PRINTBARE VERSIE

DE ONGEWONE DOOD VAN VEE

Deel 1

Door: Linda Moulton Howe© 2009

Vertaling: Paul Harmans

Bron: http://www.earthfiles.com/news.php?ID=1537&cateegory=Environment



Links: 28 jaar oude koe gevonden op 8 maart 2009 in Weston, Colorado, door rancher Mike Duran. Haar uierzak zijn in een cirkelvorm verwijderd, het vaginale weefsel is weggesneden en haar linkervoorpoot is gebroken, waarschijnlijk ten gevolge van het droppen op de grond vanaf een bepaalde hoogte. Foto © 2009 Tom Murphy, Trinidad Times Independent.
Rechts: 1 week oud mannetjeskalf gevonden op 17 maart 2009 in Hoehne, Colorado, door rancher Tom Miller. Beide oren zijn verwijderd, het lijkt alsof ze zijn blootgesteld aan hitte, alle interne organen zijn verwijderd en de heupen zijn gebroken, waarschijnlijk ten gevolge van het droppen op de grond vanaf een bepaalde hoogte. Foto © 2009 Chuck Zukowski, MUFON Field Investigator.


Weston, Colorado: verminking van 28 jaar oude koe
Op zondag 15 maart 2009 was ik (Linda.M.H.) in Weston, Colorado, ongeveer een half uur ten westen van Trinidad, voor een ontmoeting met rancher Mike Duran. Hij had de week hiervoor op zondag 8 maart één van zijn koeien dood en verminkt gevonden. Hij had de moederkoe en haar kalf tijdens het voederen op de zaterdag niet gezien en denkt nu dat zij in de vrijdagnacht van 6 maart werd gedood.

Mike is 49 jaar en is geboren en getogen in de Weston regio van zuidelijk Colorado waar je vanuit zijn weide de witgetopte Sangre de Cristo bergen kunt zien.


Mike Duran met enkele van zijn 40 stuks slachtvee in de weide in Weston, Colorado, op de achtergrond de sneeuwwitte toppen van de Sangre de Cristo bergketen. Aan de andere kant van de bergen liggen de Great Sand Dunes, San Luis Valley en Alamosa. Aan het uiterste eind van de weide, in de richting van de bergen, werd Duran’s eerste koe verminkt, dat was in november 1995.
foto © 2009 Linda Moulton Howe

Achter deze bergen liggen de Great Sand Dunes en de stad Alamosa in de San Luis Valley waar in 1967 ranchers Berle en Nellie Lewis het internationale nieuws haalden met hun 3 jaar oude Appaloosa paard genaamd Lady. Het paard werd dood gevonden en al het vlees was van de gehele nek gestript. Al haar organen in de borst waren bloedeloos en chirurgisch verwijderd.


3 jaar oude Appaloosa paard genaamd Lady, gefotografeerd ongeveer drie weken nadat ze op 9 september 1967 was gevonden. Al het vlees was van de gehele nek gestript. De organen in de borst waren bloedeloos en chirurgisch verwijderd.
foto © 1967 Don Anderson.

Het bloot gekomen skelet was zo wit en schoon dat het leek alsof de botten dagenlang in de zon hadden gelegen. Maar de ranchers wisten dat ze twee nachten daarvoor nog springlevend was. Nu lag ze op droge, stoffige grond met geen enkel spoor rondom haar, zelfs niet dat van haarzelf. Lady’s sporen hielden 30 meter ten zuidoosten van haar dode karkas op. Berle Lewis vertelde mij tijdens een telefoongesprek in de jaren ’80: “Het leek alsof ze in een cirkel was rondgesprongen. Maar verder was er niets, geen sporen van welke soort dan ook tussen daar en waar we haar vonden. Het was volkomen schoon rondom haar.”

Echter, 12 meter ten zuiden van haar lichaam stond gebroken struikgewas. Berle vertelde mij: “Rondom het struikgewas lag een cirkel van ongeveer een meter diameter met rondom zes of acht gaten in de grond van ongeveer 10 cm in diameter en 7 tot 10 cm diep.”

Berle, Nellie en andere ranchers in de San Luis Valley vertelden dat in de zomer van 1967 zeer vreemde luchtvoertuigen boven de vallei werden gezien en de ranchers vroegen zich af of de UFO’s iets te maken hadden met de bizarre dood van Lady. Dat is waarom the Pueblo, Colorado’s belangrijkste krant een kop had: ‘Dood paard koren op molen UFO-fanaten’. Onverklaarbare lichten, lichtbundels, driehoeken in de lucht en andere vreemde luchtverschijnselen zijn gelinkt aan de, op zijn minsts sinds de jaren ’50, wereldwijd voorkomende dierverminkingen.

Patholoog en hematoloog John Altshuler, M. D., uit Denver (inmiddels overleden) was zo nieuwsgierig over de ongewone dood in de San Luis Valley dat hij in zijn eigen tijd naar Alamosa reed om het paard te bekijken. In mijn eerste boek ‘An Alien Harvest’ (zie Earthfiles Shop) drukte ik een ooggetuigenrapport uit 1967 af geschreven door Dr. Altshuler over hetgeen hij ontdekte. Hij schreef:

‘Toen ik bij het paard kwam kon ik zien dat het tevens was ingesneden vanaf de nek tot beneden aan de borst in een verticale, kundige incisie. Aan de randen van de incisie zat een donkere kleur alsof het vlees was blootgelegd en dichtgeschroeid met een chirurgisch dichtschroeilemmet. …ik sneed wat monsters van de harde, donkere rand. Later bekeek ik het weefsel onder een microscoop. Op celniveau was de verkleuring en afbraak consistent met veranderingen veroorzaakt door verbranden.

Het meest verbazende was het gebrek aan bloed. Ik heb honderden autopsies gedaan. Je kunt niet in een lichaam snijden zonder wat bloed te verkrijgen. Maar er was geen bloed op de huid of op de grond. Nergens was bloed te vinden. Dat maakte de meeste indruk op mij.

Ik herinner mij dat in de borst van het paard geen organen meer aanwezig waren. Wie deze insnijdingen ook deed, hij nam het hart de longen en de schildklier weg. Het mediastinum (middelste gedeelte van borstholte) was compleet leeg en droog. Hoe krijg je een hart verwijderd zonder bloedverlies? Het was een verbluffende ontleding van organen zonder enig bewijs van bloedverlies.’

Gedurende de late jaren ’80 en de jaren ’90 bevestigde Dr. Altshuler de aanwezigheid van gekookte hemoglobine en gekookt collageen in de sneden bij de vele verschillende dierverminkingen, variërend van halve katten en konijnen tot paarden en vee.


Links: normaal collageen van een koe, de vezelige samenstelling van bindweefsel.
Rechts: Gekookte hemoglobine langs de insnijding in de buik van een verminkte koe.
Tussen 1989 tot aan 1994 bevestigde Patholoog en hematoloog John Altshuler, M. D. (inmiddels overleden) in meer dan dertig gevallen dat de insnijdingen bij de verminkingen waren gedaan door met hoge hitte te snijden.
fotomicrograven van John Altshuler, M. D

Dr. Altshuler heeft mij in zijn laboratoriummicroscoop laten kijken naar verminkingsweefsel en als vergelijking ook naar weefselmonsters afkomstig van het ons bekende laserchirurgie. Het aardse leven is gebaseerd op koolstof, maar er was geen koolstofresidu op het weefsel van de verminkte dieren. In contrast daarmee waren er altijd kleine zwarte korreltjes koolstof op de weefsels afkomstig van laserchirurgie.

Als directeur van speciale projecten bij de zender CBS in Denver, Colorado, produceerde ik van 1979 tot 1980 een documentaire met de titel A Strange Harvest (Een Vreemde Oogst) en die ging over het dierverminkingsmysterie.


Verminkte stier, oktober 1979 op de C. E. Potts Ranch, Walsenburg, Colorado gedurende het filmen van de tv-documentaire A Strange Harvest geproduceerd door Linda Moulton Howe, directeur Special Projects, KMGH-TV Denver, met Richard Lerner als Cameraman.
Foto © 1979 by David Perkins.


Hoehne, Trinidad, Cokedale en Weston en Walsenburg naar het noorden zijn lang de meest actieve regio’s van Colorado geweest voor de veeverminkingen en UFO-meldingen. Verder naar het oosten ligt Alamosa en het Great Sand Dunes National Park en die worden ook al heel lang geassocieerd met dierverminkingen en UFO-meldingen.

Hoe ironisch dat mijn eerste filmlocatie in oktober 1979 met de KMGH-TV crew toen in de Walsenburg en Trinidad regio was, en nu, 30 jaar later, ben ik terug op dezelfde plaats om meer verminkte dieren te onderzoeken. Tot nu toe is er een 28 jarige koe, welke drie maanden voor haar bloedeloze dood een kalfje had gekregen, in Weston gevonden en een 1 week oud kalfje, gevonden op dinsdagmorgen 17 maart in Hoehne, ongeveer 40 mijl ten oosten van Mike Duran’s dode en verminkte koe.

Eerst de Duran ranch in Weston. De op 8 maart verminkte koe is de tweede ongewone dood van een dier daar. De eerste verminking vond plaats in november 1995, in dezelfde valleiweide waar Mike Duran gedurende de laatste 15 jaar een kudde hield variërend tussen 40 en 75 dieren. Mike heeft tevens zijn doctoraal in speciaal onderwijs van het Adam State College en werkt nu aan de Trinidad High School, ongeveer een half uur ten oosten van zijn ranch in Weston.

Die eerste verminking betrof een 5 jaar oude, gezonde, witkop Hereford met hoorns. Deze hoorns hadden een vreemd lot bij die verminking in 1995.


INTERVIEW

Mike Duran: De eerste verminkte koe was ongeveer vijf jaar oud met een 3 maanden oud kalf.

Linda Moulton Howe: Als ik het goed begrijp, dan betrof die veeverminking in 1995 op jouw ranch een zojuist moeder geworden koe en dat betekent dat de uierzak gezwollen was van al het bloed en de melk. Toch werd het verwijderd van de buik zonder dat er vloeistof of bloed op de grond of op haar lichaam zat?

Mike Duran: Ja, er was geen vloeistof of bloed op haar lichaam of op de grond. En ze lag op haar rug gedraaid met haar poten in de lucht gestoken toen we haar vonden. Ze was de avond daarvoor nog in leven. Ik vond haar op een zondag en op de zaterdagavond daarvoor moest ik nog een stier uit dat veld halen en nam ik mijn verplaatsbare veekraal mee.

Ik bracht de stier naar huis en ging toen terug om de panelen van de veekraal op mijn aanhangwagen te laden. Toen, op zondag rond 11:30, hielp ik mijn buurman met het verplaatsen van wat vee naar een andere weide voorbij mijn veld toen zag ik - in eerste instantie keek ik daar naar beneden en het leek vreemd. Het leek niet eens op een koe. Het leek meer op een dood hert in het veld. Dus op de weg er naartoe viel mij de koe op en toen ik haar bekeek vond ik het zeer vreemd dat de uierzak weg was en dat ze was omgedraaid op haar rug met haar poten in de lucht. Dat is geen normale gang van zaken als een koe dood gaat. Normaal als een koe dood gaat ligt ze op haar zij, opgezwollen en roofdieren - speciaal eksters en kraaien - beginnen in de ogen en de zachte delen te pikken. Maar op haar, daar was niets.

Toen viel het me op hoe de omhulsels van haar hoorns eraf waren getrokken. Het bot was er nog wel. Het omhulsel was van de hoorns afgetrokken, alleen het omhulsel. Als je de schedel van een koe kent, als de hoorns groeien, die zijn eveneens deel van het bot. Als je de hoorns eraf snijdt dan gaan ze bloeden. Maar ze waren er niet afgesneden, alleen de omhulsels waren van de hoorns afgetrokken.

Linda Moulton Howe: Het deel van het bot was er nog en stak omhoog?

Mike Duran: Ja.

Linda Moulton Howe: Je vond de omhulsels naast de verminkte koe?

Mike Duran: Ja, ze lagen ongeveer tien tot twintig meter vanaf de koe.

Linda Moulton Howe: Had iemand een deel van de omhulsels afgesneden of waren ze nog compleet?

Mike Duran: Ze zouden nog volledig gepast hebben. Het leek alsof een heel sterk iemand ze er gewoon afgetrokken had.

Linda Moulton Howe: En hoeveel uur daarvoor had je haar nog gezien?

Mike Duran: Dat was ongeveer 16 of 17 uur ervoor.

Linda Moulton Howe: Heb je goed op de grond gezocht naar sporen of tekenen van een gevecht?

Mike Duran: We hebben overal gekeken. Mijn vader spendeerde er een hoop tijd aan om te zoeken naar sporen, maar hij kon niets vinden.

Linda Moulton Howe: Heb je een dierenarts om een necropsie gevraagd?

Mike Duran: Nee, dat deden we niet. Ik belde onze lokale jachtopziener en vroeg hem of een roofdier haar te grazen had genomen. Hij zei dat hij dat eens zou bekijken. We vilden samen de koe, maar we vonden niets. Mijn enige vraag aan hem was: “Wat nu als iemand een verdovingsgeweer heeft gebruikt en haar daarmee heeft beschoten?” Hij zei: “Als ze dat gedaan zouden hebben, dan zouden we dat weten omdat we haar gevild hebben. Als je een verdovingsgeweer gebruikt laat dat een zeer grote blauwe plek achter. Dat zouden we gevonden hebben in dat geval. We hebben de hele koe gestript en hebben geen enkel bewijs van wat dan ook gevonden.”

Linda Moulton Howe: Dus geen blauwe plekken en geen bewijs van punctiegaatjes en geen bijtsporen van een natuurlijke rover?

Mike Duran: Nee, niets.

Linda Moulton Howe: Dus, dat eerste dier, gezien vanuit jouw gezichtspunt en dat van de jachtopziener, stierf een mysterieuze dood?

Mike Duran: Ja.

 

2e verminking - 28 jaar oude koe gevonden op 8 maart 2009 op de ranch van Mike Duran in Weston, Colorado

Mike Duran: De tweede verminking die ik vond was op zondag 8 maart 2009. Ik denk dat ze ergens in de vrijdagnacht van 6 maart is verminkt. Ik ging pas om 15:30 op zaterdag 7 maart mijn koeien voederen, ik kwam zojuist terug uit Santa Fe. Het was een zeer winderige dag. Ik voedde de koeien bij een schuur. Deze koe was mijn oudste en omdat ze een 3 maanden oud kalfje had en zelf al zo’n 28 jaar oud was, wilde ik haar wat speciaal voeden. Ik gaf haar elke keer als ik haar voedde een emmer graan. Ik reed daarvoor weg van de rest van de kudde en zij volgde mij, at het graan en ging dan weer terug en at wat van het hooi.

Maar op die zaterdag zag ik haar niet. Het was zo stormachtig en ik was vermoeid na de lange reis, dus ik voedde alleen de koeien die er wel waren en ging naar huis. Toen op zondagmorgen om 10 uur ’s morgens toen ik weer de kudde ging voeden, was ze er weer niet. Met die hoge leeftijd van haar en met haar 3 maanden oude kalf kreeg ik het idee dat ze was doodgegaan. Ik ging op zoek naar haar. De koeien schuilen normaal gesproken onder de pijnbomen aan de kant van de heuvel. Ik zocht daar, maar ik kon haar niet vinden. Toen ik over de top van de heuvel kon kijken zag ik dat ze beneden bij de kreek in de vallei, dicht bij het water lag.

Toen ik naar haar buik keek leek het wat vreemd en toen ik haar achterpoot optilde zag ik dat de uierzak in een cirkelvorm verwijderd was en de huid leek dichtgeschroeid te zijn of zoiets, maar geen echt bloed. Toen keek ik naar het binnenste van haar vagina en de huid rondom was eveneens weggehaald. Ik zei tegen mijzelf: “Wel, dit is een verminking! Ze ging niet dood vanwege een natuurlijke oorzaak vanwege haar hoge leeftijd.”


Nauw pad door de wilgen vanaf de koeienweide naar de oever van de kreek waar de kudde van Mike Duran normaal drinkt. De verminkte 28 jaar oude koe werd op 8 maart 2009 gevonden aan de andere kant van de kreek.
Foto 15 maart © Linda Moulton Howe.


De verminkte koe van Mike Duan, gevonden op 8 maart 2009 aan de oever van de kreek had de tong en ogen nog intact, maar de uierzak was verwijderd in een mooie cirkel en het weefsel van de vagina was weggesneden. De voorpoot lijkt gebroken te zijn, het vermoeden bestaat dat ze vanaf boven op de oever van de kreek is gedropt.
Foto © Tom Murphy, Trinidad Times Independent


Complete uierzak van de 28 jarige koe was weggesneden door een cirkelvormige insnijding op enkel huiddiepte.
Foto © Tom Murphy, Trinidad Times Independent


Vaginaal weefsel weggesneden in een ietwat vierkante insnijding
Foto © Tom Murphy, Trinidad Times Independent


Rancer Mike Duran wijst met een takje naar het weggesneden vaginale weefsel van zijn 28 jarige koe.
Foto © Tom Murphy, Trinidad Times Independent

Linda Moulton Howe: Het lijkt erop dat deze veeverminking van 8 maart 2009 dezelfde insnijdingen laat zien als je jongere koe in november 1995?

Mike Duran: Ja, het enige verschil is dat deze ouder was en ze was hoornloos.

Linda Moulton Howe: Waar was haar kalf?

Mike Duran: Bij de rest van de kudde.

Linda Moulton Howe: Daar beneden bij de kreek, dat lijkt mij een prima plek om naar sporen te zoeken. Heb je iets ongewoons gevonden?

Mike Duran: Er waren geen sporen en zelfs bij haar buik, daar ligt modder en daarin zouden sporen te zien moeten zijn. Er was niets, zelfs geen vogel was er te zien. Normaal als er een dood dier ligt dan zijn de vogels er meteen bij, speciaal de eksters en kraaien. Ik denk dat haar voorpoot was gebroken en wellicht ook haar achterpoot die scheef stond en daarom vraag ik mij af of ze vanuit de lucht op de grond is gevallen.

Linda Moulton Howe: Ik heb veel verminkingen onderzocht waarbij kneuzingen en gebroken botten aangaven dat het dier op de grond werd gedropt. In een gaval in Montana was er een kraterachtig gebied in de weidegrond ongeveer een meter vanaf de verminkte koe. Grondanalyse bevestigde dat de grond was samengeperst door zware druk en dat versterkte de hypothese van de sheriff dat de verminkte koe vanaf voldoende hoogte was gedropt om een keer te stuiteren.

 

Geen roofdieren, zelfs geen vogels vanaf 8 tot 15 maart 2009


Rancher Mike Duran denkt dat zijn koe op de vrijdagnacht van 6 maart 2009 was gedood en verminkt omdat hij haar tijdens het voederen op zaterdag 7 maart niet zag. Tegen de tijd dat hij haar op zondag 8 maart vond was er voldoende tijd voorbij gegaan waarin roofdieren haar hadden kunnen aanvreten, maar er was geen bewijs van vraat door roofdieren, zelfs geen vogelpoep van vogels.
Foto © Tom Murphy, Trinidad Times Independent


Op 15 maart 2009, een week na de ontdekking, was het karkas van de verminkte koe achteruit gegaan vanwege autolyse (het uiteenvallen van weefsels en organen door de activiteit van hun eigen enzymen), maar het karkas was schoon, er zat geen vogelpoep op en slechts een stuk of zes vliegen ondanks de hoge temperaturen.
Foto © 2009 Linda Moulton Howe.

 

Wie of wat doodt en verminkt dieren rondom de wereld?

Linda Moulton Howe: Laten we eens naar de vraag gaan die ik al zolang stel en tracht op te lossen: wie of wat doodt en verminkt deze dieren rondom de wereld en waarom? Wat denk jij persoonlijk en praat je daarover met je collega’s?

Mike Duran: Sommige collega’s lachen mij uit, maar ik vertel hen dat ik denk dat er wezens zijn daar buiten in de ruimte, buitenaardsen of wat dan ook, er is ander leven. Waarom zij het doen dat weet ik niet. Ik geloof dat er ander leven is daar in het universum en ik denk dat zij zo geavanceerd zijn dat wij ze zelfs niet op radar kunnen oppikken of met wat anders.

Linda Moulton Howe: Dit is een fenomeen dat op deze planeet al voortduurt sinds 50 of 60 jaar of zelfs langer. En er zijn mensen van het leger geweest zoals luitenant kolonel Philip J. Corso die gedurende regering van Eisenhower in het Pentagon werkte. Hij schreef in een boek voordat hij stierf dat de daders van de wereldwijde dierverminkingen buitenaardse biologische wezens zijn.

Mike Duran: Dat denk ik ook. Ik wil dat best geloven.

Linda Moulton Howe: Het lijkt mij dat je, voordat we in gesprek kwamen, zelf al tot deze conclusie was gekomen. Wat heeft je ervan overtuigd dat hetgeen de dierverminkingen doet iets is vanuit de ruimte?

Mike Duran: Omdat geen sterveling dit zou kunnen doen en alleen al vanwege het feit waar deze laatste koe lag, naast een kleine klip bij de kreek. Niemand kan een koe verplaatsen naar waar de koe lag.

Ik zag een andere verminking, twee of drie jaar na mijn eerste verminking in 1995, bij één van mijn buren die zorgde voor enkele koeien voor een andere buurman die naar Californië was. Hij kwam naar mij toe en zei: “Ik heb hier een koe en het is nogal vreemd. Jij hebt ook een verminkte koe gehad, kun je meekomen om er eens naar te kijken?” Toen we er aankwamen was het hetzelfde als bij mijn eerste verminking. Ze lag op haar rug en haar uierzak was weg en de vaginaopening was ook verwijderd. Maar wat vreemd was bij deze koe, we zagen dat ook al het vlees van de kaken weg was, zoals jij ook aantrof bij veel verminkingen die je onderzocht.


Polaroidfoto genomen in 1976 op de Budin Ranch in Sterling, Colorado, door de voormalige Logan County Sheriff Tex Graves van 1 van de meer dan 100 dierverminkingen die hij heeft onderzocht in de jaren ’70. Veel dieren waren nog maar zo kort dood dat de lichamen nog warm aanvoelden als men ter plekke kwam. Het kaakbot vrij van vlees, de tong verwijderd, ‘koekjesvorm’ ronde verwijdering van vlees rondom het oog en verwijdering van de oogbal waren een algemeen patroon bij het bloedeloze verwijderen van weefsel bij verminkte dieren in de jaren ’70 en de jaren ’90.

Het was helemaal vreemd dat bij mijn buurmans verminking de eikenbosjes in een rond patroon waren neergesmeten. Het leek alsof er iets bovenop was geland.

Linda Moulton Howe: Iets ronds?

Mike Duran: Iets ronds, ja, het landde erop en kraakte dat oude struikgewas, het deed wat het moest doen en verdween toen weer.

Linda Moulton Howe: Hoe ver van die bosjes die in een rond patroon neergedrukt waren lag de koe?

Mike Duran: Ergens tussen de 10 en 20 meter.

Linda Moulton Howe: Zeer dichtbij.

Mike Duran: Ja, zeer dichtbij.

Linda Moulton Howe: En op de grond, tussen die cirkel in de bosjes en het verminkte dier, vonden jullie daar sporen?

Mike Duran: We zagen helemaal niets.

 

1995: Mysterieus driehoekig gevormd luchtvaartuig gemeld

Linda Moulton Howe: Rond de tijd van jouw eerste verminking in 1995, heb jij of iemand anders iets vreemds en ongeïdentificeerds in de lucht gezien, of na deze meer recente verminking in maart 2009?

Mike Duran: In 1995, na die eerste verminking, gebeurde er iets in zaterdagnacht. Enkele vrienden van mij vertelden mij dat enkele van de beveiligers of nachtwachten van de lokale mijn rond middernacht ongeveer 2 kilometer vanaf mijn weide een object zagen dat een driehoekige vorm had met een licht aan elk van de drie hoeken en dat over de mijn vloog. De driehoek in de lucht ging zuidwaarts en ze vonden het wel wat vreemd

Linda Moulton Howe: Dat was in de nacht waarvan je behoorlijk zeker bent dat jouw eerste verminking plaatsvond omdat je haar die middag nog levend had gezien en haar de volgende morgen dood vond, is dat juist?

Mike Duran: Correct.

 

2009: ‘Glanzend, ronde vorm’ beweegt in de lucht nabij Cokedale

Linda Moulton Howe: En hoe zit het met je verminking op 8 maart?

Mike Duran: Nee, ik vroeg er de buren naar die dichtbij wonen of zij iets hadden gehoord of gezien, maar ze zeiden van niet. Maar ongeveer drie weken geleden, ik reed rond 16:15 van mijn werk (op school) naar huis. Ik zat ter hoogte van Cokedale en ik zag een zeer glimmende, ronde vorm - gewoon compleet rond en het glom heel, heel helder in de lucht en het bewoog en ik bleef ernaar kijken en zei tegen mijzelf: “Dat is geen vliegtuig.” Ik bleef kijken en plotseling was het verdwenen.

Dat was de tweede keer in datzelfde gebeid. Ik was in het kleine stadje Cokedale ten westen van Trinidad op weg van mijn werk naar huis en ik zag datzelfde ding daarboven in de lucht. Dat is ongeveer anderhalf jaar geleden en het verdween ook. Maar dat was rond 14:00 in de middag.

Linda Moulton Howe: Dus jouw waarneming (2e week van februari 2009) van enkele weken voor de tweede verminking is van een rond en zilver object. Als je je hand nu zou uitsteken en je kijkt naar je vingers, hoeveel van je hand zou je nodig gehad hebben om het te bedekken?

Mike Duran: Mogelijk mijn hele hand.

Linda Moulton Howe: Je hele hand?

Mike Duran: Ja.

Linda Moulton Howe: Dus je hebt het over het kijken naar een rond, zilver object in de lucht dat groot was en dat was slechts drie weken geleden?

Mike Duran: Ja.

Linda Moulton Howe: Je zegt dat het verdween, wat gebeurde er?

Mike Duran: Het verdween gewoon.

Linda Moulton Howe: Het zit daar groot in de lucht en…?

Mike Duran: Het bewoog en ik zei tegen mijzelf: “Is dat een vliegtuig? Nee, het kan geen vliegtuig zijn, je weet hoe een vliegtuig eruit ziet.”

Linda Moulton Howe: Vliegtuigen zijn niet rond.

Mike Duran: Nee, en dit was gewoon rond en glanzend zilverachtig of wit zilverachtig en het bewoog daar. Ik bleef kijken en het verdween gewoon.

Linda Moulton Howe: Verdween het, flitste het uit terwijl je ernaar keek?

Mike Duran: Terwijl ik ernaar keek kon ik het opeens niet meer zien. Ik zag het niet kleiner worden of iets anders. De ene seconde was het er en de volgende seconde was het weg.

Op 15 maart 2009 verzamelde ik (LMH) gras, wilgen en grondmonsters van de Duran verminkingsplek, die werden opgestuurd naar biofysicus W. C. Levengood in Michigan om te kijken of hij bewijs kon vinden van enige energie interactie met de planten die nabij het karkas van de koe groeiden in vergelijking met monsters die ik veel verder weg vergaarde. Een voorpoot van de Duran koe leek gebroken te zijn. Gebaseerd op mijn ervaringen bij het onderzoek van andere verminkingen is mijn vermoeden dat de koe van bovenaf op de oever van de kreek, aan de andere zijde van het water vanaf de weide, is gedropt. Mike Duran vertelde dat het vreemd was één van zijn koeien te vinden op de andere oever van de kreek.

Dat dieren vanuit de lucht werden gedropt werd als eerste gemeld door sheriffs die samenwerkten met dierenartsen of medici die een lijkschouwing deden op de dieren die op vreemde wijze waren overleden. Toen vele gebroken botten werden aangetroffen was de conclusie dat het dier van aanzienlijk hoogte moest zijn gedropt op de plek waar het later verminkt en dood werd gevonden.

Eén van de definitieve zaken hierin, was de zaak die ik een paar jaar geleden in Montana onderzocht. De sheriff belde mij om te melden dat hij een stuiterplek had gevonden ongeveer een meter van de plek waar een grote koe lag die was verminkt en dood was. Biofysicus W. C. Levengood was in staat met de gras- en grondmonsters te werken die ik daar verzameld had en om die te vergelijken met gras- en grondmonsters die in het laboratorium waren bewerkt met drukproeven. Hij bevestigde dat de grond in de krater naast de verminkte koe was samengeperst door een gewicht van een volwassen koe.


De roze pijl wijst op opgehoopte grond rondom de rechterachterpoot van de koe. De groene pijl wijst naar de stuiterindruk. Wellicht zijn vanwege de klap de ingewanden door het gat in het rectale gebied naar buiten gedrukt, terwijl dat gat bij de meeste verminkingsgevallen een droog en leeg gat is, dat het lichaam binnendringt.
Foto: Pondera County Chief Deputy, Dick Dailey

Historisch gezien is het zo dat wanneer er dierverminkingen in één geografische regio voorvallen, er wellicht meer zullen volgen in de komende maanden. Ik hoop dus dat bezoekers contact met mij willen opnemen over elk nieuw verminkinsgeval op mijn e-mailadres: earthfiles@earthfiles.com

ufowijzer-vertaling van het artikel van Linda Moulton Howe over de koe die stuiterde:
http://www.ufowijzer.nl/tekstpagina/LMHveeverminkOkt06b.html

Alles over de dierverminkingen op ufowijzer:
http://www.ufowijzer.nl/Dierverminkingen.html

Deel 2


DIERVERMINKINGEN PAGINA

Pagina Laatst Toegevoegde Artikelen