersen
vooruitgezien werd door enkele ingewijden, die hielpen om de catastrofe
te initiëren."
Terzijde.
Dus gemiddeld elke 5 jaar vond een recessie of depresisie plaats! In
feite gaat het nog veel verder. Een kleine kliek van bankiers en anderen
heeft met zelf-gemaakt niet-bestaand geld letterlijk bijna de hele wereld
opgekocht. Regeringen hebben grote delen van de landen, waar zij zogenaamd
leiders over zijn, aan eigenaren van multinationaal koloniserende bedrijven
en banken verkocht voor dit niet-bestaande geld, inclusief de burgers,
als loonslaven, meubilair en levende machine-onderdelen.
Thans
moeten wij proberen met de problemen, die hierdoor zijn veroorzaakt,
zien om te gaan.
Regeringen
bevinden zich in dezelfde positie als mensen, wat het schuldenprobleem
betreft. Geld krijgen ze alleen van de banken, wanneer ze "austerity"
(hardheids/strafheids) maatregelen nemen. Banken zullen landen niet
redden. Maar, zegt Paul Hellyer, landen hebben het recht om zelf geld
te printen! En privé-banken hebben dat recht niet! Hoe is het
dan mogelijk dat precies het omgekeerde plaatsvindt? Omdat een bank-elite
een Nieuwe WereldOrde probeert te creëren onder hun contrôle.
De Bilderberg-club heeft een plan voor de wereld gemaakt. Er bestaat
geen enkele democratische natie in de wereld. Ze worden allemaal gecommandeerd
door de bank-elite.
"Waarom
betalen regeringen particuliere financiers om krediet te ontwikkelen,
die zijzelf rentevrij zouden kunnen uitgeven? Volgens Professor Carroll
Quigley, mentor van Bill Clinton aan de Universiteit van Georgetown,
was dit allemaal een onderdeel van een gezamelijk plan van een kliek
van internationale financiers. In zijn boek Tragedy and Hope van 1966,
schreef hij:
“De machten van het financieel kapitalisme hadden een ander verreikend
doel, niets minder dan het creëren van een wereldsysteem van financiële
contrôle in particuliere handen, om in staat te zijn het politieke
systeem van elk land en de economie van de wereld als geheel te overheersen.
Dit systeem zou op een feodale wijze worden beheerst door de centrale
banken van de wereld, gezamelijk handelend optredend aan de hand van
geheime overeenkomsten, die tijdens regelmatige privé-bijeenkomsten
en -conferenties waren bereikt. De top van het systeem zou de Bank for
International Settlements (Bank voor Internationale Verrekeningen) te
Bazel, Zwitserland, zijn, een privé-bank, eigendom van en beheerst
door de wereld's centrale banken, die zelf privé-handelsondernemingen
waren.” ...
... Als dat het plan was, is het briljant geslaagd! Er bestaat geen
enkele èchte democratie in de westerse wereld. Alle worden doeltreffend
gedicteerd door een internationaal systeem van banken en obligatiehandelaren.
Erger nog, er is geen veandering in zicht, omdat slechts ongeveer 1%
van de burgers begrijpt wat geld is en waar het vandaan komt.
Ik zeg niet dat alle bankiers slecht zijn. Dat zijn ze niet. Maar het
internationale financiële systeem levert resultaten op van onbeschrijfbaar
kwaad. Dit is niet altijd zo geweest en het hoeft niet altijd zo te
zijn. Er is een remedie."

Internetreferentie (13-12-12): http://en.wikipedia.org/wiki/Tragedy_And_Hope
De
remedie: Creëer als land geld!
De remedie: Creëer als land geld! Paul Hellyer heeft daarom een
voorstel gedaan om de macht van de banken te verminderen. Het al eerder
genoemde voorstel: "Global Hope: A Plan to End the Worldwide Financial
Crises".
Wereldwijd
zijn de korte en lange termijn-doelen van zijn voorstel de volgende:
"1.
... beëindig de recessie/depressie... Het in eerste instantie wereldwijd
inspuiten van 10 biljoen (10 met 12 nullen) dollar, en meer indien nodig,
van wat schuldenvrije G.C.M. (Government-Created Money - RegeringsGecreëerd
Geld) genoemd zou kunnen worden, zal dat bereiken.
2.
... breng een schijn van moraal in het systeem en stop particuliere
banken om hetzelfde geld zoveel keren uit te lenen aan verschillende
mensen. Verminder de "leverages" van hun huidige hoge niveau's
naar 2 tot 1, waarbij rentedragende activa niet groter kunnen zijn dan
twee maal het contante geld in hun bankkluizen of in deposito bij centrale
banken. Dit zou in zeven jaar of minder bereikt kunnen worden, doordat
federale regeringen genoeg G.C.M. creëren om hun economieën
groeiende te houden, terwijl ze tegelijkertijd ongeveer 1/3 van hun
uitstaande schulden terugkopen. Zodra banken 34% cash-reserves hebben
bereikt, kan de geld-creatie-functie verdeeld worden tussen de regering
en private banken, 34% G.C.M., 66% B.C.M (Bank-Created Money - BankGecreëerd
Geld).
3.
De grootste prestatie van het gehele proces, echter, zou de democratisering
zijn van de zogenaamde democratieën. Op dit moment is er geen enkel
land in de westerse wereld, dat meester is van zijn eigen lot. Ze staan
allemaal, zowel financieel als politiek, onder contrôle van het
internationale bankkartel. Het is tijd om de komedie te beëindigen
en voor de kiezers om contrôle te krijgen."
"Tenslotte
moet men zich afvragen waarom de G20 groep van wereldleiders niet met
iets positiefs is gekomen langs dezelfde lijnen. We kunnen slechts aannemen,
dat geen van de G20 leiders gespecialiseerde kennis heeft op het gebied
van geld en bankieren. Dit is niet verbazingwekkend, als slechts ongeveer
1% van de bevolking het echt begrijpt. In plaats daarvan worden de leiders
geadviseerd door bankiers en economen. De eersten zijn onderdeel van
het kartel en representeren de gevestigde belangen van het bankiersbroederschap.
Orthodoxe economen, op enkele zeldzame uitzonderingen na, beschikken
niet over de nodige visie. Zij weten zeer goed dat de “gebalanceerde
budget”-aanpak, geadopteerd in de 30er jaren van de vorige eeuw
er slechts in slaagde de misère voor jaren te continueren. Ze
hebben 70 jaar gehad om een systeem te ontwerpen dat een "firewall"
(brandmuur) zou kunnen zijn tegen een herhaling. Maar dat hebben ze
niet gedaan, en de praktijk heeft dat geleerd. Dus we zullen moeten
zoeken naar het handjevol vooruitdenkers, die het wèl begrijpen
en hen in posities van autoriteit moeten plaatsen."
"Het was Einstein die zei, “De definitie van krankzinnigheid
is hetzelfde ding opnieuw en opnieuw te doen en andere resultaten te
verwachten.” Dat is wat regeringen, op advies van hun hoofdeconomen,
vandaag de dag doen."
Hellyer
stelt vervolgens dat de herverkiezing van Barack Obama het beste is
dat de Verenigde Staten van Noord-Amerika en de rest van de wereld kan
gebeuren. Obama heeft Wall Street overleefd. Hij zou nu moeten beginnen
met:
1.
Het afbreken van de macht van Wall Street;
2. Acceptatie van Palestinië als onafhankelijke
staat;
3. Volledige openbaring van alles met betrekking tot
buitenaardse bezoeken en buitenaardsen;
4. Campagnes om het regenwoud te redden;
5. Wereldwijde bronnen volledig te gaan gebruiken om
van fossiele brandstoffen over te gaan op Doorbraakenergieën.
Van
Global Warming naar Global Breakthrough Energy
Wie gaat de oorlog tegen Global Warming financieren?, is Hellyer's meest
belangrijke vraag als onderdeel van de U-bocht, die nood-zaak is. Dat
gaat biljoenen kosten en het moet gefinancierd worden tegen een onvoorstelbaar
groot schuldprobleem.
Noord-Amerika
houdt tenminste 6.000 patenten geheim. Openbaring van deze patenten
zou plaats moeten vinden. Ze zouden in het publieke domein moeten worden
gebracht. Volgens Hellyer hebben de Sterremensen de Verenigde Staten
van Noord-Amerika al jaren geleden koude fusie en nulpunt-energie gegeven,
maar de Verenigde Staten houden ook dit verborgen. Deze patenten en
energiebronnen alleen al zouden de U-bocht mogelijk kunnen maken.
Paul
Hellyer stelt verder: Stop de oorlog tegen terrorisme, zodat de oorlog
tegen "Global Warming" - Opwarming van de Aarde, het meest
belangrijke van vandaag kan plaatsvinden. Iedereen van de wereldwijde
menselijke familie zou in staat moeten zijn om hier oplossingen voor
te vinden, is zijn mening.
"Deze
oorlog is een gouden kans voor alle verschillende stammen, sekten, godsdiensten,
religies en naties van de wereld om afstand te doen van hun concurrentie
en samen te werken als één wereldwijde familie om de bewoonbaarheid
van ons gemeenschappelijk huis te beschermen. Dat is de reden waarom
deze conferentie zo precies op tijd komt. We kijken naar doorbraak-energiebronnen
om het alternatief of alternatieven te leveren voor fossiele brandstoffen
om de aanval te lanceren."
Terzijde.
De term "Global Warming" is een zeer beladen term geworden.
Het is echter ook één van de redenen, waarom de Global
B.E.M., als voorstander van de doorbraak van alternatieve bronnen
van energie is ontstaan. De fossiele brandstoffen vervuilen de Aarde
en veroorzaken een steeds grotere hoeveelheid CO2 in de Aardse atmosfeer.
Dit ontkennen is onverstandig. Of dit ook daadwerkelijk tot een opwarming
van de Aarde zal leiden is een andere vraag. Maar voorkomen is altijd
beter dan genezen. Zeker in dit geval. De manieren waarop de gevolgen
worden voorkomen zijn echter die van de bekende symptoombestrijding.
Waarbij die symptoombestrijding ten goede komt van de 1% en ten nadele
is van de 99%. In plaats van de ziekte zelf aan te pakken, ergo te
stoppen met het gebruik van olie, gas en steenkool, wordt een symptoombestrijdingsmiddel
als belasting ingevoerd. De CO2-belasting stelt op geen enkele manier
paal en perk aan het gebruik en de verbranding van fossiele brandstoffen.
Integendeel, in de huidige Centralisatie van Macht komt het er alleen
op neer dat de weinigen nauwelijks tot geen cent CO2-belasting zullen
hoeven betalen, terwijl de 99% dik belast zullen worden. Daarmee zal
ook deze belasting misbruikt worden, zoals zeer veel medicijnen misbruikt
worden door de farmaceutische industrie en zoals pesticiden en genetisch
gemodificeerde planten en dieren misbruikt worden door de Monsanto's
van de wereld. Om de macht van de enkelen uit te breiden en van de
velen nog verder in te dammen. De 99% zal op deze wijze nog meer in
de macht van de multinationaal koloniserende bedrijven en de nationale
en unie-nationale regeringen raken. Het is hier dat de Global B.E.M.
een andere weg kiest. Een weg naar het vinden en gaan gebruiken van
andere bronnen van energie. Een weg, die niet alleen tot schonere,
veiligere en duurzamere vormen van energie en energiegebruik kan leiden.
Maar ook tot het wegnemen van de nood-zaak van een CO2-belasting als
symptoombestrijding. En ook tot het weer terugbrengen van de macht
in de eigen handen van elke mens op Aarde zelf.
Het
lijkt daarom verstandig om af te stappen van de term "Global
Warming", maar tegelijkertijd een andere term te vinden. Een
term, die duidelijk maakt dat het om veel meer gaat dan alleen de
mogelijkheid van de opwarming van de Aarde veroorzaakt door de mens.
Het gaat om de voort-durende vervuiling en verarming door de mens
op alle fronten en gebieden van de Aarde. De voort-durende vervuiling
van de atmosfeer door de verbranding van fossiele brandstoffen is
slechts een klein onderdeel van deze vervuiling. Dat bewijzen de rampen
van de Exxon Valdez, van de B.P.-affaire in de Golf van Mexico, van
de oliesmeerpijperij van de Shell in Nigeria, van de nucleaire rampen
in Chernobyl en in Fukushima en van alle bijna-rampen met andere nucleaire
reactoren, zoals het Noord-Amerikaanse Three Miles Island. Ook deze
rampen worden, zoals de "onzin van de Global Warming", door
de multinationaal koloniserende bedrijven als kleine ongelukjes weggeveegd
van tafel om dik door te kunnen blijven verdienen, alsof daar de Aarde
en de mensheid mee kunnen worden gered. Het gaat ook om het leegroven
van alle natuurlijke energiebronnen van de Aarde, waarbij en waarvoor
bepaalde naties oorlogen creëren om ze in handen te krijgen of
tenminste in de handen van multinationaal koloniserende bedrijven.
Het gaat om het zogenaamd noodzakelijke "fracken" om gas
te winnen. Zie bijvoorbeeld het artikel: "Europa: duidelijke
regels fracken schaliegas" op de webplek "DuurzaamNieuws.Nl"
(internetreferentie (12-12-12): http://www.duurzaamnieuws.nl/bericht.rxml?id=92763).
En het gaat om het rücksichtsloze vernietigen van complete ecosystemen,
zoals het regenwoud, waarover Paul Hellyer spreekt. Enzovoorts enzovoorts.
Hoe
er ook over gedacht wordt en naar gekeken wordt, het feit is dat de
mens als levenssoort op Aarde geen enkel respect heeft voor welke
andere levenssoort dan ook op zijn thuisplaneet. Zelfs niet zijn eigen
levenssoort. Hij mag zichzelf dan ver verheven voelen boven al die
andere levensvormen, omdat hij zo ontzettend veel dichter staat bij
zijn god, in diens beeld gemaakt zelfs, maar het mag duidelijk zijn
dat hij er zich in zijn geheel niet naar gedraagt. Het idee van Paul
Hellyer om het Koninkrijk God's op Aarde te bouwen ondersteun ik volledig,
ook al zal ik het nooit zo noemen. Er is geen enkele reden om te wachten
op dat Koninkrijk tot na je dood. We kunnen ook beide beleven, zowel
voor als na de dood.
Het
mag ook duidelijk worden dat een kliek van weinigen, die naties, unies
van naties en multinationaal koloniserende bedrijven in handen hebben,
veel meer belang hebben bij elk tegengaan van het tegengaan van vervuiling
van de Aarde, bij het leegroven van haar natuurlijke bronnen en bij
het vernietigen van complete ecosystemen, dan de 99%. Want de eersten
zijn degenen die op deze wijze alleen maar meer macht vergaren. En
als ze dat niet kunnen door rücksichtsloze exploitatie, dan doen
zij dit door deze exploitatie zogenaamd tegen te gaan en zich voor
te doen als zogenaamde "Groenen".
Mijn
voorstel is de term en het idee van "Opwarming van de Aarde"
wereldwijd te vervangen door "Wereldwijde Beweging voor EnergieDoorbraak".
Daardoor wordt het CO2-probleem slechts een klein onderdeel van een
veel wijdser en een positief gerichte doelstelling om niet alleen
de Aarde en haar ecologieën te redden, maar ook om elke individuele
mens, vanuit zijn eigen wil, op positieve wijze daar aan te laten
bijdragen.
Zijn
lezing beëindigend, wijst Paul Hellyer op "Het epische plan
van het I.M.F. om schuld weg te toveren en bankiers te onttronen",
zoals dat beschreven staat in een artikel op de webplek van "The
Telegraph", getiteld: "IMF's epic plan to conjure away debt
and dethrone bankers" (internetreferentie (08-12-12:) http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/9623863/IMFs-epic-plan-to-conjure-away-debt-and-dethrone-bankers.html).

In
grote lijnen stellen de bedenkers van dit epische plan hetzelfde voor
als Paul Hellyer. Twee goede ideeën in dat plan zijn volgens Hellyer
ten eerste het principe dat de regering verantwoordelijkheid heeft en
ten tweede dat zij ook de macht heeft om die verantwoordelijkheid toe
te passen. De regeringen moeten dus eens beginnen met daar naar te handelen,
zelfs als de banken het daar niet mee eens zijn.
Terzijde.
Dit is ook wat Eisenhower zegt in zijn afscheidsrede. De laatste alinea
van het citaat van Eisenhowers' afscheidsrede luidt:
"Het
is de taak van staatsmanschap om deze en andere krachten te kneden,
balanceren en integreren binnen de principes van ons democratisch
systeem -- altijd gericht op de hoogste doelstellingen van onze vrije
samenleving."
Tot
slot wijst Hellyer op zijn eigen webplek "PaulHellyerWeb.com"
en op de webplek "Victory for the World", waar de informatie
van zijn lezing en dit artikel is terug te vinden.
Samenvattend
In tegenstelling tot Catherine Austin Fitts (zie mijn artikel: De (Totale)
Werkelijkheid en de "Officiële" Werkelijkheid - Catherine
Austin Fitts (De Global B.E.M.-Conferentie - Deel II)) is Paul Hellyer's
uitzicht op onze toekomst veel somberder. Daar waar Austin Fitts meent
dat er maar een 5% kans is dat het wereldsysteem zal instorten, een
kans trouwens die zij incalculeert: "Omdat het normaal geacht wordt
om een percentage te geven", zegt Paul Hellyer in de samenvatting
van zijn lezing het volgende (zie internetreferentie (02-12-12): http://globalbem.com/conference/program-detailed
(Eigen vertaling)):
De
wereld is een ongelooflijke puinhoop en is op weg naar een catastrofe.
De hoofdverantwoordelijkheid voor deze stand van zaken kan worden toegeschreven
aan een zeer kleine groep van bankiers en industriëlen in partnerschap
met het industrieel-militaire complex, die verantwoordelijk zijn voor
praktijken, welke de bronnen van de wereld uitputten en de ecosystemen
van de wereld vernietigen. De leiders van de G20 naties hebben bijna
al hun tijd en energie verbruikt in een poging om een hopeloos "highly-leveraged"
banksysteem te redden, dat niet meer te repareren valt. Geen enkele
hoeveelheid aan oplappen en knutselen kan dit herstellen, dus een dramatische,
fundamentele herziening is de enige oplossing. Als dit bereikt is, kan
het onderwerp van de opwarming van de aarde, wat de meest belangrijke
prioriteit is voor de mensheid, aangepakt en gefinancierd worden. Het
enige overblijvende probleem is toegang krijgen tot exotische brandstoffen,
die onder contrôle zijn van dezelfde elitaire groep, die de wereld
besturen via haar bank- en oliekartels. Alleen regeringen, die bereid
zijn om de kliek te confronteren en hun eigen soevereine bevoegdheden
voluit te gebruiken uit naam van het volk kunnen de situatie redden.
Kort
gesteld is Paul Hellyer's voorstel en plan: Breng een einde aan de macht
van privé-banken en het kliekje van mensen die deze banken bezit.
Doe dit door als land zelf geld te creëren. Dat is het recht van
landen. Verminder daarmee de "leverages" van banken van hun
huidige hoge niveau's van 20 staat tot 1 naar 2 staat tot 1. Kom tot
een geld-creatie-verhouding van 34% G.C.M. (RegeringsGecreëerd
Geld) en 66% B.C.M. (BankGecreëerd Geld). Bouw vanuit deze U-bocht
in de macht èchte democratieën op. Democratieën, waarin
elke mens op Aarde "voldoende voedsel heeft om te eten, drinkbaar
water om te drinken, een fatsoenlijk shirt op zijn of haar rug, een
dak over zijn of haar hoofd, adequate gezondheidszorg en voldoende gratis
onderwijs om vaardigheden te ontwikkelen voor en zich voor te bereiden
op een productief en bevredigend leven." En ga daarbij als totale
mensheid tegelijkertijd op zoek naar oplossingen voor ons probleem van
vervuiling, van uitputting van de Aarde en van ons energieprobleem.
Terzijde.
Zelf stel ik daarom voor om met betrekking tot deze problemen, van de
term "Global Warming" af te stappen en daarvoor in de plaats
de "Global Breakthrough Energy Movement" (Wereldwijde Beweging
voor EnergieDoorbraak) als positieve term en positief middel te gaan
gebruiken. Hoe dat kan? Vanuit niet één, maar vanuit zeer
vele ideeën van mensen van over de hele Aarde. Eén zo'n
idee en voorstel zal ik beschrijven in het volgende artikel in deze
reeks: "Een Zakenvoorstel - Brooks Agnew (De Global B.E.M.-Conferentie
- Deel IV)).
"De
tijd staat geen verdere uitwerking toe van de hoge prioriteit-hervormingen,
die krachtig moet worden aangepakt... De Wereldwijde DoorbraakEnergie-Conferentie
heeft aangetoond dat we afstand kunnen doen van fossiele brandstoffen
ten gunste van schone energie. Dat legt de verantwoordelijkheid op ons.
Zullen we ons met de zieners over de hele wereld verenigen om haar bewoonbaarheid
te behouden voor toekomstige generaties of niet? De keus is aan ons."
DEEL
IV EEN
ZAKENVOORSTEL - BROOKS AGNEW
ENERGIE PAGINA
Pagina
Laatst Toegevoegde Artikelen
|