VOORMALIGE GOUVERNEUR VAN ARIZONA GEEFT TOE DAT HIJ EEN UFO ZAG Fife
Symington besluit tien jaar na het beroemde ‘Phoenix Lights incident’
Door: ©Leslie Kean Maart 2007 Vertaling: Paul Harmans Voorwoord
ufowijzer
Die
ooggetuigen beweren allemaal dat het wel 1,5 tot 2 mijl in diameter
was, langzaam op zeer lage hoogte (300 meter) door de lucht bewoog en
geluidloos was. Van deze driehoeken was de vorm duidelijk te zien omdat
een aantal getuigen het nog in de schemering had gezien en de anderen
het duidelijk afgetekend zagen tegen de sterrenhemel. Het is te hopen
dat CNN nu wat vaker wil luisteren naar dergelijke UFO-getuigen en wie
weet volgende de anderen binnen de media dan ook. Maar de volgens mij
onvermijdelijke oorlog tegen Iran zal beslist roet in het eten gooien,
want zodra die oorlog een feit is, zul je geen ander nieuws meer horen
of zien. Interview
en artikel van Leslie Kean “Het was enorm en onverklaarbaar,” vertelt hij tijdens een interview vanuit zijn huis in Phoenix. “Wie weet waar het vandaan kwam? Een hoop mensen zagen het en ik zag het ook.” Op 13 maart 1997, tijdens Symington’s tweede term als gouverneur, zagen duizenden mensen meerdere driehoekige en V-vormige voertuigen die langzaam en geluidloos door de lucht gleden. De waarnemingen duurden ongeveer een half uur en begonnen ’s avonds rond 20:15. Met ontzag vervulde getuigen, vanuit de gehele staat, schatten dat de mysterieuze, verlichtte voertuigen groter waren dan vele voetbalvelden, tot wel een mijl (1,6 km) lang en zelfs langer. Senator John McCain uit Arizona, een vriend van Symington, die de voormalige gouverneur omschrijft als iemand met een ‘open geest’, bevestigde op een persconferentie in 2000 dat er lichten boven Arizona waren gezien. “Dat is nooit volledig verklaard. Maar ik moet wel zeggen dat ik niet beschik over enig bewijs wat betreft UFO’s of buitenaardsen,” zei hij. Het bewijs voor een mogelijke UFO - wat simpelweg betekent: iets in de lucht dat niet kan worden geïdentificeerd - ligt in het feit dat ontelbare getuigen de laag overkomende, gigantische, technologische, vliegende machines zagen die de sterren aan het zicht onttrokken, dus het waren niet merendeels lichten. De gouverneur bevestigt dat nu. Symington zegt dat hij een ‘groot, driehoekig voertuig van onbekende herkomst’ zag, met lichten, en langzaam bewegend. “Het was indrukwekkend. En het kunnen geen flares geweest zijn, daarvoor was het te symmetrisch,” zegt hij. “Het had een geometrische omlijning, een vaste vorm.”
De waarnemingen van de objecten die avond worden soms verward met de rij lichten die verscheen rond 22:00 boven Phoenix en die regelmatig op de tv-journaals wordt getoond. Deze latere lichten waren mogelijk flares*. Veel mensen zagen de objecten rond 20:30, omdat ze die avond buiten waren vanwege de wolkenloze hemel en ze de Hale-Bopp komeet wilden zien. Symington stond bekend vanwege het belachelijk maken van het incident op een persconferentie. Dus zijn bekentenis betekent een dramatische ommezwaai. Hij wil de zaak voor zijn kiezers verduidelijken en de feiten op een rijtje zetten. Op de morgen van 19 juni 1997 deed de gouverneur op televisie, vanwege de druk die door gefrustreerde burgers werd opgevoerd, een aankondiging dat hij opdracht had gegeven tot een volledig onderzoek en “alle noodzakelijke onderzoeken zou uitvoeren. We zullen dit tot op de bodem uitzoeken. We zullen uitvinden of het een UFO was,” zei hij op serieuze toon. Later die middag riep Symington plotseling een persconferentie bijeen en vertelde de kijkers dat hij de bron achter de Phoenix Lights had gevonden. Zijn chef-staf Jay Heiler werd met handboeien om, met een groot rubberen masker op en gekleed in een alien uniform door veiligheidspolitie naar het podium geëscorteerd. De gouverneur presenteerde de gekostumeerde buitenaardse als ‘de schuldige’. Terwijl gelach de zaal vulde, grapte hij: “dit laat zien dat jullie jongens veel te serieus zijn.” “Het was een belediging wat betreft de intelligentie van de getuigen,” herinnert Barwood zich. “De boodschap aan de burgers van Arizona was dat het melden van dit soort zaken dom was.” “Als ik het allemaal over kon doen, zou ik het wellicht anders doen,” verklaart Symington. Hij zegt dat toen hij de persconferentie bijeen riep, de staat Arizona aangaande de UFO-waarnemingen ‘op de rand van hysterie stond’ en de opwinding bouwde zich op. “Ik wilde hen opkikkeren en kalmeren, dus introduceerde ik een kleine frivoliteit. Maar ik heb het nooit gevoeld als een zaak van volledige belachelijkmakerij,” zegt hij.
Tussenopmerking
ufowijzer De voormalige gouverneur, een neef van de oud-senator van Missouri, Stuart Symington, beweert dat het incident nog steeds onbeslist en onopgelost is en officieel onderzocht zou moeten worden. De Amerikaanse regering heeft nooit bevestigd dat er zich die avond iets in de lucht bevond. Een lid van de gemeenteraad van de stad Phoenix, mevrouw Frances Barwood, was de enige gekozen ambtenaar die in 1997 een openbaar onderzoek startte, maar ze ontving geen informatie van welk regeringsniveau dan ook. Barwood sprak met meer dan zevenhonderd getuigen, waaronder politie, piloten en voormalige militairen, die allemaal zeer gelijkwaardige beschrijvingen gaven. “De regering heeft nooit ook maar één getuige gehoord,” zegt ze. Symington trachtte ook een verklaring te vinden. Hij belde in 1997 de commandant van de Luke luchtmachtbasis, de generaal in dienst van de nationale garde en het hoofd van het ministerie van publieke veiligheid. “Geen van deze officials had een antwoord en zij waren ‘verbijsterd’” zegt hij. In 2000 hield het ministerie van defensie vol dat het geen enkele informatie kon vinden over een driehoekig object. Zij deden dat onderzoek op een gerechtelijk bevel uitgevaardigd door een Amerikaanse arrondissementsrechtbank in Phoenix, als onderdeel van een proces dat was aangespannen door getuigen. “Hoe is het mogelijk dat zij niets weten over deze grote vliegende voertuigen die laag over een dichtbevolkt gebied vliegen? Dat is onvoorstelbaar, maar het is tevens beangstigend,” zo geeft Barwood als commentaar. Symington’s bekendmaking wordt ondersteund door het feit dat gelijkwaardige vliegende objecten zijn gedocumenteerd door de regeringen van Engeland en België. Op 30 maart 1990 stuurde de Belgische luchtmacht twee F-16’s, bewapend met raketten, de lucht in om een zwarte, driehoekige UFO, die heldere lichten aan de onderzijde toonde, te onderscheppen. Het object kon vanuit een stationaire positie accelereren of duiken met enorme snelheden, zoals door de radar werd vastgelegd. Het vloog op de geluidssnelheid zonder een supersonische knal te veroorzaken. Het Belgische ministerie van defensie gaf - nadat was uitgesloten dat het een Amerikaans Stealth gevechtsvliegtuig was en ook niet één van alle andere mogelijke verklaringen - al haar gegevens over de UFO vrij aan de pers. In de nacht van 30 maart 1993, exact drie jaar later, werd een enorm driehoekig gevormd voertuig, ook in staat om binnen seconden vanuit stilstand snel te accelereren, door honderden getuigen in Engeland gezien, inclusief politieagenten en militair personeel. Het Britse ministerie van defensie verklaarde dat ‘geen van de gebruikelijke verklaringen die naar voren konden worden gebracht om UFO-waarnemingen te verklaren bruikbaar was’ en men concludeerde dat het bewijs liet zien dat ‘een ongeïdentificeerd object (of objecten) van onbekende herkomst boven de UK opereerden.’ Volgens een document van het Britse ministerie van defensie, zond het ministerie een brief naar de Amerikaanse ambassade die vervolgens werd verspreid onder alle belanghebbende agentschappen in de USA. De brief was bedoeld om uit te vinden of de UFO van 30 maart was toe te schrijven aan een Amerikaans prototype zoals de Aurora. “Het antwoord dat we terugkregen was buitengewoon.” Zegt Nick Pope, de man van het ministerie van defensie die het onderzoek deed naar de waarneming van 30 maart 1993. “De Amerikanen hadden hun eigen waarnemingen van deze grote, driehoekig gevormde UFO’s en wilden weten of de RAF wellicht over dergelijke toestellen beschikte, die in staat waren om vanuit stationaire zweefstand onmiddellijk weg te kunnen schieten met snelheden van verscheidene duizenden mijlen per uur.” Deze verklaring, vier jaar voordat de waarnemingen boven Arizona plaatsvonden, is in tegenspraak met de bewering van het Amerikaanse ministerie van defensie dat men daar totaal geen informatie had over de driehoeken. Tot de dag van vandaag houden Amerikaanse ambtenaren de deksel op de doofpot waarin de Phoenix Lights en andere goed gedocumenteerde Amerikaanse waarnemingen van mysterieuze, gigantische driehoeken zitten opgeborgen. “Ik zou willen dat mensen binnen de regering zouden ophouden met hun pogingen deze onderzoeken te stoppen door alleen geschifte verhalen rond te laten gaan,” zegt Symington die tevens al lange tijd piloot is en daarmee een overeenkomst trekt met de waarneming in november 2006 van een stationaire schijf boven de luchthaven van O’Hare en die werd waargenomen door vele luchtvaartgetuigen en waarvan de FAA zegt dat het een weerfenomeen was. (Dat zal voorlopig wel niet gebeuren Symington, het barst in Washington van de mensen met ‘the will to please’ en dus blijft de doofpot stevig gesloten! Vert.)
*
* * Website Leslie Kean: http://www.freedomofinfo.org/index.html
*
Nawoord ufowijzer
* Discovery Science heeft naar de lichtintensiteit en de eigenschappen van de Phoenix Lights gekeken en niets aan de lichten komt overeen met de eigenschappen van lichtkogels. * Lichtkogels worden afgeworpen door een vliegtuig en na het afwerpen ontbranden ze, maar wel tegelijkertijd of heel kort na elkaar en niet stuk voor stuk na meerdere seconden. * Als Lichtkogels er al vele seconden over doen om één voor één na elkaar te ontbranden, dan zal het beslist een heel apart toeval zijn dat ze dat ook exact van rechts naar links in de juiste volgorde doen. Zou dat bij toeval toch eens gebeuren dan kun je echter subiet uitsluiten dat het toeval ook nog eens de andere kant op werkt en de lichtkogels weer netjes één voor één na elkaar doven en dat degene die het laatste ontbrandde het eerste uitgaat en de lichtkogel die als eerste ontbrandde het langst brandt. * Lichtkogels hangen aan parachutes en zullen dus nooit op een mooie lijn en op gelijke afstanden naast elkaar in de lucht staan. * De parachutes van de lichtkogels zijn gevoelig voor wind, dus al zouden ze op een mooie lijn zijn afgeworpen dan nog zullen ze al snel hun onderlinge positie verliezen, zowel horizontaal al verticaal, en dat zie je niet gebeuren bij de Phoenix Lights. * Door het licht dat een lichtkogel uitstraalt kun je ook de rook zien die er vanaf komt en die rook ontbreekt in de Phoenix Lights volkomen. * Elke luchtmacht is zich donders goed bewust van het feit dat er soms lichtkogels zijn waarvan de parachute weigert en als een dergelijke brandbom in vredestijd de eigendommen van de eigen bevolking in brand zet en er misschien wel doden vallen, dan zijn de rapen gaar. Vandaar dat er met dergelijke gevaarlijke zaken altijd boven afgezet, militair terrein wordt geoefend. Documentaire
over de Phoenix Lights: Een
vergelijkbaar (en zeg maar gerust ook een onweerlegbaar) geval: |