ROSWELL, EEN WAARACHTIG PORTRET?
Kritische
bemerkingen in verband met de onlangs uitgezonden
National Geographic Channel-documentaire over Roswell
Door: André Skondras
E-mail van maandag 13 augustus 2007:
Roswell, een waarachtig portret?
Dag allemaal
Vanavond om 22.30 u op National Geographic de documentaire History's Conspiracies: The Roswell Incident. De belangrijkste vraag die ik hierbij op voorhand stel is of deze documentaire zich zal laten leiden door de relevante feiten of zich eerder schuldig zal maken aan grove misrepresentatie en onwetendheid. Ik vrees dat het laatste veeleer het geval zal zijn. De klemtoon bij televisiezenders ligt bij dergelijke onderwerpen maar al te vaak op sensationele entertainment en niet op objectieve informatieverspreiding. Maar ja, oordelen over deze documentaire kan men pas nadat men ze gezien heeft, niet waar?
Met vriendelijke groeten
André SKONDRAS
Het vraagteken dat ik plaatste in mijn e-mailtitel: Roswell, een waarachtig portret? (zie boven) in verband met de documentaire History’s Conspiracies: The Roswell Incident die National Geographic Channel vorige week uitzond, bleek alleszins gerechtvaardigd. Deze documentaire werd mijns inziens toch wel zeer tactisch opgebouwd: De Roswell-zaak kon evenwel in het begin enigszins rekenen op een serieuze, positieve en evenwichtige opbouw, maar gaandeweg was er volgens mij een systematische afbraak van de zaak bespeurbaar opdat de uitzending uiteindelijk zou evolueren naar de officiële US Air Force-verklaring, met name die van de MOGUL-ballonnen.
Oppervlakkige
en bevooroordeelde opstelling van de mainstream media
Ik had in feite ook niets anders verwacht. De meeste nationale - mainstream
- televisiezenders leggen in de regel een dergelijke oppervlakkige
en bevooroordeelde opstelling aan de dag wanneer
ze verslag doen rond UFO’s en Roswell. Roswell-onderzoeker
Tom CAREY reageerde in z’n mail van 14 augustus jl. als volgt:
“If this was the NG documentary made last year, it is just one more proof that, whenever a producer tells you that he will be taking a "down the middle approach" to the Roswell case and "will let the viewers decide," the finished product will always come down on the side of the idiotic Air Force balloon explanations. The same thing happened to us with Roswell on the late Peter Jennings' UFO special a few years ago on ABC TV. Don Schmitt and I spent a week or so down in Roswell with Jennings' production crew for the show. The show's producer told us that the show's presentation would be "down the middle," as well. We presented background to him and his crew about the Roswell case, but we could tell that were not really interested in learning about the case. Neither we nor our material made it into the show that aired and, as you will recall, Jennings simply declared Roswell to be a "myth" without further explanation. So much for "down the middle" reporting.”
Tom Carey
Zelfs de titel van de documentaire liet ook reeds vermoeden welke richting het uit zou gaan want doofpotaffaires en samenzweringen in verband met UFO’s kunnen toch zeker niet bestaan. Deze redenering lijkt men ons steeds enkel bij UFO’s te willen opdringen terwijl de geschiedenis ons leert dat dergelijke duistere zaken wel kunnen voorkomen, zoals bijvoorbeeld Watergate (1972) en Irangate (1987).
Enkel bij UFO’s is er dus volgens de officiële bronnen onmogelijk sprake van enige informatiesuppressie, wat maakt dat UFO-gerelateerde zaken zoals Roswell op voorhand al een verdacht en mythisch stempel opgekleefd krijgen door simpelweg de woorden samenzwering en doofpot hiermee in verband te brengen. Het is bevreemdend hoe dergelijke termen kunnen aangewend worden om een zaak in het openbaar af te zwakken terwijl de feiten aantonen dat het achterhouden van informatie op UFO-gebied wel degelijk aan de gang is. Maar bij UFO’s lijkt het alleszins te werken want wie zou er nu informatie willen en/of kunnen achterhouden over immens belangrijk bezoek uit den vreemde en waarom eigenlijk? De Roswell-zaak werd overigens herhaaldelijk in de uitzending omschreven als een legende, een term waarmee men de ernst van deze zaak ook al afzwakt.
De journalistieke verslaggeving die behoort te steunen op neutrale objectiviteit waarbij de reporter in kwestie in een neutrale houding en vanuit verschillende invalshoeken kritisch verslag doet van alle relevante feiten van een zaak zodat de kijker deze feiten tegenover elkaar kan afwegen om eigen conclusies te kunnen trekken, bleef hier in mijn opinie briljant achterwege. Men kan immers enkel gerechtvaardigd oordelen als men het complete beeld van iets heeft.
Het is een spijtige zaak want weer eens wordt het onwetend televisiepubliek in de luren gelegd door een grove misrepresentatie van de relevante feiten waarbij in dit specifieke geval de MOGULballon-verklaring - waaraan heel veel schort - naar voor wordt geschoven als de enigste en meest logische oplossing.
De
woordvoerder van de officiële wetenschap
Deze evolutie in het programma was geenszins verrassend te noemen want
National Geographic Channel profileert zich naar buiten toe
als hét televisiekanaal dat mensen kennis laat maken
met de wetenschap. In die hoedanigheid treedt deze zender in feite op
als de woordvoerder van de officiële wetenschap. Aangezien
die officiële - mainstream - wetenschap zich tot dusver
in het openbaar zeer sceptisch opstelt ten aanzien van het UFO-fenomeen
en aldus niet eens de moeite neemt deze wetenschappelijk ernstig te
nemen - mede o.a. door de zeer negatieve vooringenomen conclusies van
wijlen Edward CONDON eind jaren zestig waardoor het officiële UFO-onderzoek
althans in het openbaar beëindigd werd - is het nogal
logisch dat National Geographic veeleer de denkwijze van de
officiële wetenschap zou volgen, die stoelt op de kortzichtige
premisse dat vliegende schotels niet kunnen
bestaan. Vanuit dit uitgangspunt is het gemakkelijk aan te nemen welke
verklaring National Geographic meer genegen zou zijn voor het
Roswell-incident.
Een effectieve manier om deze stelling te onderbouwen is - zoals gezegd - zich te bedienen van een systematisch en tactisch opgebouwde aanpak die de indruk wekt serieus, objectief en evenwichtig te zijn maar uiteindelijk stilletjes leidt tot de officiële denkwijze over Roswell in het bijzonder en UFO’s in het algemeen.
Het
enigmatisch fenomeen van de debunkers
Een belangrijk en steeds wederkerend verschijnsel in een dergelijke
aanpak is natuurlijk het enigmatisch fenomeen
van de debunkers. Deze mogen natuurlijk niet op het ‘show’spel
ontbreken. De twee top-debunkers van dienst waren Michael SHERMER
en SETI-astronoom Seth SHOSTAK. Deze twee hebben geen gram onderzoek
verricht naar het relevante bewijsmateriaal omtrent het UFO-fenomeen
in het algemeen en meer bepaald Roswell en toch komen ze steeds
weer aan bod in dergelijke uitzendingen. Ze beweren steeds dat
UFO’s niet de moeite waard zijn, toch zijn ze steeds op het appèl
aanwezig.
Michael Schermer en Seth Shostak
Het
is overigens een objectief gegeven dat deze
twee personen tijdens debatten met kernfysicus Stanton FRIEDMAN meerdere
malen het onderspit hebben moeten delven als het erop aankwam hun standpunten
relevant te staven. Tijdens deze debatten bleek dan ook overduidelijk
hoe onwetend ze zijn over UFO's en dat ze
aldus uitermate uitmunten in blinde onwetendheid.
Ze willen blijkbaar het relevante feitenmateriaal ook niet onder ogen
zien - ook al biedt men het hun aan - omdat dit dan hun premisse onderuit
zou halen en dan zijn ze hun speelgoedje kwijt. Daarom blijven
ze dan maar de meest wilde ongefundeerde beweringen de wereld in sturen
die zij naar buiten toe wikkelen in een aura van wetenschappelijkheid
terwijl dit feitelijk helemaal niet klopt.
Meespreken over ufo's in het algemeen en Roswell in het bijzonder veronderstelt
kennis van zaken hebben over deze onderwerpen
en dit wezenlijk element ontbreekt klaarduidelijk
bij deze twee wegverklaarders. Maar ze opereren volgens het
devies: “Val ons niet lastig met de feiten, ons besluit staat
toch al vast.”
Deze twee figuren kwamen waarschijnlijk enkel aan bod omdat ze in het tactisch opzet van de programmamakers pasten. In de documentaire werden ze wat mij betreft alleszins voorgesteld als nuchtere, serieuze wetenschappers die met beide voeten op de grond staan en perfect weten hoe de wereld in elkaar steekt, wat mogelijk is en wat niet mogelijk is, wat kan bestaan en wat niet kan bestaan, etc...! Dat denken althans de programmamakers en wellicht ook SHERMER en SHOSTAK zelf.
De aan de Roswell-zaak gerelateerde UFO-onderzoekers werden daarentegen eerder op een nogal subtiele manier belicht vanuit een zweverige, conspirationele, roem- en geldzuchtige invalshoek. Het leek ook soms alsof enkelen van deze individuen recht uit een soapfilm kwamen, en door ze als zodanig voor te stellen, maak je ze in feite minder serieus tegenover een onwetend televisiepubliek. Bovendien was er doorheen de uitzending een onnozel achtergrondmelodietje te horen dat wellicht het zweverig, mysterieus aspect moest beklemtonen waarmee eigenlijk aan de kijker subtiel de boodschap werd meegegeven om deze zaak niet al te serieus te nemen.
Een
aura van verdachtmaking
Roswell werd ook gelinkt met het dubieuze - voor de gemiddelde televisiekijker
– toch wel minder bekende Aztec waardoor ze Roswell onterecht
een aura van verdachtmaking gaven en de zaken onnodig ingewikkeld
maakten. Daardoor gaven ze dan ook op subtiele wijze de indruk
dat Roswell wellicht ook oplichterij is, zoals
Aztec overigens tot nu toe algemeen bekendstaat in de serieuze UFO-annalen.
Het principe van schuld-door-associatie schiet me hier te binnen.
Hierdoor kan men in wezen het onwetend publiek meer sympathiek maken
voor de MOGUL-verklaring.
Tom CAREY had over de vergelijking tussen Roswell en Aztec in z’n
mail van 15 augustus jl. het volgende te zeggen:
“The NG's linkage of the Roswell case with Aztec was either (1) an attempt to dilute the credibility of the former or (2) enhance that of the latter. Although I don't recall the details of the show now, I'll cast my vote that it was the former. It would be like trying to compare the attributes of, thereby a granting a degree of equivellancy to, a Lincoln Navigator with a Volkswagen Beetle. To my knowledge, the Aztec case has been investigated and dismissed as a hoax at least three times. A San Francisco newsman, J.P. Cahn [sp?] investigated Frank Scully's claims about the Aztec case made in his 1950 book, Behind the Flying Saucers, and found that Scully had been duped by a pair con-men; ditto Mike McClellan who investigated similar claims made again by "Prof." Robert Spencer Carr in 1974; and a pair of investigators, whose names I unfortunately cannot remember off the top of my head, looked at the Aztec case yet again in the 1990s and reported their findings of "no confidence" for the case in the MUFON UFO Journal. Now we have Scott Ramsey saying that there is really something to Aztec. I, of course, will withhold judgement until I see the quantity and quality of evidence Ramsey can produce. But, a single witness, or a spate of unnamed sources, and a heap of speculation will not get it done. In the meantime, the town of Aztec is trying very hard to repeat the success Roswell has had as a tourist attraction by exploiting this alleged "aspect" [small pun intended] of its recent history.”
Kernfysicus Stanton FRIEDMAN daarentegen ziet het wat Aztec betreft op dit moment ietwat anders getuige zijn mail van 15 augustus jl.:
“Scott Ramsey's work definitely indicates there was a crash at Aztec .. remember the rule is don't bother me with the facts my mind is made up.”
Op 18 augustus jl. gaf Stanton op mijn vraag bijkomende toelichting:
“I had not been impressed by Steinman and others and thought it was just a baloney story. Scott, in contrast, has spent a great deal of time, money, and effort, and found lots of new witnesses and acceptable testimony and some insiders as well. Very impressive body of work. Has made several presentations.” The jury is still out there on this one it seems (deze Engelse uitdrukking komt van mezelf).
Al te kritische vraagtekens over MOGUL werden mijns inziens eveneens handig achterwege gelaten, en de tegenpartij kreeg niet eens de mogelijkheid de ernstige gebreken van deze verklaring feitelijk te weerleggen. Er werd enkel meegedeeld dat ze deze verklaring niet accepteerden zonder enige feitelijke toelichting van hunnentwege.
Stanton Friedman
Mysterieus
entertainment versus objectieve verslaggeving
Ik vond het ook verrassend dat kernfysicus Stanton FRIEDMAN die samen
met Bill MOORE duizenden uren besteed heeft aan Roswell zeer
weinig aan bod kwam. Zijn kritische uitlatingen ten aanzien van de officiële
verklaring bleven daardoor voor het publiek verborgen. Journalistieke
objectiviteit impliceert dat men elke verklaring met een kritisch
oog bekijkt en deze ook meedeelt. Maar “wat de mensen
niet weten, gaan we ze dan ook niet vertellen”, zal wellicht
het gulden devies geweest zijn bij de programmamakers.
Ofwel wisten ze niet beter vanwege hun grove blinde onwetendheid ten
aanzien van Roswell. Dit laatste impliceert dan weer dat ze dan onzorgvuldig
te werk zijn gegaan in hun bevragingen en de journalistieke gedragscode
van kruisverhoorde feitenverificatie niet al te strikt hebben
toegepast. Waarom zouden ze eigenlijk als de meeste media er in eerste
instantie al vanuit gaan dat vliegende schotels toch niet bestaan en
het programma waarschijnlijk meer als mysterieus entertainment
dan als objectieve verslaggeving bedoeld was, dat goed kan
zijn voor de kijkcijfers.
Stanton FRIEDMAN vond de uitzending maar niets, zoals hij duidelijk liet weten in z’n mail van 15 augustus jl.:
“I wrote a MUFON Journal column about the rotten National Geography Roswell program. can't call it a documentary. It was terrible. The rules for Debunkers are to do whatever you can get away with as the program people know almost nothing.”
Een
ballon verward met een vliegende schotel?
MOGUL was - hoe men het ook draait of keert – vervaardigd
uit een reeks gewone ballonnen die door de
militairen van de RAAF-basis en de bewoners zoals wijlen Mac
BRAZEL als zodanig zouden geïdentificeerd zijn geweest. Door te
beweren dat de kroongetuigen zoals Mack BRAZEL en Jesse MARCEL Sr. een
ballon verward hadden met een vliegende schotel geeft men de kijker
de indruk dat deze getuigen idioten waren. Deze getuigen waren
evenwel bekend met ballonnen. Sommige militairen hebben daarna zelfs
een grote carrière gemaakt in het leger.
Don SCHMITT zegt hierover in z’n mail van 15 augustus jl. het
volgende:
“Probably the greatest testament for a job well done was the former base commander at the RAAF, Col. William Blanchard. Contrary to a late skeptics reference to Blanchard as a "lose cannon", he would go on to become a "Four-star" general. We should have more like him in today's military. Believe me, he knew the difference between a Mogul balloon and something truly fantastic.”
Don Schmitt
Stanton FRIEDMAN voegde daar in z’n mail van 17 augustus jl. het volgende aan toe:
“I should add that he was Vice Chief of Staff of the USAF when he died of a massive heart attack at the Pentagon. Had very responsible jobs before that with SAC,etc. Big Obit in the New York Times , big public honoring at the AF Academy.”
Tom CAREY deelde het in z’n mail van 15 augustus jl. als volgt mee:
"Loose Cannon Bill" [Blanchard], the Roswell base commander, continued his mercurial rise in the ranks to a four-star general and next in line for Air Force Chief of Staff when he died suddenly at age 50 at his desk in the Pentagon in 1966; and "Jesse the Dope" [Marcel], the Roswell base intelligence officer, went on to the Pentagon to take part in high-level projects but decided to leave the Air Force as a Lt. Colonel. Neither Blanchard nor Marcel would have continued to advance in rank or career specialty - as they did - if either of them were the "loose cannons" or "dopes" the skeptics/debunkers like to claim they were.”
Ook wijlen Walter HAUT had een indrukwekkende militaire achtegrond. Zie bijgevoegd in memoriam Walter HAUT van de hand van Stanton FRIEDMAN, dat ik van hem op 18 augustus jl. (2007) toegezonden kreeg.
En
de bewering dat deze getuigen het verschil niet kenden tussen een gewone
ballon - ongeacht de classificatiegraad ervan - en een vliegende schotel,
doet mij althans ervan uitgaan dat diegenen die deze bewering maakten,
wellicht wisten hoe een vliegende schotel er dan inderdaad uitziet.
Het is alsof – vergelijkingsgewijs - deze personen weten
hoe buitenaards leven er fysiologisch uitziet omdat ze een
specimen in bezit hebben en/of een wetenschappelijk catalogus
bezitten over al de verschillende intelligente levensvormen in het heelal.
Was deze bewering misschien een bewuste of onbewuste (?) slip of
the tongue?
VS-UFO-onderzoeker Brad SPARKS zegt over Roswell en over MOGUL
het volgende:
“Though a lifelong skeptic of Roswell and the ETH (Extraterrestrial Hypothesis for UFO’s), Brad remains open to scientific evidence proving otherwise and actively investigates possible evidences to overturn his skepticism. In 2000 while doing non-UFO-related research, Brad accidentally discovered the TOP SECRET U.S. government policy response to Roswell, which should not exist if Roswell was essentially a non-event as he had long believed. Brad is actively investigating this disturbing discovery. He has also been forced to demolish the “Mogul balloon” theory of Roswell he had long believed in, when he discovered Prof. C.B. Moore’s bizarrely fabricated Mogul balloon flight path, and has worked with Dr. David Rudiak in plotting the correct probable balloon path which passed nowhere near the Roswell Debris Field.”
Dit citaat van SPARKS is terug te vinden op pagina 93 in z’n MUFON-verhandeling die hij indiende naar aanleiding van het Internationaal MUFON UFO-Symposium dat onlangs in Denver, Colorado, gehouden werd. Deze verhandeling stuurde ik jullie recentelijk nog door. Ze gaat hoofdzakelijk over de vermoedelijke herkomst van de MJ12-documenten waarvan SPARKS de authenticiteit sterk in twijfel trekt. Het artikel bevat op het einde ook veel relevante voetnoten. Hierover zal ongetwijfeld in alle hevigheid gedebatteerd worden. Dat mag natuurlijk, zolang men het debat op feitelijke basis voert.
Vreemde
lichamen
Ook probeerden de programmamakers de zaak ook op losse schroeven
te zetten door even aan te stippen dat de getuigen er o.a. niet over
eens zijn hoeveel lichamen er nu daadwerkelijk
gevonden werden. Hier is het mijns inziens belangrijker dat er gewag
werd gemaakt van vreemde lichamen in plaats van te gaan discussiëren
over hoeveel lichamen er nu werkelijk waren. Het is essentieel zich
te richten op de relevante zaken zoals dit ook overwegend gebeurt bij
de meeste rechtszaken. Als een ooggetuige spreekt over vreemd uitziende
lichamen en een beschrijving hierover geeft, maar niet zeker meer is
over het aantal lichamen dat gevonden werd, dan kan men niet zomaar
z’n getuigenis naar de prullenmand verwijzen, te meer daar z'n
getuigenis gedragen wordt door andere onafhankelijke getuigen.
Het aantal lichamen wordt hierdoor eerder ondergeschikt in
het onderzoek.
En als ik mij het goed herinner, kon men het aantal lichamen op één
hand tellen. M.a.w. het aantal was niet zo groot. Is eerder logisch
als het verkenningstuigen waren. Als er twee van dergelijke
tuigen zijn neergestort, is het niet onlogisch te stellen dat elk tuig
wellicht uit drie bemanningsleden bestond. Het totaal aantal lichamen
zou dan zes zijn, een mooi even getal. Maar dit is maar een berekende
gok van mijn kant.
Ten slotte lieten de programmamakers verkeerdelijk doorschemeren dat er in het begin helemaal geen sprake was van vreemde lichamen. In de documentaire werd dit zelfs door Dennis BALTHASER bevestigd, maar dit blijkt niet te kloppen. Meer nog, Dennis BALTHASERs woorden werden meer dan waarschijnlijk uit hun verband gerukt, zoals hij zelf aangeeft in z’n mail van 20 augustus jl.:
“I don't remember the particular show but I was probably talking about the fact that the original Air Force report didn't mention bodies in 1994, but did address them as crash test dummies in their 1997 report.”
Dennis Balthaser
Ik wist zeker - toen BALTHASER in de uitzending sprak over de afwezigheid van lichamen in het begin - dat hij aan dit feit zou refereren. In mijn vraagstelling gericht aan FRIEDMAN en BALTHASER liet ik deze redenering trouwens doorschemeren:
“When did the claims of alien bodies enter the Roswell picture? In the terrible Roswell documentary History's Conspiracies: The Roswell Incident which National Geographic Channel aired last week, Dennis BALTHASER seemed to agree with the program makers that initially there was no mention at all of alien bodies having been found at the crash site. These claims would only surface several years later. I don't know if Dennis' words have been taken out of context. I do know that the first US Air Force report didn't include alien bodies. These showed up several years later in its second grossly misleading report stating that the alien bodies were crash test dummies (that had travelled back to the past).”
Van Stanton FRIEDMAN kreeg ik ook een antwoord over de aanwezigheid van lichamen:
“I first heard of bodies and a NM UFO crash from Vern and Jean Maltais in Bemidji, Minnesota , in 1978. ..The Barney Barnett story which was in "The Roswell Incident" in 1980 and was noted in Unsolved Mysteries in 1989.Glenn Dennis spoke of bodies to me just before the filming of the Unsolved Mysteries program. A base medical technician ,Tiny Fortman, told me of bodies.. but placed it around Xmas time 1947.”
Dus, niet de betrokken UFO-onderzoekers maakten pas later melding van lichamen, maar de US Air Force. Een feit dat mooi voor de kijker volledig verknipt werd.
The
Missing Times
Dat de programmamakers het niet over hun lippen krijgen om eens te twijfelen
aan de officiële verklaring rijst vanzelfsprekend ook de nodige
vraagtekens op. Maar de behandeling van UFO's door de media is altijd
wel dubieus geweest, zoals onafhankelijk journalist Terry HANSEN
reeds aantoonde in z'n uitstekend boek The Missing Times waarin
ondermeer CBS ter sprake komt en z'n connectie met de Amerikaanse
inlichtingendiensten.
CBS zond in 1966 overigens een vernederende en grove misrepresentatieve televisieshow uit dat gepresenteerd werd door Walter CRONKITE.
Tom CAREY zei hier in z’n mail van 14 augustus jl. het volgende over:
“I remember that show. I was in the Air Force at the time. I think the show came about in response to the Hillsdale, Michigan "Swamp Gas" sightings and perhaps a spate of other sightings of that time period. All I can recall of the show now was my great anticipation of the the show only to be followed by my great disappointment in Cronkite, the show's host, as he simply parrotted the Air Force line. I expected more from him, as he was "America's most trusted newsman." Very disappointing.”
Randbemerking:
Het is natuurlijk een vaststaand en bekend feit dat het UFO-fenomeen en meer bepaald de UFO-gemeenschap al jaar en dag opgezadeld zit met een serieus imagoprobleem dat hen enorm doet inboeten aan credibiliteit ten aanzien van het grote onwetend publiek en de mainstream wetenschap.
De
hoofdschuldigen van deze neerwaartse, negatieve
spiraal moeten niet alleen gezocht worden bij de onwetende media,
maar ook bij het luidruchtig groepje van debunkers
alsook het groepje ongefundeerde gelovers
die als polariserende tegenkrachten voor de media op amusementsvlak
zeer interessant zijn. De constante wedijver,
het onderlinge geruzie tussen de diverse ufologen
en de egotripperij die bij enkelen aanwezig
is, hebben ook aanzienlijk bijgedragen tot dit negatief imago van de
UFO-gemeenschap.
Een ander aspect dat men in dezen ook niet al te zeer uit het oog mag
verliezen, is deze van de opkomst van het internet
waardoor belangrijke UFO-organisaties blijkbaar meer hun UFO-grip
verloren hebben en nog moeilijk of nauwelijks het hoofd boven water
kunnen houden ten aanzien van de talloze UFO-websites die ervoor
gezorgd hebben dat het nog uitermate moeilijk is voor een buitenstaander
- en zelfs voor diegenen die zich hiervoor interesseren - het kaf
van het koren te scheiden.
Het is mijns inziens aldus van primordiaal belang dat de serieuze UFO-gemeenschap eens ernstig moet gaan nadenken over hoe ze deze schadelijke tendens positief zou kunnen ombuigen. Mijns inziens zou een graduele – trapsgewijze - actiestappenplan hieraan enigszins kunnen verhelpen. Een dergelijk plan zou in werkelijkheid erop neerkomen dat:
(1) er binnen de ufologische gemeenschap unanimiteit bereikt wordt voor de installatie van één erkend multidisciplinair wereldonderzoekscentrum dat zich - bestaande uit de beste UFO-onderzoekers met een gezond-kritische wetenschappelijke achtergrond - op een intensieve wetenschappelijke manier bezig kan houden met fundamenteel UFO-onderzoek naar analogie van het CERN – het Europees laboratorium voor fundamenteel deeltjesfysica - en dat bijvoorbeeld zou gefinancierd kunnen worden door rijke mecenassen naar het evenbeeld van de enigmatische miljardair S.R. HADDEN uit de SF-film Contact;
(2) er tijdens het onderzoek van ernstige UFO-cases geen voortijdige lekken zijn naar de media toe om besmetting van de onderzoeksgegevens en Johnny comes lately-types - die enkel maar het ufologisch water bevuilen en cases aldus wankel maken - zoveel mogelijk uit te schakelen;
(3) er in het verlengde van dat centrum ook een ernstig wetenschappelijk vakblad wordt uitgedacht dat enkel aandacht besteedt aan de ernstig onderzochte UFO-cases want hoe meer een UFO-case wetenschappelijk onderbouwd is door een serieus erkend centrum, hoe meer de mainstream wetenschap geïnteresseerd zou kunnen geraken om deze cases ook in hun wetenschappelijke fora kritisch te bespreken;
(4) er eveneens een goed uitgebouwde website ontworpen wordt die enkel wetenschappelijkheid uitstraalt, met enkel aandacht voor de relevante feiten naar het voorbeeld van de mainstream wetenschappelijke websites;
(5) er ten slotte concrete afspraken met de media gemaakt worden bij de belichting van de ernstige UFO-cases, enigszins vergelijkbaar met de aanpak van het Robertson Panel begin jaren 50 om het fenomeen via de inschakeling van de media te ontheffen van z’n onbekend en serieus karakter. Medezeggenschap over de inhoud van documentaires alsook controle tijdens het monteren zijn ook belangrijke instrumenten om toezicht te kunnen houden op de accurate en niet-verknipte verslaggeving van het UFO-onderwerp.
Ik weet het, dit zijn wellicht dingen die zeer moeilijk op korte termijn kunnen gerealiseerd worden, maar die volgens mij wel de weg kunnen inleiden naar meer wetenschappelijke diepgang en serieuze acceptatie van het tot nu toe ongrijpbaar UFO-fenomeen dat volgens Bill MOORE ons tot dusver voor de gek heeft kunnen houden omdat het blijkbaar in staat is ons gedrag op verschillende vlakken te manipuleren. Het is dus aan the public UFO-elite om dit manipulatief verschijnsel te ontrafelen! Wie weet, misschien is dit reeds in alle stilte en rust uitgedokterd door een majestueuze groep en past ze dit af en toe ook toe!
Bovendien denk ik dat een goed georganiseerd, wetenschappelijk centrum waar men met vereende krachten toewerkt naar duidelijke vooropgestelde objectieven, een krachtig instrument kan zijn dat als breekijzer dienst kan doen om de officiële instanties te dwingen meer en meer uit de closet te komen en aldus hun informatie over UFO’s in het openbaar bekend te maken. Tot dusver is er enkel sprake geweest van een verdeel- en heerspolitiek die vanzelfsprekend gunstig is voor de – betrokken - overheidsinstanties: het onderlinge, continue geredetwist en geruzie binnen de ufologische gemeenschap doorspekt met de polariserende krachten in de vorm van debunkers en ongefundeerde goedgelovigen maakt dat de overheidsinstanties controle weten te houden over een onderwerp waarover in het publiekelijke domein toch maar grote verdeeldheid bestaat die aangevuld wordt met de nodige onzin. M.a.w. de overheidsinstanties hebben niets te vrezen en kijken dan ook vanaf de zijlijn met een ontspannen en gerust hart toe naar al dat gekibbel dat ze af en toe proberen aan de gang te houden door bewust uitgelekte nepinformatie.
Website Don Schmitt en Tom Carey: http://www.roswellinvestigator.com/roswellcentral/
Website Terry Hansen: http://www.themissingtimes.com/index.xhtml
Website Stanton Friedman: http://www.v-j-enterprises.com/sfhome.html